Her tartismada eskileri açan, aşırı kibirli ve haftalarca küsen eş sorunu

Kavga edip küsmesinin en temel nedeni anne babanızın gelip sizde kalması mı? Öyleyse gelip o kadar uzun kalmasın onlar da
 
Çocuklarınız şu an küçük, azıcık daha büyüsünler aranızdaki durumu çok net anlayacak ve görecekler. Ayrıca sizin mental sağlığınızın bozulma ihtimali de var bu süreçte çünkü okurken bile daraldım nefesim kesildi, siz bunu bizzat yaşıyorsunuz. Bu durum da çocuklarınıza yansır mesela. Terapi falan çözüme yanaşmıyorsa eşiniz, geriye tek bir seçenek kalıyor. Karar sizin.
 
Hayir temel neden onlar degil, her seye kusebiliyor. Ornegin ilk evlendigimizde sosyal medyanda erkek biri fotograf begenmis dedi küstü, sosyal medyalari komple kapattim. 60 yasinda bir is arkadasimiz is yerinde odama ziyarete geldi diye tartisti küstü. Watsapp ta cevrimici bilgisini kapatmissin dedi küstü . Ailen ablana para gonderiyor sana gondermiyor vs. Dedi , (oyle birsey yok)tartistik küstü. Cok cesitli ve sacma nedenler.
 
Köy yerinde memlekette falan genç kız var mı yanına alabileceğin?
Bir tanıdığım öyle yapmıştı. Kız geldi evde bakıcı abla olarak hem arkadaşıma arkadaş oldu hem ev işi çocuk işi halletti. Açıktan üniversite okudu o arada. İkisi de birbirine derman oldu
Oyle biri aklima gelmedi ama bosanma durimunda bir yardimci tutabilirim.. cok mantikli bir is yapmis tanidiginiz, aklimda olsun sagolun..
 
Esiniz psikolog destegi alirsaniz bunu aleyhinize kullanamaz diye biliyorum ayrica sureci avukatla yuruturseniz zaten avukatiniz size haklarınızı söyler
Esiniz için de psikolojik saglikla.alakali mahkeme karariyla.gorusme sağlayabiliniyor diye biliyorum önceki psikologum buna benzer bir sey demisti bir uzmana danisirsaniz daha net bilgi alabilirsiniz
Yani esiniz hangi vasifla cocuklari sizden ayirabilir ki? Adam eve gelmiyor
 
Eşiniz zaten tırt ona bir şey demeyeceğim, herkes yazmış.
Ama adama aileci deyip kendi ailenizin arada bir 15 gün kalması çok bence. Aynısını yaşasam, sevmediğim kayınlar 15 gün kalmaya gelse ben de söylenirdim. Bundan kurtulup bir daha evlenirseniz aklınızda olsun derim.

Katlan, idare et diyen bir aileniz var size destek olmuyorlar onları bir daha yatılı almayın bence.
 
Eşiniz zaten tırt ona bir şey demeyeceğim, herkes yazmış.
Ama adama aileci deyip kendi ailenizin arada bir 15 gün kalması çok bence. Aynısını yaşasam, sevmediğim kayınlar 15 gün kalmaya gelse ben de söylenirdim. Bundan kurtulup bir daha evlenirseniz aklınızda olsun derim.

Katlan, idare et diyen bir aileniz var size destek olmuyorlar onları bir daha yatılı almayın bence.
annem babam ortalama 3 ayda bir gelir 15 gun kalır, yaşadıklari şehir (istanbul)da kimseleri yok, torunlari özlüyoruz diyip geliyorlar. Ben de yasadigim sehirde hemen hemen her gun kv kb yi goren bir insan olarak annemin babamin 15 gun gelmesini çok görmuyorum. Ben de annemi çok özlüyorum açikçasi. Ben onlarin yanina gitmek istiyorum fakat istanbulda deprem olacak korkusuyla esim gitmek istemiyor, çocuklari da gondermiyor, sen tek gidersen git diyor. Ben de cocuklarimdan uzak birkac gun gecirmek istemiyorum.
 
