Seviyodur mu? Bu adam mi seviyor ama yansitmiyor. Allah size akil fikir versin ya siz sevgiyi ne saniyorsunuz. Bi kere bu adamin nasil sevdigini dusunuyorsunuz? Boyle bi adamdan cocuk yapmak zaten sacma hadi cocuk olmus saglikli omru olsun. Maasinizi aliyor harclik yok, babaniza gidemiyorsunuz siz cildirdiniz mi ya kovulmussunuz bi de bu adamla niye devam ediyorsunuz? Gercekten insanin kendine yaptigi kotulugu baska kimse yapamiyor. Siz bosanamazsiniz bence 2. Hatta 3. cocugu yapin da esinizle sevginiz pekissinHerkese merhaba kızlar.. Yıllardır bu sitenin sıkı okuyucusuyum.. Beğenerek takip ediyorum.. Şimdi ise değerli yorumlarınıza ihtiyacım var.. Olayları doğru yorumlayabilmeniz için ayrıntılara yer vermem gerekiyor, vaktinizi ayırdığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Arkadaşlar ben küçük denilecek yaşta annemi kaybettim yaşlı bir babam ve abilerim ile bir evde liseyi bitirip üniversiteye atıldım. Oldukça başarılı bir öğrenci iken son sınıfta eşimle karşılaştım. Kendisine aşık oldum o da çok iyi ilgili biriymiş gibi davrandı ve bende evlenmeliyim dedim.. Kendisi benden 10 yaş büyük ,memurdu ve zaten evlilik düşünen biri olduğu için bir yıl içinde evlendik. İlk bir yıl içinde ben atandım. Sonraki yıl çocuğum oldu. Ben hamileyken stresli zamanlar geçirdim ve eşim üşenmeden hep annesine şikayet etti beni kayınvalidem bu durumdan ötürü hamile olmama rağmen seni boşatıcam diyordu sürekli. Böyle çirkin bir durum içindeyken babam vefat etti. Ve babamın vefat edeceği vakit yani hastanede yatarken ben eşimin memleketindeydim ve babamın yanına göndermiyorlardı beni.. Zar zor gittim.. Kaynanam oğlunun maaşına göz diken zavallı biri oğlu da bir dediğini iki etmezdi o sıralar. Derken eşim malum bir durumdan tutuklandı ben suçsuz olduğunu bildiğim için bekledim oğlumla onun çıkmasını bir yıl annesi ve babası ile kaldım çocuk küçük diye. O sıralar kayınvalidem hayatı burnumdan getirdi. Sonra eşim aklandı çıktı 10 ay sonra ben göreve devam bu sırada.. Eşim açığa alındı tutuksuz yargılama aldığı için.. Ben ise ilk iznimde eşime ailesine gidelim annesini görsün diye teklifte bulundum eşimde tabi dünden razı.. Gittik memleketine annesi o yaz benle tartıştı ve görümcemle beni evden kovmaya çalıştılar eşim ağzını açmadı tüm bu olanlara.. İzledi.. Tam ben gidecekken kayınpederim izin vermedi onlara kızdı. Arkadaşlar bu olaydan beş gün sonra eşim tamamen memuriyetten atıldı ve bana muhtaç oldu desem yeridir. Ben gibi saf biri de tuttum tüm maaşımı her ay eline saydım. Dört yıldır bu şekilde.. Ama hiç anlaşamıyoruz ben geçmişi unutmak için depresyon ilacı kullanıyorum bir ara bıraktım tartışma çoğalınca ilaca başla yeniden diyor. Yeniden başladım ama olmuyor ev aldı memleketinde.. Çıktığında araba aldı aldığı araba abisinin üzerine kayıtlı.. Yani her şeyi garip. Pasif.. İlişki bağlamında sıfır.. Hiçbir şey istemiyorum harçlık bile vermiyor benim olan paramdan. Kendisi de asgari ücretle bir işe girdi kendi harcıyor ben bi şey alsam pahalıya almışsın bi daha alma diyor. Çocuğa ilgisi zaten sıfır ittire kaktıra yapıyor. Ben ne yapacağımı şaştım arkadaşlar yani bu nereye kadar gidecek bilmiyorum boşasam çocukla yapabilir miyim yalnız bir şehirde korkuyorum aile desen abilerim kendi derdinde.. Yani çok bastırıldığımı hissediyorum sevgisini yansıtan biri değil seviyodur elbette ama bunu yansıtmadıktan sonra bi anlamı kalmıyor buz gibi bir adam boşanmak istiyorum ama beni nelerin beklediğini çocuğuma nasıl bu kötü dünyada sahip çıkabileceğimi bilmiyorum..
