-
- Konu Sahibi Kelebeketkisi10
- #81
Sorun kocanız da bence, hem herseyi görüyor hem ses çıkarmıyor, hem onların dediklerini yapıyor. Bir de gidip 3 çocuk yapmıssıniz
Sorun kocanız da bence, hem herseyi görüyor hem ses çıkarmıyor, hem onların dediklerini yapıyor. Bir de gidip 3 çocuk yapmıssınizMerhaba..
Yıllardır forumu takip eder ,farklı konularda farklı bakış açılarına sahip olma fırsatı bulurum.Son zamanlarda tıkandığım ve kendimi kötü hissettiğim bir konuda sizlerin fikirlerini almak istedim.
Eşimle üniversite döneminde 4 yıl tanışma süreci sonrası 15 yıllık evliyiz.3 çocuğumuz var.İkimiz de öğretmeniz.Eşimin bir kız kardeşi var .Anne baba hayattalar.Memleketlerimiz arası 7 saatlik bir uzaklık var arabayla. Eşimin ailesiyle 7 aydır hiçbir iletişimim yok .15 yılı kısaca özetlemek istiyorum.
Kayınbaba işçi emeklisi , evlenmemiz için acele ettiler ,tek oğlumuz yaparız ederizle düğünü yaptık ancak tahmin edeceğiniz gibi dımdızlak ortada kaldık.Doğu görevi için ilk atamasını doğuya istedi eşim ben eş durumundan batıdan yanına gittim.Ev eşya herşey düğün sonrasına bırakıldı neden öyle yapıldı şimdi düşününce çok saçma geliyor tabi insan 22 yaşında pek de mantıklı düşünemiyor.Düğün sırasında da birkaç sıkıntı yaşansa da sonrasında takılan paraları kayınbaba alınca biz baya zor duruma düştük.Ev tutulacak falan ordan halledelim diyorduk ,eşim ilk maaşını 1 ay sonra alacaktı.Neyse çeyrek bozdurduk herşeyi kendimiz yaptık .Annem geldi benim çeyiz,eşya vs getirdi.temzlik yerleştirme hep annem uğraştı.5 parasız kalınca bir gün eşimin babasını aradım.Böyle böyle biz mağduruz oğlunuz söyleyemiyor ama en azından düğünde takılan parayı verseniz dedim .Bundan sonra babası bana düşman kesildi tabi .İlk kırılma noktası bu oldu sanırım.
İlk kızım oldu biz biraz batıya tayin istedik 5 yıl oldu eşime borç azaldı bir ev alalım tayinlerde de doğu görevine af çıktı gel isteyelim senin memleketi dedim.Açtım laptopu okullar hep merkez yaz yerleşelm ev alırız dedim.Eşim delirdin mi oraya gidersek boşanırız biz dedi şaşırdım peki öyle mi diyorsun dedim kapattım konuyu.Nedenini sonra sonra anlamaya başladım.Ailesi hep benim hakkımda konuşuyormuş .şöyle dedi bunu yapmadı vs klasik doldurma çalışmaları.Sonra sonra bunlar size biraz para verecez peşinat yapın burdan ev alın demeye başladı.Eşim parayı duyunca tamam dedi başladık ev bakmaya.Yaz tatilinde gidecez ev bakacaz derken meğer arsası var diye bir gecekondu almışlar.Bana da git otur ev işte dedi kayınbaba.Ses çıkarmadım hayırlı olsun dedim geçtim.Ama eşim çok içerledi.
Oraya gitmeyeceksek benm memleketim olsun bir de hamileyim bari annem bakar bakıcı kreş ilk çocukta epey yıprandık dedik eşimle temelden bir eve girdik.Ailesi duyunca kıyamet koptu önce inanmadı dalga geçtiler siz beceremezsiz vs sonra ağlamalar fenalaşmalar .Velakin eşimi doldurmalar başladı.Evde sürekli kavga vardı artık eşim 180 derece döndü beni kandırdın sen demeye başladı hamileydim hem işten gelirim eşimin surat 5 karış . Telefona bakarım annesiyle konuşmuş falan epey sıkıntı yaşadık.O yaz dayanamadım annesine daha ne kadar devam edeceksiniz amacınız boşanmamızsa boşanalım bitsin bu eziyet dedim.Babası geldi o sıra üstüme yürüdü babama hakaret etti .Eşim araya girdi . Sonra özür diledi ağızdan ama hareketlerine yansımadı bu üzüntü hiçbir zaman.
Bu kavgadan sonra ben hiç konuşmadım babasıyla sadece hoşgeldin hoşbulduk yazın eşimin ,çocukların hatrına 10 gün kalıp geldim.o da evimize hiç gelmedi zaten.
3.çocuk erkek olunca çok sevindiler kv geldi kaldı ilgilendi bebekle,yardım etti vs.
