- 3 Haziran 2009
- 7.445
- 29.180
- 1.073
- 41
- Konu Sahibi Vivezlavie
-
- #221
bana da para böyle batar resmen, en güzeli dokunamayacağın bir yere atmak, ben emeklilik sistemini benim gibilere bu yüzden öneriyorum. öyle ki oraya parayı koyunca harcamış gibi rahatlıyorum. ama maaşım hesaptayken batıyorPeki tüketim çılgınlığı karakterle mi ilgili yoksa buda bir tür rahatsızlık mı.
Önüne nasıl geçilebilir.
Para batması diye bir tabir var ya. Kenar da biraz para olduğunu bilmek bile gereksiz şeyleri zorunlu bir ihtiyaç haline getiriyor. Beynim onu öyle kodluyor sanki. Sonuç sıfır birikim.
bana da para böyle batar resmen, en güzeli dokunamayacağın bir yere atmak, ben emeklilik sistemini benim gibilere bu yüzden öneriyorum. öyle ki oraya parayı koyunca harcamış gibi rahatlıyorum. ama maaşım hesaptayken batıyorkartları kapatıyorum, artık kredi kartlarından harcamamaya dikkat ediyorum hala borç ödediğimden, nakit kullanmaya çalışıyorum ama o para batıyor resmen, sonra azalmaya başlayınca da bir kaygı basıyor.. en güzeli böyle dokunamadığın bir yere atmak, aynı harcamış gibi rahatlıyor insan o bilinçaltını böyle kandırmış oluyor.. altın dolar alsam o da batacak bana biliyorum vadeli de olsa bozdururum gibi geliyor onları
Peki tüketim çılgınlığı karakterle mi ilgili yoksa buda bir tür rahatsızlık mı.
Önüne nasıl geçilebilir.
Para batması diye bir tabir var ya. Kenar da biraz para olduğunu bilmek bile gereksiz şeyleri zorunlu bir ihtiyaç haline getiriyor. Beynim onu öyle kodluyor sanki. Sonuç sıfır birikim.
bana da para böyle batar resmen, en güzeli dokunamayacağın bir yere atmak, ben emeklilik sistemini benim gibilere bu yüzden öneriyorum. öyle ki oraya parayı koyunca harcamış gibi rahatlıyorum. ama maaşım hesaptayken batıyorkartları kapatıyorum, artık kredi kartlarından harcamamaya dikkat ediyorum hala borç ödediğimden, nakit kullanmaya çalışıyorum ama o para batıyor resmen, sonra azalmaya başlayınca da bir kaygı basıyor.. en güzeli böyle dokunamadığın bir yere atmak, aynı harcamış gibi rahatlıyor insan o bilinçaltını böyle kandırmış oluyor.. altın dolar alsam o da batacak bana biliyorum vadeli de olsa bozdururum gibi geliyor onları
Ben de korkumdan sonunda nişanlıma devrettim konuyu ettim, bozdurursam elinden nasıl kurtulurum bilmiyorumDoğru söylüyorsun. Vadeli olması beni tutmaz ki bozarım gider :)
Emeklilik sistemini de denedim ben ama onuda zararına bozdum.
Çünkü sıkıştığım an dediğin gibi kaygılanıyorum bir ateş basması yaşıyorum.
Hemen bir rahatlama isteği geliyor. Olan parayı alıp
hemen karta yatırıyorum.
O para bitince anca rahatlıyorum :)
Karakter meselesi galiba.
peki bu vadeler zararına da olsa bozulabiliyor muBen altın hesabımı vadeli yaptım, 48 ay vadesi var, elleyemiyorum o yüzden =))
Her ay kredi kartımdan otomatik olarak 1 gram alınıyor, fazla bir meblağ olmadığı için arada ödenip gidiyor, 23 gramım olmuş bile =)) Bu şekilde öneririm, dokunamayınca mecburen birikiyor =))
Peki tüketim çılgınlığı karakterle mi ilgili yoksa buda bir tür rahatsızlık mı.
Önüne nasıl geçilebilir.
Para batması diye bir tabir var ya. Kenar da biraz para olduğunu bilmek bile gereksiz şeyleri zorunlu bir ihtiyaç haline getiriyor. Beynim onu öyle kodluyor sanki. Sonuç sıfır birikim.
peki bu vadeler zararına da olsa bozulabiliyor mu
Tüketim çılgınlığı kredi kartlarının, internet üzerinden alış verişin, tonla reklamın hayatımıza soktuğu bir şey
Ya ne olacak 20-30-50 nerelere vermiyoruz diye ipin ucunu kaçırdığımız bir alan
Bir gömleğimiz varsa biri daha olsun, çeşit olsun, şuna uysun buna uysun, derken alıp başını gidiyor
Çözmenin en iyi yolu farkında olmak, bir ara çok dağıttım özellikle internet üzerinden alış veriş konusunda, baktım ki kredi kartı ekstremde 2 sayfa sadece taksit var, kendime dur dedim. Hastalık olduğunu düşünmüyorum sadece hesapsızlık. Eski insanlar gibi değiliz, her şeyin fazlasını ve çeşitliliğini seviyoruz, sade yaşamdan uzaklaştıkça tüketim artıyor
Ben de korkumdan sonunda nişanlıma devrettim konuyu ettim, bozdurursam elinden nasıl kurtulurum bilmiyorumçünkü ona tam yetki verdim bozdurmamam için her şeyi yap diye, bu yüzden hiç benim değilmiş gibi bir ruh haline girebildim Zaten emekliliğe de babam başlattı, sen yapamazsın dedi, ben çok içerledim bu lafa, haklı olsa da, ben para tutamıyor muyum ki diye hırslandım ve babacığımdan devraldım Ama babamı bile bu konularda normalde pek dinlemem, sırf kendi aklımla açmış olsam, ama şimdi o başlattı parası emeği var hesapta diye kıyamıyorum da.. böyle bir çözüm buldum. Senin de gerekirse ailenden birinden yardım istemen gerekebilir ya da krediyle bir yatırım yapacaksın ama işte om e kredi telaşı beni çok yoruyor
Katılıyorum ama ben farkında olduğum halde dur diyemiyorum.
