- 12 Temmuz 2016
- 2.195
- 6.645
- 40
Yoo hakkınızı aramış olursunuz. Sizin altınlar arada çarçur olur gider ben size söyleyeyim.
Yoo hakkınızı aramış olursunuz. Sizin altınlar arada çarçur olur gider ben size söyleyeyim.E
Evet ama bu cümleyi aynen böyle kursam haklıyken haksız duruma düşerim.
kardeşi akıllı, eşin değil çok net. ayrıca sen eve para getirirken eşitlik de hesabını sorunca mı "kadın milleti" diye aklınca eziyor. akrabayla iş olmaz, hele ki para koymayan akrabayla hiç olmaz. ne yap et o işten vazgeçir eşini.Yaklaşık 5 ay önce evlendik ve maddi anlamda henüz kendimizi toparlayamadık. Daha önce de benzer bir konu açmıştım bu durumla ilgili.
Eşim ve ben çalışıyoruz eve toplam 6 bin giriyor. Tüm rakamları detaylı yazacağım ki yanlış düşünüyorsam söyleyin lütfen.
Aslında araba alana kadar iyi gidiyordu. Düğünden gelen altınlarla 54 bine bir araba aldık. Modeli düşük olduğu için çok masrafı çıktı haliyle. Bu masraflar nedeniyle biraz kartlara yüklendik. Öncesinde de kart kullanıyorduk ama bir karta borcumuz vardı şimdi iki kartımız da aynı durumda ve bir şekilde ipin ucu kaçtı. İki karta toplam 12 bin borcumuz var. Şu an maaşlar neredeyse karta gidiyor. Kira ve faturalar da olduğu için kartları tam ödeyemiyoruz. Ancak asgari ödüyoruz sonra Tekrar ay sonuna kadar kartla idare ediyoruz böyle saçma bir döngü oluştu.
bir şekilde bu kartları kapatmalıyız nasıl yapalım derken arabayı satmaya karar verdik. 54 bine aldığımız araba şu an 65 bin ediyor. Bugün bile müşterisi bu parayı teklif etti. Dedik ki arabayı en az bir kartı kapatacak kadar kârla bile satsak yine 50 bin civarı bir arabayla 1-2 yıl idare ederiz. Hiç değilse kart borcundan kurtulmuş oluruz. Yani 65 e satıp 55 e falan bir araba bulsak aradaki 10 binle kartı kapatmış olacağız.
Eşim kardeşine de söylemiş satıyoruz aklında olsun diye. O da demiş ki o zaman satıp araba parasını peşinat yapalım. Eniştemizden topraktan ev alalım. Topraktan alınca 15-20 bin uyguna alacaklar. Ev bittikten sonra daha pahalıya satacaklar. Örneğin şimdi 300 bine alacaklar. 65 bini bizim arabadan verilecek peşinat olarak. Kalan 235 bini evi satınca ödeyecekler. Evi de muhtemelen bittikten sonra 320 ye falan satacaklar. Böylece 20 bin kâr edilecek. Yani biz 65 verip 85 bin almış olacağız normal koşullarda. Ama nasıl olduğunu hiç anlamadığım bir şekilde paranın yarısını kardeşi alacakmış.
Eşime sebebini sorduğumda işte kadın milleti hep böyle falan dedi. kardeşin peşinata bir ekleme yapmıyor ki nasıl bir ortaklık onu anlamıyorum dedim. Kardeşimle aramda olan şeye karışma dedi.
Kardeşi sadece arabayı satıp ev alma fikri atıyor ortaya. Herhangi bir maddi katkı ya da emek yok. Ama paranın yarısını o alıyor. Çünkü evi o satacakmış. Hadi 5 bin o alır 15 i bize kalır anlarım da yarı yarıya ortaklık nasıl olacak aklım ermedi. Evet eşim abilik yapmak istedi diyelim ama şu an gerçekten o durumda değiliz. İmkanımız olsa zaten laf etmem ama telefonumun kırık ekranını bile yaptırmıyorum. Kardeşi gördü yine mi kırıldı dedi. Yaptıracak durumum olsa yaptırırdım herhalde bunu düşünebilmiştir inşallah. tabi ki 300-500₺ verip yaptırırım ama gerçekten sürekli o parayı verecek başka bir şey çıkıyor ve 2 aydır telefonu öyle kullanıyorum.