8 yillik bir evliligim ve 2 ve 4 yasinda iki cocugum var. Esim ile artik son noktaya geldigimi hissediyorum. Ilk kez konu aciyorum, lutfen yardim edin....
kamuda iyi konumda yuksek maasla calisiyoruz. Esimin ailesi yakinimizda, benim ailem ise başka şehirde. Arada gelip 15 gun bizde kaliyorlar. Fakat esim bu zamanlari burnumdan getiriyor. Surekli beni arka odaya çekip anne babamin davranislarindan rahatsiz oldugunu anlatiyor.
Esim daima mutsuz, beni azarlayan, kucuk goren, ailemi elestiren bir insan. Her kavgada evlenmeden onceki sorunlara kadar tum konulari tekrar acar, saatlerce susmadan konusur, bagirir. Normal zamanda da asla bana iltifat etmez. Inanilmaz kibirlidir. Surekli ailesinin yanina gider, gece gelir evde yatar, sabah ailesine gider. En ufak bir kavgada günlerce küser, odasina kapanir, telefonuyla ugrasir. Kusmedigi zamanlarda da surekli telefonuna bakar.
En son kavgamizda evi terketmeye karar verdim, annem babamla konustum, onlar da dayan, sus, cocuklarin kücük diyorlar. Yuzugumu çöpe attim, bir aydir küsüz, esim annesinde olmadigi zamanlarda odasina kapanip yatiyor.
Terapiste gitmeyi onerdim, ama kabul etmedi. Ben tek basima gitsem beni deli olmakla suclar, etrafa rezil eder, bosanma davasi acsam cocuklari almak icin delil olarak kullanir.
cocuklarim icin cok uzuluyorum, bu iliskiyi duzeltmeye calisiyorum, bu durumda olup duzelen var mi, lutfen akil verin....
Tipik bir narsistik kisilik bozuklugu sezer ergörun videolarını izleyin ve kurtulun
 
Açık söyleyim benim halimi görüp,akan gözyaşlarımın farkında olup destek yerine "git benim gibi kendini, kocan için heba et" diyen anneyi özlemem,ne giderim ne de artık evime alırım . Çevrenizdeki herkes bencil herkes sadece kendini düşünüyor.(Siz hariç)Kendi hayatiniz için birşeyler yapın artık!!!!!Bu saçma evliliği inatla sürdüren ,susan sizsiniz ,koca kişisi hayatindan memnun ;küsüyor, küçük görüyor , asagiliyor ama düzeni devam ediyor.......
 
Eşiniz narsist, psikoloğa vs gitmez çünkü onda herhangi bir sorun olduğuna asla ikna olmaz. Düzelir mj sanmam Allah kolaylık versin
 
8 yillik bir evliligim ve 2 ve 4 yasinda iki cocugum var. Esim ile artik son noktaya geldigimi hissediyorum. Ilk kez konu aciyorum, lutfen yardim edin....
kamuda iyi konumda yuksek maasla calisiyoruz. Esimin ailesi yakinimizda, benim ailem ise başka şehirde. Arada gelip 15 gun bizde kaliyorlar. Fakat esim bu zamanlari burnumdan getiriyor. Surekli beni arka odaya çekip anne babamin davranislarindan rahatsiz oldugunu anlatiyor.
Esim daima mutsuz, beni azarlayan, kucuk goren, ailemi elestiren bir insan. Her kavgada evlenmeden onceki sorunlara kadar tum konulari tekrar acar, saatlerce susmadan konusur, bagirir. Normal zamanda da asla bana iltifat etmez. Inanilmaz kibirlidir. Surekli ailesinin yanina gider, gece gelir evde yatar, sabah ailesine gider. En ufak bir kavgada günlerce küser, odasina kapanir, telefonuyla ugrasir. Kusmedigi zamanlarda da surekli telefonuna bakar.
En son kavgamizda evi terketmeye karar verdim, annem babamla konustum, onlar da dayan, sus, cocuklarin kücük diyorlar. Yuzugumu çöpe attim, bir aydir küsüz, esim annesinde olmadigi zamanlarda odasina kapanip yatiyor.
Terapiste gitmeyi onerdim, ama kabul etmedi. Ben tek basima gitsem beni deli olmakla suclar, etrafa rezil eder, bosanma davasi acsam cocuklari almak icin delil olarak kullanir.
cocuklarim icin cok uzuluyorum, bu iliskiyi duzeltmeye calisiyorum, bu durumda olup duzelen var mi, lutfen akil verin....
Siz tek başınıza eğer terapi almak istiyorsanız söylemek zorunda değilsiniz gidin orda rahatlayın iyi gelecek size bu iyiliği kendinize yapın terapiye gitmiş biri olarak öneriyorum size oraya deliler gitmez çevre eş dost akraba delirtir anlayışsız insanlar olur çevrenizde can kulağıyla insan gibi oturup dinleyip konuşmayan insanlar yüzünden oraya gidenler vardır. Deli meli hikaye. Delirtip delirtip normal değilsin diyen ruh hastaları onlar asıl.