Görümcem de benden 2 yaş küçük evli ,aramz hiçbir zaman çok iyi olmadı .Her söylediğime muhalefet olur ,zıttını söylerdi o yüzden pek direk diyaloğa girmem.Birkaç kere de eşime beni şikayet etti saçma sapan şeyler .Ben sadece bayramlarda arayalım,tatillerde bir araya gelince çoluk çocuk hala ,babanne bilsin saygı olsun arada diye düşündüm .Hatta 2 yıl önce watsap durumundan beni engellediğini görünce eşime bile söylemeden sildim numarasını.Ona da birşey sormadım umursamadım yani gerçekten.Lakin geçen yaz evine gittik çocuklar oynadı vs dönüşte birşey unutmuşum onun için aramış ve numara kayıtlı olmayınca yabancı diye açtım.Anladı yengeee diye bir imalı tepki verdi.Tabi bu işi orda bırakmaz eve gelince eşime sormuş hemen yengem numaramı neden silmiş diye.Eşim sinir küpü ne istiyorsun benim ailemden falan fişman beni engellemeden önce düşünseydi dedim.Velakin canımı çok sıktı ben bu kez sessiz kalmak istemedim.Aradım açmadı pazar günü aranmasını istemez ,eşi evde duymasın eşim diyordu telefonda duydum eşimin yanındaydım.Ben de pazar günü aradım açmadı.eşini aradım Benimle ilgili sorunları varmış verir misin telefona dedim.Biz tabi atıştık biraz telefnu suratıma kapattı.O gün bugündür konuşmuyoruz.
Yazın yine ev mevzusu açıldı borç harç bitince bir de burdan ev alın yine yardım ederiz muhabbeti döndü.tamam dedim kiraya veririrz .Bu sefer de benim beğendiğim evi bepenmediler alınan eve de eşimin teyzesi kiracı olacakmış öyle konuşmuş kaynanam eşimle . Ben akrabayla iş yapmam ,sabah karanlıkta çocuklarımı bırakıp işe gidiyorum ben nasıl bana danışmadan karar veriyorsunuz dedim.O iş de kapandı.
Dönünce eşim ev küçük o zaman evi büyütelim çocuklarla sığmıyoruz dedi .Evi sattık aynı mahalleden 5 odalı geniş bir ev aldık biraz borçlanıp.Bunu duyunca kv yine arkamdan atıp tutmalar ,eşimi doldurmaya çalışmalar laf arasında söylediğim basit şeyleri farklı çevirip eşime anlatmalar falan artık iyice doldum .
Aradım kv yı içimdekileri söyledim.inkar etti tabi .yaklaşık 7 ay oldu eşim görüşüyor gidip geldi Şubat tatilinde.ama bu kez gitmeyeceğimi kesin bir dille söyledim.Eşimin de hatrı kalmadı çünkü 15 yıllık karısının arkasından konuşturuyor halen .Bir duruş sergilemediği ,aldığı kararların arkasında durmadığı için ona da saygım kalmadı.Bu 7 aydır epey soğukluk girdi aramıza maalesef.Boşanma konusunu konuştuk il dışı tayin iste git memleketine evi bırak arabayı al dedim.Önce deneriz bir süre diye teklif ettim kabul etmiyor seni seviyorumlar ,evimi çocuklarımı bırakamamlar ama nasıl devam edecek bilemiyorum.
Küçük oğlum 2 yaşında ,kızlar büyüdü ama onlar da babalarıyla yalnız gitmek istemiyorlar babanne dedeyi görmeye. Ben ise gitmemek istemekte haklı mıyım yoksa vicdansızlık mı ediyorum sürekli bunu sorguluyorum.Vicdanım hep olanları tartıyor .15 yıldır ne olsa da gittim ellerini öptüm 10 gün kaldım kalktım evime geldim ama dönüşte memnun edemedim arkamdan hep konuşuldu.
Bu yıl hiç gitmek istemiyorum . çocuklar elimi kolumu bağlıyor sizce sert mi tepki veriyorum ? Birkaç arkadaşım senin de çocukların var boşver git gel diyor ama onu da yaptık yine olmadı siz olsanız ne yapardınız?
Çocuklara hic bir sey olmaz inanın buna…Bende siz gibi olanları yapılanları yanlış buluyorum tabi ki ama belki de yakınlık hissettim çocukları da düşünce yorumlar fazla acımasız geldi bilmiyorum konu sahibi için hayırlısı olsun inş en doğru kararı alırlar
İşte bırakın mutlu olmasınlar zaten amaç onları mutlu etmek değil, rahatsız olsunlar batsın her yaptığınız. Siz çocuklarınızı yalnız bırakmamak adına ordasınız, dert olsun varlığınız bence böylesi daha iyi.İşte muhabbete katılmadım odamda çamaşır ütü çocukların yemekleri vs uğraştım aldık dışarı gezmeye götürdük vs bu da laf söz oldu yüzüm gülmüyormuş , odadan zor çıkıyormuşum ,saçma sapan muhabbet ne yapacaksın beni ilgilen torunlarınla işte !Ve lakin kimse mutlu olamadı 780 km yol gittim o yüzden artık böylesi daha iyi olacak sanırım
Boşa at herifi , oğlu baksın. Senin bakacağın 3 çocuk var. Sen de insansın. Milletteki arsızlığa gel ya.A şıkkı doğru bir de el alem oğulları iç güveysi oldu diyormuş ordan da alacakmışız yavaş yavaş tayin isteyip gelir mişiz .Hele bir ev olsun gerisi kolaymış .Kv nın satır aralarından anladıklarım bunlar.çocuklar küçükken hiç yaklaşmadılar ,başımız sıkışsa gelmediler,sormadılar bile ama yaşlanınca onlara bakılacak.
