- 24 Şubat 2021
- 1.061
- 1.880
-
- Konu Sahibi sarilimoncuk
- #101
Bir yandan ağlıyor bir yandan yorum yazıyorum ama mesajınız gülümsetti :)))
Geçiyoruz valla bir sürü pozisyona. Ama şöyle söyleyeyim ben fazlasıyla istekli cindelliği keyifle yapan bir kadınım. Başkası olsa yapamaz belki. Dümdüz yatarak yada tek pozisyonda ben tatmin olmam ve mutsuz olurum. Bu sebeple hala fazlasıyla renkliyiz. Gerçi bu konuşmadan sonra rahat edebilir mitim bilmiyorum eskisi gibi.
Ya insanın yemeye nasıl hali olmaz vala bu insanlar deliBak buna katılıyorum bir arkadaşım var 3 çocuğu var 40 kilo halinden hiç memnun değil ama yiyemiyor
Geçenlerde bana geldi kahve yanına kek,, kurabiye,,, poğaça filan çıkardım hiç birini yemedi halim yok dedi
Kız yemek yememenden bu dedim
Eve gitmiş tansiyon 7 te 4 bana foto atıyor dedim yedin mi birşey bu açlıktan çünkü gözüm kararıyor filan demişti
Ayyy yok yicek halim yok uyuycam dedi
Başkalarının söylediklerine takılmayın benim annemde Zapp zayıf 0 beden bir kadın iş yerinde babam gidince xx hanım babanız geldi demişlerEvet sanırım ağır. Ama eşim o kadar üzgün o kadar sevecen söyledi ki ağır gelmedi. Eşimin haberi yok ama daha önce seni oğlunla gördüm demişti beni yeni tanıyan birisi. Bahsettiği eşimdi. Sanırım dışarıdan böyle gözüküyoruz zaten eşim neden böyle hissetmesin ki dedim kendi kendime.
Önerileriniz için teşekkür ederim. Artık rahat olma lüksüm yok. Hepsini tekrar tekrar okuyup kendime göre harmanlayacağım.
sizin bilmediğiniz farkınızda bile olmadığınız psikolojik anlamda sizi yoran birşey vardır belki bence bir kere şans verin psikoloğaHerkese merhabalar
Zaten kilom az değildi. Son 2 ayda ise haddinden fazla kilo aldım.
Bugün eşim ilk kez ciddi anlamda karşıma oturdu ve çok rahatsız olduğunu söyledi. Gencecik insanlarız ama ben yanımda annemle dolaşıyorum gibi hissediyorum attık dedi. Fiziksel olarak haklı maalesef. Öyle biçimsiz kilo aldım ki çok garip duruyor bedenim. Uzun bir konuşma yaptı ve üzgünüm noktasına dek haklıydı.
Sorun da burada başlıyor. ben yapamıyorum. En rahat diyetisyene de gittim inanın her gün çikolata makarna vardı listemde. En katısına da gittim ekmek bile yazmadı. Aralıklı oruç yaptım. 2 ana 2 ara yaptım. Açlık orucu yaptım. 3 ana 3 ara yaptım. Eve gelen yemek paketlerinden de satın aldım. Aklınıza gelecek her şeyi yaptım arkadaşlar. Ama bir yerde kopuyor ve kendimi tıkınırken buluyorum. Sonra bu döngüyü kırana dek günlerce üst üste yemeler. Ve bir yerde farkedip tekrar diyete girip aldığım 3-5i vererek yıllarım geçti.
Kime anlattıysam yeme bozukluğun var altında psikolojik bir neden vardır dedi. Ancak ben bunun psikolojik neden değil sadece irade eksikliği olduğunu düşündüğüm için hep erteledim psikolog işini. Bugün konuşmadan sonra tekrar düşündüm.
Bunu daha iyi anlamanız için söylüyorum. Gerçekten mutlu evliliğim ve kiloma rağmen harika bir cinselliğimiz var. Ailemle alakalı bir travmam mutsuzluğum olmadı. Hep çok sevilerek büyüdüm. Hem başarılı idim. Kafama koyduğumu hep yaptım kilo dışında. Dostlarım vardır. Yalnız değilim. Mesleğim var. Kendi paramı kazanıyorum. Maddiyatımız da sorun yok. Yani gerçekten ben nereden bu psikolojiye girdim ve tıkanırcasına yiyorum bulamıyorum.
