Cok afedersin ama boyle kendini ikilemlerde kaybedip, her seyi suruncemede birakan, kendine eziyet eden kadinlara sinir oluyorum. Ruh hastasi degilsen boyle seyler hissetmezsin zaten. Hissediyorsan kesinlikle olmamasi gereken bir sey vardir, ki bu durumda hissetmekten cok fazlasi var, gormek, duymak, izlemek.. Daha neyi beklemek bu? Dobra dobra konusmayi, bu konusmalari da sonuclarini kabullenerek yapmayi basaramiyor cogu kadinimiz, sonra da bu durumlar uzadikca uzuyor.
Esinle konus, ve ona sorma "boyle boyle hissediyorum bak sence?" falan diye. Net ol biraz. "Boyle bir durum var, rahatsizim. Ya sen hareketlerini duzelt ve gereken yerde ablami uyar, ya da bu is biter." de. Yine ablana soyle ben bir sey yapmiyorum diyecek olursa da "Sen de yapiyorsun. Ve ben kocam olarak sana soyluyorum. Onunla konusmayacagim, sen kendini duzeltip onu engelleyeceksin, yok diyorsan da verelim dilekceyi." de. Guclu, kararli ol biraz. Icim sikildi okurken ya.