Herşey pat diye olmaz olmuyorsa kendine baştan aşağı yeni düzen kur maaşın iyiyse kiraya çıkabiliyorsan ev tut kendine çocuklarınla yaşamaya başla beraber ..

Sorunları halletmeyi sevmeyen hep kendini haklı gören, insan gibi konuşmayı sevmeyen insanları asla sevmem.

Eskiden eşimle bizde böyle arada oluyorduk cok sık olmamakla beraber eskiden kaynanam bize cok şey yaptı ben psikolojik olarak kaldıramıyordum haksızlığı dışa yansıtıyordum bu sefer de patlıyordum saatlerce konuşuyordum çünkü telefonla uğraşıyordu eş olarak karşısına beni alıp konuşmuyordu.. terapiye gittim bende kendim için hatta o yokken online terapi yapıyordum evde görüntülü doktorla felan bana okadar iyi geldi ki öfkelenmiyorum sinirlenmiyorum ağlama krizlerim yok oldu her olaya bi reaksiyon vermiyorum hatta artık bağıran bile ben değilim:) normalde ses tonumun ayarı olmazdı dayanamıyorum çünkü haksızlığa ama haklıyken haksız durumuna ben düşüyordum kendimi.. bütün bunları bıraktım şimdi biri sinirliyken diğeri başka odaya gidiyor susuyor 10 dk sonra tıpış tıpış geliyor bana mecbur yani başka ne yapacağız aynı evin içinde iki insan nereye kadar küs kalabilir ya beraberlik devam edecek ya bitecek başka son yok :)

Belli ki eşin içine ata ata kabullenemiyor bi anda kimse o seviyeye gelmez eleştirileri neler bilmiyorum ama insanlar konuşa konuşa hayvanlar koklaşa koklaşa derler. Yapacak bir şey yok sen dayanamıyorsan çekme böyle şeyi terapiye git seni cok güzel yönlendirir cok ciddiyim kendine daha güzel bir hayat kurabilirsin. Hiç bir kadın böyle mutsuz tatsız bir hayatı hak etmiyor sadece kadın dedim ama hiç bir insan hak etmiyor.. çocuklara da yazık herşeye şahit oluyorlar onlar cok etkileniyor ben cok gürültülü bir ailede yetiştim yapmayın artık hiç muhatap bile olmayın kendi haline bırakın onu.
 
Çocuklarınız küçük, boşanınca tek başınıza bütün sorumlulukları alacaksınız, kreşten almak, hastalandıklarında doktora götürmek, ilgilenmek gibi. Bunları tek başıma yapabilirim derseniz, ki boşansanız da baba olarak yapması gerekir ama sonuçta ayrı evlerde olacağınız için büyük yük sizde olacak, hiç durmayın boşanın. Diğer türlü, küsmüş konuşmamış umrunuzda olmasın, o sizin ailenize laf ederse siz de onun ailesine edin. Çocuklar biraz büyüyünceye kadar sabredin, ilk okul dönemlerinde artık bakımları kolaylaşıyor. O zaman boşanırsınız. Arkadaşların dediği gibi terapi alın onun haberi olmasın. Annenizi babanızı dinlemeyin.
 
