Merhaba KK
Konum cok basit ve net bir konu ama "isim anketi" konusuna bile 3 paragraf yazan biri olarak kisa kesemeyecegim...
Çok onemli ya da cay cekirdek ile okunacak KK konularindan degil , harcayacak bos vakti olmayanlari uyarayim onceden^^
Oncelikle birkaç küçük bir bilgi vereyim; Dunyanin en harika babalarindan birine sahibim. Küçukken kişin zaature oldum kar oynayamadim diye kaç kat kar tasiyip balkona kardan adam yapmisti. Annem ne zaman bağırıp kalbimi kirsa mutlaka babam odama gelir, guldurene kadar da gitmezdi.
"Ben ailem icin calisiyorum. Sizin tek goreviniz okumak. Yarin bir gün kimseye muhtac olmayin ayaklariniz ustunde durun" cümlesini bir milyon kez soylemistir belki de. Ergenken bizi gezmeye cikartip "bir insanla ne yasarsan yasa, eger emin degilsen - nikah masasinda bile olsan - icinden bir ses hayir diyorsa birak gitsin" ogutlerinde falan bulunurdu:) turkiye standartlarinda böyle bir baba tahayyül edin
Herneyse kendim hakkinda da birkac bilgi verecegim.
kendimi bildim bileli hep tutumlu bir cocuk oldum. Okuldan aidat parasi isterlerdi "ne sacma. Artik yasak ki" der ailemden istemezdim :) sonra öğretmen annemi arardi, annem "beni rezil ettin" der öderdi
"sunu isterim bunu isterim" cocuklarindan olmadim hic.
Tam tersiydi hatta. Misal ailem pahalli dersaneye yazdirmak isterdi ben tanidik ogretmeni olan anlasmali ve yarisindan da ucuz dersaneye gitmek icin diretirdim,unide annem pahalli bir ev icin israr etmisti, ben annemle kavga etme pahasina onu tutmayip yarisindan da ucuza daha guzelini bulup tutmustum:) Butcemi yapip Kredimle evden payıma dusen kirayi-faturalari oderdim. Kucuk bir bursum vardi,onunla gecinirdim, Palyaçoluk yapar o parayla şehir şehir gezer tozardim. Ailemden cok zorda kalmadikca gercekten para istememeye ozen gosterdim. Ne zaman "kizim paran var mi?" Deseler "tabii ki tabii ki var" dedim :) ellerine geçtikce harclik gönderdiler.
sonra mezun oldum bir ise girdim,kendi aldigimi kendim harcadım. Eve birkac alisveris disinda birsey almadim.
Zaten hep para verdikleri cocuk ise girince ailenin bir beklentisi de olmuyor
Bir sene calistiktan sonra işten canım sıkıldı (haftasonu bayram tatili vs olmayan cok yorucu bir isti) part time sistemine gectim. Haftanin yarisinda gidiyordum -kendimi gecindirecek kadar para kazaniyordum. Arada kendi paramla kalan vaktimde tatillere falan çıkıyordum. Aldigim zaten bana anca yettiği icin o donem de eve bir yardimda bulunmadim (buradan bakınca sorumsuzluk gibi gorunebilir ama iyi ki de yapmışım. Herkese de tavsiye ederim. Hayatımın en guzel zamanlariydi. Sirtimda cadir,cebimde kendi param,koy koy ülkemin güzelliklerini kesfettigim bir zaman dilimiydi).
Sonra ondan da istifa edip yaklasik bir aylik bir yurtdisina tatile ciktim bir turla . Ne tur icin, ne oradaki harcamalarım icin de ailemden bir kurus istemedim (toplu para lazim olur diye kredi cektim hatta). Döndüm, uzun bir sure issiz kalip bana yetecek kadar para kazandiran parttime islerde calistim ,bir sekilde-kimseden kurus istemeden yuvarladim kendimi .Hatta o arada masraflarimi karsilayan bir kurulustan davet alip yurtdisina bile ciktim yine kendi paramla:)
Yani kisa kesmem gerekirse evde kendi halimde, eve bir kurus katkisi olmayan ama bir zarari da olmayan,öyle yasadigim bir 5 senem oldu...
ve bir sene once nihayet bir is buldum ve karar aldim,artik eve de katkida bulunayim diye.
