- 27 Nisan 2015
- 6.978
- 34.075
- 498
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #201
Sorma şu an aşırı sinirliyim zaten. Saat on iki oldu ve hala ortada yok. Bir saat sonra gelir "yea abla oyuna daldık kusura bakma" der. Müsamaha göstermeyip ne yapayım ki. Telefonda söyledim "oğlum benim uykum geliyor geç kalma" diye. "ahaha tamam sabahı beklemem" diye geyik yapıyor. Ben anlamıyorum aynı anneden doğduk benim kardeşlerim niye böyle gevşek ve düşüncesiz.
Eşimin dediği gibi istese gayet eve dönebilir. Evet uzak yol, evet yorucu ama kendi adıma ben bir ailenin düzenine çökmektense o yorgunluğa katlanırım. Keza eşim de öyle. Ev tutucam diyor ama zerre kadar inanmıyorum buna.
Ben senin yerinde olsam şöyle bir konuşma yapardım:
Burada istediğin kadar kal başımızın üstünde yerin var, ama bu evin belli kuralları da var. Herşeyden önce burası çocuklu bir ev, ben haddinden fazla yoruluyorum senin de bana destek olman şart. Uykum geldiği halde saatlerce senin gelmeni bekliyorum, bekleyemem.
Ve daha ne sıkıntısı varsa hepsini söylerdim.
Ki kendi kardeşime söyledim, mesela ablacım biz bu evde mümkün olduğu kadar sessiz oluyoruz çünkü bebeğin uykusu hafif.
Bunu söyledikten sonra o da dikkat ediyor.
Konuşmazsan daha çok yorulursun idrak, hiçbir şey de değişmez. Herkesin herseyi anlamasını bekleyemezsin. İşine gelmezse gelmez zaten sorun da kalmaz. Ben çok netim bu tip konularda.