Ne demek babam hastaydı, son zamanlarıydı ve beni göndermiyorlardı? Söz maddi özgürlüğü olan bir kadınsınız, bir erkeğin boyunduruğu altına nasıl böyle girebildiniz?Herkese merhaba kızlar.. Yıllardır bu sitenin sıkı okuyucusuyum.. Beğenerek takip ediyorum.. Şimdi ise değerli yorumlarınıza ihtiyacım var.. Olayları doğru yorumlayabilmeniz için ayrıntılara yer vermem gerekiyor, vaktinizi ayırdığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Arkadaşlar ben küçük denilecek yaşta annemi kaybettim yaşlı bir babam ve abilerim ile bir evde liseyi bitirip üniversiteye atıldım. Oldukça başarılı bir öğrenci iken son sınıfta eşimle karşılaştım. Kendisine aşık oldum o da çok iyi ilgili biriymiş gibi davrandı ve bende evlenmeliyim dedim.. Kendisi benden 10 yaş büyük ,memurdu ve zaten evlilik düşünen biri olduğu için bir yıl içinde evlendik. İlk bir yıl içinde ben atandım. Sonraki yıl çocuğum oldu. Ben hamileyken stresli zamanlar geçirdim ve eşim üşenmeden hep annesine şikayet etti beni kayınvalidem bu durumdan ötürü hamile olmama rağmen seni boşatıcam diyordu sürekli. Böyle çirkin bir durum içindeyken babam vefat etti. Ve babamın vefat edeceği vakit yani hastanede yatarken ben eşimin memleketindeydim ve babamın yanına göndermiyorlardı beni.. Zar zor gittim.. Kaynanam oğlunun maaşına göz diken zavallı biri oğlu da bir dediğini iki etmezdi o sıralar. Derken eşim malum bir durumdan tutuklandı ben suçsuz olduğunu bildiğim için bekledim oğlumla onun çıkmasını bir yıl annesi ve babası ile kaldım çocuk küçük diye. O sıralar kayınvalidem hayatı burnumdan getirdi. Sonra eşim aklandı çıktı 10 ay sonra ben göreve devam bu sırada.. Eşim açığa alındı tutuksuz yargılama aldığı için.. Ben ise ilk iznimde eşime ailesine gidelim annesini görsün diye teklifte bulundum eşimde tabi dünden razı.. Gittik memleketine annesi o yaz benle tartıştı ve görümcemle beni evden kovmaya çalıştılar eşim ağzını açmadı tüm bu olanlara.. İzledi.. Tam ben gidecekken kayınpederim izin vermedi onlara kızdı. Arkadaşlar bu olaydan beş gün sonra eşim tamamen memuriyetten atıldı ve bana muhtaç oldu desem yeridir. Ben gibi saf biri de tuttum tüm maaşımı her ay eline saydım. Dört yıldır bu şekilde.. Ama hiç anlaşamıyoruz ben geçmişi unutmak için depresyon ilacı kullanıyorum bir ara bıraktım tartışma çoğalınca ilaca başla yeniden diyor. Yeniden başladım ama olmuyor ev aldı memleketinde.. Çıktığında araba aldı aldığı araba abisinin üzerine kayıtlı.. Yani her şeyi garip. Pasif.. İlişki bağlamında sıfır.. Hiçbir şey istemiyorum harçlık bile vermiyor benim olan paramdan. Kendisi de asgari ücretle bir işe girdi kendi harcıyor ben bi şey alsam pahalıya almışsın bi daha alma diyor. Çocuğa ilgisi zaten sıfır ittire kaktıra yapıyor. Ben ne yapacağımı şaştım arkadaşlar yani bu nereye kadar gidecek bilmiyorum boşasam çocukla yapabilir miyim yalnız bir şehirde korkuyorum aile desen abilerim kendi derdinde.. Yani çok bastırıldığımı hissediyorum sevgisini yansıtan biri değil seviyodur elbette ama bunu yansıtmadıktan sonra bi anlamı kalmıyor buz gibi bir adam boşanmak istiyorum ama beni nelerin beklediğini çocuğuma nasıl bu kötü dünyada sahip çıkabileceğimi bilmiyorum..
