- 13 Mayıs 2020
- 1.051
- 4.356
- Konu Sahibi Mervenur12345
- #21
Leş gibi bir adam ,kusasim geldi kusura bakmayın... Bu adama sümük bile atmayın ,çeksin gitsin yoluna deli
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Bana bisey yapamayinca cocugunu dövdüden sonrasini okumadim. Cocugu dayak yerken hala kocam kocam deyip adam gitmisken bile bosanmiyorsaniz gerisine Gerek yok cunku.sizin gibilere hersey mustehak.. Allah o sabilere dayanma gucu versin.Merhabalar buraya ilk defa yazıyorum amacım derleşmek akıl almak böyle aile mevzularıni anlatabileceğim paylaşabilecegim birkaç arkadaşımdan başkası yok ailemden sadece annem var ama o da babam öldüğünden beri sadece erkek kardeşimle ilgilendi.ben ve ablamla hiç nerdeyseyokmuşuz gibi davranır anca ölmeyecek kadar yumurta kapıya dayaninca ilgilenir bizimle.Ablamla zaten ayrı evlerde büyüdük ben onu kabullensemde o beni bitürlü kardeş gibi göremedi zaten şuanda yurt dışında daha da aramız açıldı hatta konuşmuyoruz bile.Bi eşim var gerçi 10 senedir bı ayrılamdik gitti.İlk evlendiğimizde 6 ay sonra intihar girişiminde bulundum.Ben ki üniversite üniversite mezunu 6 senedir devlet dairesinde sözleşme çalışıyordum.Tayin olmuyor bahanesiyle işimi biraktrdi.evlenesiye kadar çok iyidi.çok gezerdik ailesi çok Güleryüz gösterdi.ben zaten aile sıcaklığına hasret bekar evlerinden bıkmış.3-4 ayda evlendik.Bilin ne oldu adamın içinden köy ağası çıktı.Trakyada oturuyorduk yok dışarı çıkma yok onu alma bunu değiştr yatakta ayrı battaniye de nevresimde yatmalar.akşam 8 de uyumalar canm bir muz ister dışarda yemek ister para yok.yani eve tıkili kalmış özgürlüğüm elimden alıişti.Neyse ben intihar edince çok mutlu olduğunu söyledi hastanede boğazımda hortum takılıyken ilk defa gözlerinden yaş geldgni gördüm.Meğer ben onu terk etmeyip ölecek kadar çok seviyormuşum o bu durumdan onu çıkarmış sonra itiraf etti ben çok güzelmişim onu bırakıp gidermişim o sebepten burnunu sürtmek istemiş ondan yapmış eziyetlerini.Ailem geldi çok istedim beni götürmeleri ona laf söylemelerini ama olmadı öyle masum durduki hakladı kendini.1 sene psikiyatriste gittim 2 sene çocuk dahi düşünmedim ama ne olduysa annem ve ablamın baskılarından mıdır eşimin değiştim rolü yapmasından midir bı anlık gaflettle ilk çocuğuma hamile kaldım.Başladi bizim hikaye.Hamileykwn 10 kilo birden verdim bakamadı bana 1-2 ay annem baktı hakaretler ezyetler ailesiyle birlikte aşağılamalar..Çocuğumu bile doğru düzgün neşeyle büyütemedim isteklerini karşilayadım.her gün kavga artık çocuğum huzursuz olmasın diye köşeye sindim o da şiddetini arttrdi.Hatta çocuğum 7 aylıkken hiç yok yere kavga çıkarıp boşanmış abisiyle birlikte gece yarısı beni ve çocuğumu annemin yanına bırakıp gittiler bir 2 hafta dönmedi.ailem sahip çıkmadı geri dönmesi için rica ettiler.Geldi beni aldı ama en ufak birşeyde boşanırim git ananın evine istediği olmadığı zaman boşanicaz diye tehdit etmeler..Maddi manevi özgürlüğüm kisitlandi arkadaşlarımdan akrabalarından iyi kötü geçindigim ailemde uzaklaştım her gittiğimizde milletin