Hanımlar merhaba,
eylül ayında kapımın önünde beslediğim anne kedi ölünce, 10 günlük yavrularını eve aldım. 4 tanelerdi, 1 tanesi malesef yaşayamadı. Birini arkadaşım sahiplendi, ben de şuan 2 tane var.
Tam bir senelik evliyim, onlar da 8 aylarını bitirdiler.
Ancak eşim bu yaşa kadar evde hiç evcil hayvan beslememiş, herşeyleri gözüne batıyor ve ciddi sorun yaşamaya başladım.
Bugün bana hayal ettiğim evlilik bu değildi, ben tüy istemiyorum, kuma giriyor tuvaletini yapıyor, kuma basıp yatağa geliyor katlanamıyorum dedi.
Hatta bu sebeple ben çocukta istemiyorum onlar varken dedi.
Kendini çok sıkışmış hissettiğini, aslında onları çok sevdiğini ancak bu durumlara katlanamadığını belirtti. 2 kardeş hem birbirlerine hem de bana çok düşkünler.
Ben onları veremem.
10 günlüklerdi çocuğum gibi büyüttüm baktım.
Eşimin de böyle hissetmesi beni çok üzdü, ne yapacağımı bilmiyorum.
Böyle çare ararken ve düşünürken akılma onunla henüz paylaşmadığım fikir geldi. Şuan için kullanmadığımız, 8 metre uzunluğunda bir balkonumuz var. Bu balkonu onlara tüm şartları sağlayacak şekilde onlara tahsis etsem (kışın evde uyuymak şartıyla) salona da girip çıksalar, hatta hole kadar sizce çözüm olur mu? yatak odası, mutfak ve çocuk odasına (şuan çalışma ve giyinme odası orası) almamak şartıyla bu şekilde gezinseler?
Ben hep hayvanlarla büyüdüm, benim gözüm görmüyor bile. Tik yapmış kendine gece uyurken bile ağzında tüy var sanıyor.
Başım çok ağrıyor, onlara da kuyamıyorum, eşime de
Eşim bana çok düşkün, bir dediğimi iki etmeyen, hatta bana söylemeden beni düşünen, her şeyi yapan biri. Onu da istemediği bu duruma 15-20 sene mahkum edip evliliğimize zarar gelsin istemiyorum. Fikirlerinizi alabilirsem çok memnum olurum.
Istemiyoruz, dusunmuyoruz gibi bir cevabi asla kabul etmiyorlar, cunku bir insanin cocuk sahibi olmamayi secmesi kodu yok insanlarda.
bunlar yavruyken çok afacan olurlar, tekir kedilerin bazıları evde at gibi koşar durur 8 aydır bu adam evde sadece 3-4 saat mi geçiriyor napıyor.
hele bitanesi çok duygusal bir kedi, kucağımdan inmek istemez, kardeşini ya da beni 5 dk evde göremese, bulamasa ağlamaya başlar. Bilmiyorum hata benim, keşke baştan alıştırmasaydım eve. Ama karşılıklı alıştık birbirimize.
O yuzden bir insanin bebegine bakarkenki oksitosin hormon salinimi ile kopegine bakarkenki oksitosin salinimi ayni, bu da aradaki bagin kuvvetlenmesini sagliyor.
bu bilgilendirmeyi defalarca yaptım ki bence yapmama gerekte yoktu ama sizin zihniyetinizdeki insanlar zaten laf etmek için geliyor. Gelmeyin arkadaşım sevmiyorsanz rahatsız oluyorsanız gitmeyin kedili evlere... ve sakın unutmayın siz misafirsiniz kedilerimiz bizim evimizin fertleri... misafirsiz yaşayabiliriz sıkıntı yok...
Ben de sizin gibi bunun sosyo ekonomik-kültürel farklılıklar olduğunu düşünüyorum.