Dediğin gibi çeşitlilik yenilik isteğine yenik düşüyorum.
Sadece o da değil.
Bir örnek vereyim.
Market alışverişi yapıyorum. İnanılmaz rakamlar tutuyor.
Yağ bitmeden yağ alıyorum. Salça bitmeden salça :)
Bakıyorum deterjan bitmek üzere mecburen alıyorum. Birde ne göreyim kampanya var. aa zaten sürekli kullanılan bişey hazır ucuzken 2 tane alayım diyorum. Normalde 30 lira olan detarjanı kampanyalı haliyle 20 liraya alacaksam 2 tane aldığım için bu kez 40 lira ödüyor buluyorum kendimi. 10 lira fazladan çıkıyor cebimden.
Çok anlatamadım :) ne bilim saç sapan bir döngüdeyim galiba.
Tabi ama bozmak için şubeye gitmen gerekiyor, internet üzerinden bozamıyorsun, işten izin alıp şubeye gidememek yüzünden bozdurmuyorum =)) Bunu vadesiz altına da yaptırırsın, internet üzerinden kullanıma kapat, şubeye gidemeyince dokunamıyorsun =))
Bu dediklerini hepimiz yapıyoruz zaman zaman
Önüne geçmek için düzen şart
Alış verişe liste ile çıkıyorum ve listemin haricinde sakız bile almıyorum, son bir kaç yıldır oturttum bu düzeni
Kendi kendime takılma kampanyalara diyorum, hep yapıyorlar =)))
Annemden gelen bir depolama alışkanlığım var, sanki kıtlık çıkacakmış gibi yedekte yağ, çay,şeker, bakliyat, un falan olacak mutlaka =)) son zamanlarda onları da azalttım, depolama duygumu tatmin için küçük miktarlarda bir şeyler alıyorum=)) Bir ara nevresim takıntım vardı mesela, ev nevresimden geçilmiyor, bir de ablamın atölyesi var, kumaş çeşitlerini gördükçe dik bana da bir tane oluyordu=)) En son Van depreminde gönderdim hepsini, şimdi on takımla idare ediyorum=)) böyle böyle toparlayacağız işte napalım =))
Canim o kadar nasıl iradelisin senalışverişle harcama çok başka şeyler aslında,
mesela 4 yıldır kendime hiç ayakkabı almadım ama 4 yıldır her yaz tatil yaptım.
pazara çıkarım 10 liralık bir tişört görürüm almam, ama 10 liralık kuruyemiş alıp eve gitmeden yolda yerim.
bütçe kısıtlı olunca parayı beni mutlu edecek şeylere harcamayı tercih ediyorum.
verdiğim para bir yana evimi sürekli kullanmadığım eşyalarla, giymediğim giysilerle doldurdukça kendimi hamal gibi hissediyorum. çoğunu da attım ya da dağıttım zaten.
çok çok zor durumda olmadıkça boğazdan kısmayı asla anlamıyorum, muhtemelen bunu yapanlar da beni anlamıyor.
birikim kısmına gelince, çalışıyorken her ay maaşımı aldığım gibi 1000 tl sini vadeli hesaba atıyordum ve onu yok sayıyordum. taşınma, ev eşyası yenileme gibi durumlar olduğunda kullanıyordum sadece.
işten ayrıldıktan sonra uzun süre idare etti beni, beklenmedik şeyler de çıktı ve para bitti.
şu an arabamı satıp, bazı ödemelerimi karşılayıp kalanı bankaya attım. benim için yok o para
Maaşın yatar yatmaz iki tane çeyrek altın alabilirsin böylece giderlerinin dışında extra harcama yapmaya paran kalmazMerhaba bayanlar , yeni bir konuyla yine ben
Yeni bir maruzatım var , aslında yeni de sayılmaz :)
Senelerdir baş edemediğim bir sorun :)
Ben elimde paramı tutamıyorum.
Beni sürekli bir şeyler dürtüyor.
Saçma sapan şeylere para gidiyor haliyle.
Maaşı aldıktan sonra borçlara para gittikten sonra elimde 300-400 bişeyler kalıyor.
Ama ve lakin 1 hafta da bitiyor.
Sizler tutumlu musunuz , bu konu hakkında neler yapıyorsunuz ?
Değerli yorumlarınızı alalım bakalım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?