Yeni bir bilgi gireyim,bu seferki vallahi kisa :) ,
Benim ailemde birikim aliskanligi sifirdir. Varsa harcarlar, yoksa gelince harcamak uzere beklerler. Birseyin ucuzunu aramak- tutumlu olmak falan asla sahip olduklari bir aliskanlik degildir (anneme 'anne gram altin 5 lira düştü bak' demistim alsin diye, 'ben sana 5 lira vereyim sus lutfen' demisti
) Gunde her biri birer paket de sigara icer ustelik.
Ben de düşündüm ki; eve verdiğim para kuş olup ucar gider. En iyisi her ay bin liralik işlemesiz ince bir bilezik alayim anneme (bilezik elbet zarar ama ceyrek alsam ilk dugunde ona buna takarlar. Kesinlikle tutumlu insan degiller. En azindan bunu ben kizarim diye saklarlar diye düşündüm) annem bilezik takacak insan degildir bu arada. Alyans bile takmaz. Iste kendimce dedim ki her ay bin liralik bilezik alsam hem beni zorlamaz ,hem eve yaptigim gozle gorulur bir katki olur (cunku eve verdigim para buhar olur ucar. Buhar dedim de annem ütüyü bile buharli - kazanli ucu bilmemneli en pahalli ütüden alir. Eline 5 lira ver 5 lirayla gun geçirir, 5 bin ver tamamini o gün harcar. Boyle bir insan),hem de en azindan bir birikimleri olur. Yarin bir gün hastalik olur-acil durum olur kenarda bozduracaklari birsey olur. En iyi ihtimalle de yarin bir gun ben evlenecegim zaman masraflarini oradan karsilarlar diye dusundum.
Nihayet konuya giriyorum, okudugunuz icin tesekkurler. Vallahi dunya kadar da kirpmis halim bu
Neyse, Ise basladigim ay onca issizlik zamanindan kalma kredi karti borcumu vs vs kapattim,eve hediye vs aldim.
Ikinci ay anneme bilezik aldim.
Ucuncu aya girerken babam telefonla benden maasimin yarisina tekabul eden bir rakam istedi. Alacaklarini alamiyor bazen ,calistirdigi da isciler var. Tabii ki verdim zorda kalmasin diye. Alacağı geldiginde odeyecek gibiydi isterken ama odemedi.
Dorduncu ay maas doneminde yine calan bir telefon,bu sefer maasimin 3te birini istedi,yine boyle bir durum oldu diye.
besinci ay daha dusuk bir rakam istedi,
Yedinci ay sonra maasimin yarisindan da fazlasi...
Böyle böyle is yerinde bir yilim doldu ve 3 bucuk tam maaşim kadar bir parayi havaya saçmış oldum.
Tabii ki ona boyle odemeler yapinca anneme altin da alamadim. Tamamen uçtu gitti yani o para.
Benim verdigim para onun bize verdiği emeklerden elbet cok degil ama nereye kadar havaya ucacak ki paralarim?
Bir de ben kendime de birikim yapiyorum. Her ay maasimi alir almaz birkac gram altin -doviz aliyorum mutlaka,kumbarama atiyorum. Sacma sapan Alisverisler yapmıyorum,birsey almadan once on kere düşünüp indirim kovaliyorum,hatta bazen ikinci el tercih ediyorum... gecen aylarda ogle yemeklerine yaptigim harcamayi hesapladim ve ogle yemegi almayi biraktim mesela. Ya evden getiriyorum ya da o günü corba ile gecistiriyorum. Yani ben böyle sinekten yağ cikarip üçün beşin hesabini yaparken, sık kullanilanlarimda "gram altin bugun kac para" sayfasi acikken birden telefon calip pat diye bir asgari ucret parasi verince mesela tasarruftan da soğuyorum.
Birikim yapmayı seviyorum çünkü;
1)yarin bir gün yeniden issiz kalirsam uzun sure beni kimseye muhtac etmeyecek bir guvencem olsun istiyorum
2)hem annem hem babam yuzyillardir sigara kullaniyor. Saglikli yasamiyorlar, kapsamli saglik sigortalari yok... yarin bir gün eve bir hastalık gelirse şaşkin şaşkin para bulmaya calismak,kredi icin bankaya kosmak istemiyorum. Birikim beni guvende hissettiriyor.