yanında bağırıp çağırıyordu.Uzaklaştim herkesten bebeğim büyüyesiye kadar Sonra çocuğum 3.5 yaşına geldi verdim bakıcıya kendim ücretli öğretmenlik yaptım kpss kursuna hazırlandim.Spora gittim zayıfladım yeni arkadaş çevresi edindim.Araba kullanmayı öğrendim .Artık buna başkaldırmaya başladım geri vites attı.Artık bana eskisi gibi baskı yapamıyordu ama ufak ufak vardı tehditleri ben babamı genç yaşta kaybettim ne demek old. çok iyi bilirim çocuğumda aynı şeyi yaşamasını istemediğim için o ne derse desin bir gün de ben boşanicam demedim.O yine tehditlerine kavgalrina az da olsa devam etti.Onu evde bı kötü ev arkadaşı gibi görüyordum sadece çocuğumun babası old. İçin sabrediyordum.Cocugum 6 yaşindayken eşimin başına fetö damgası geldi ve işinden oldu.Neyin ne olduğunu tam olarak bilmiyorum.6 yıl hapis verdiler.Çok istedim hapse girsin bı şekilde uzak oluruz belki değişir diye.Neyse ben memlekette tekrar işe girdim bu evde oturdu çalışmadı.1 sene çalıştım baktım çocuğumla ilgilenmiyor ha bire akrabalrınin işlerine koşuyor.Dedim ben çalışacağıma sen çalış ben çocukla evle ilgileniyim.Komşularin ailemin yardımıyla onu işe soktum.Herşey yoluna gitmişti bana iş yorgunluğunda baskı da yapamıyordu annemle ailemlede iyiydik çocuğum kardeş istemeye başladı annem de yine baskı ben yardıma gelirim diye artık bı işim evim de vardı ( kendi evimiz)Bana karşı iyiydi de.ikinci çocuğuma hamile kaldım yine ağır bir hamilelik geçirdim 8 kilo verdim annem sözünü tuttu sürekli geldi yemek yaptı çocuğa eve baktı fakat kadına her geldiğinde burnundan getirdi durduk yere kavga eksik olmuyordu benden çekindiği için çocuğumu dövmeye ona psikolojik şiddet uygulamaya başladı.Geldik yine ayrılma noktasına abisiyle babasını çağırdı annem evdeyken onlar da onu ikna ettiler çocuk doğsun diye.annem gelemez ben ona gidemez oldum.Abisinin yanına gidemeyince de bensiz iyice çıldırdı ben de geri adım atmadim ya birlikte yada boşaniriz diye.Bayrama bir hafta kala abisinin kızının düğünü vardı çocuklara kıyafet kendime ilk defa bir gece elbisesi aldım sorun oldu.Neymiş ona almamışım onun yokmuş ben şıkır şıkır giyinip çocuklarla salinacakmişim.sana da alalım dedim istemedi.Düğüne gidip bir gece bı akrabasinda kalacaktık.Arabayla seyir halindeyken dedimki ertesi gün çok geç kalmayalım bebek var kızın kursu var zaten 2 saatlik yol.11-12 gibi ayrılalım düğünden nereden dedim yok sana inat 2 de çıkicam dedi.Derkem bizim kavga uzadı bana tokat attı arabayı sağ sol yaptı dedim artık dur inicem baktim çocuklar bağırıyor ağlıyor bu hala sağa çekmiyor arabayı son 1-2 ay da zaten her gün kavga ne desem suç çocuklara bana huzur vermiyor.Dedim çek sağa Arabanın camlarna vurdum imdat diye bağırdım öyle durdu.Dedim tamam pes ediyorum boşanalim dön geriye kararliydymda.İlk defa benden yalvararak ağlayarak özür diledi.