öte yandan şöyle bir durum var. Kardeşi 4 bin lira maaş alıyor ve bir de çalıştığı iş dışında kendine bir dükkan açtı. Şu an bizden çok daha iyi durumda. Bir de bekar, ailesiyle yaşıyor. Sorumluluğu yok. Sürekli yiyip içip gezmeye kıyafete harcıyor ki istediği gibi harcar zaten kendi kazanıyor kendi harcıyor hesabını yapmak bana düşmez. Ama demek istediğim bizden çok daha iyi durumda ve tek derdi yolunu bulmak. İlerde dükkanı büyütmek istiyor mesela. Şu an tek derdi o.
Bir de şöyle bir durum var. Eşimle ortak iş yapacaklardı. Bunun için biraz sermaye biriktirmeye çalışacaklardı. Biz aslında arabayı o yüzden almıştık yani araba da satarken değer kazanıyor neticede. Bindiğimiz de yanımıza kâr kalır demiştik. Sonra bu dükkanını açarken bize hiç haber vermedi. Sohbet arasında geçti öyle öğrendik. Bir de arkadaşlarıyla ortak olduğunu söylediler falan. Çok sonra yine laf arasında annesi yoo dükkan ortak değil kendisinin diyince öğrendik. Orda da bir tuhaflık vardı zaten. Tüm bunları bir araya getirdiğimde bana öyle geliyor ki sadece kendini kurtarmanın derdinde. Ama eşim gidip paranın yarısını ona vermeyi düşünüyor. Yorum yapınca beni fesatlıkla falan suçluyor.
Şimdi size sorum şu. Eşimin böyle düşünmesi yani paranın yarısını kardeşine vermesi normal mi? Ben mi kötü düşünüyorum? Eğer ben haklıysam da bunu eşimle nasıl konuşabilirim? Çünkü bu konuda pek konuşmadık sadece anlattığım kadar birkaç cümle geçti konu kapandı. Tartışma falan da yaşanmadı. Nasıl düşünmeliyim bilemedim
Erkeklerin aklı bu kadar işte kıt akıllılar!! Aileyle ticarer olmayacağını bir türlü anlamıyorlar bıktım bu sömürücü ailelerdenYaklaşık 5 ay önce evlendik ve maddi anlamda henüz kendimizi toparlayamadık. Daha önce de benzer bir konu açmıştım bu durumla ilgili.
Eşim ve ben çalışıyoruz eve toplam 6 bin giriyor. Tüm rakamları detaylı yazacağım ki yanlış düşünüyorsam söyleyin lütfen.
Aslında araba alana kadar iyi gidiyordu. Düğünden gelen altınlarla 54 bine bir araba aldık. Modeli düşük olduğu için çok masrafı çıktı haliyle. Bu masraflar nedeniyle biraz kartlara yüklendik. Öncesinde de kart kullanıyorduk ama bir karta borcumuz vardı şimdi iki kartımız da aynı durumda ve bir şekilde ipin ucu kaçtı. İki karta toplam 12 bin borcumuz var. Şu an maaşlar neredeyse karta gidiyor. Kira ve faturalar da olduğu için kartları tam ödeyemiyoruz. Ancak asgari ödüyoruz sonra Tekrar ay sonuna kadar kartla idare ediyoruz böyle saçma bir döngü oluştu.
bir şekilde bu kartları kapatmalıyız nasıl yapalım derken arabayı satmaya karar verdik. 54 bine aldığımız araba şu an 65 bin ediyor. Bugün bile müşterisi bu parayı teklif etti. Dedik ki arabayı en az bir kartı kapatacak kadar kârla bile satsak yine 50 bin civarı bir arabayla 1-2 yıl idare ederiz. Hiç değilse kart borcundan kurtulmuş oluruz. Yani 65 e satıp 55 e falan bir araba bulsak aradaki 10 binle kartı kapatmış olacağız.
Eşim kardeşine de söylemiş satıyoruz aklında olsun diye. O da demiş ki o zaman satıp araba parasını peşinat yapalım. Eniştemizden topraktan ev alalım. Topraktan alınca 15-20 bin uyguna alacaklar. Ev bittikten sonra daha pahalıya satacaklar. Örneğin şimdi 300 bine alacaklar. 65 bini bizim arabadan verilecek peşinat olarak. Kalan 235 bini evi satınca ödeyecekler. Evi de muhtemelen bittikten sonra 320 ye falan satacaklar. Böylece 20 bin kâr edilecek. Yani biz 65 verip 85 bin almış olacağız normal koşullarda. Ama nasıl olduğunu hiç anlamadığım bir şekilde paranın yarısını kardeşi alacakmış.