Aile de boşanmamıza çok karşı ,çocuklar ortada kalır ben bakamam aman sana birşey olmasın derdi kv sürekli.günde 5 vakit dua ediyormuş Allah'ım yüzünü bize çevir gelinin diyeKocanız koca değil yani; evlilik yürütecek, eşini ve kendini birey olarak kabul ettirememiş herkesin lafına göre şekil alan, ailesinin laflarınla evliliğine bitirecek bir adam.
Sizce siz bunları hak ediyormusunuz. Tabii ki hayır.
Bir de bu türler boşanmazlar, ailesiyle sizi çekiştirecek ailesi diyecek cocukların nafakaları var, evi esine bırakacaksın salakmısım bıktır onu o gitsin diyecekler.
Yerinizde olsam boşanırım ne kadar alabiliyor isem alır arkama da bakmam.
O kadar haklısınız ki babası o hareketi yaptıktan sonra terketmeliydim orayı valizimi toplayıp arabaya atlayıp gitmeliydim ama olmadı ben hep aile kesip atılmaz ,ilişki azami düzeyde devam eder,yüz yüze bakılır diye düşünüp köprüleri atma taraftarı olmadım.Kesinlikle görüşmeyi o zaman bırakmalıydı hanımefendi.
Burada konuşurken hepimiz farkındayız bunu ama yaşarken böyle olmuyor çünkü aşırı manipülatif bir toplumuz. Her kafadan bir ses çıkıyor. Kadının ailesi kızları boşanmasın diye nabzı düşürtüyor, erkeğin ailesi oğlumuzu bizden kopardın diyor, eşler zaten yumurta dayanana kadar kadir kıymet bilmiyor, hele ki çalışmayan bir kadın ise bir de çocuk da varsa kadın ne yapsın daha diye düşünmüyorum değil? Köşeye sıkışmış vaziyette kaderlerine razı olmayı seçiyorlar. Galiba en üzücüsü de tüm bunlara kadının kanması, üzerine de iyi niyetini südürmesi.
Tabir-i caizse yılanın başını en baştan ezmeli. Yoksa üzülen yalnız biz oluyoruz.
Ben okudum baya dertli bu zamana kadar nasil dayandin yivruuum diyip sarilmak istedim. Gitmeyin size zerre saygi duymuyorlarBu saatte bunu kimse okumaz . Okumadım ama bu kadar derdiniz varsa boşanın
Ben ilk yazdığında görmüştüm gece geç saat , neticede konu aynı yere bağlanmışBen okudum baya dertli bu zamana kadar nasil dayandin yivruuum diyip sarilmak istedim. Gitmeyin size zerre saygi duymuyorlar
Bence çok da zorlamayın artık. Kendi sınırımızı çizmediğimiz sürece insanlar kendilerini hep haklı görüyorlar. Sizin kadar eşiniz de çocuklar büyüklerini bilsin deseydi annesine babasına sizi ezdirmez arkanızdan konuşturmazdı. Kimsenin evliliği dört dörtlük değil ama dışardan müdahaleye bu kadar açık olması sıkıntı.Merhaba..
Yıllardır forumu takip eder ,farklı konularda farklı bakış açılarına sahip olma fırsatı bulurum.Son zamanlarda tıkandığım ve kendimi kötü hissettiğim bir konuda sizlerin fikirlerini almak istedim.
Eşimle üniversite döneminde 4 yıl tanışma süreci sonrası 15 yıllık evliyiz.3 çocuğumuz var.İkimiz de öğretmeniz.Eşimin bir kız kardeşi var .Anne baba hayattalar.Memleketlerimiz arası 7 saatlik bir uzaklık var arabayla. Eşimin ailesiyle 7 aydır hiçbir iletişimim yok .15 yılı kısaca özetlemek istiyorum.
Kayınbaba işçi emeklisi , evlenmemiz için acele ettiler ,tek oğlumuz yaparız ederizle düğünü yaptık ancak tahmin edeceğiniz gibi dımdızlak ortada kaldık.Doğu görevi için ilk atamasını doğuya istedi eşim ben eş durumundan batıdan yanına gittim.Ev eşya herşey düğün sonrasına bırakıldı neden öyle yapıldı şimdi düşününce çok saçma geliyor tabi insan 22 yaşında pek de mantıklı düşünemiyor.Düğün sırasında da birkaç sıkıntı yaşansa da sonrasında takılan paraları kayınbaba alınca biz baya zor duruma düştük.Ev tutulacak falan ordan halledelim diyorduk ,eşim ilk maaşını 1 ay sonra alacaktı.Neyse çeyrek bozdurduk herşeyi kendimiz yaptık .Annem geldi benim çeyiz,eşya vs getirdi.temzlik yerleştirme hep annem uğraştı.5 parasız kalınca bir gün eşimin babasını aradım.Böyle böyle biz mağduruz oğlunuz söyleyemiyor ama en azından düğünde takılan parayı verseniz dedim .Bundan sonra babası bana düşman kesildi tabi .İlk kırılma noktası bu oldu sanırım.
İlk kızım oldu biz biraz batıya tayin istedik 5 yıl oldu eşime borç azaldı bir ev alalım tayinlerde de doğu görevine af çıktı gel isteyelim senin memleketi dedim.Açtım laptopu okullar hep merkez yaz yerleşelm ev alırız dedim.Eşim delirdin mi oraya gidersek boşanırız biz dedi şaşırdım peki öyle mi diyorsun dedim kapattım konuyu.Nedenini sonra sonra anlamaya başladım.Ailesi hep benim hakkımda konuşuyormuş .şöyle dedi bunu yapmadı vs klasik doldurma çalışmaları.Sonra sonra bunlar size biraz para verecez peşinat yapın burdan ev alın demeye başladı.Eşim parayı duyunca tamam dedi başladık ev bakmaya.Yaz tatilinde gidecez ev bakacaz derken meğer arsası var diye bir gecekondu almışlar.Bana da git otur ev işte dedi kayınbaba.Ses çıkarmadım hayırlı olsun dedim geçtim.Ama eşim çok içerledi.