Çocuk ta anne nolur ayrılmayın diyince vazgeçtim yola devam ettik babasının köyüne götürdü bizi abisi ilçede yaşıyor neymiş yumurta süt alacakmış köyden hemen dönecekmisız annesini alıp.Bi gittik köye kimse yok köyde sadece anası babası herkes ilçede kuaföre düğüne gitmiş.bi oyalamalar işleri yaya yaya yapmalr biz köyden akşam 8 de çıktık gelirken de bana orda gösterilen hazırlanan yumurta bal soğanda konması arabaya sonradan fark ettim geldik ilçeye anasıyla saat 9:00 akşam sözde akrabasi bizi bekliyor evde yemek hazır yiyip onda çikicaz ha bir de kına gecesi kız evi yemek vermiyormuş.Nişanina gitmiştik bir sürü yemek yapmışlardı.Geldik akrabasının evine kadın düğüne hazırlanmış geliniyle çıkıyordu.bizi görünce bı sürat yaptı eliyle geç geç dedi hoşgeldin bile demedi benim zaten bunların oyalmasina canm sıkılmıştı bı de kadın nerden çiktniz siz diye bir tavır takininca kaldiki kadın beni çok severdi kapıda karşılardı.dedim ya hala biz rahtsizlikmi verdik sn git düğüne biz bişekilde abisinin evine gider giyiniriz dedim zaten saat olmuş 9 bizim köye gitmemiz yanlıştı dedim kadın yine pek oralı olmadı umursamaz bı tavir takındı.Eşim bana içinden sözde küfredip söyleniyordu kadının yanında dedim ne söylicelsen yüzüme söyle demezmi bu iş bitti hala bununla bizim geçimimiz yok şöyle böyle beni suçlamaya başladı kadının yanında canm sıkıldı tamam dedim boşanalim istemiyorsan bizi dön eve bırak sen geri gel hemen abisinin çağırdı o da sanki bekliyormuş gibi hemen geldi içeri girer girmez sen benden ne istiyorsun dedi üzerime yürüdü dedim yavaş gel seni ben çağirmadım çağıran kardeş8n git ona sor gitti eşime kibarca bölüyor dedi o da dediki yok ben elbise almışım geç çıkmişiz evden abisi bölmüş ne var bunda dedi sonra sustular bı hışımla yanıma geldi sen niye sorun çikariyorsun diye dedim ben sorun falan çıkarmıyorum çıkaran kardeşin.Gitti hemen eşimin yanına hadi kalk bunu götür gel evine bitsin bu iş.Zaten o da dünden razı kendisi yalnız kaldigindan kendisine arkadaş ariyor.Biz evden çıktık eve geldik gelirken tek laf etmedim.Gece bir güzel valizini hazırladı kıyafetlerini bile çıkarmadan yattı gece ben de arabayı aldım onun bulamayacağı bir yere park ettim belki gitmez diye ama sabah olunca çılgına döndü sonra abisini aradı napayım diye o taksiye atla gel diyince gitti.Son bir kez konuşmaya çalıştm bak gidersen bu işin geri dönüşü yok boşaniriz dedi çocukları senden alicam sen psikiyatriste gittin psikolojin bozuk evi de arabayı da alicam diyip gitti.Çocuğumin altinlarni da alıp gitti.Ben de ilk 3 gün çocukla görüştürdüm baktım benden şerefsiz anan diye bahsidiyor 8 yaşındaki çocuğuma onu dolduruyor bana karşı yok ben eve gelirim ama anan almaz diyor dedim noluyoruz hem gidiyor hem küfrediyor hem de dönmekten bahsediyor hem çocuğundan bilgi alıyor nerdesiniz naptniz.Engelledim bende.Her gün 10-15 sefer arayıp durdu mesaj en son bikere mesaj attı engellemek çözüm mü diye okadar.Bayramn ikinci günü gece 10-11 arası kapıyı kracak gibi vuruyor küfürler ediyor bag8riyor yalnız geldim diye yalan söylüyor halbuki arkasinda abisi var dedim tamam çocukları dışarı parka getiricem orda görüşelim yok diyor kapıda.korktum abimimi annemi çagrdim açmadm kapyi 1 saat boyunca aralıksız kapıya vurdu çocuklar korktu dönüp kalmışım