Eşime sebebini sorduğumda işte kadın milleti hep böyle falan dedi. kardeşin peşinata bir ekleme yapmıyor ki nasıl bir ortaklık onu anlamıyorum dedim. Kardeşimle aramda olan şeye karışma dedi.
Kardeşi sadece arabayı satıp ev alma fikri atıyor ortaya. Herhangi bir maddi katkı ya da emek yok. Ama paranın yarısını o alıyor. Çünkü evi o satacakmış. Hadi 5 bin o alır 15 i bize kalır anlarım da yarı yarıya ortaklık nasıl olacak aklım ermedi. Evet eşim abilik yapmak istedi diyelim ama şu an gerçekten o durumda değiliz. İmkanımız olsa zaten laf etmem ama telefonumun kırık ekranını bile yaptırmıyorum. Kardeşi gördü yine mi kırıldı dedi. Yaptıracak durumum olsa yaptırırdım herhalde bunu düşünebilmiştir inşallah. tabi ki 300-500₺ verip yaptırırım ama gerçekten sürekli o parayı verecek başka bir şey çıkıyor ve 2 aydır telefonu öyle kullanıyorum.
öte yandan şöyle bir durum var. Kardeşi 4 bin lira maaş alıyor ve bir de çalıştığı iş dışında kendine bir dükkan açtı. Şu an bizden çok daha iyi durumda. Bir de bekar, ailesiyle yaşıyor. Sorumluluğu yok. Sürekli yiyip içip gezmeye kıyafete harcıyor ki istediği gibi harcar zaten kendi kazanıyor kendi harcıyor hesabını yapmak bana düşmez. Ama demek istediğim bizden çok daha iyi durumda ve tek derdi yolunu bulmak. İlerde dükkanı büyütmek istiyor mesela. Şu an tek derdi o.
Bir de şöyle bir durum var. Eşimle ortak iş yapacaklardı. Bunun için biraz sermaye biriktirmeye çalışacaklardı. Biz aslında arabayı o yüzden almıştık yani araba da satarken değer kazanıyor neticede. Bindiğimiz de yanımıza kâr kalır demiştik. Sonra bu dükkanını açarken bize hiç haber vermedi. Sohbet arasında geçti öyle öğrendik. Bir de arkadaşlarıyla ortak olduğunu söylediler falan. Çok sonra yine laf arasında annesi yoo dükkan ortak değil kendisinin diyince öğrendik. Orda da bir tuhaflık vardı zaten. Tüm bunları bir araya getirdiğimde bana öyle geliyor ki sadece kendini kurtarmanın derdinde. Ama eşim gidip paranın yarısını ona vermeyi düşünüyor. Yorum yapınca beni fesatlıkla falan suçluyor.
Şimdi size sorum şu. Eşimin böyle düşünmesi yani paranın yarısını kardeşine vermesi normal mi? Ben mi kötü düşünüyorum? Eğer ben haklıysam da bunu eşimle nasıl konuşabilirim? Çünkü bu konuda pek konuşmadık sadece anlattığım kadar birkaç cümle geçti konu kapandı. Tartışma falan da yaşanmadı. Nasıl düşünmeliyim bilemedim
Böyle şey olmaz eşin çok pişman olur ama iş işten geçer o zaman.kardesinin herhangi bir sorumlulugu da yokmuş niye para yarı yarıya bolusuluyorki bence eşinle konuşmalısın yoksa sen niye varlık icin de yokluk çekesin senin de kardeşin yok mu aynısını ben kardeşimle yapsam kabul eder misim diye bi sor bakalım çok bilmiş eşineYaklaşık 5 ay önce evlendik ve maddi anlamda henüz kendimizi toparlayamadık. Daha önce de benzer bir konu açmıştım bu durumla ilgili.
Eşim ve ben çalışıyoruz eve toplam 6 bin giriyor. Tüm rakamları detaylı yazacağım ki yanlış düşünüyorsam söyleyin lütfen.
Aslında araba alana kadar iyi gidiyordu. Düğünden gelen altınlarla 54 bine bir araba aldık. Modeli düşük olduğu için çok masrafı çıktı haliyle. Bu masraflar nedeniyle biraz kartlara yüklendik. Öncesinde de kart kullanıyorduk ama bir karta borcumuz vardı şimdi iki kartımız da aynı durumda ve bir şekilde ipin ucu kaçtı. İki karta toplam 12 bin borcumuz var. Şu an maaşlar neredeyse karta gidiyor. Kira ve faturalar da olduğu için kartları tam ödeyemiyoruz. Ancak asgari ödüyoruz sonra Tekrar ay sonuna kadar kartla idare ediyoruz böyle saçma bir döngü oluştu.
bir şekilde bu kartları kapatmalıyız nasıl yapalım derken arabayı satmaya karar verdik. 54 bine aldığımız araba şu an 65 bin ediyor. Bugün bile müşterisi bu parayı teklif etti. Dedik ki arabayı en az bir kartı kapatacak kadar kârla bile satsak yine 50 bin civarı bir arabayla 1-2 yıl idare ederiz. Hiç değilse kart borcundan kurtulmuş oluruz. Yani 65 e satıp 55 e falan bir araba bulsak aradaki 10 binle kartı kapatmış olacağız.
