Senelerce adam tek gitmiş.Yok ben eşimin ailesine bilenmedim. Eşim madem ben ailenle görüşmüyorum sen de mecbur değilsin dedi. Yani gel dediğinde gidiyorum. Onun ailesi de gelir. Yalnız ailemle yaşananları ailesi öğrendi. Onun bizimkilerle görüşmediğini biliyorlar. Ben buna rağmen gidince ister istemez kendimi kötü hissediyorum elimde değil.
Şimdi şöyle eşimin ailesi benim ailemle yaşadıklarımızı fırsata dönüştürdü. Ailemin hataları oldu ben hep kabul ettim ama nereye kadar laf işiteceğim? Benim de bamtelim var değil mi? Ben de insanım. Eşim bana çok yüklendi, haddinden fazla. Sonra gel demeye yüzü tutmadı sanırım. Ben de ısrar etmedim. Gel dese giderdim nitekim gittim de.Senelerce adam tek gitmiş.
Sizin gitmeme sebebiniz neydi onu anlayamadım.
Zorunluluk değildir kabul ama bir bağdır.
Aileler ortak müşterekte birbirlerine bayılmasalar dahi o bağı dinç tutmalıdır, siz ise sebepsiz kesip atmışsınız bence.
Kendi ailenize değinmiyorum, kırılırsınız…
Anlamak istemediğiniz nokta şu.Şimdi şöyle eşimin ailesi benim ailemle yaşadıklarımızı fırsata dönüştürdü. Ailemin hataları oldu ben hep kabul ettim ama nereye kadar laf işiteceğim? Benim de bamtelim var değil mi? Ben de insanım. Eşim bana çok yüklendi haddinden fazla. Sonra gel demeye yüzü tutmadı sanırım. Ben de ısrar etmedim. Gel dese giderdim nitekim gittim de.
Bu konuyu ailemle defalarca konuştum. Babam da dahil kızdım, sitem ettim. Babam ve kardeşimle yıllarca konuşmadık. Eşimin de beni sürekli suçlayıp yalnızlaştırdığı bir ortamda annemden geçemedim. Bu da benim zaafım belki de.Anlamak istemediğiniz nokta şu.
Yapılan şeye sınır çizmemişsiniz, insanların beklentisi bu olmuş normal olarak.
Şöyle düşünün, eşiniz en yakın arkadaşına ya da kardeşine eliniz avucunuzdaki her şeyi verdi ve geri alamadı.
Hala onunla eskisi gibi görüşüyor, mevzusu olmuyor olsa, delirmez misiniz?
İnsan kazık yediği yere hala nasıl böyle olur diye sorgulamaz, aklını başına getirmeye çalışmaz mısınız?
Mesele bu aslında, aileniz olabilirler ama ne size ne eşinize bunu yapamazlar.
Borçlarını ödeyene kadar yüzlerine bakmayacaktınız, kaldı ki zorla eşiniz evdeyken gelmeye çalışıyorlar.
Bu yüzü de muhtemelen üzmemek için sürekli susan, ailemdir deyip sineye çeken sizden alıyorlar.
Çok ayıp bir şey, kocanıza yatın kalkın dua edin diyeyim.
Eşimin ailesi bana bunu yapacak, 7 düvele hırsız diye ilan etmem az kalır, ne evime ne çevreme adım dahi atamazlar.
Anam babam diye ısrar eden insana da kapıyı gösteririm, bu kadar büyük mevzu bu.
Anladım, sizin durumunuz da zor.Bu konuyu ailemle defalarca konuştum. Babam da dahil kızdım, sitem ettim. Babam ve kardeşimle yıllarca konuşmadık. Eşimin de beni sürekli suçlayıp yalnızlaştırdığı bir ortamda annemden geçemedim. Bu da benim zaafım belki de.
Peki ben? El evinde bir evlat, sürekli sitem işiten bir eş, çok sevdiği ailesi tarafından hiç beklemediği muameleler gören bir insan... Benim durumum?Konunuz kapanmadan tüm yorumları okuduğumu belirteyim. Burada birçok kez kadınlara çok üzüldüm. Ama hiç bu denli bir erkeğe üzülmemiştim.
Sağolun, bu saatte derdime ortak oldunuz. Merhametim başıma bela oldu. Bazen çok zayıf hissediyorum.Anladım, sizin durumunuz da zor.
Üzüldüm gerçekten.
Çok saçma ve ayıp bir durumun içinde kalmışsınız hiç suçunuz olmadan.
Sadece tek önerebileceğim şu olur; kan bağı bir yere kadar.
Kimden değer görüyorsanız onlar çevrenizde olsun.
Bu eşinizin ailesi olur, başkası olur ya da sadece anneniz olur bilemem lakin kibar bir insan olduğunuz anlaşılıyor, haketmeyenleri kendinizle ödüllendirmeyin.
Yaşadıklarımız bazen bizden kaynaklanır bazen kaderdir.Peki ben? El evinde bir evlat, sürekli sitem işiten bir eş, çok sevdiği ailesi tarafından hiç beklemediği muameleler gören bir insan... Benim durumum?
Zayıf değil bilakis başkalarının sorumluluklarını üstleniyorsunuz, bu da güç gösterisi bir nevi.Sağolun, bu saatte derdime ortak oldunuz. Merhametim başıma bela oldu. Bazen çok zayıf hissediyorum.