köşede.Abim geldi onlara usulünce onların dilinden konuştu zaten çok korkarlar abimden ben dedim eve almam dışarda görsün çocukları ben çocukları hazrlarken abim çıkageldi dedi gerek yok gittiler diyormuş benim amacım boşanmak değil şöyle yaptı böyle yaptı abim de defol git demiş gece gece ne habersiz geliyorsun yüz vermemiş konuşturmamiş bile.Abisi de demiş ya kurban eti gitirdiydik yumurta bal getirdiydik hiç olmazsa onları bırakalım yok demiś abim huzur verin yeter bı daha böyle sensizlik yapmasın sonra hiç dememiş bile çocuklar i görücm diye çok şaşırdım bana Karşi bu kadar kükreyen adam abimin karşısında topuklarni vura vura geri gitsin abisiyle.Aradan bir hafta geçti arayan soran yok sadece bugün bir aramasi var o kadar.Annem babasını aramış adam diyormuş ne boşanması çocuklar çok küçük niye böyle yapiyorsnz senin kızın arabayı da saklamış diyip benden yakiniyormuş.Yok oğlu geceleri uyku girmiyormuş gözüne deli gibi dolaşiyormuş hastalanmış falan.Hakkinizi helal edin demek ki çok dolmuşum bir avazda anlatverdim her şeyi napcağimi bilmiyorum eşim dediğim şerefsizin fikri amacının beni korkutmak yıldırmak yine eski saltanatna geri dönmek istedgi için bu son hamleyi yaptğni düşünüyorum ama tersi de olabilir bilemiyorum .Tek bildiğim bu saatten sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı belki benim yapamadığım cesareti kendi yaparak bana cesaret verdi dönülmez bı yola girdik ama nasıl çikicaz bu durumdan..Kendimi çok yalnız hissediyorum ne yapicam nasıl olucak Allah vere de aklımı kaybetmeden...
Ben yine savunmaya geldimBen anlamıyorum unilerin bu bölümlerinde kızların beynine neler işliyorlar ki, genel olarak hepsi bu kafada.
Istisnalari tenzih ederim.
Öğretmenlik çok saygı duyduğum bir meslek. Ben halen ilkokul ve lise ogretmenlerimle görüşürüm. Inanilmaz donanımlı ve çok saygıdeğer insanlar. Tabiii çok eski zamanlar bunlar.
Yeni nesil yeni sistem bir farklı demek ki.
Tamam işte aynen öyle. Benim de korkum bu yönde. Öğretmeni diğer mesleklerden farklı kılan, onlara çocuklarımızı yani bu dünyanın geleceğini emanet ediyoruz.Ben yine savunmaya geldim
Ben de öğretmenlik mezunuyum
Sistemle, derslerle alakası yok hiç bu işin
Kişinin kendi karakteriyle ilgili
Mühendis de olsa doktor da olsa bu ezilen tavrı devam ederdi
Yoksa mümkün mü bi öğretmenin evladına şiddet uygulanmasına rağmen evli kalması?
Sonra çocuklara ne yüzle anlatacağız şiddetin kötü olduğunu?
Bu tarz kişilerin özellikle eğitim sektöründe çalışanlarının işlerinde de iyi olduklarını hiç sanmıyorum
Öğretmenlik rol modeli olmayı da gerektiriyor çünkü
Hepsi sizin tercihiniz çekersiniz çekmezsiniz size kalmış. Siz çekmeye dünden razısınız ama çocuğunuza fiziksel şiddet uyguladığında nasıl ümüğüne çökmüyorsunuz bu adamların anlamıyorum ben. Kim olursa olsun benim çocuğumun canını yakacak adamın anasından emdiği sütü burnundan getiririm. Boşanmış olmaktan korkuyorum deyin, ilişkim toksik bir hale gelsede vazgeçemiyorum deyin kabul. Ama çocuklarım için demeyin, böyle bir adamdan boşanmama bahaneniz çocuklarınız olamaz.
