- 9 Ağustos 2021
- 15.785
- 54.436
- 548
- Konu Sahibi dertligirl7
-
- #61
Neden yazın alacak ? Sebep ne yaz kış ne fark ediyor . Kendinizi salak yerine koydurmayi seviyorsunuz gibi geldi bana
Neden yazın alacak ? Sebep ne yaz kış ne fark ediyor . Kendinizi salak yerine koydurmayi seviyorsunuz gibi geldi banaDeğerli yorumunuz için teşekkür ederim. Evet duygu boşluğunda yaptığım bir hatayı 7 yıldır ödüyorum. Aile üyelerim yükün altına girmek istemediği için ( ne yükü ise..) alttan al diyecek tipler kendileri ile mesafeliyim zaten.. Mesela eşimle kavgalı olduğumu söylediğimde aramayı keserler beni :) yani arkadaşlardan bazıları acımasız yorumlarda bulunmuş fakat işin psikolojik boyutu da var annesiz büyüdüğüm için çocuğun babasız büyümesi beni ürkütüyor. Araba olayını 5 yıldır söylüyorum başının etini yedim bu yaz alacak üzerine öyle diyor güvenmiyorum tabi ki.. Hemen aldıracağım.. O da şu an asgari ücret ile çalışıyor fakat ev ekonomisi için aldiği para masrafa yetmiyor. Bu nedenle bana vermek zorundasın nasıl ödeyeceğiz diyor. Sanki şirket yönetiyoruz. Bugün ayın 15 ı işten gelince diyeceğim masrafın arta kalanını ödeyip üstünü vermeyeceğim diye. Şiddeti küfrü aldatması yok bunlar tek iyi yanı diyebilirim. Çok arkadaşım oldu eşleri yanımda onları rencide ederken donup kaldığım.. Elimde bunlar yok belki bu sebepten pozitif bakmaya çalıştım sınırlı biri değil fakat pasif çok pasif.. Kendimi onun yanında eril hissediyorum o kadar pasif..
İndirimli aldı hanımefendi indirimli arabayı beş yıldan önce başkasına verirsen yaklaşık iki yüz bin vermek zorundasın ve cimri kocam tabi ki buna da yokuş yapıyor.Neden yazın alacak ? Sebep ne yaz kış ne fark ediyor . Kendinizi salak yerine koydurmayi seviyorsunuz gibi geldi bana
Sizi neden salak yerine koyayım pardon? Şurda seviyeli bir şekilde gece yarısı derdimi paylaşıyorum akıl fikir alayım diye sizi neden salak yerine sokuyorum yani gerçekten empatiden yoksunsunuz.Çocuğunun hakkını başkalarının üzerine yapıyor adam sen diyorsun ki babasız büyümesin diye . Yani sende bizi salak yerine koymaya çalışıyorsun . Hakettiğin hayatı yaşıyor olabilirsin .
Çok arkadaşım oldu eşleri yanımda onları rencide ederken donup kaldığım..
Evli kalmanız için tek bir sebep göremedimHerkese merhaba kızlar.. Yıllardır bu sitenin sıkı okuyucusuyum.. Beğenerek takip ediyorum.. Şimdi ise değerli yorumlarınıza ihtiyacım var.. Olayları doğru yorumlayabilmeniz için ayrıntılara yer vermem gerekiyor, vaktinizi ayırdığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Arkadaşlar ben küçük denilecek yaşta annemi kaybettim yaşlı bir babam ve abilerim ile bir evde liseyi bitirip üniversiteye atıldım. Oldukça başarılı bir öğrenci iken son sınıfta eşimle karşılaştım. Kendisine aşık oldum o da çok iyi ilgili biriymiş gibi davrandı ve bende evlenmeliyim dedim.. Kendisi benden 10 yaş büyük ,memurdu ve zaten evlilik düşünen biri olduğu için bir yıl içinde evlendik. İlk bir yıl içinde ben atandım. Sonraki yıl çocuğum oldu. Ben hamileyken stresli zamanlar geçirdim ve eşim üşenmeden hep annesine şikayet etti beni kayınvalidem bu durumdan ötürü hamile olmama rağmen seni boşatıcam diyordu sürekli. Böyle çirkin bir durum içindeyken babam vefat etti. Ve babamın vefat edeceği vakit yani hastanede yatarken ben eşimin memleketindeydim ve babamın yanına göndermiyorlardı beni.. Zar zor gittim.. Kaynanam oğlunun maaşına göz diken zavallı biri oğlu da bir dediğini