Oraya gitmeyeceksek benm memleketim olsun bir de hamileyim bari annem bakar bakıcı kreş ilk çocukta epey yıprandık dedik eşimle temelden bir eve girdik.Ailesi duyunca kıyamet koptu önce inanmadı dalga geçtiler siz beceremezsiz vs sonra ağlamalar fenalaşmalar .Velakin eşimi doldurmalar başladı.Evde sürekli kavga vardı artık eşim 180 derece döndü beni kandırdın sen demeye başladı hamileydim hem işten gelirim eşimin surat 5 karış . Telefona bakarım annesiyle konuşmuş falan epey sıkıntı yaşadık.O yaz dayanamadım annesine daha ne kadar devam edeceksiniz amacınız boşanmamızsa boşanalım bitsin bu eziyet dedim.Babası geldi o sıra üstüme yürüdü babama hakaret etti .Eşim araya girdi . Sonra özür diledi ağızdan ama hareketlerine yansımadı bu üzüntü hiçbir zaman.
Bu kavgadan sonra ben hiç konuşmadım babasıyla sadece hoşgeldin hoşbulduk yazın eşimin ,çocukların hatrına 10 gün kalıp geldim.o da evimize hiç gelmedi zaten.
3.çocuk erkek olunca çok sevindiler kv geldi kaldı ilgilendi bebekle,yardım etti vs.
Görümcem de benden 2 yaş küçük evli ,aramz hiçbir zaman çok iyi olmadı .Her söylediğime muhalefet olur ,zıttını söylerdi o yüzden pek direk diyaloğa girmem.Birkaç kere de eşime beni şikayet etti saçma sapan şeyler .Ben sadece bayramlarda arayalım,tatillerde bir araya gelince çoluk çocuk hala ,babanne bilsin saygı olsun arada diye düşündüm .Hatta 2 yıl önce watsap durumundan beni engellediğini görünce eşime bile söylemeden sildim numarasını.Ona da birşey sormadım umursamadım yani gerçekten.Lakin geçen yaz evine gittik çocuklar oynadı vs dönüşte birşey unutmuşum onun için aramış ve numara kayıtlı olmayınca yabancı diye açtım.Anladı yengeee diye bir imalı tepki verdi.Tabi bu işi orda bırakmaz eve gelince eşime sormuş hemen yengem numaramı neden silmiş diye.Eşim sinir küpü ne istiyorsun benim ailemden falan fişman beni engellemeden önce düşünseydi dedim.Velakin canımı çok sıktı ben bu kez sessiz kalmak istemedim.Aradım açmadı pazar günü aranmasını istemez ,eşi evde duymasın eşim diyordu telefonda duydum eşimin yanındaydım.Ben de pazar günü aradım açmadı.eşini aradım Benimle ilgili sorunları varmış verir misin telefona dedim.Biz tabi atıştık biraz telefnu suratıma kapattı.O gün bugündür konuşmuyoruz.
Yazın yine ev mevzusu açıldı borç harç bitince bir de burdan ev alın yine yardım ederiz muhabbeti döndü.tamam dedim kiraya veririrz .Bu sefer de benim beğendiğim evi bepenmediler alınan eve de eşimin teyzesi kiracı olacakmış öyle konuşmuş kaynanam eşimle . Ben akrabayla iş yapmam ,sabah karanlıkta çocuklarımı bırakıp işe gidiyorum ben nasıl bana danışmadan karar veriyorsunuz dedim.O iş de kapandı.
Dönünce eşim ev küçük o zaman evi büyütelim çocuklarla sığmıyoruz dedi .Evi sattık aynı mahalleden 5 odalı geniş bir ev aldık biraz borçlanıp.Bunu duyunca kv yine arkamdan atıp tutmalar ,eşimi doldurmaya çalışmalar laf arasında söylediğim basit şeyleri farklı çevirip eşime anlatmalar falan artık iyice doldum .
Aradım kv yı içimdekileri söyledim.inkar etti tabi .yaklaşık 7 ay oldu eşim görüşüyor gidip geldi Şubat tatilinde.ama bu kez gitmeyeceğimi kesin bir dille söyledim.Eşimin de hatrı kalmadı çünkü 15 yıllık karısının arkasından konuşturuyor halen .Bir duruş sergilemediği ,aldığı kararların arkasında durmadığı için ona da saygım kalmadı.Bu 7 aydır epey soğukluk girdi aramıza maalesef.Boşanma konusunu konuştuk il dışı tayin iste git memleketine evi bırak arabayı al dedim.Önce deneriz bir süre diye teklif ettim kabul etmiyor seni seviyorumlar ,evimi çocuklarımı bırakamamlar ama nasıl devam edecek bilemiyorum.