Bu şahsen bana şunu kanıtlıyorTamam işte aynen öyle. Benim de korkum bu yönde. Öğretmeni diğer mesleklerden farklı kılan, onlara çocuklarımızı yani bu dünyanın geleceğini emanet ediyoruz.
Ben annesiz büyüdüm. Ilk okul öğretmenim benim rol modelim oldu. Yıllar sonra dahi ona hürmet ve minnetle teşekkür ediyorum. Lise yani ergenlik yıllarımda fizik ve kimya öğretmenlerim çok önemli yol gostericelerim oldu. Bizim zamanımızda rehber öğretmen çok bilinen bir şey değildi. Fakat çok duyarlı öğretmenlerimiz vardı. Ergen psikolojisini ve kriz yönetimini çok iyi bilirlerdi. Onlara çok şey borçluyum.
Bu tarz kişilerin özellikle eğitim sektöründe çalışanlarının işlerinde de iyi olduklarını hiç sanmıyorum
Öğretmenlik rol modeli olmayı da gerektiriyor çünkü
Ben yine savunmaya geldim
Ben de öğretmenlik mezunuyum
Sistemle, derslerle alakası yok hiç bu işin
Kişinin kendi karakteriyle ilgili
Mühendis de olsa doktor da olsa bu ezilen tavrı devam ederdi
Yoksa mümkün mü bi öğretmenin evladına şiddet uygulanmasına rağmen evli kalması?
Sonra çocuklara ne yüzle anlatacağız şiddetin kötü olduğunu?
Bu tarz kişilerin özellikle eğitim sektöründe çalışanlarının işlerinde de iyi olduklarını hiç sanmıyorum
Öğretmenlik rol modeli olmayı da gerektiriyor çünkü
Ben yine savunmaya geldim
Ben de öğretmenlik mezunuyum
Sistemle, derslerle alakası yok hiç bu işin
Kişinin kendi karakteriyle ilgili
Mühendis de olsa doktor da olsa bu ezilen tavrı devam ederdi
Yoksa mümkün mü bi öğretmenin evladına şiddet uygulanmasına rağmen evli kalması?
Sonra çocuklara ne yüzle anlatacağız şiddetin kötü olduğunu?
Bu tarz kişilerin özellikle eğitim sektöründe çalışanlarının işlerinde de iyi olduklarını hiç sanmıyorum
Öğretmenlik rol modeli olmayı da gerektiriyor çünkü
Mutlaka tecrübeli bir avukatla görüşünMerhabalar buraya ilk defa yazıyorum amacım derleşmek akıl almak böyle aile mevzularıni anlatabileceğim paylaşabilecegim birkaç arkadaşımdan başkası yok ailemden sadece annem var ama o da babam öldüğünden beri sadece erkek kardeşimle ilgilendi.ben ve ablamla hiç nerdeyseyokmuşuz gibi davranır anca ölmeyecek kadar yumurta kapıya dayaninca ilgilenir bizimle.Ablamla zaten ayrı evlerde büyüdük ben onu kabullensemde o beni bitürlü kardeş gibi göremedi zaten şuanda yurt dışında daha da aramız açıldı hatta konuşmuyoruz bile.Bi eşim var gerçi 10 senedir bı ayrılamdik gitti.İlk evlendiğimizde 6 ay sonra intihar girişiminde bulundum.Ben ki üniversite üniversite mezunu 6 senedir devlet dairesinde sözleşme çalışıyordum.Tayin olmuyor bahanesiyle işimi biraktrdi.evlenesiye kadar çok iyidi.