Doğurunca ne yapacağım, bu konuda çok kararsızım..

madem imkanınız var calışmayın bence cocuklar büyünceye kadar en azından
 
doğum izniniz bittikten sonra işinizden ayrılsanız ve bahsettiğiniz özel ders verme işini yapsanız? ama haftasonunuzda değil, aile zamanınızdan ayırarak değil?

mesela haftada iki gün 2-3 saat ders verseniz, o iki gün için de yarım veya tam gün gelecek yardımcı bulsanız? hatta şu anki yardımcınızdan memnunsanız o gelse (hem kızınız ona nispeten alışıktır, hem huyunu suyunu biliyor olmalısınız) sizin ders verdiğiniz süre zarfında bakıcı/yardımcı bebekle ilgilense, dersleriniz bitince de siz bebeğinizi devralsanız yardımcı evin işlerini halletse mesela
 
vereceğin karar çok zor , çok iyi düşünüp ne istediğini bilmen gerek ,
sen çalışan eli ekmek tutan bişileri gelir gücünle başaran bi bayan mı olmak istiyorsun ?

yoksa artık kendini eve mi adamak istiyorsun önce onun kararını vermelisin ,

ilk çocuğuna haksılık olmaz onu geç, çocuklarının başında onların eğitimi ile ilgilenen eşine geçim konusunda güvenen , ev işlerine yardımcı tam gün almasan bile ayda iki kez büyük temzilik için alırsın yine kendine ve çocuklarına zaman ayırırsın ,

ev işlerini kendi işin gibi düşün karşılığında maaş değil fedakarlık sonucu ielriye dönük güzel eşyler alacaksın , planlı programlı hareket edersen çıkmazda kalmazsın ,
ama şunu bilki asla işte çalıştığın zamnaki hislerin olmayacak :) kendini muhakkak işe yaramaz hissedeceksin ,,, bu kaçınılmaz ben yaşadım çok iyi biliyorum ,,

sana ayrdımcı olmak yerine iyice akrılştırdım kafanı çünki bende aynı hisler içindeyim şuan,,,
 
İçine kurt düşmesi çok normal, daha önce çalışan sonra çocuğu için çalışmayacak ara verecek olan her kadın bu muhasebeyi yapar. Ben 6 yıldır işsizim şu an da çocuğumu bırakıp çalışamıyorum ve bu kurtlar benim hep içimde. İçimi rahatlatan tek şey çocuğumun yanında olmam benden mahrum büyümemesi. Bence bu da dünyalara bedel. Bizde tek maaşla zorlanıyoruz, ama çok şükür kimseye muhtaç değiliz.

Evinden haftasonları işini devam ettirme imkanın varmış bunu değerlendir derim, tabi ki çift maaştan tek maaşa düşünce zorlanacaksınız ama çocuklarının her daim yanında olacaksın. Bir bayan çocuğu için çalışmama kararı alıyorsa kimsenin kalkıp laf etmeye hakkı yok. Belki senin için kariyerin için iyi olmayacak ama kesinlikle çocukların için daha iyi olacak ve en önemlisi bu. 2 çocukla çalışmak çok daha zor ve ilgini ikisine birden bölüştürmen gerekecekti. Kızına haksızlık olacağını düşünmüyorum. Onunda ileride sana bununla döneceğini hiç sanmam.

Bebeğin 1-2 yaşına gelene kadar ara verirsin. Kızında büyür bu arada sonra tekrar çalışırsın. 10 yıl işine ara verip dönen bayanlar var. Gerçi mesleğin nedir bilemiyorum ama. Bence hamileliğinin keyfini çıkar kafanı bunlarla meşgul etme derim. Hiç belli olmaz öyle güzel fırsatlar çıkar ki karşına, her şey değişebilir.

Ama büyükannelerden birinin bebeğe bakma durumu olur, o zaman çalış derim.
 
Son düzenleme:

Canım sen de mi hamilesin veya bebek planlıyorsun..?
Çalışmıyorken "işe yaramaz" hissedebilirim, buna eminim. Şimdi herkes "ev hanımları işe yaramaz mı bilmem ne mi" diye yüklenmesin lütfen, bu herkesin kendi iç dünyası ve kendi tatmini ile ilgili. Ben sadece para kazandığım değil, aynı zamanda faydalı olduğuma da inandığım bir işi yapıyorum ve bu elimden kayıp giderse elbette bocalarım.
Ama öte yandan evladına bakmak, yanında olmak çok güzel, tartışılmaz.
Zaten vereceğim bu kararda gözettiğim tek şey evlatlarımın mutluluğu.. Hangi tercihim daha çok mutlu eder onları, sorun bu.
Umarım ikimizin için de, hatta bu ikilemde kim varsa herkes için hayırlısı olur canım..
 