iki etmezdi o sıralar. Derken eşim malum bir durumdan tutuklandı ben suçsuz olduğunu bildiğim için bekledim oğlumla onun çıkmasını bir yıl annesi ve babası ile kaldım çocuk küçük diye. O sıralar kayınvalidem hayatı burnumdan getirdi. Sonra eşim aklandı çıktı 10 ay sonra ben göreve devam bu sırada.. Eşim açığa alındı tutuksuz yargılama aldığı için.. Ben ise ilk iznimde eşime ailesine gidelim annesini görsün diye teklifte bulundum eşimde tabi dünden razı.. Gittik memleketine annesi o yaz benle tartıştı ve görümcemle beni evden kovmaya çalıştılar eşim ağzını açmadı tüm bu olanlara.. İzledi.. Tam ben gidecekken kayınpederim izin vermedi onlara kızdı. Arkadaşlar bu olaydan beş gün sonra eşim tamamen memuriyetten atıldı ve bana muhtaç oldu desem yeridir. Ben gibi saf biri de tuttum tüm maaşımı her ay eline saydım. Dört yıldır bu şekilde.. Ama hiç anlaşamıyoruz ben geçmişi unutmak için depresyon ilacı kullanıyorum bir ara bıraktım tartışma çoğalınca ilaca başla yeniden diyor. Yeniden başladım ama olmuyor ev aldı memleketinde.. Çıktığında araba aldı aldığı araba abisinin üzerine kayıtlı.. Yani her şeyi garip. Pasif.. İlişki bağlamında sıfır.. Hiçbir şey istemiyorum harçlık bile vermiyor benim olan paramdan. Kendisi de asgari ücretle bir işe girdi kendi harcıyor ben bi şey alsam pahalıya almışsın bi daha alma diyor. Çocuğa ilgisi zaten sıfır ittire kaktıra yapıyor. Ben ne yapacağımı şaştım arkadaşlar yani bu nereye kadar gidecek bilmiyorum boşasam çocukla yapabilir miyim yalnız bir şehirde korkuyorum aile desen abilerim kendi derdinde.. Yani çok bastırıldığımı hissediyorum sevgisini yansıtan biri değil seviyodur elbette ama bunu yansıtmadıktan sonra bi anlamı kalmıyor buz gibi bir adam boşanmak istiyorum ama beni nelerin beklediğini çocuğuma nasıl bu kötü dünyada sahip çıkabileceğimi bilmiyorum..
Sen boşanmazsın. Boşanan adam taa kaynanası "Seni bosatacagim" dediğinde susan kocasına karşı tebligat kağıdını göndermişti bile.Herkese merhaba kızlar.. Yıllardır bu sitenin sıkı okuyucusuyum.. Beğenerek takip ediyorum.. Şimdi ise değerli yorumlarınıza ihtiyacım var.. Olayları doğru yorumlayabilmeniz için ayrıntılara yer vermem gerekiyor, vaktinizi ayırdığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Arkadaşlar ben küçük denilecek yaşta annemi kaybettim yaşlı bir babam ve abilerim ile bir evde liseyi bitirip üniversiteye atıldım. Oldukça başarılı bir öğrenci iken son sınıfta eşimle karşılaştım. Kendisine aşık oldum o da çok iyi ilgili biriymiş gibi davrandı ve bende evlenmeliyim dedim.. Kendisi benden 10 yaş büyük ,memurdu ve zaten evlilik düşünen biri olduğu için bir yıl içinde evlendik. İlk bir yıl içinde ben atandım. Sonraki yıl çocuğum oldu. Ben hamileyken stresli zamanlar geçirdim ve eşim üşenmeden hep annesine şikayet etti beni kayınvalidem bu durumdan ötürü hamile olmama rağmen seni boşatıcam diyordu sürekli. Böyle çirkin bir durum içindeyken babam vefat etti. Ve babamın vefat edeceği vakit yani hastanede yatarken ben eşimin memleketindeydim ve babamın yanına göndermiyorlardı beni.. Zar zor gittim.. Kaynanam oğlunun maaşına göz diken zavallı biri oğlu da bir dediğini iki etmezdi o sıralar. Derken eşim malum bir durumdan tutuklandı ben suçsuz olduğunu bildiğim için bekledim oğlumla onun çıkmasını bir yıl annesi ve babası ile kaldım çocuk küçük diye. O sıralar kayınvalidem hayatı burnumdan getirdi. Sonra eşim aklandı çıktı 10 ay sonra ben göreve