Bunların ışığında benimki zayıf karakter özelliği sadece irade eksikliği olabilir mi? Yoksa mutlaka yeme bozukluğunun altından bir sorun çıkar mı? Sizlerden akıl fikir tecrübeniz varsa tavsiye bilmiyorum her şeyi bekliyorum. Bildiğim gerçekleri duysam da kolum kanadım kırıldı. Binlerce kez başladığım için kendime güvenim yok. Kocamın da güveni yok. En kötüsü de bu sanırım.
sizinki kendinize çok güvenme ve beğenmeden kaynaklı yemek.Herkese merhabalar
Zaten kilom az değildi. Son 2 ayda ise haddinden fazla kilo aldım.
Bugün eşim ilk kez ciddi anlamda karşıma oturdu ve çok rahatsız olduğunu söyledi. Gencecik insanlarız ama ben yanımda annemle dolaşıyorum gibi hissediyorum attık dedi. Fiziksel olarak haklı maalesef. Öyle biçimsiz kilo aldım ki çok garip duruyor bedenim. Uzun bir konuşma yaptı ve üzgünüm noktasına dek haklıydı.
Sorun da burada başlıyor. ben yapamıyorum. En rahat diyetisyene de gittim inanın her gün çikolata makarna vardı listemde. En katısına da gittim ekmek bile yazmadı. Aralıklı oruç yaptım. 2 ana 2 ara yaptım. Açlık orucu yaptım. 3 ana 3 ara yaptım. Eve gelen yemek paketlerinden de satın aldım. Aklınıza gelecek her şeyi yaptım arkadaşlar. Ama bir yerde kopuyor ve kendimi tıkınırken buluyorum. Sonra bu döngüyü kırana dek günlerce üst üste yemeler. Ve bir yerde farkedip tekrar diyete girip aldığım 3-5i vererek yıllarım geçti.
Kime anlattıysam yeme bozukluğun var altında psikolojik bir neden vardır dedi. Ancak ben bunun psikolojik neden değil sadece irade eksikliği olduğunu düşündüğüm için hep erteledim psikolog işini. Bugün konuşmadan sonra tekrar düşündüm.
Bunu daha iyi anlamanız için söylüyorum. Gerçekten mutlu evliliğim ve kiloma rağmen harika bir cinselliğimiz var. Ailemle alakalı bir travmam mutsuzluğum olmadı. Hep çok sevilerek büyüdüm. Hem başarılı idim. Kafama koyduğumu hep yaptım kilo dışında. Dostlarım vardır. Yalnız değilim. Mesleğim var. Kendi paramı kazanıyorum. Maddiyatımız da sorun yok. Yani gerçekten ben nereden bu psikolojiye girdim ve tıkanırcasına yiyorum bulamıyorum.
Bunların ışığında benimki zayıf karakter özelliği sadece irade eksikliği olabilir mi? Yoksa mutlaka yeme bozukluğunun altından bir sorun çıkar mı? Sizlerden akıl fikir tecrübeniz varsa tavsiye bilmiyorum her şeyi bekliyorum. Bildiğim gerçekleri duysam da kolum kanadım kırıldı. Binlerce kez başladığım için kendime güvenim yok. Kocamın da güveni yok. En kötüsü de bu sanırım.
Esinizin sizi karsisina alip konusma yapmasi sizi cok onemsedigini gosteriyor,yanimda annem gibi gorunuyorsun demese iyiymis tabi.Herkese merhabalar
Zaten kilom az değildi. Son 2 ayda ise haddinden fazla kilo aldım.
Bugün eşim ilk kez ciddi anlamda karşıma oturdu ve çok rahatsız olduğunu söyledi. Gencecik insanlarız ama ben yanımda annemle dolaşıyorum gibi hissediyorum attık dedi. Fiziksel olarak haklı maalesef. Öyle biçimsiz kilo aldım ki çok garip duruyor bedenim. Uzun bir konuşma yaptı ve üzgünüm noktasına dek haklıydı.
Sorun da burada başlıyor. ben yapamıyorum. En rahat diyetisyene de gittim inanın her gün çikolata makarna vardı listemde. En katısına da gittim ekmek bile yazmadı. Aralıklı oruç yaptım. 2 ana 2 ara yaptım. Açlık orucu yaptım. 3 ana 3 ara yaptım. Eve gelen yemek paketlerinden de satın aldım. Aklınıza gelecek her şeyi yaptım arkadaşlar. Ama bir yerde kopuyor ve kendimi tıkınırken buluyorum. Sonra bu döngüyü kırana dek günlerce üst üste yemeler. Ve bir yerde farkedip tekrar diyete girip aldığım 3-5i vererek yıllarım geçti.