3)gezmeyi görmeyi cok seviyorum. Siradan bir beyaz yakalinin antalyada 7 gunde harcadigi para ile ben ucak biletleri dahil 3 ulkede tatil yapiyorum. Parami sevmedigim insanlarla sirf laf olsun diye kafelerde san sebastiyan yiyerek harcanacagina yedim sayip dolar aliyorum. Tatilde harcarim diye kumbarama atiyorum.
4)yakin gelecekte gerceklestirmek istedigim bir hayalim var, bir gun başarır da boyle bir yola cikarsam zorda darda kaldigimda guvenecegim bir param olsun istiyorum.
5)ogrenciyken çektiğim KYK kredi borcum var. Yapilandirma geldigi gibi odemek, kurtulmak istiyorum (babama verdigim paralari kredime verseydim hic yoktan anaparam bitmisti)
6) kendi evime cikmak istiyorum :) hatta ilk firsatta yapmak istiyorum.
7) şimdi degil tabii ama yasim cok ilerlemeden kucuk de olsa bir yatırım yapmak istiyorum...
Ama bunlari yapabilmek icin bu ani gelen telefon ve bir anda giden yuklu miktar para olayina bir son vermem lazim
Aslinda konu acmadan once kendimce cozumler urettim. Mesela gecen ay paramı ceker cekmez birazini ayirip kalanin tamamini doviz ve altin yaptim -yok diyebilmek icin.
Gecen ay yine bir anda maasimin yarısına gelen bir rakam istediginde "o kadar nakitim yok ama altin euro var kumbaramda. Biriktirmek icin cevirmistim. Lazimsa kumbarayi kirariz" falan dedim ve kendimi coooooooook kötü hissettim. Normalde 'tabii ki' der aradigi aksam hemen parayi ceker, evde caktirmadan kitapliga koyar öyle bir olay hic yasanmamis gibi davranirdim.
Ben oyle deyince "neyse,dur o zaman halletmeye calisayim" dedi ama sonra tüm dovizlerimi aldi
nasil da deger kazanmislardi, cok uzuldum gercekten.
Ve bugün... bugün direkt altin istedi benden! Ben de "hic altin bozdurulur mu? Birikim o bozdurulmaz ki. Ne kadar lazim?nakit vereyim" dedim
Bir de mahcup hissedip istiyor, alacağını alamadigi icin vs diye. Eminim is icin kullandığına. Ve o asla aileden biri para isteyince "ne kadar?" Diye bile sormadi bunca sene. Birsey isteyene daha lafini bitirmeden "karttan alirsin" derdi hep.
O yüzden bende ona herhangi bir olumsuz sey söylemek- onu mahcup etmek istemiyorum. Tam tersi beni biraz biraksa ben onlar icin duzenli bilezik birikimi yapmak istiyorum.
Ayrica öte yandan da az para degil yani istedigi. Ama az , ama cok her ay bir sekilde veriyorum. Ve zamansiz, boyle birden telefonla istiyor. Her telefon calisinda bir stres oluyorum.
Ne kadar isteyeceği de belli degil. Oysa ben parami yonetmeyi seviyorum. Hatta unideyken cocuklara para yonetimiyle ilgili gonullu ders bile vermis birisiyim :) maasi alinca kendimce bir plan olusturuyorum: "4te biri kumbaraya- 4te 1i kart borcu (tiyatro-kiyafet-hediye-yemek icmek vs herseyim karttan harcanıyor ). Seklinde. Kalan 4te ikisi icin bir plan yapamiyorum çünkü gidici oldugunu biliyorum :)
Babami hiiic rencide etmeden bu para olayini nasil kesebilirim?
Ilk basladigim yol cok guzeldi. Ona duzensiz para vermeye baslamasaydim simdi evde onlara ait, yillar icinde degeri artacak 12 tane bilezik olacakti...
Yine bu sekle dönmek istiyorum. Sizce ne yapmam lazim? Çünkü birsey yapmaya baslamazsam bir senedir devam ettigi gibi ilerleyen senelerde de devam edecek.
Okuduğunuz icin tesekkur ederim
Akilli mantikli yorumlari bekliyorum:)
ayrı eve çık baban para istemez o zaman ama babandan sakındığının fazlasını harcarsın tabi ki o ev konforuda olur mu bilmem
) bir umut iste...
babanı incitme sakın