devam bu sırada.. Eşim açığa alındı tutuksuz yargılama aldığı için.. Ben ise ilk iznimde eşime ailesine gidelim annesini görsün diye teklifte bulundum eşimde tabi dünden razı.. Gittik memleketine annesi o yaz benle tartıştı ve görümcemle beni evden kovmaya çalıştılar eşim ağzını açmadı tüm bu olanlara.. İzledi.. Tam ben gidecekken kayınpederim izin vermedi onlara kızdı. Arkadaşlar bu olaydan beş gün sonra eşim tamamen memuriyetten atıldı ve bana muhtaç oldu desem yeridir. Ben gibi saf biri de tuttum tüm maaşımı her ay eline saydım. Dört yıldır bu şekilde.. Ama hiç anlaşamıyoruz ben geçmişi unutmak için depresyon ilacı kullanıyorum bir ara bıraktım tartışma çoğalınca ilaca başla yeniden diyor. Yeniden başladım ama olmuyor ev aldı memleketinde.. Çıktığında araba aldı aldığı araba abisinin üzerine kayıtlı.. Yani her şeyi garip. Pasif.. İlişki bağlamında sıfır.. Hiçbir şey istemiyorum harçlık bile vermiyor benim olan paramdan. Kendisi de asgari ücretle bir işe girdi kendi harcıyor ben bi şey alsam pahalıya almışsın bi daha alma diyor. Çocuğa ilgisi zaten sıfır ittire kaktıra yapıyor. Ben ne yapacağımı şaştım arkadaşlar yani bu nereye kadar gidecek bilmiyorum boşasam çocukla yapabilir miyim yalnız bir şehirde korkuyorum aile desen abilerim kendi derdinde.. Yani çok bastırıldığımı hissediyorum sevgisini yansıtan biri değil seviyodur elbette ama bunu yansıtmadıktan sonra bi anlamı kalmıyor buz gibi bir adam boşanmak istiyorum ama beni nelerin beklediğini çocuğuma nasıl bu kötü dünyada sahip çıkabileceğimi bilmiyorum..
Tabi ki boşanmaz. Burda insanlara çemkirdiği kadar eşine ağzını açamıyordur. Bir memur ve kazandığı paradan pırasa alamıyor düşünsene! İtip kakıyorlar ama oğlum babasız büyümesin diyor. Muhtemelen çocuk da baba da gördüğü gibi davranacak annesine. Ondan sonra evlenirse eşine de böyle davranacak. Çünkü çocuğun yanındaki baba figürü buSen boşanmazsın. Boşanan adam taa kaynanası "Seni bosatacagim" dediğinde susan kocasına karşı tebligat kağıdını göndermişti bile.
Hapisteyken boşanma davasını açmıştın ve bu iş bitmişti.
Elinde mesleği olup üstüne de memur olup evliliği b.k gibi olanların hâlâ ne yapacağım bir çocuğum da var diyip zirlamasini ben anlamıyorum.
Bunun tek bir anlami var. Boşanmak istememesi. Dul damgası yememesi. Tek başına çocukla yaşama korkusu. Elalem ne der derdi. İplikler kazak olmuş siz hâlâ şöyle idi böyle idi diyorsunuz. Bir de tüm kazancı herife zikkimlandiriyorsunuz. Eee ne anladım ben çalışmaktan. Paran olsa ne olur zerre mutluluğun yok.
Yeminle diyorum ki mutluluğun kazanç ile alakası yok. Ama akıl ile çok alakasi var.
Tabi ki boşanmaz. Burda insanlara çemkirdiği kadar eşine ağzını açamıyordur. Bir memur ve kazandığı paradan pırasa alamıyor düşünsene! İtip kakıyorlar ama oğlum babasız büyümesin diyor. Muhtemelen çocuk da baba da gördüğü gibi davranacak annesine. Ondan sonra evlenirse eşine de böyle davranacak. Çünkü çocuğun yanındaki baba figürü bu
Yani bencilce kendinizi düşündünüz. Böyle bir adam bu güzel çocuğumun nasıl babası olabilir demediniz. Şimdi çocuğunuz için çok mu iyi yaptınız? Yaşayan ölü bir babası var. Çok mu iyi oldu? Sadece sizin sevginizle olacak iş mi bu? Baba sevgisinden mahrum olan çocukların hayal kırıklıklarını hiç duymadınız mı? Çocuğa çok üzüldüm...Eşimi elde tutim çocuk yapim düzelir gibi saçma bir fikrim olmadı asla. Sadece gerçek saf sevgi duyabileceğim güzel bir çocuğum olsun dedim..