Ya hu kocayı sen besliyorsun , arabayı da abisinin üzerine yapmış, adam seni kullanıyor, en başından beri büyük hatalar yapmışsın, ben olsam boşanır hayatıma bakardım, bu parazit ile yaşaman kendine saygısızlık, ne demek bana harçlık vermiyor o senin paran , ay şaka gibi , ne olacak bu kadınların koca sevdası, şu yazdıklarını bir daha okusana Allah aşkına, hiç akıl yok mu , en başından beri kendini süpürge etmişsin ve kıymetin bile yok , yazık vallahi ...Herkese merhaba kızlar.. Yıllardır bu sitenin sıkı okuyucusuyum.. Beğenerek takip ediyorum.. Şimdi ise değerli yorumlarınıza ihtiyacım var.. Olayları doğru yorumlayabilmeniz için ayrıntılara yer vermem gerekiyor, vaktinizi ayırdığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Arkadaşlar ben küçük denilecek yaşta annemi kaybettim yaşlı bir babam ve abilerim ile bir evde liseyi bitirip üniversiteye atıldım. Oldukça başarılı bir öğrenci iken son sınıfta eşimle karşılaştım. Kendisine aşık oldum o da çok iyi ilgili biriymiş gibi davrandı ve bende evlenmeliyim dedim.. Kendisi benden 10 yaş büyük ,memurdu ve zaten evlilik düşünen biri olduğu için bir yıl içinde evlendik. İlk bir yıl içinde ben atandım. Sonraki yıl çocuğum oldu. Ben hamileyken stresli zamanlar geçirdim ve eşim üşenmeden hep annesine şikayet etti beni kayınvalidem bu durumdan ötürü hamile olmama rağmen seni boşatıcam diyordu sürekli. Böyle çirkin bir durum içindeyken babam vefat etti. Ve babamın vefat edeceği vakit yani hastanede yatarken ben eşimin memleketindeydim ve babamın yanına göndermiyorlardı beni.. Zar zor gittim.. Kaynanam oğlunun maaşına göz diken zavallı biri oğlu da bir dediğini iki etmezdi o sıralar. Derken eşim malum bir durumdan tutuklandı ben suçsuz olduğunu bildiğim için bekledim oğlumla onun çıkmasını bir yıl annesi ve babası ile kaldım çocuk küçük diye. O sıralar kayınvalidem hayatı burnumdan getirdi. Sonra eşim aklandı çıktı 10 ay sonra ben göreve devam bu sırada.. Eşim açığa alındı tutuksuz yargılama aldığı için.. Ben ise ilk iznimde eşime ailesine gidelim annesini görsün diye teklifte bulundum eşimde tabi dünden razı.. Gittik memleketine annesi o yaz benle tartıştı ve görümcemle beni evden kovmaya çalıştılar eşim ağzını açmadı tüm bu olanlara.. İzledi.. Tam ben gidecekken kayınpederim izin vermedi onlara kızdı. Arkadaşlar bu olaydan beş gün sonra eşim tamamen memuriyetten atıldı ve bana muhtaç oldu desem yeridir. Ben gibi saf biri de tuttum tüm maaşımı her ay eline saydım. Dört yıldır bu şekilde.. Ama hiç anlaşamıyoruz ben geçmişi unutmak için depresyon ilacı kullanıyorum bir ara bıraktım tartışma çoğalınca ilaca başla yeniden diyor. Yeniden başladım ama olmuyor ev aldı memleketinde.. Çıktığında araba aldı aldığı araba abisinin üzerine kayıtlı.. Yani her şeyi garip. Pasif.. İlişki bağlamında sıfır.. Hiçbir şey istemiyorum harçlık bile vermiyor benim olan paramdan. Kendisi de asgari ücretle bir işe girdi kendi harcıyor ben bi şey alsam pahalıya almışsın bi daha alma diyor. Çocuğa ilgisi zaten sıfır ittire kaktıra yapıyor. Ben ne yapacağımı şaştım arkadaşlar yani bu nereye kadar gidecek bilmiyorum boşasam çocukla yapabilir miyim yalnız bir şehirde korkuyorum aile desen abilerim kendi derdinde.. Yani çok bastırıldığımı hissediyorum sevgisini yansıtan biri değil seviyodur elbette ama bunu yansıtmadıktan sonra bi anlamı kalmıyor buz gibi bir adam boşanmak istiyorum ama beni nelerin beklediğini çocuğuma nasıl bu kötü dünyada sahip çıkabileceğimi bilmiyorum..
Dert çocuğum babasız kalmasın değil kiBabanın son nefesine gidemezsin demiş, zar zor gidebilmişsiniz?? Adam ölürken gram acıma duymadı mı ana oğul? O kadar eminim ki o çocukları boşanmamak için yaptığınıza. Siz her kavga ettiğinizde telefon edip edip aksiyon almayınca abileriniz de bıkmıştır artık. Zehirini bize boşaltıyor ondan sonra da kocasıyla aynı yastığa baş koyuyor diyorlardır. Maaşını bana vermek zorundasın nasıl ödeyeceğiz ne demek, siz bilmiyor musunuz ne zaman nasıl ödeneceğini? Burada da aynı şeyi yapacaksınız, şikayet şikayet sonra da napim çocuğum babasız büyümsesin. Çocuğu boşver asıl siz kocasız kalmayın olur mu? Babasından mükemmel örnek davranış görüyor çünkü.