çok gezerdik ailesi çok Güleryüz gösterdi.ben zaten aile sıcaklığına hasret bekar evlerinden bıkmış.3-4 ayda evlendik.Bilin ne oldu adamın içinden köy ağası çıktı.Trakyada oturuyorduk yok dışarı çıkma yok onu alma bunu değiştr yatakta ayrı battaniye de nevresimde yatmalar.akşam 8 de uyumalar canm bir muz ister dışarda yemek ister para yok.yani eve tıkili kalmış özgürlüğüm elimden alıişti.Neyse ben intihar edince çok mutlu olduğunu söyledi hastanede boğazımda hortum takılıyken ilk defa gözlerinden yaş geldgni gördüm.Meğer ben onu terk etmeyip ölecek kadar çok seviyormuşum o bu durumdan onu çıkarmış sonra itiraf etti ben çok güzelmişim onu bırakıp gidermişim o sebepten burnunu sürtmek istemiş ondan yapmış eziyetlerini.Ailem geldi çok istedim beni götürmeleri ona laf söylemelerini ama olmadı öyle masum durduki hakladı kendini.1 sene psikiyatriste gittim 2 sene çocuk dahi düşünmedim ama ne olduysa annem ve ablamın baskılarından mıdır eşimin değiştim rolü yapmasından midir bı anlık gaflettle ilk çocuğuma hamile kaldım.Başladi bizim hikaye.Hamileykwn 10 kilo birden verdim bakamadı bana 1-2 ay annem baktı hakaretler ezyetler ailesiyle birlikte aşağılamalar..Çocuğumu bile doğru düzgün neşeyle büyütemedim isteklerini karşilayadım.her gün kavga artık çocuğum huzursuz olmasın diye köşeye sindim o da şiddetini arttrdi.Hatta çocuğum 7 aylıkken hiç yok yere kavga çıkarıp boşanmış abisiyle birlikte gece yarısı beni ve çocuğumu annemin yanına bırakıp gittiler bir 2 hafta dönmedi.ailem sahip çıkmadı geri dönmesi için rica ettiler.Geldi beni aldı ama en ufak birşeyde boşanırim git ananın evine istediği olmadığı zaman boşanicaz diye tehdit etmeler..Maddi manevi özgürlüğüm kisitlandi arkadaşlarımdan akrabalarından iyi kötü geçindigim ailemde uzaklaştım her gittiğimizde milletin yanında bağırıp çağırıyordu.Uzaklaştim herkesten bebeğim büyüyesiye kadar Sonra çocuğum 3.5 yaşına geldi verdim bakıcıya kendim ücretli öğretmenlik yaptım kpss kursuna hazırlandim.Spora gittim zayıfladım yeni arkadaş çevresi edindim.Araba kullanmayı öğrendim .Artık buna başkaldırmaya başladım geri vites attı.Artık bana eskisi gibi baskı yapamıyordu ama ufak ufak vardı tehditleri ben babamı genç yaşta kaybettim ne demek old. çok iyi bilirim çocuğumda aynı şeyi yaşamasını istemediğim için o ne derse desin bir gün de ben boşanicam demedim.O yine tehditlerine kavgalrina az da olsa devam etti.Onu evde bı kötü ev arkadaşı gibi görüyordum sadece çocuğumun babası old. İçin sabrediyordum.Cocugum 6 yaşindayken eşimin başına fetö damgası geldi ve işinden oldu.Neyin ne olduğunu tam olarak bilmiyorum.6 yıl hapis verdiler.Çok istedim hapse girsin bı şekilde uzak oluruz belki değişir diye.Neyse ben memlekette tekrar işe girdim bu evde oturdu çalışmadı.1 sene çalıştım baktım çocuğumla ilgilenmiyor ha bire akrabalrınin işlerine koşuyor.Dedim ben çalışacağıma sen çalış ben çocukla evle ilgileniyim.Komşularin ailemin yardımıyla onu işe soktum.Herşey yoluna gitmişti bana iş yorgunluğunda baskı da yapamıyordu annemle ailemlede iyiydik çocuğum kardeş istemeye başladı annem de yine baskı ben yardıma gelirim diye artık bı işim evim de vardı ( kendi evimiz)Bana karşı iyiydi de.ikinci çocuğuma hamile kaldım yine ağır bir hamilelik geçirdim 8 kilo verdim annem sözünü tuttu sürekli geldi yemek yaptı çocuğa eve baktı fakat kadına her geldiğinde burnundan getirdi durduk yere kavga eksik olmuyordu benden çekindiği için çocuğumu dövmeye