Bu forumda bu sitede sizin gibisini asla gormedim.yok konularin hepsi hemen hemen aklimdadir senelerdir burdayim on seneyi geckin. Sizin kadar seyini gormedim acik acik yazmayayim ban yerim. Adam fetodan alinmis atilmis bunlara bakmisssin. Anlamadigim maasini niye veriyorsun. Cocuguna bakmayan adami niye basinda tasiyorsun. Araba niye abisinin ustune. Bunlar yarin oburgun sana iftira atarlarssa sende iceri girersen ne olacak. Kenarda bes kurus paran bile yok. Neyse simdi kizlar gelir gerekenleri soylerler ama dinlersen ne ala dinlemessen şeylige devam. İlaclari tabi kullan der insani mal gibi ediyor ne derse tamam diyeceksin.bir cinnet gecir kaynanandan basla dovmeye. Anca oyle cikar bu senelrin acisiHerkese merhaba kızlar.. Yıllardır bu sitenin sıkı okuyucusuyum.. Beğenerek takip ediyorum.. Şimdi ise değerli yorumlarınıza ihtiyacım var.. Olayları doğru yorumlayabilmeniz için ayrıntılara yer vermem gerekiyor, vaktinizi ayırdığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Arkadaşlar ben küçük denilecek yaşta annemi kaybettim yaşlı bir babam ve abilerim ile bir evde liseyi bitirip üniversiteye atıldım. Oldukça başarılı bir öğrenci iken son sınıfta eşimle karşılaştım. Kendisine aşık oldum o da çok iyi ilgili biriymiş gibi davrandı ve bende evlenmeliyim dedim.. Kendisi benden 10 yaş büyük ,memurdu ve zaten evlilik düşünen biri olduğu için bir yıl içinde evlendik. İlk bir yıl içinde ben atandım. Sonraki yıl çocuğum oldu. Ben hamileyken stresli zamanlar geçirdim ve eşim üşenmeden hep annesine şikayet etti beni kayınvalidem bu durumdan ötürü hamile olmama rağmen seni boşatıcam diyordu sürekli. Böyle çirkin bir durum içindeyken babam vefat etti. Ve babamın vefat edeceği vakit yani hastanede yatarken ben eşimin memleketindeydim ve babamın yanına göndermiyorlardı beni.. Zar zor gittim.. Kaynanam oğlunun maaşına göz diken zavallı biri oğlu da bir dediğini iki etmezdi o sıralar. Derken eşim malum bir durumdan tutuklandı ben suçsuz olduğunu bildiğim için bekledim oğlumla onun çıkmasını bir yıl annesi ve babası ile kaldım çocuk küçük diye. O sıralar kayınvalidem hayatı burnumdan getirdi. Sonra eşim aklandı çıktı 10 ay sonra ben göreve devam bu sırada.. Eşim açığa alındı tutuksuz yargılama aldığı için.. Ben ise ilk iznimde eşime ailesine gidelim annesini görsün diye teklifte bulundum eşimde tabi dünden razı.. Gittik memleketine annesi o yaz benle tartıştı ve görümcemle beni evden kovmaya çalıştılar eşim ağzını açmadı tüm bu olanlara.. İzledi.. Tam ben gidecekken kayınpederim izin vermedi onlara kızdı. Arkadaşlar bu olaydan beş gün sonra eşim tamamen memuriyetten atıldı ve bana muhtaç oldu desem yeridir. Ben gibi saf biri de tuttum tüm maaşımı her ay eline saydım. Dört yıldır bu şekilde.. Ama hiç anlaşamıyoruz ben geçmişi unutmak için depresyon ilacı kullanıyorum bir ara bıraktım tartışma çoğalınca ilaca başla yeniden diyor. Yeniden başladım ama olmuyor ev aldı memleketinde.. Çıktığında araba aldı aldığı araba abisinin üzerine kayıtlı.. Yani her şeyi garip. Pasif.. İlişki bağlamında sıfır.. Hiçbir şey istemiyorum harçlık bile vermiyor benim olan paramdan. Kendisi de asgari ücretle bir işe girdi kendi harcıyor ben bi şey alsam pahalıya almışsın bi daha alma diyor. Çocuğa ilgisi zaten sıfır ittire kaktıra yapıyor. Ben ne yapacağımı şaştım arkadaşlar yani bu nereye kadar gidecek bilmiyorum boşasam çocukla yapabilir miyim yalnız bir şehirde korkuyorum aile desen abilerim kendi derdinde.. Yani çok bastırıldığımı hissediyorum sevgisini yansıtan biri değil seviyodur elbette ama bunu yansıtmadıktan sonra bi anlamı kalmıyor buz gibi bir adam boşanmak istiyorum ama beni nelerin beklediğini çocuğuma nasıl bu kötü dünyada sahip çıkabileceğimi bilmiyorum..