Hayretler içerisinde kalıyorum, okumamış mesleği olmayan çalışmayan kadın da aynı şeyi söylüyor, okumuş mesleği olan devlet memuru da aynı şeyi söylüyor, babadan zengin malı mülkü olan da aynı şeyi söylüyor. Çocuğum babasız kalmasın babasız büyümesin. Asalak acımasız boş beleş adamlar kapış kapış gidiyor, üstüne ev sahibi oluyorlar. O ev kimin adına kayıtlı önemli değil, evlilik birliği içinde alınmış. Kocanız yıllardır çalışmıyor meslekten atılmış, evin borcunu siz ödediniz değil mi? Gidin bari tapuda şerh koydurun ana oğul oyuna getirmesin sizi.
Kuzum bu evlilikte kaldığın her saniye kendine ihanet etmek .memursun üstelik neyden korkuyorsun ayrilmaktan Allah aşkına .daha ne kadar sömürülen sen olacaksın maddi maneviHerkese merhaba kızlar.. Yıllardır bu sitenin sıkı okuyucusuyum.. Beğenerek takip ediyorum.. Şimdi ise değerli yorumlarınıza ihtiyacım var.. Olayları doğru yorumlayabilmeniz için ayrıntılara yer vermem gerekiyor, vaktinizi ayırdığınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Arkadaşlar ben küçük denilecek yaşta annemi kaybettim yaşlı bir babam ve abilerim ile bir evde liseyi bitirip üniversiteye atıldım. Oldukça başarılı bir öğrenci iken son sınıfta eşimle karşılaştım. Kendisine aşık oldum o da çok iyi ilgili biriymiş gibi davrandı ve bende evlenmeliyim dedim.. Kendisi benden 10 yaş büyük ,memurdu ve zaten evlilik düşünen biri olduğu için bir yıl içinde evlendik. İlk bir yıl içinde ben atandım. Sonraki yıl çocuğum oldu. Ben hamileyken stresli zamanlar geçirdim ve eşim üşenmeden hep annesine şikayet etti beni kayınvalidem bu durumdan ötürü hamile olmama rağmen seni boşatıcam diyordu sürekli. Böyle çirkin bir durum içindeyken babam vefat etti. Ve babamın vefat edeceği vakit yani hastanede yatarken ben eşimin memleketindeydim ve babamın yanına göndermiyorlardı beni.. Zar zor gittim.. Kaynanam oğlunun maaşına göz diken zavallı biri oğlu da bir dediğini iki etmezdi o sıralar. Derken eşim malum bir durumdan tutuklandı ben suçsuz olduğunu bildiğim için bekledim oğlumla onun çıkmasını bir yıl annesi ve babası ile kaldım çocuk küçük diye. O sıralar kayınvalidem hayatı burnumdan getirdi. Sonra eşim aklandı çıktı 10 ay sonra ben göreve devam bu sırada.. Eşim açığa alındı tutuksuz yargılama aldığı için.. Ben ise ilk iznimde eşime ailesine gidelim annesini görsün diye teklifte bulundum eşimde tabi dünden razı.. Gittik memleketine annesi o yaz benle tartıştı ve görümcemle beni evden kovmaya çalıştılar eşim ağzını açmadı tüm bu olanlara.. İzledi.. Tam ben gidecekken kayınpederim izin vermedi onlara kızdı. Arkadaşlar bu olaydan beş gün sonra eşim tamamen memuriyetten atıldı ve bana muhtaç oldu desem yeridir. Ben gibi saf biri de tuttum tüm maaşımı her ay eline saydım. Dört yıldır bu şekilde.. Ama hiç anlaşamıyoruz ben geçmişi unutmak için depresyon ilacı kullanıyorum bir ara bıraktım tartışma çoğalınca ilaca başla yeniden diyor. Yeniden başladım ama olmuyor ev aldı memleketinde.. Çıktığında araba aldı aldığı araba abisinin üzerine kayıtlı.. Yani her şeyi garip. Pasif.. İlişki bağlamında sıfır.. Hiçbir şey istemiyorum harçlık bile vermiyor benim olan paramdan. Kendisi de asgari ücretle bir işe girdi kendi harcıyor ben bi şey alsam pahalıya almışsın bi daha alma diyor. Çocuğa ilgisi zaten sıfır ittire kaktıra yapıyor. Ben ne yapacağımı şaştım arkadaşlar yani bu nereye kadar gidecek bilmiyorum boşasam çocukla yapabilir miyim yalnız bir şehirde korkuyorum aile desen abilerim kendi derdinde.. Yani çok bastırıldığımı hissediyorum sevgisini yansıtan biri değil seviyodur elbette ama bunu yansıtmadıktan sonra bi anlamı kalmıyor buz gibi bir adam boşanmak istiyorum ama beni nelerin beklediğini çocuğuma nasıl bu kötü dünyada sahip çıkabileceğimi bilmiyorum..
bakalım deneyecek misiniz hiç sanmıyorum daHaklısınız deneyeceğim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?