Eşim kedilerimi istemiyor

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
E kedili eve gitmeyin o zaman. Benim ablam sinek dahil tüm hayvanlardan korkar ve tiksinir. O evlenir evlenmez eve kedi getirdim. Hamileyken ve bebek küçükken tiksindigi için bizim eve (yani anne babasının evine) 2 buçuk sene falan hiç gelmedi,biz gittik. Sonra çocuğu da ayaklanip kedi sevme çağına gelince gelmeye başladı. Kedim zaten insanlardan nefret ettiği için ayak altında dolasmaz,biri varken odaya saklanır. Ablam gelmeden de şöyle bir koltukları alıyoruz. İkimiz de fedakalrik yaparak süreci atlatiyoruz.
Ama gelmek istemeidgi zaman da neden gelmiyorsun demedik , kediden tiksinen gelmesin. Ne yapalım,kedimizi mi atalım:) elbet başka şekilde dışarda ya da o kişinin evinde buluşulur.
Siz de öyle yapın
Tamam emredersiniz. Gitmek gitmemek değil mesele. Besleyene görünmeyen şeylerin gerçekte olması.
 
Tamam emredersiniz. Gitmek gitmemek değil mesele. Besleyene görünmeyen şeylerin gerçekte olması.
Tamam da gitmemek bir çözüm. Benim yani öz ablam, annemin babamın kızı. Bundan daha yakini mi var:) o tercih etti kedili eve gelmemeyi,saygı duyduk biz ona gittik.
Eminim arkadaşlarınız da kediyi odaya kitleyecegi misafiri ağırlamak istemiyordur. Gitmeyin, olsun bitsin.
Çağırın dışarda bir kafede buluşun. Ya da sizin evinize davet edin.
Annem de kediden iğrenir, kedili eve gitmezdi (şimdi kedinin de sandalyesi var mutfakta o da bizle yiyor). Ya da ananem namaz kıldığı için köpekten rahatsız oluyor. Torunu çağırdı evine birkac gün kalsin diye, gitmedi köpekli ev diye .
İğrenen ,tiksinen, korkan insanlar için çok güzel bir seçenek gitmemek.
Sonuçta siz misafirsiniz kedi evin bireyi
 
Tamam da gitmemek bir çözüm. Benim yani öz ablam, annemin babamın kızı. Bundan daha yakini mi var:) o tercih etti kedili eve gelmemeyi,saygı duyduk biz ona gittik.
Eminim arkadaşlarınız da kediyi odaya kitleyecegi misafiri ağırlamak istemiyordur. Gitmeyin, olsun bitsin.
Çağırın dışarda bir kafede buluşun. Ya da sizin evinize davet edin.
Annem de kediden iğrenir, kedili eve gitmezdi (şimdi kedinin de sandalyesi var mutfakta o da bizle yiyor). Ya da ananem namaz kıldığı için köpekten rahatsız oluyor. Torunu çağırdı evine birkac gün kalsin diye, gitmedi köpekli ev diye .
İğrenen ,tiksinen, korkan insanlar için çok güzel bir seçenek gitmemek.
Sonuçta siz misafirsiniz kedi evin bireyi
Eşi boğazımda kıl var gibi hissediyorum demiş, ona istinaden yazdım. Konuyu kişiselleştirmeyelim, gerçek konuya dönelim. Ben kendime çözüm bulurum, ne yapayım diye sormadım yani. Tamam adam gitmez eve bu durumda 😂
 
Kedilerle yaşamaya alışık olmayan biri sizi anlayamaz. Eşiniz de haklı,siz de haklısınız. Hayvancıklar için çözüm bilmiyorum maalesef ama kapalı balkon uygun değil bence,kediler özgür hayvanlar çünkü. Kapalı kapı arkasında kalmaktan hoşlanmazlar. Karşı komşumun kedisiyle çok ilgileniyorum sürekli evde olmadıklarından hayvancağız ağlıyor mesela çok üzülüyorum,anahtarım olduğu için gidip oynuyorum sonra susuyor garibim.
 