Kendiniz demişsiniz ne yükü diye. Evet ailenizin altına girmesi gereken, sorumluluk alması gereken bir durum/yük yok. Neden onların boşan ben arkandayım demesini bekliyorsunuz?Aile üyelerim yükün altına girmek istemediği için ( ne yükü ise..)
Siz önce maaş kartınızı alın bence. Şu lafınız bile asla boşanmak istemediğinizin kanıtı.Araba olayını 5 yıldır söylüyorum başının etini yedim bu yaz alacak üzerine öyle diyor güvenmiyorum tabi ki.. Hemen aldıracağım
Saçmalamışsınız bu mesajı yazarken aaa tamam kan kusup kızılcık şerbeti iç ama evli kal adam her normal insanın zaten yapması gereken şeyleri yapıyormuş mu diyelim? Adam ölüm döşeğindeki babanızı görmeye gitmenize engel olmaya çalışmış bu nasıl bir kötülüktür daha ötesi var mı? Üstüne ekonomik özgürlüğünüzün üstüne çökmüş. Annesine şikayet etmiş sürekli, hiç rencide edilmemişsiniz cidden.Şiddeti küfrü aldatması yok bunlar tek iyi yanı diyebilirim. Çok arkadaşım oldu eşleri yanımda onları rencide ederken donup kaldığım.
Hayır, iş maaşını almaya gelince hiç pasif değil ,seni öyle kandırmış.Senin maaşınla alınan arabayı abinin üzerine yaparken de pasif değil;kendinizi kandırmayın.Yaş geçince hiç çekemeyeceksin onu.Şimdiden istediğinizi yapın,o sizin köleniz olsunDeğerli yorumunuz için teşekkür ederim. Evet duygu boşluğunda yaptığım bir hatayı 7 yıldır ödüyorum. Aile üyelerim yükün altına girmek istemediği için ( ne yükü ise..) alttan al diyecek tipler kendileri ile mesafeliyim zaten.. Mesela eşimle kavgalı olduğumu söylediğimde aramayı keserler beni :) yani arkadaşlardan bazıları acımasız yorumlarda bulunmuş fakat işin psikolojik boyutu da var annesiz büyüdüğüm için çocuğun babasız büyümesi beni ürkütüyor. Araba olayını 5 yıldır söylüyorum başının etini yedim bu yaz alacak üzerine öyle diyor güvenmiyorum tabi ki.. Hemen aldıracağım.. O da şu an asgari ücret ile çalışıyor fakat ev ekonomisi için aldiği para masrafa yetmiyor. Bu nedenle bana vermek zorundasın nasıl ödeyeceğiz diyor. Sanki şirket yönetiyoruz. Bugün ayın 15 ı işten gelince diyeceğim masrafın arta kalanını ödeyip üstünü vermeyeceğim diye. Şiddeti küfrü aldatması yok bunlar tek iyi yanı diyebilirim. Çok arkadaşım oldu eşleri yanımda onları rencide ederken donup kaldığım.. Elimde bunlar yok belki bu sebepten pozitif bakmaya çalıştım sınırlı biri değil fakat pasif çok pasif.. Kendimi onun yanında eril hissediyorum o kadar pasif..