Küçük oğlum 2 yaşında ,kızlar büyüdü ama onlar da babalarıyla yalnız gitmek istemiyorlar babanne dedeyi görmeye. Ben ise gitmemek istemekte haklı mıyım yoksa vicdansızlık mı ediyorum sürekli bunu sorguluyorum.Vicdanım hep olanları tartıyor .15 yıldır ne olsa da gittim ellerini öptüm 10 gün kaldım kalktım evime geldim ama dönüşte memnun edemedim arkamdan hep konuşuldu.
Bu yıl hiç gitmek istemiyorum . çocuklar elimi kolumu bağlıyor sizce sert mi tepki veriyorum ? Birkaç arkadaşım senin de çocukların var boşver git gel diyor ama onu da yaptık yine olmadı siz olsanız ne yapardınız?
Boşver çocuklar sizsiz gitmek istemiyorlarsa girmesinler onlar size herşeyi yapacak siz illa torun görsünler diye çaba sarf edeceksiniz .bosverin gitsin .bide 3. Çocuk erkek olunca sevindiler demeniz dokundu eminim o evde kız çocuğunuzda değer görmüyordu. Oyuzden siz gitmeyin çocuklarda gitmek istemiyorsa gitmesin. Zaten çocuklar değer gördükleri yeri hissederler orada görmediklerini hissetmisler işte .Merhaba..
Yıllardır forumu takip eder ,farklı konularda farklı bakış açılarına sahip olma fırsatı bulurum.Son zamanlarda tıkandığım ve kendimi kötü hissettiğim bir konuda sizlerin fikirlerini almak istedim.
Eşimle üniversite döneminde 4 yıl tanışma süreci sonrası 15 yıllık evliyiz.3 çocuğumuz var.İkimiz de öğretmeniz.Eşimin bir kız kardeşi var .Anne baba hayattalar.Memleketlerimiz arası 7 saatlik bir uzaklık var arabayla. Eşimin ailesiyle 7 aydır hiçbir iletişimim yok .15 yılı kısaca özetlemek istiyorum.
Kayınbaba işçi emeklisi , evlenmemiz için acele ettiler ,tek oğlumuz yaparız ederizle düğünü yaptık ancak tahmin edeceğiniz gibi dımdızlak ortada kaldık.Doğu görevi için ilk atamasını doğuya istedi eşim ben eş durumundan batıdan yanına gittim.Ev eşya herşey düğün sonrasına bırakıldı neden öyle yapıldı şimdi düşününce çok saçma geliyor tabi insan 22 yaşında pek de mantıklı düşünemiyor.Düğün sırasında da birkaç sıkıntı yaşansa da sonrasında takılan paraları kayınbaba alınca biz baya zor duruma düştük.Ev tutulacak falan ordan halledelim diyorduk ,eşim ilk maaşını 1 ay sonra alacaktı.Neyse çeyrek bozdurduk herşeyi kendimiz yaptık .Annem geldi benim çeyiz,eşya vs getirdi.temzlik yerleştirme hep annem uğraştı.5 parasız kalınca bir gün eşimin babasını aradım.Böyle böyle biz mağduruz oğlunuz söyleyemiyor ama en azından düğünde takılan parayı verseniz dedim .Bundan sonra babası bana düşman kesildi tabi .İlk kırılma noktası bu oldu sanırım.
İlk kızım oldu biz biraz batıya tayin istedik 5 yıl oldu eşime borç azaldı bir ev alalım tayinlerde de doğu görevine af çıktı gel isteyelim senin memleketi dedim.Açtım laptopu okullar hep merkez yaz yerleşelm ev alırız dedim.Eşim delirdin mi oraya gidersek boşanırız biz dedi şaşırdım peki öyle mi diyorsun dedim kapattım konuyu.Nedenini sonra sonra anlamaya başladım.Ailesi hep benim hakkımda konuşuyormuş .şöyle dedi bunu yapmadı vs klasik doldurma çalışmaları.Sonra sonra bunlar size biraz para verecez peşinat yapın burdan ev alın demeye başladı.Eşim parayı duyunca tamam dedi başladık ev bakmaya.Yaz tatilinde gidecez ev bakacaz derken meğer arsası var diye bir gecekondu almışlar.Bana da git otur ev işte dedi kayınbaba.Ses çıkarmadım hayırlı olsun dedim geçtim.Ama eşim çok içerledi.
Oraya gitmeyeceksek benm memleketim olsun bir de hamileyim bari annem bakar bakıcı kreş ilk çocukta epey yıprandık dedik eşimle temelden bir eve girdik.Ailesi duyunca kıyamet koptu önce inanmadı dalga geçtiler siz beceremezsiz vs sonra ağlamalar fenalaşmalar .Velakin eşimi doldurmalar başladı.Evde sürekli kavga vardı artık eşim 180 derece döndü beni kandırdın sen demeye başladı hamileydim hem işten gelirim eşimin surat 5 karış . Telefona bakarım annesiyle konuşmuş falan epey sıkıntı yaşadık.O yaz dayanamadım annesine daha ne kadar devam edeceksiniz amacınız boşanmamızsa boşanalım bitsin bu eziyet dedim.Babası geldi o sıra üstüme yürüdü babama hakaret etti .Eşim araya girdi . Sonra özür diledi ağızdan ama hareketlerine yansımadı bu üzüntü hiçbir zaman.
Bu kavgadan sonra ben hiç konuşmadım babasıyla sadece hoşgeldin hoşbulduk yazın eşimin ,çocukların hatrına 10 gün kalıp geldim.o da evimize hiç gelmedi zaten.
