- 30 Eylül 2012
- 2.830
- 198
canım yaşadıkların kolay değil seninde omzunda evin ve çocukların yükü var ve eşinin yükünden daha ağır
benım sana nacizane tavsiyem bırakın kendi haline zor olacak biliyorum ama suskun bir kadın haline dönüşmeyi deneyin sizin yaşadıklarnızın kat ve kat fazlasını yaşamış biri olarak yazıyorum bunları önce sabırlı olacaksınız gerçi ben sabredeceğimdiye dişlerimi sıkardım en çok onlar zarar gördü ama şimdi alıyorum sükutumun karşılığını hatanın kendinde olduğunu emin olun anlayacak empati yapmaya çalışın onun sevgi dilini bulmaya çalışın bizde terapiste gittik bir süre ama eşim istemediği için bırakmak zorunda kaldık benim çabalarımla çok şükür düzeldik zor biliyorum ama çocuklarınız için ve geçirmiş olduğunuz yıllar hatrı için mücadeleyi bırakmayın size bu konuda yardımcı olabilirim eğer isterseniz
çok teşekkür ederim, desteğiniz için. benim için ne kadar değerli anlatamam, tabi ki isterim yardımcı olmanızı. ben de çocuklarım için, kendim için onun için huzur istiyorum sadece. bu terapi işinden caymaz umarım, belki biraz işe yarar. zaten terapistte farkında eşimin davranışlarının, bana anlattıkları bahane olabilir, dediklerimi de dinlemiyor uygulamıyor dedi. ben bir süredir konuşuyorum zaten. bir kaç aydır pek konuşmuyordum bile. iyice uzaklaşmıştım. akşamları falan kendi halimde burda kk da falan takılıyordum. ev arkadaşı gibi etliye sütlüye karışmadan yaşıyorduk işte. ama işte oğlumuza yaptığı hareketler yüzünden ben artık dayanamadım, oğlanı bahane edip terapiste gidelim dedim. zaten direk bizim için deseydim gitmezdi.
siz nasıl hareket ettiniz mesela, sadece susup oturdunuz mu tam anlayamadım da?