Bence de maddi yardım teklifi ile güvendiğiniz birisine ikisini beraber sahiplendirin. Başta tabi ki ölmesinler diye almış getirmiş ama sanmıyorum ki yıllarca evde kalır bütün hayatımız artık onlara göre ayarlanır diye dusunmus olsun. İnsan tatilini, işini gücünü, evini bile 20 sene onlara göre ayarlamak durumunda kalıyor. Anlık olarak hasta görünce almış ama bu konular önceden konuşulmadan olmaz büyük sorumluluk. Keşke daha yavrularken söyleseydi o zaman sahiplendirmek daha kolay ama o zaman da bu kadar kıl tüy yemeğe girme çıkma yaşamadığı için farketmemis olabilir. Zor bir konu.

Bence siz çözümü ona bırakın. Bakalım mantıklı ne düşünüyor.
 
Benim köpeğim vardı küçük ırk, o bizimle gelecekti dolayısıyla biliyordu evde muhakkak bir hayvan olacağını. Ancak köpeğim bizim evde çok mutsuz oldu, çünkü annemin evi büyük bahçeli, oraya alışıktı. Mecbur annemde bıraktım.

Velhasıl evet denedim olmuyor, yavrulara da kıyamıyorum, içim eriyor. Eşimi de anlıyorum ona saygı da duyuyorum, zorlayamam.
Bugünlük konuyu açmayacağım, sakinleşmesini bekleyeceğim. Sonra onunla güzellikle konuyu tartışıp artık çözüme kavuşturacağım

İşin en zor kısmı sıradan tekir kediler oldukları için, hem 2sini bir arada sahiplenmek isteyecek, hem de en ufak zorlukta sokağa salmayacak güvenilir birilerini bulmak.
Normal tekirler gibi değiller, çok sakin, sevecen bebekler. Ne tırmalamaları var, ne sağa sola zarar vermeleri, hırçınlıkları var.
İnşallah bir çözüm yolu bulabilirim, söylediklerinizi de dikkate alacağım
Sözleşme yaparak sahiplendirin bari. Yazık çok üzüldüm hayvanlara eşin hayvan olacağını bilerek seninle evlenmiş bencil herif
 
Bence de maddi yardım teklifi ile güvendiğiniz birisine ikisini beraber sahiplendirin. Başta tabi ki ölmesinler diye almış getirmiş ama sanmıyorum ki yıllarca evde kalır bütün hayatımız artık onlara göre ayarlanır diye dusunmus olsun. İnsan tatilini, işini gücünü, evini bile 20 sene onlara göre ayarlamak durumunda kalıyor. Anlık olarak hasta görünce almış ama bu konular önceden konuşulmadan olmaz büyük sorumluluk. Keşke daha yavrularken söyleseydi o zaman sahiplendirmek daha kolay ama o zaman da bu kadar kıl tüy yemeğe girme çıkma yaşamadığı için farketmemis olabilir. Zor bir konu.

Bence siz çözümü ona bırakın. Bakalım mantıklı ne düşünüyor.
Kocası konu sahibinin hayvanını kabul ederek evlenmiş.
Bu basit bir konu değil başta kabul edeyim sonra yok tüyünden rahatsız oldum vazgeçeyim
 
Sokağa b
Hayır, sokağa bırakmak istemiyor, vermekte istemiyor. Çünkü seviyor. Bana mutsuzluğunu ve rahatsızlığını iletti, o da benden çözüm istiyor. Buna da hakkı var.
Eşim hayvanları seven, sokakta bir çoğuna bakan, besleyen, seven, çocuklara aşık bir adam. Size öyle yansımış olabilir ancak kafanızda canlandırdığınız erkek profili değil, teşekkür ederim yorumunuz için.
Sokağa bırakmak istemiyor vermek de istemiyor o zaman niye caz yapıyor.
Ne bekliyor yani
 
Hanımlar merhaba,

eylül ayında kapımın önünde beslediğim anne kedi ölünce, 10 günlük yavrularını eve aldım. 4 tanelerdi, 1 tanesi malesef yaşayamadı. Birini arkadaşım sahiplendi, ben de şuan 2 tane var.
Tam bir senelik evliyim, onlar da 8 aylarını bitirdiler.
Ancak eşim bu yaşa kadar evde hiç evcil hayvan beslememiş, herşeyleri gözüne batıyor ve ciddi sorun yaşamaya başladım.
Bugün bana hayal ettiğim evlilik bu değildi, ben tüy istemiyorum, kuma giriyor tuvaletini yapıyor, kuma basıp yatağa geliyor katlanamıyorum dedi.
Hatta bu sebeple ben çocukta istemiyorum onlar varken dedi.
Kendini çok sıkışmış hissettiğini, aslında onları çok sevdiğini ancak bu durumlara katlanamadığını belirtti. 2 kardeş hem birbirlerine hem de bana çok düşkünler.
Ben onları veremem.
10 günlüklerdi çocuğum gibi büyüttüm baktım.
Eşimin de böyle hissetmesi beni çok üzdü, ne yapacağımı bilmiyorum.