3.çocuk erkek olunca çok sevindiler kv geldi kaldı ilgilendi bebekle,yardım etti vs.
Görümcem de benden 2 yaş küçük evli ,aramz hiçbir zaman çok iyi olmadı .Her söylediğime muhalefet olur ,zıttını söylerdi o yüzden pek direk diyaloğa girmem.Birkaç kere de eşime beni şikayet etti saçma sapan şeyler .Ben sadece bayramlarda arayalım,tatillerde bir araya gelince çoluk çocuk hala ,babanne bilsin saygı olsun arada diye düşündüm .Hatta 2 yıl önce watsap durumundan beni engellediğini görünce eşime bile söylemeden sildim numarasını.Ona da birşey sormadım umursamadım yani gerçekten.Lakin geçen yaz evine gittik çocuklar oynadı vs dönüşte birşey unutmuşum onun için aramış ve numara kayıtlı olmayınca yabancı diye açtım.Anladı yengeee diye bir imalı tepki verdi.Tabi bu işi orda bırakmaz eve gelince eşime sormuş hemen yengem numaramı neden silmiş diye.Eşim sinir küpü ne istiyorsun benim ailemden falan fişman beni engellemeden önce düşünseydi dedim.Velakin canımı çok sıktı ben bu kez sessiz kalmak istemedim.Aradım açmadı pazar günü aranmasını istemez ,eşi evde duymasın eşim diyordu telefonda duydum eşimin yanındaydım.Ben de pazar günü aradım açmadı.eşini aradım Benimle ilgili sorunları varmış verir misin telefona dedim.Biz tabi atıştık biraz telefnu suratıma kapattı.O gün bugündür konuşmuyoruz.
Yazın yine ev mevzusu açıldı borç harç bitince bir de burdan ev alın yine yardım ederiz muhabbeti döndü.tamam dedim kiraya veririrz .Bu sefer de benim beğendiğim evi bepenmediler alınan eve de eşimin teyzesi kiracı olacakmış öyle konuşmuş kaynanam eşimle . Ben akrabayla iş yapmam ,sabah karanlıkta çocuklarımı bırakıp işe gidiyorum ben nasıl bana danışmadan karar veriyorsunuz dedim.O iş de kapandı.
Dönünce eşim ev küçük o zaman evi büyütelim çocuklarla sığmıyoruz dedi .Evi sattık aynı mahalleden 5 odalı geniş bir ev aldık biraz borçlanıp.Bunu duyunca kv yine arkamdan atıp tutmalar ,eşimi doldurmaya çalışmalar laf arasında söylediğim basit şeyleri farklı çevirip eşime anlatmalar falan artık iyice doldum .
Aradım kv yı içimdekileri söyledim.inkar etti tabi .yaklaşık 7 ay oldu eşim görüşüyor gidip geldi Şubat tatilinde.ama bu kez gitmeyeceğimi kesin bir dille söyledim.Eşimin de hatrı kalmadı çünkü 15 yıllık karısının arkasından konuşturuyor halen .Bir duruş sergilemediği ,aldığı kararların arkasında durmadığı için ona da saygım kalmadı.Bu 7 aydır epey soğukluk girdi aramıza maalesef.Boşanma konusunu konuştuk il dışı tayin iste git memleketine evi bırak arabayı al dedim.Önce deneriz bir süre diye teklif ettim kabul etmiyor seni seviyorumlar ,evimi çocuklarımı bırakamamlar ama nasıl devam edecek bilemiyorum.
Küçük oğlum 2 yaşında ,kızlar büyüdü ama onlar da babalarıyla yalnız gitmek istemiyorlar babanne dedeyi görmeye. Ben ise gitmemek istemekte haklı mıyım yoksa vicdansızlık mı ediyorum sürekli bunu sorguluyorum.Vicdanım hep olanları tartıyor .15 yıldır ne olsa da gittim ellerini öptüm 10 gün kaldım kalktım evime geldim ama dönüşte memnun edemedim arkamdan hep konuşuldu.
Bu yıl hiç gitmek istemiyorum . çocuklar elimi kolumu bağlıyor sizce sert mi tepki veriyorum ? Birkaç arkadaşım senin de çocukların var boşver git gel diyor ama onu da yaptık yine olmadı siz olsanız ne yapardınız?
Herhangi bir ilişkideki ufak tefek her şey elbette 3.kişilere anlatılmamalı fakat burada kocanızla aranızda olanlardan ziyade size eş ailesinin size yaptığı zulüm söz konusu.Aile de boşanmamıza çok karşı ,çocuklar ortada kalır ben bakamam aman sana birşey olmasın derdi kv sürekli.günde 5 vakit dua ediyormuş Allah'ım yüzünü bize çevir gelinin diyehiç kendilerinde suç ,kabahat aramazlar mübarekler.Eşim konusunda haklısınız maalesef ancak 7 aydır gıkını çıkaramıyor o da bakalım nereye kadar gidecez böyle
O kadar haklısınız ki babası o hareketi yaptıktan sonra terketmeliydim orayı valizimi toplayıp arabaya atlayıp gitmeliydim ama olmadı ben hep aile kesip atılmaz ,ilişki azami düzeyde devam eder,yüz yüze bakılır diye düşünüp köprüleri atma taraftarı olmadım.
