Teşekkür ederim canım çok şükür iyiyiz. Eve girdik gece, hava çok soğuk, oğlum var, eşim sabah işe gidecek mecburduk yani. Ama hiç uyuyamadım desem yeridir. Evimiz yüksek ama bu evi alırken en önemsediğimiz şey depreme dayanıklı olmasıydı. Önce Allah'a güveniyoruz, sonra tedbirlere güvenmeye çalışıyoruz diyeyim

Rabbim saklasın hepimizi.
Ahh canım, çok zor, gönlüne ferahlık dilerim

Ben de 1999 Gölcük depremzedesiyim. Hiç unutulmuyor. 6 Şubat'ta aynı duygular geri geldi. Günlerce ağladım. Dün evden çıkarken bütün şehri yıkılmış bulcağım sandım. Üzerinden 25 yıl geçmiş ben sanki dün gibi her şeyi hatırlıyorum

Zaten İstanbul'dan göç etme kararı almıştık. İyice perçinlendi kararımız. Okullar kapanınca gideceğiz inşallah. En ufak bir sıkıntıda şehir kitleniyor. Dün trafik kitlendiği için eşim eve çok zor ulaştı ki işi de eve 10 km mesafede. Benzin istasyonlarında kuyruklar oluşmuş, millet bidonla benzin alıyormuş. Benzin bile alamadık. Bu çılgınlığa katlanmak çok zor. Allah hepimize kolaylık versin