Yanlış anlamayın ama büyükte konuşmamak lazım. İnsan şaşabilir. Annemin gözyaşlarına kıyamadım. Sonrasında eşim bütün öfkesini bana kustu. Ailesi bile bazı şeyleri kendinde hak gördü. Ben size katılmıyorum. Ben aileme güvendim, bu bir hata değildi çünkü daha önce böyle birşey tecrübe etmemiştim. Bilmiyordum. Başıma iş geldi. Olamaz mı? Yani insanın elinde olmayan bir hatadan ötürü ömür boyu bedel ödemesi reva mıdır? Üstelik çalışıyorsa ve bu hasarın maddi boyutunu onarmak için gereken herşeyi yaptıysa. Niyeti iyiyse, eşini seviyorsa... Hak mıdır?Yaşadıklarımız bazen bizden kaynaklanır bazen kaderdir.
Üzgünüm fakat aileniz tarafından bu muameleye maruz kalmak kaderinizmiş. Eşiniz tarafından sürekli sitem işitmek ise sizin hatalı davranışınız dolayısıyla. (Ailenize yeterince tepki gösterip iletişimi kesmemeniz) fakat duruma baktığımızda eşinizin hiçbir suçu yok. Neden size üzülelim?
Eşinizin ve kendi malınıza sahip çıkamama hatanızın ceremesini çekmişsiniz yıllarca. Ve daha çekeceksiniz üzgünüm.
Zaten ailenize güvenmeniz konusunda sizi suçlu bulmuyorum. O kısma kader dedim çünkü bu sizin elinizde değildi. Başınıza böyle talihsiz bir olay gelebilir. Sonrasında hala ailem benim zaaf noktam deyip yeterince tepki göstermemiş olmanız buradaki problem. Ömür boyu ödediğiniz bedel size yaşatılan şeyden dolayı değil size yapılan hataya karşı duruşunuzdan dolayı ödenen bir bedel.Yanlış anlamayın ama büyükte konuşmamak lazım. İnsan şaşabilir. Annemin gözyaşlarına kıyamadım. Sonrasında eşim bütün öfkesini bana kustu. Ailesi bile bazı şeyleri kendinde hak gördü. Ben size katılmıyorum. Ben aileme güvendim, bu bir hata değildi çünkü daha önce böyle birşey tecrübe etmemiştim. Bilmiyordum. Başıma iş geldi. Olamaz mı? Yani insanın elinde olmayan bir hatadan ötürü ömür boyu bedel ödemesi reva mıdır? Üstelik çalışıyorsa ve bu hasarın maddi boyutunu onarmak için gereken herşeyi yaptıysa. Niyeti iyiyse, eşini seviyorsa... Hak mıdır?
Saygı duyuyorum. Fakat yukarıda da yazdım. Eşime yaslanmak istedim ama o kadar öfkeliydi ki. Çok yalnız kaldım. Çok üzüldüm. İlaç kullandım, ruhen çok yıprandım. O zaman da yanımda annem vardı. Bilemiyorum. Ama tüm yazılanlardan haddinden fazla taviz verdiğimi anladım. Bundan sonrası için faydası olur umarım.Zaten ailenize güvenmeniz konusunda sizi suçlu bulmuyorum. O kısma kader dedim çünkü bu sizin elinizde değildi. Başınıza böyle talihsiz bir olay gelebilir. Sonrasında hala ailem benim zaaf noktam deyip yeterince tepki göstermemiş olmanız buradaki problem. Ömür boyu ödediğiniz bedel size yaşatılan şeyden dolayı değil size yapılan hataya karşı duruşunuzdan dolayı ödenen bir bedel.
Teşekkür ederim. Allah razı olsun.Zayıf değil bilakis başkalarının sorumluluklarını üstleniyorsunuz, bu da güç gösterisi bir nevi.
Size ait olmayan her türlü suçun, ayıbın veyahut başarının sadece izleyicisi olun, içselleştirmeyin.
Ay ne güzel ya da vah ne kötü deyip geçmeyi bilmelisiniz.
Değiştiremeyeceğiniz şeyler için de ailenize nifak sokmayın, suçlu suçludur.
Eşinizin yanında durun hatta onunla sövün yeri gelince, üzgünlüğünüzü dile getirin, beraber saf olun dünyaya.
Aileniz diye üstünüze yük almayın lütfen.
Olan olmuş yapan yapmış, hakları neyse onu verin geçin.
Belki de küsmeliydim haklısınız. Ama o ara olaylar böyle gelişti maalesef. Yani ailesiyle konuşmuyor değilim ama benim ailemle görüşülmeyen bir ortamda yakın olmak beni aşağı çeker gibi hissediyorum.O altınlar size ait size takılan altınlar degilmi istediğiniz gibi degerlendirebilirisiniz kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz dinen bu şekilde diye biliyorum zor durumda olan ailem altınlarımı isteseydi verirdim beni doğrup yedirip içeren fedakarlık eden okutan insanlara altin vermişim ne ki ama sorun şu tekrar vericez diyipte vermemek üstüne kardeşe vermek seninde buna sessiz kalman enayiliktir ben olsam buz gibi soğur iletişimimi koparırım beni salak yerine koyan anne baba kardeşe ihtiyacım yoktur..kendini eşine ve es ailesine ezdirme..bu senin ve kendi ailen aranda olan bi mesele..eşin senin ailenle görüşmüyorsa sende onun ailesi ile görüşme
E sadece sizin aileniz altinlara cokmemiș, eşinizin annesi de altinlara çökmüş.Gasp olabilir ama annemin rolü yoktu bunda onu anlatmaya çalıştım. Eşimin altınlarını annesi aldı düğün günü. Asla benim demedim zaten desem aileme vermezdim. Belki de hatam benim dememem oldu.
Hala olabilirler mi diye soruyorsun .Aynen öyle. Üstüne bir bardak soğuk su iç modundalar. Sonradan ellerine toplu para geçti onu da kardeşime verdiler. Beni kullanıyor olabilirler mi?