Eşim kardeşine de söylemiş satıyoruz aklında olsun diye. O da demiş ki o zaman satıp araba parasını peşinat yapalım. Eniştemizden topraktan ev alalım. Topraktan alınca 15-20 bin uyguna alacaklar. Ev bittikten sonra daha pahalıya satacaklar. Örneğin şimdi 300 bine alacaklar. 65 bini bizim arabadan verilecek peşinat olarak. Kalan 235 bini evi satınca ödeyecekler. Evi de muhtemelen bittikten sonra 320 ye falan satacaklar. Böylece 20 bin kâr edilecek. Yani biz 65 verip 85 bin almış olacağız normal koşullarda. Ama nasıl olduğunu hiç anlamadığım bir şekilde paranın yarısını kardeşi alacakmış.
Eşime sebebini sorduğumda işte kadın milleti hep böyle falan dedi. kardeşin peşinata bir ekleme yapmıyor ki nasıl bir ortaklık onu anlamıyorum dedim. Kardeşimle aramda olan şeye karışma dedi.
Kardeşi sadece arabayı satıp ev alma fikri atıyor ortaya. Herhangi bir maddi katkı ya da emek yok. Ama paranın yarısını o alıyor. Çünkü evi o satacakmış. Hadi 5 bin o alır 15 i bize kalır anlarım da yarı yarıya ortaklık nasıl olacak aklım ermedi. Evet eşim abilik yapmak istedi diyelim ama şu an gerçekten o durumda değiliz. İmkanımız olsa zaten laf etmem ama telefonumun kırık ekranını bile yaptırmıyorum. Kardeşi gördü yine mi kırıldı dedi. Yaptıracak durumum olsa yaptırırdım herhalde bunu düşünebilmiştir inşallah. tabi ki 300-500₺ verip yaptırırım ama gerçekten sürekli o parayı verecek başka bir şey çıkıyor ve 2 aydır telefonu öyle kullanıyorum.
öte yandan şöyle bir durum var. Kardeşi 4 bin lira maaş alıyor ve bir de çalıştığı iş dışında kendine bir dükkan açtı. Şu an bizden çok daha iyi durumda. Bir de bekar, ailesiyle yaşıyor. Sorumluluğu yok. Sürekli yiyip içip gezmeye kıyafete harcıyor ki istediği gibi harcar zaten kendi kazanıyor kendi harcıyor hesabını yapmak bana düşmez. Ama demek istediğim bizden çok daha iyi durumda ve tek derdi yolunu bulmak. İlerde dükkanı büyütmek istiyor mesela. Şu an tek derdi o.
Bir de şöyle bir durum var. Eşimle ortak iş yapacaklardı. Bunun için biraz sermaye biriktirmeye çalışacaklardı. Biz aslında arabayı o yüzden almıştık yani araba da satarken değer kazanıyor neticede. Bindiğimiz de yanımıza kâr kalır demiştik. Sonra bu dükkanını açarken bize hiç haber vermedi. Sohbet arasında geçti öyle öğrendik. Bir de arkadaşlarıyla ortak olduğunu söylediler falan. Çok sonra yine laf arasında annesi yoo dükkan ortak değil kendisinin diyince öğrendik. Orda da bir tuhaflık vardı zaten. Tüm bunları bir araya getirdiğimde bana öyle geliyor ki sadece kendini kurtarmanın derdinde. Ama eşim gidip paranın yarısını ona vermeyi düşünüyor. Yorum yapınca beni fesatlıkla falan suçluyor.
Şimdi size sorum şu. Eşimin böyle düşünmesi yani paranın yarısını kardeşine vermesi normal mi? Ben mi kötü düşünüyorum? Eğer ben haklıysam da bunu eşimle nasıl konuşabilirim? Çünkü bu konuda pek konuşmadık sadece anlattığım kadar birkaç cümle geçti konu kapandı. Tartışma falan da yaşanmadı. Nasıl düşünmeliyim bilemedim