Odak noktanızı değiştirin. O ailesine mi gidiyor sizde arkadaşlarınız ile dışarı gidin. Terapi almanın deki olmak ile alakası yok . Bunun için çocukları sizden almazlar. Terapi alin kendinize guveniniz gelsin. Onu takmayin ayrı planlar yapın. Hatta bazı durumlarda çocukları eşinize yada kayinvalidenizle bırakıp çıkın.zatem onun için degerliyseniz sizi kazanmaya çalışacaktır. Bunlara rağmen olmuyorsa zorlamanın da bir anlamı yok çocuklar için evli kalınmaz
Terapi almanın deli olmakla ilgisi yok ama toplumsal olarak öyle bir algı var. Mahkemede de etkisi olur belki. Gizlice alabilir ama online terapistler var.
 
8 yillik bir evliligim ve 2 ve 4 yasinda iki cocugum var. Esim ile artik son noktaya geldigimi hissediyorum. Ilk kez konu aciyorum, lutfen yardim edin....
kamuda iyi konumda yuksek maasla calisiyoruz. Esimin ailesi yakinimizda, benim ailem ise başka şehirde. Arada gelip 15 gun bizde kaliyorlar. Fakat esim bu zamanlari burnumdan getiriyor. Surekli beni arka odaya çekip anne babamin davranislarindan rahatsiz oldugunu anlatiyor.
Esim daima mutsuz, beni azarlayan, kucuk goren, ailemi elestiren bir insan. Her kavgada evlenmeden onceki sorunlara kadar tum konulari tekrar acar, saatlerce susmadan konusur, bagirir. Normal zamanda da asla bana iltifat etmez. Inanilmaz kibirlidir. Surekli ailesinin yanina gider, gece gelir evde yatar, sabah ailesine gider. En ufak bir kavgada günlerce küser, odasina kapanir, telefonuyla ugrasir. Kusmedigi zamanlarda da surekli telefonuna bakar.
En son kavgamizda evi terketmeye karar verdim, annem babamla konustum, onlar da dayan, sus, cocuklarin kücük diyorlar. Yuzugumu çöpe attim, bir aydir küsüz, esim annesinde olmadigi zamanlarda odasina kapanip yatiyor.
Terapiste gitmeyi onerdim, ama kabul etmedi. Ben tek basima gitsem beni deli olmakla suclar, etrafa rezil eder, bosanma davasi acsam cocuklari almak icin delil olarak kullanir.
cocuklarim icin cok uzuluyorum, bu iliskiyi duzeltmeye calisiyorum, bu durumda olup duzelen var mi, lutfen akil verin....
Bence çok cozumsuz görünmüyor ilişkiniz. Sadece onun küsmesi ve pasif agrasif olmasının temelini çözmek lazım. Konuşmak, birbirini anlamak lazım. Ama insan bazen kendini bile anlamıyor ki karşısına anlatsın.. Bence terapi harika bir fikir. Önce siz gidin bakalım. Sonra zamanla sizdeki değişimi görünce o da katılır belki ya da siz kendi açınızdan çözünce belki sorun kalmaz. Ailenizin nesini elestiriyor. Mesela benim eşimde ailemin bazı yanlarını elestiriyor... Ve malesef çok haklı. O yüzden bir şey diyemiyorum. Bazen sıkılıp patlıyorum y ada haddi asacak sınırlara geldi mi hoop diyorum. Ama haklıysa da haklısın demek durumunda kalıyorum napiyim. Bence terapi almak, tarafsız bir bakış açısı ile çalışmak çok güzel. Ama zor bir süreçtir. Kah çok ağlarsınız, kah kazandığınız farkındalıkla4 sizi şoka sokar. Ben harika bir ailem var çok sıkıntılı kocam var diyerek girdiğim terapiden iyi bir kocam, sınır koymam gereken bir ailem var fikri ile çıkmıştım. (yani bu kadar basit ozetlenemezde işte lafın kısası) Biz hemen boşanmaya karar veriyoruz ama o da zor. Siz önce bir çözmeye çalışmak zorunu seçin derim.
 
X