ona psikolojik şiddet uygulamaya başladı.Geldik yine ayrılma noktasına abisiyle babasını çağırdı annem evdeyken onlar da onu ikna ettiler çocuk doğsun diye.annem gelemez ben ona gidemez oldum.Abisinin yanına gidemeyince de bensiz iyice çıldırdı ben de geri adım atmadim ya birlikte yada boşaniriz diye.Bayrama bir hafta kala abisinin kızının düğünü vardı çocuklara kıyafet kendime ilk defa bir gece elbisesi aldım sorun oldu.Neymiş ona almamışım onun yokmuş ben şıkır şıkır giyinip çocuklarla salinacakmişim.sana da alalım dedim istemedi.Düğüne gidip bir gece bı akrabasinda kalacaktık.Arabayla seyir halindeyken dedimki ertesi gün çok geç kalmayalım bebek var kızın kursu var zaten 2 saatlik yol.11-12 gibi ayrılalım düğünden nereden dedim yok sana inat 2 de çıkicam dedi.Derkem bizim kavga uzadı bana tokat attı arabayı sağ sol yaptı dedim artık dur inicem baktim çocuklar bağırıyor ağlıyor bu hala sağa çekmiyor arabayı son 1-2 ay da zaten her gün kavga ne desem suç çocuklara bana huzur vermiyor.Dedim çek sağa Arabanın camlarna vurdum imdat diye bağırdım öyle durdu.Dedim tamam pes ediyorum boşanalim dön geriye kararliydymda.İlk defa benden yalvararak ağlayarak özür diledi.Çocuk ta anne nolur ayrılmayın diyince vazgeçtim yola devam ettik babasının köyüne götürdü bizi abisi ilçede yaşıyor neymiş yumurta süt alacakmış köyden hemen dönecekmisız annesini alıp.Bi gittik köye kimse yok köyde sadece anası babası herkes ilçede kuaföre düğüne gitmiş.bi oyalamalar işleri yaya yaya yapmalr biz köyden akşam 8 de çıktık gelirken de bana orda gösterilen hazırlanan yumurta bal soğanda konması arabaya sonradan fark ettim geldik ilçeye anasıyla saat 9:00 akşam sözde akrabasi bizi bekliyor evde yemek hazır yiyip onda çikicaz ha bir de kına gecesi kız evi yemek vermiyormuş.Nişanina gitmiştik bir sürü yemek yapmışlardı.Geldik akrabasının evine kadın düğüne hazırlanmış geliniyle çıkıyordu.bizi görünce bı sürat yaptı eliyle geç geç dedi hoşgeldin bile demedi benim zaten bunların oyalmasina canm sıkılmıştı bı de kadın nerden çiktniz siz diye bir tavır takininca kaldiki kadın beni çok severdi kapıda karşılardı.dedim ya hala biz rahtsizlikmi verdik sn git düğüne biz bişekilde abisinin evine gider giyiniriz dedim zaten saat olmuş 9 bizim köye gitmemiz yanlıştı dedim kadın yine pek oralı olmadı umursamaz bı tavir takındı.Eşim bana içinden sözde küfredip söyleniyordu kadının yanında dedim ne söylicelsen yüzüme söyle demezmi bu iş bitti hala bununla bizim geçimimiz yok şöyle böyle beni suçlamaya başladı kadının yanında canm sıkıldı tamam dedim boşanalim istemiyorsan bizi dön eve bırak sen geri gel hemen abisinin çağırdı o da sanki bekliyormuş gibi hemen geldi içeri girer girmez sen benden ne istiyorsun dedi üzerime yürüdü dedim yavaş gel seni ben çağirmadım çağıran kardeş8n git ona sor gitti eşime kibarca bölüyor dedi o da dediki yok ben elbise almışım geç çıkmişiz evden abisi bölmüş ne var bunda dedi sonra sustular bı hışımla yanıma geldi sen niye sorun çikariyorsun diye dedim