İŞTE LAFINI BİLE ETMEMİŞSİNİZ O ZAMAN.. şimdi de etmemeniz gerekiyor çünkü bunları zaten göze almışsınız kabul etmekle..
bir insanın başına sürekli senin için ne fedakarlıklar yaptım bana minnetin olsun diye kakılmaz.. bunu alttan alta hissettirebilirsiniz yeri gelince ama kimse sizi zorla kaçırmamış kendi kararınızla kabul edip şehir değiştirmişsiniz.
bence eşinize babanızı çok özlediğinizi bu yüzden sinirlerinizin harap olduğunu daha sık görmeye gitmek istediğinizi anlatın... ama ben senin için saçımı süpürge ettim derseniz alacağınız cevap ETMESEYDİN olur...
bana siz biraz arabesk geldiniz.
fedakarlık yapıp da sürekli bunu yüzüne vuruyorsunuz adam yakında yapmasaydın, gelmeseydin der.
ayrıca evlenmek kendinen vazgeçmek demek değildir. niye kendi saçınıza başınıza bakmıyorsunuz ki?
abartmayın bu kadar hayatı ya.
İşte hatan buben esıme taınını buraya ıste de dıyebılırdım cunku ben ozelde calısıyordum ve orda yukselme sansım da vardı. ama o aılesınden ayrılamıyor cok duskun dıye bunun lafını bıle etmedım...
İşte hatan bu
O ailesinden ayrılamıyor diye (ki ayrılamıyorsa ne halta evleniyor) tüm düzenini bırakıp buraya gelmişsin.
Sırf adamın keyfi bozulmasın diye kendini şartlamışsın. Şimdi tartışsanız bile o gidiyor arkadaşlarına ailesine, sen ise tek başına üzülüyorsun.
İşte fazla fedakarlık yapmamak gerek. Fazlası enayiliğe giriyor gibi. Mesela onu ilçeye taşınmaya zorla. Taşınmazsa git kendine ilçeden iş bul yol uzun da sürse en azından işin olur kafan dağılır evde oturup kendini yemezsin işe git yolda geçen zaman falan derken evde yemek olmaz ütüler birikir hiç umursama bile evi taşımak zorunda kalsın. Laf ederse o kadar okudum güzel işimi bırakıp geldim şimdi de evde oturmcam dersin. Valla tamam silah zoruyla evlenmedin ama kocanın da gönlünü pışpışlamak zorunda değilsin ben ona hak veremedim biraz da o fedakarlık yapsın.bende boyle dusnup kendı kendımı yıyorum :) o uzulunce sıkılınca ıkı adımda annesının arkadaslarının yanında bense evde boyle forumda konuscak ınsanlar arıyorum , ne komik...
bu dedıgınızı bende cok dusunuyorum.. bugunde gelıp benımle konusmayı denemezse en sonunda böyle olacak. cevap ıcın tesekkurlerİşte fazla fedakarlık yapmamak gerek. Fazlası enayiliğe giriyor gibi. Mesela onu ilçeye taşınmaya zorla. Taşınmazsa git kendine ilçeden iş bul yol uzun da sürse en azından işin olur kafan dağılır evde oturup kendini yemezsin işe git yolda geçen zaman falan derken evde yemek olmaz ütüler birikir hiç umursama bile evi taşımak zorunda kalsın. Laf ederse o kadar okudum güzel işimi bırakıp geldim şimdi de evde oturmcam dersin. Valla tamam silah zoruyla evlenmedin ama kocanın da gönlünü pışpışlamak zorunda değilsin ben ona hak veremedim biraz da o fedakarlık yapsın.
Onun için bir şeylerden vazgeçmedin istemeseydin kimse seni zorla evlendirip başka memlekete gelin götüremezdi. Adama sürekli ısıtıp ısıtıp bunu sunarsan artık kulaklar duymaz olur. Ben de uzak bi yere gelin geldim bi süre yıllık izindeydim düğün sonrası evde otur otur insan kuruyor özellikle çalışmaya alışan sürekli bi aktivitede olan kadınlar birden eve girince hırçınlaşıyor ben de senin gibi oldum işe başlayıp rutin hayata dönünce yorgunluktan ve gün içinde eşini özlemekten kavgaya fırsat bulamıyorsun. Tavsiyem bulunduğun yere uzak bile olsa bi işe girmen olucak kuaför bakım bunları da eksik etme ki ev hanımı moduna girip daha çok psikolojin bozulmasınevlendıgımız ılk bır ay balayı dahıl kavgayla gectı. benı anlmadıgını soyluyordum ona sureklı aılemden ayrıldım uzgunum. arkadaslarına cok deger verıyor onlrla cok mutlu. bu yuzdende sureklı kavga edıyorduk. arkadasının dugunu ıcın bı hafta gec gıttık balayına. en son gelın mevlutu yaptıgım gun cok buyuk kavga ettık ailelerde karıstı ondan sonra kavga etmeyecegımıze soz vermıstık ki etmıyorduk da. son bı aydır nerdeyse hıc kavga etmıyorduk. bı dun oldu.. ve ben artık benım degerımı bılsın onun ıcın nelerden vazgectıgımı gorsun ıstıyorum belkı bende degıstım haklısınız ama kolay degıl babamı bırakmak cok zor geldı. herkes evlılıgın ılk aylarında normal tartısmak dıyor ama ben bu ayları guzel yasayamadıktan sonra on sene sonra duzelse nolur.... sımdı bı de korunmayı bıraktım cocuk ıstıyorduk dunden sonra o kararımı da gozden gecırmem gerektıgını dusunumuyorum.... cok uzgunum inanın... kimseye anlatamıyorum babam babannem uzaktalar uzulurler dıye burda arkadasım yok telefonla anlatınca da nereye kadar.... cıkıs yolu bulamadım...