Birgün babamla sohbet ediyoruz bayramdı sanırım kayıınbabanı ara kızım diyor bayramlaş tek gelinisin sevinir falan ben geçiştirdim 3-4 kez söyleyince biraz anlattım yumuşatarak olayı.Babam o zaman arama da sorma da hatta evlerine de neden gidiyorsun gitme kızım dedi .O an aklıma dank etti böyle bir opsiyonum olduğuo kadar şartlandırmışım kendimi illa gidilecek çocuklar için diye.
Süpersin, en azından artık neyi yapıp yapmak istemediğinde; vicdanından önce ben üzüleceğim hiç bir şeyi yapmak istemiyorum ve zorunda da değilim diye kararını ver.Bu akşam burdan aldığım fikirler doğrultusunda eşimle konuştum gitmek istemedğimi net bir şekilde söyledim .Tamam sen nasıl istersen öyle olsun ben birşey demiyorum haklısın vs dedi.
Yaz için kurs başvurusu yapmıştım ondan da haber geldi 1 temmuz 30 Ağustos arası kurs vereceğim beni de yormayacak şekilde.
Boşan diyen arkadaşlar da haklı dönem dönem ciddiyetle düşündüm bu konuyu eşimle de paylaştım.Ancak eşim ev işleri ve çocukların bakımıyla ilgilidir, yükümü baya hafifletir bu konular açılmadığı sürece evde de huzursuzluk pek çıkmaz.Bu nedenle o konu biraz askıda LLCsenin hakkında kimseye ağız açtırmam artık söz dedi ama önemli değil artık kim ne yaparsa yapsın dedim .
Sizlere çok teşekkür ediyorum olaylara geniş açıdan bakmak çok iyi geldi artık 7 /24 kendimi sorgulamıyorum, açıp açıp okuyacağım yazdıklarınızı
Hala onca can sıkıcı olaya ragmen iyi niyetli biri oldugunuzu görüyorum. Sırf büyük diye yaşlı başlı insanların ergenligini,kaprisini çekmenin adı saygı değil inanın bana. Sadece bize bu dayatıldıgı için böyle sanıyoruz. Evli cocuklu oglunun yuvasini bozmak icin hareket eden insan başınızın tacı da olsa atın gitsin. Ne görüşün ne konuşun babaannesiz de büyür cocuklar hicbir sey olmaz. Annesinin üzüldügünü görmesinden iyidir meslektaşım.Merhaba..
Yıllardır forumu takip eder ,farklı konularda farklı bakış açılarına sahip olma fırsatı bulurum.Son zamanlarda tıkandığım ve kendimi kötü hissettiğim bir konuda sizlerin fikirlerini almak istedim.
Eşimle üniversite döneminde 4 yıl tanışma süreci sonrası 15 yıllık evliyiz.3 çocuğumuz var.İkimiz de öğretmeniz.Eşimin bir kız kardeşi var .Anne baba hayattalar.Memleketlerimiz arası 7 saatlik bir uzaklık var arabayla. Eşimin ailesiyle 7 aydır hiçbir iletişimim yok .15 yılı kısaca özetlemek istiyorum.
Kayınbaba işçi emeklisi , evlenmemiz için acele ettiler ,tek oğlumuz yaparız ederizle düğünü yaptık ancak tahmin edeceğiniz gibi dımdızlak ortada kaldık.Doğu görevi için ilk atamasını doğuya istedi eşim ben eş durumundan batıdan yanına gittim.Ev eşya herşey düğün sonrasına bırakıldı neden öyle yapıldı şimdi düşününce çok saçma geliyor tabi insan 22 yaşında pek de mantıklı düşünemiyor.Düğün sırasında da birkaç sıkıntı yaşansa da sonrasında takılan paraları kayınbaba alınca biz baya zor duruma düştük.Ev tutulacak falan ordan halledelim diyorduk ,eşim ilk maaşını 1 ay sonra alacaktı.Neyse çeyrek bozdurduk herşeyi kendimiz yaptık .Annem geldi benim çeyiz,eşya vs getirdi.temzlik yerleştirme hep annem uğraştı.5 parasız kalınca bir gün eşimin babasını aradım.Böyle böyle biz mağduruz oğlunuz söyleyemiyor ama en azından düğünde takılan parayı verseniz dedim .Bundan sonra babası bana düşman kesildi tabi .İlk kırılma noktası bu oldu sanırım.
İlk kızım oldu biz biraz batıya tayin istedik 5 yıl oldu eşime borç azaldı bir ev alalım tayinlerde de doğu görevine af çıktı gel isteyelim senin memleketi dedim.Açtım laptopu okullar hep merkez yaz yerleşelm ev alırız dedim.Eşim delirdin mi oraya gidersek boşanırız biz dedi şaşırdım peki öyle mi diyorsun dedim kapattım konuyu.Nedenini sonra sonra anlamaya başladım.Ailesi hep benim hakkımda konuşuyormuş .şöyle dedi bunu yapmadı vs klasik doldurma çalışmaları.Sonra sonra bunlar size biraz para verecez peşinat yapın burdan ev alın demeye başladı.Eşim parayı duyunca tamam dedi başladık ev bakmaya.Yaz tatilinde gidecez ev bakacaz derken meğer arsası var diye bir gecekondu almışlar.Bana da git otur ev işte dedi kayınbaba.Ses çıkarmadım hayırlı olsun dedim geçtim.Ama eşim çok içerledi.