ben sorun falan çıkarmıyorum çıkaran kardeşin.Gitti hemen eşimin yanına hadi kalk bunu götür gel evine bitsin bu iş.Zaten o da dünden razı kendisi yalnız kaldigindan kendisine arkadaş ariyor.Biz evden çıktık eve geldik gelirken tek laf etmedim.Gece bir güzel valizini hazırladı kıyafetlerini bile çıkarmadan yattı gece ben de arabayı aldım onun bulamayacağı bir yere park ettim belki gitmez diye ama sabah olunca çılgına döndü sonra abisini aradı napayım diye o taksiye atla gel diyince gitti.Son bir kez konuşmaya çalıştm bak gidersen bu işin geri dönüşü yok boşaniriz dedi çocukları senden alicam sen psikiyatriste gittin psikolojin bozuk evi de arabayı da alicam diyip gitti.Çocuğumin altinlarni da alıp gitti.Ben de ilk 3 gün çocukla görüştürdüm baktım benden şerefsiz anan diye bahsidiyor 8 yaşındaki çocuğuma onu dolduruyor bana karşı yok ben eve gelirim ama anan almaz diyor dedim noluyoruz hem gidiyor hem küfrediyor hem de dönmekten bahsediyor hem çocuğundan bilgi alıyor nerdesiniz naptniz.Engelledim bende.Her gün 10-15 sefer arayıp durdu mesaj en son bikere mesaj attı engellemek çözüm mü diye okadar.Bayramn ikinci günü gece 10-11 arası kapıyı kracak gibi vuruyor küfürler ediyor bag8riyor yalnız geldim diye yalan söylüyor halbuki arkasinda abisi var dedim tamam çocukları dışarı parka getiricem orda görüşelim yok diyor kapıda.korktum abimimi annemi çagrdim açmadm kapyi 1 saat boyunca aralıksız kapıya vurdu çocuklar korktu dönüp kalmışım köşede.Abim geldi onlara usulünce onların dilinden konuştu zaten çok korkarlar abimden ben dedim eve almam dışarda görsün çocukları ben çocukları hazrlarken abim çıkageldi dedi gerek yok gittiler diyormuş benim amacım boşanmak değil şöyle yaptı böyle yaptı abim de defol git demiş gece gece ne habersiz geliyorsun yüz vermemiş konuşturmamiş bile.Abisi de demiş ya kurban eti gitirdiydik yumurta bal getirdiydik hiç olmazsa onları bırakalım yok demiś abim huzur verin yeter bı daha böyle sensizlik yapmasın sonra hiç dememiş bile çocuklar i görücm diye çok şaşırdım bana Karşi bu kadar kükreyen adam abimin karşısında topuklarni vura vura geri gitsin abisiyle.Aradan bir hafta geçti arayan soran yok sadece bugün bir aramasi var o kadar.Annem babasını aramış adam diyormuş ne boşanması çocuklar çok küçük niye böyle yapiyorsnz senin kızın arabayı da saklamış diyip benden yakiniyormuş.Yok oğlu geceleri uyku girmiyormuş gözüne deli gibi dolaşiyormuş hastalanmış falan.Hakkinizi helal edin demek ki çok dolmuşum bir avazda anlatverdim her şeyi napcağimi bilmiyorum eşim dediğim şerefsizin fikri amacının beni korkutmak yıldırmak yine eski saltanatna geri dönmek istedgi için bu son hamleyi yaptğni düşünüyorum ama tersi de olabilir bilemiyorum .Tek bildiğim bu saatten sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı belki benim yapamadığım cesareti kendi yaparak bana cesaret verdi dönülmez bı yola girdik ama nasıl çikicaz bu durumdan..Kendimi çok yalnız hissediyorum ne yapicam nasıl olucak Allah vere de aklımı kaybetmeden...