o zaman buranın bu kadar sıkıcı bır yer oldugunu bılmıyordum. kurslara gıderım bı sekılde vakıt gecer dıyordum. cocuklugunu da burda gecırmıs. yeterkı mutlu olalım nerde oldgumuz onemlı degıl dıye dusundum.
Ee o lafı zamaninda etseydiniz keske. Surekli ben vazgectim geldim gittim vs. Biri bana surekli bunlari tekrarlasa gelmeseydin kardesim zorlami geldin derim yaniben pek anlatamıyorum galıb derdımı... ben esıme taınını buraya ıste de dıyebılırdım cunku ben ozelde calısıyordum ve orda yukselme sansım da vardı. ama o aılesınden ayrılamıyor cok duskun dıye bunun lafını bıle etmedım... cok bıdı bıdı derken...
önce ödün veriyor, sonra pişman oluyorsunuz, sonra bu pişmanlığın acısını eşinizden çıkarıyorsunuz...insanlar bir ömür boyu nişanlılıktaki gibi davranamaz...nişanlıyken o size çok iyi davranıyorsa, sizde mükemmel davranıyordunuz mutlakanereden başlasam bilemedim... evin içinde dönüp dururken en son bu siteye kaydoldum.
eşimle bi bucuk yıl once bı akraba vasıtasıyla tanıstık. kendisi ögretmen bende radyolojı teknıkerıyım. benden 6 yas buyuk. annemin babamı aldatmasından dolayı ben evlenmeyı dusunmuyordum. ama tanıdık sevdık. ve ben guvendım. çok da iyi bir insan. cok sabırlı ve bana göre sakin biridir. tanıstıktan 3 ay sonra nişanlandık. 1 sene sonra da evlendik. ben okulu bitirip yeni işe başladığım için evlenecek durumda değildim. çoğu şeyimi eşim ve ailesi yaptı haklarını ödeyemem. şimdi asıl konu eşimin evlendikten sonra değişmesi. 5 aydır evliyiz. nişanlıyken eşim sesini dahi yükseltmezdi bana. genelde bağıran kıza çabuk sinirlenen taraf ben olurdum. normalde istanbulda yaşıyordum ve güzel bir hastanede işim vardı. ama evlenecegım için babam ve kardemi, işimi arkadaşlarımı bırakıp eşimin yasadıgı memlekete geldim. aslında tartışmamız için cok buyuk sebepler yok. ama tartıştığımızda önceden alttan alıp benim saçımı okşayan adam şimdi 3 gün yüzüme bakmıyor. bende bu sefer ben senın ıcın herseyden vazgecıp buralara geldım kendimi eve kapattım (oturdugum yera köy) diyip cok sınırlenıp ağlıyorum. en son dun tartısmamızda hastaneye goturdu benı ve ben doktorun soyledıgı bıseyı atlamısım bana 'hasta dınler doktoru yanındakı degıl' dıye bır laf soyledı bende uzuldum sen benım kocamsın ne farkeder dıye kızdım sonra deım kı bundan sonra tek gıderım hastaneye o da bana iyi kendin git o zaman dedi. eve gelınce tekrar konu acıldı tartısmaya basladık. esım sınırlenıp kendı saclarını tuttu laf anlatamadıgı için. bende o oyle yapınca saclarımı yolmaya aglamaya basladım ben ben sana sacını yolduracak ne yaptım benım sacımı yolmam gerekıyor benım babam kac kere aradı hastayım dıye haberın var mı dedım ellerımı tutup sakınlestırmeye calıstı benı. dunden beri konusmuyoruz dogru durust gereklı durumlar harıc. bugun sabah ıse gıderken soyle bı baktım ona. parfumunu sıktı guzel gıdındı gitti. sonrada bı kendıme baktım eski halımden eser yok. onunla ılgılenıcem dıye hep kendımden vermısım. aman kocam sunu yesın aman sevgilim temız yatsın temız otursun anası babası rahat etsin...... ben bı tırnagıyla bı saat ugrasan sacımın bı telı dokulse kırk gun sacına bakım yapan kızdım.... sımdı kocama laf anlatamamaktan saclarımı yoluyorum... NERDE YANLIS YAPIYORUM?
KatılıyorumÜstüne fazla düşme sende gir bi işe çalış bunaldığınızdan birbirinize sarıyorsunuz