Oraya gitmeyeceksek benm memleketim olsun bir de hamileyim bari annem bakar bakıcı kreş ilk çocukta epey yıprandık dedik eşimle temelden bir eve girdik.Ailesi duyunca kıyamet koptu önce inanmadı dalga geçtiler siz beceremezsiz vs sonra ağlamalar fenalaşmalar .Velakin eşimi doldurmalar başladı.Evde sürekli kavga vardı artık eşim 180 derece döndü beni kandırdın sen demeye başladı hamileydim hem işten gelirim eşimin surat 5 karış . Telefona bakarım annesiyle konuşmuş falan epey sıkıntı yaşadık.O yaz dayanamadım annesine daha ne kadar devam edeceksiniz amacınız boşanmamızsa boşanalım bitsin bu eziyet dedim.Babası geldi o sıra üstüme yürüdü babama hakaret etti .Eşim araya girdi . Sonra özür diledi ağızdan ama hareketlerine yansımadı bu üzüntü hiçbir zaman.
Bu kavgadan sonra ben hiç konuşmadım babasıyla sadece hoşgeldin hoşbulduk yazın eşimin ,çocukların hatrına 10 gün kalıp geldim.o da evimize hiç gelmedi zaten.
3.çocuk erkek olunca çok sevindiler kv geldi kaldı ilgilendi bebekle,yardım etti vs.
Görümcem de benden 2 yaş küçük evli ,aramz hiçbir zaman çok iyi olmadı .Her söylediğime muhalefet olur ,zıttını söylerdi o yüzden pek direk diyaloğa girmem.Birkaç kere de eşime beni şikayet etti saçma sapan şeyler .Ben sadece bayramlarda arayalım,tatillerde bir araya gelince çoluk çocuk hala ,babanne bilsin saygı olsun arada diye düşündüm .Hatta 2 yıl önce watsap durumundan beni engellediğini görünce eşime bile söylemeden sildim numarasını.Ona da birşey sormadım umursamadım yani gerçekten.Lakin geçen yaz evine gittik çocuklar oynadı vs dönüşte birşey unutmuşum onun için aramış ve numara kayıtlı olmayınca yabancı diye açtım.Anladı yengeee diye bir imalı tepki verdi.Tabi bu işi orda bırakmaz eve gelince eşime sormuş hemen yengem numaramı neden silmiş diye.Eşim sinir küpü ne istiyorsun benim ailemden falan fişman beni engellemeden önce düşünseydi dedim.Velakin canımı çok sıktı ben bu kez sessiz kalmak istemedim.Aradım açmadı pazar günü aranmasını istemez ,eşi evde duymasın eşim diyordu telefonda duydum eşimin yanındaydım.Ben de pazar günü aradım açmadı.eşini aradım Benimle ilgili sorunları varmış verir misin telefona dedim.Biz tabi atıştık biraz telefnu suratıma kapattı.O gün bugündür konuşmuyoruz.
Yazın yine ev mevzusu açıldı borç harç bitince bir de burdan ev alın yine yardım ederiz muhabbeti döndü.tamam dedim kiraya veririrz .Bu sefer de benim beğendiğim evi bepenmediler alınan eve de eşimin teyzesi kiracı olacakmış öyle konuşmuş kaynanam eşimle . Ben akrabayla iş yapmam ,sabah karanlıkta çocuklarımı bırakıp işe gidiyorum ben nasıl bana danışmadan karar veriyorsunuz dedim.O iş de kapandı.
Dönünce eşim ev küçük o zaman evi büyütelim çocuklarla sığmıyoruz dedi .Evi sattık aynı mahalleden 5 odalı geniş bir ev aldık biraz borçlanıp.Bunu duyunca kv yine arkamdan atıp tutmalar ,eşimi doldurmaya çalışmalar laf arasında söylediğim basit şeyleri farklı çevirip eşime anlatmalar falan artık iyice doldum .
Aradım kv yı içimdekileri söyledim.inkar etti tabi .yaklaşık 7 ay oldu eşim görüşüyor gidip geldi Şubat tatilinde.ama bu kez gitmeyeceğimi kesin bir dille söyledim.Eşimin de hatrı kalmadı çünkü 15 yıllık karısının arkasından konuşturuyor halen .Bir duruş sergilemediği ,aldığı kararların arkasında durmadığı için ona da saygım kalmadı.Bu 7 aydır epey soğukluk girdi aramıza maalesef.Boşanma konusunu konuştuk il dışı tayin iste git memleketine evi bırak arabayı al dedim.Önce deneriz bir süre diye teklif ettim kabul etmiyor seni seviyorumlar ,evimi çocuklarımı bırakamamlar ama nasıl devam edecek bilemiyorum.
Küçük oğlum 2 yaşında ,kızlar büyüdü ama onlar da babalarıyla yalnız gitmek istemiyorlar babanne dedeyi görmeye. Ben ise gitmemek istemekte haklı mıyım yoksa vicdansızlık mı ediyorum sürekli bunu sorguluyorum.Vicdanım hep olanları tartıyor .15 yıldır ne olsa da gittim ellerini öptüm 10 gün kaldım kalktım evime geldim ama dönüşte memnun edemedim arkamdan hep konuşuldu.
Bu yıl hiç gitmek istemiyorum . çocuklar elimi kolumu bağlıyor sizce sert mi tepki veriyorum ? Birkaç arkadaşım senin de çocukların var boşver git gel diyor ama onu da yaptık yine olmadı siz olsanız ne yapardınız?