Kime anlattıysam yeme bozukluğun var altında psikolojik bir neden vardır dedi. Ancak ben bunun psikolojik neden değil sadece irade eksikliği olduğunu düşündüğüm için hep erteledim psikolog işini. Bugün konuşmadan sonra tekrar düşündüm.
Bunu daha iyi anlamanız için söylüyorum. Gerçekten mutlu evliliğim ve kiloma rağmen harika bir cinselliğimiz var. Ailemle alakalı bir travmam mutsuzluğum olmadı. Hep çok sevilerek büyüdüm. Hem başarılı idim. Kafama koyduğumu hep yaptım kilo dışında. Dostlarım vardır. Yalnız değilim. Mesleğim var. Kendi paramı kazanıyorum. Maddiyatımız da sorun yok. Yani gerçekten ben nereden bu psikolojiye girdim ve tıkanırcasına yiyorum bulamıyorum.
Bunların ışığında benimki zayıf karakter özelliği sadece irade eksikliği olabilir mi? Yoksa mutlaka yeme bozukluğunun altından bir sorun çıkar mı? Sizlerden akıl fikir tecrübeniz varsa tavsiye bilmiyorum her şeyi bekliyorum. Bildiğim gerçekleri duysam da kolum kanadım kırıldı. Binlerce kez başladığım için kendime güvenim yok. Kocamın da güveni yok. En kötüsü de bu sanırım.
spora gitmenize rağmen 2 ayda 18 kg almış olmanız çok anormalSpor salonuna gidiyorum her ay yağ kas ölçümü yapılıyor.
Tabii ki 70 kiloyken 0 yağ yoktu. Ama aldığım 18 tamamen yağ.
burdan bulunsanız biz de faydalansak..Off en çok üzüldüğüm konulardan biri bu. Özelden msj atarsan bir öneri de bulunabilirim.
Önce bir endokrin uzmanına gidip biyolojik bir sebebi var mı onu öğrenmeniz en doğru yöntem olur, sonuca göre dr. sizi yönlendirir zaten.Herkese merhabalar
Zaten kilom az değildi. Son 2 ayda ise haddinden fazla kilo aldım.
Bugün eşim ilk kez ciddi anlamda karşıma oturdu ve çok rahatsız olduğunu söyledi. Gencecik insanlarız ama ben yanımda annemle dolaşıyorum gibi hissediyorum attık dedi. Fiziksel olarak haklı maalesef. Öyle biçimsiz kilo aldım ki çok garip duruyor bedenim. Uzun bir konuşma yaptı ve üzgünüm noktasına dek haklıydı.
Sorun da burada başlıyor. ben yapamıyorum. En rahat diyetisyene de gittim inanın her gün çikolata makarna vardı listemde. En katısına da gittim ekmek bile yazmadı. Aralıklı oruç yaptım. 2 ana 2 ara yaptım. Açlık orucu yaptım. 3 ana 3 ara yaptım. Eve gelen yemek paketlerinden de satın aldım. Aklınıza gelecek her şeyi yaptım arkadaşlar. Ama bir yerde kopuyor ve kendimi tıkınırken buluyorum. Sonra bu döngüyü kırana dek günlerce üst üste yemeler. Ve bir yerde farkedip tekrar diyete girip aldığım 3-5i vererek yıllarım geçti.
Kime anlattıysam yeme bozukluğun var altında psikolojik bir neden vardır dedi. Ancak ben bunun psikolojik neden değil sadece irade eksikliği olduğunu düşündüğüm için hep erteledim psikolog işini. Bugün konuşmadan sonra tekrar düşündüm.
Bunu daha iyi anlamanız için söylüyorum. Gerçekten mutlu evliliğim ve kiloma rağmen harika bir cinselliğimiz var. Ailemle alakalı bir travmam mutsuzluğum olmadı. Hep çok sevilerek büyüdüm. Hem başarılı idim. Kafama koyduğumu hep yaptım kilo dışında. Dostlarım vardır. Yalnız değilim. Mesleğim var. Kendi paramı kazanıyorum. Maddiyatımız da sorun yok. Yani gerçekten ben nereden bu psikolojiye girdim ve tıkanırcasına yiyorum bulamıyorum.
Bunların ışığında benimki zayıf karakter özelliği sadece irade eksikliği olabilir mi? Yoksa mutlaka yeme bozukluğunun altından bir sorun çıkar mı? Sizlerden akıl fikir tecrübeniz varsa tavsiye bilmiyorum her şeyi bekliyorum. Bildiğim gerçekleri duysam da kolum kanadım kırıldı. Binlerce kez başladığım için kendime güvenim yok. Kocamın da güveni yok. En kötüsü de bu sanırım.