Çok gayret etmiş, çok fedakarlık etmişsiniz. Hem size hem çocuğunuza bir faydası olmayan bu adamdan kendinizi ayristirin. Memursunuz zaten küçük bir şehire tayin isteyin çocuğunuzla bir hayat kurun. Geçmişi değiştiremezsiniz ama geleceği değiştirmek elinizde.Herkese merhaba kızlar.. Yıllardır bu sitenin sıkı okuyucusuyum.. Beğenerek takip ediyorum.. Şimdi ise değerli yorumlarınıza ihtiyacım var.. Olayları doğru yorumlayabilmeniz için ayrıntılara yer vermem gerekiyor, vaktinizi ayırdığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Arkadaşlar ben küçük denilecek yaşta annemi kaybettim yaşlı bir babam ve abilerim ile bir evde liseyi bitirip üniversiteye atıldım. Oldukça başarılı bir öğrenci iken son sınıfta eşimle karşılaştım. Kendisine aşık oldum o da çok iyi ilgili biriymiş gibi davrandı ve bende evlenmeliyim dedim.. Kendisi benden 10 yaş büyük ,memurdu ve zaten evlilik düşünen biri olduğu için bir yıl içinde evlendik. İlk bir yıl içinde ben atandım. Sonraki yıl çocuğum oldu. Ben hamileyken stresli zamanlar geçirdim ve eşim üşenmeden hep annesine şikayet etti beni kayınvalidem bu durumdan ötürü hamile olmama rağmen seni boşatıcam diyordu sürekli. Böyle çirkin bir durum içindeyken babam vefat etti. Ve babamın vefat edeceği vakit yani hastanede yatarken ben eşimin memleketindeydim ve babamın yanına göndermiyorlardı beni.. Zar zor gittim.. Kaynanam oğlunun maaşına göz diken zavallı biri oğlu da bir dediğini iki etmezdi o sıralar. Derken eşim malum bir durumdan tutuklandı ben suçsuz olduğunu bildiğim için bekledim oğlumla onun çıkmasını bir yıl annesi ve babası ile kaldım çocuk küçük diye. O sıralar kayınvalidem hayatı burnumdan getirdi. Sonra eşim aklandı çıktı 10 ay sonra ben göreve devam bu sırada.. Eşim açığa alındı tutuksuz yargılama aldığı için.. Ben ise ilk iznimde eşime ailesine gidelim annesini görsün diye teklifte bulundum eşimde tabi dünden razı.. Gittik memleketine annesi o yaz benle tartıştı ve görümcemle beni evden kovmaya çalıştılar eşim ağzını açmadı tüm bu olanlara.. İzledi.. Tam ben gidecekken kayınpederim izin vermedi onlara kızdı. Arkadaşlar bu olaydan beş gün sonra eşim tamamen memuriyetten atıldı ve bana muhtaç oldu desem yeridir. Ben gibi saf biri de tuttum tüm maaşımı her ay eline saydım. Dört yıldır bu şekilde.. Ama hiç anlaşamıyoruz ben geçmişi unutmak için depresyon ilacı kullanıyorum bir ara bıraktım tartışma çoğalınca ilaca başla yeniden diyor. Yeniden başladım ama olmuyor ev aldı memleketinde.. Çıktığında araba aldı aldığı araba abisinin üzerine kayıtlı.. Yani her şeyi garip. Pasif.. İlişki bağlamında sıfır.. Hiçbir şey istemiyorum harçlık bile vermiyor benim olan paramdan. Kendisi de asgari ücretle bir işe girdi kendi harcıyor ben bi şey alsam pahalıya almışsın bi daha alma diyor. Çocuğa ilgisi zaten sıfır ittire kaktıra yapıyor. Ben ne yapacağımı şaştım arkadaşlar yani bu nereye kadar gidecek bilmiyorum boşasam çocukla yapabilir miyim yalnız bir şehirde korkuyorum aile desen abilerim kendi derdinde.. Yani çok bastırıldığımı hissediyorum sevgisini yansıtan biri değil seviyodur elbette ama bunu yansıtmadıktan sonra bi anlamı kalmıyor buz gibi bir adam boşanmak istiyorum ama beni nelerin beklediğini çocuğuma nasıl bu kötü dünyada sahip çıkabileceğimi bilmiyorum..
Ay ben neden hiç şaşırmadım acaba. Eşinizin cemaati sever böyle hak yemeyi, yine devletin engellilere kolaylik olsun diye çıkardığı yasayla kendisine güzellik yapan biri daha.İndirimli aldı hanımefendi indirimli arabayı beş yıldan önce başkasına verirsen yaklaşık iki yüz bin vermek zorundasın ve cimri kocam tabi ki buna da yokuş yapıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?