Böyle çare ararken ve düşünürken akılma onunla henüz paylaşmadığım fikir geldi. Şuan için kullanmadığımız, 8 metre uzunluğunda bir balkonumuz var. Bu balkonu onlara tüm şartları sağlayacak şekilde onlara tahsis etsem (kışın evde uyuymak şartıyla) salona da girip çıksalar, hatta hole kadar sizce çözüm olur mu? yatak odası, mutfak ve çocuk odasına (şuan çalışma ve giyinme odası orası) almamak şartıyla bu şekilde gezinseler?

Ben hep hayvanlarla büyüdüm, benim gözüm görmüyor bile. Tik yapmış kendine gece uyurken bile ağzında tüy var sanıyor.
Başım çok ağrıyor, onlara da kuyamıyorum, eşime de

Eşim bana çok düşkün, bir dediğimi iki etmeyen, hatta bana söylemeden beni düşünen, her şeyi yapan biri. Onu da istemediği bu duruma 15-20 sene mahkum edip evliliğimize zarar gelsin istemiyorum. Fikirlerinizi alabilirsem çok memnum olurum.
Esinizi sahiplendirebilirsiniz her türlü care var :)
 
Bence balkona koyacağınıza sahiplendirin. Kedim yok ama olanlardan gördüğüm bu durum onun psikolojisini bozar sevmiyor kediler kısıtlanmayı , ilerde bebek olsa onu merak edecek eşyalarına bebeğe yanaşacak, belli ki eşin de kaldıramayacak sonuç olarak herkes mutsuz olacak. İyileştirmek için almışsınız o yüzden neden madem baştan aldı demek yanlış olur. İki kardeş belki daha kolay alışır yeni eve kedileri olanlar daha iyi bilir ama tanıdık biri olacak yanında. 😂
 
Eşi boğazımda kıl var gibi hissediyorum demiş, ona istinaden yazdım. Konuyu kişiselleştirmeyelim, gerçek konuya dönelim. Ben kendime çözüm bulurum, ne yapayım diye sormadım yani. Tamam adam gitmez eve bu durumda 😂
Ama kediyi adam bulmuş sokakta, adam kurtarmis, eve adam getirmis.
Burada çözümü bulması gereken kişi adam değil mi:)
Mesela kedimi eve ben getirdim. Ne annem istedi ne babam. Haliyle alışverişini ben yapıyorum,cipini ben taktırdım, yabancı madde yutunca hastanesini ben arastirdim. Çünkü eve getiren benim.
Yarın bir gün kedinin tüyü boğazımı gidiklasa anne babama 'ben böyle hayal etmemiştim,kedinin suyundan buyundan rahatsizim' diyemem. Bir sorun varsa çözmek bana yakışır .
Adam da kedinin tuvaletine basıp yatağına çıkmasından rahatsızsa kedilerin bunu yaptığı ilk aylar soyleseydi, daha alismadan sahiplendirirlerdi, pekala sorun çözülürdü. Ama sekiz aylık kedi artık o evi yuvası bilmiş. Daha evden gonderilemez ki🥺
Benim ilk kedimi iki yaşındayken sahiplendik. Ailesi onu cins diye almış,bebek gibi biberonlarla kucakta büyütmüş. Büyüyüp güzelliği gidince ilan açmışlar. Kedi bizimleyken çok mutsuz bir kediydi. Gözünden belliydi bizi istemeidgi:KK43: terkedilmek her canlıya acı verir
 
Sevse iyi olur ama bazıları böyledir.
Esinizin sürekli gözünün onunde olmasından ziyade istediği zaman görebileceği bir alan ayarlayın.
Yani evde özgürce gezemesin,eşiniz de görmek isterse oraya gitsin.
Böylelikle; Hem eşinizin konfor alanı bozulmaz hem de alışması için fırsat vermiş olursunuz.
Tuydur,kildir belirli bir alanda kalır.
Kontrol eşinizde olduğu zaman da sevme ihtimali artacaktır bana göre.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X