Canım, fikirlerin için çok teşekkür ederim.. B.annelerden hayır yok, biri zaten öz torununa bakıyor. Diğeri ise ancak kendi evinde bakmayı (o da belki) kabul eder. Getir-götür imkansız, taşınmak desen imkansız.

Hayırlısı bakalım..
 
benimde 4 aylık bir kızım var, ücretsiz izine ayrıldım 1 sene kızım 14 aylıkken işe başlıyacağım, çok şükür annem var kızıma bakacak, ama olmasaydı işten ayrılmak yerine bakıcıya bırakırdım heralde, gerçi tuzum kuru böyle konuşmak kolay ama, hakkında hayırlısı olsun,
çocuklar ilk yıllarda annelerini yanlarında isterler ama ilerleyen zamanlarda okul , kreş vs. olduğu zaman çok ta farketmezler diye düşünüyorum
 

Benim işyerim 14 ay kesinlikle tolerans göstermez, sen şanslısın hakikaten. Allah bozmasın..

Aslında yasal izin bitince, 6 aya kadar ücretsiz izin hakkımız var. Ama bizim şirkette kimse kullanmıyor. Çok ilginç ama, 8 hafta iznini bitiren zart diye işe koşuyor, nedir bu anlamıyorum..
E böyle olunca, iznin tamamını kullanacağım diyen göze batıyor.

Ben kızımı doğurunca 8 ay kendim baktım, 9. ayın içindeyken işe döndüm. O bile olay olmuştu şirkette, müdürüm anlayış gösterdiği halde çevredekiler "hiç dönemeyeceğini sandık" falan demişlerdi.
 
Son düzenleme:

Bu arada afedersin cnaım, en önemli şeyi unuttum.

Allah bağışlasın kızını, sağlıkla sevgiyle büyüsün inşallah.
 


Bu arada afedersin cnaım, en önemli şeyi unuttum.

Allah bağışlasın kızını, sağlıkla sevgiyle büyüsün inşallah.

sağol cnm hepimizinkini...

ben kamuda çalışıyorum, şimdi 2 yıla çıkıyomuş sanırsam izin 1 yıl daha uzatsam mı diye düşünüyorum
 

çalışmaya alışmış bi insan hele de maddi rahatı da varsa çalışmadan yapamaz öenmli olan tüm gün çocukla beraber olmak değil kaliteli beraber olmak uzmanlar isterse yarım saat olsun kaliteli olsun çocuklara yeter diyor evde olunca ona buna sarmaktan çocukla da çok kaliteli zaman geçiremiyor insan hatta bol vakit şaşırtıyor ne yapacağını şaşırıyorsun ...benim fikrim
 
Konu başlığı benim de uzun zamandır düşündüğüm bir durumu irdelemiş, öncelikle başlık açılalı uzun zaman olmuş, konu sahibi arkadaşımızın kararını merak ediyorum.

Eşimle ben de ilk çocuğumuzu düşünüyoruz, eğer olursa, ne anneanne ne de babaanne bakabilecek durumda değil, ben de minicik bebeği bakıcıya bırakamayacak kadar takıntılı bir insanım, zaten iş yerinde de sorunlarım var, ciddi olarak mutsuzum, dolayısıyla en azından 3-4 yaşına gelene kadar evde kalıp sonra kreşe vererek iş hayatına dönmeyi düşünüyorum. Bu süreçte nasıl geçineceğimiz konusu bende de sıkıntı, ben kurumsal bir şirkette çalışıyorum ancak eşim öyle değil,
Tek maaşla, İstanbul’da çocuklu bir aile geçinebilir mi? Ort. Gider ne kadardır? (bir de ben çok kısmaya alışık değilim maalesef, ilk zamanlar zorlanacağım kesin)
6 ay işsiz kaldığım bir dönem olmuştu, bildiğiniz delirmiştim, çok sosyal bir insanım, gezmeden, arkadaşlarımla görüşmeden yapamıyorum, acaba çocuk beni oyalar mı? yoksa mutsuz olur muyum?
Sırf bu nedenlerle neredeyse 6 yıldır çocuk yapmıyorum, hatta bu konuda başlık da açmıştım, düşünmekten gözüme uyku girmiyor aylardır, lütfen bir şeyler yazın, bana da yol göstersin
 

Haklısın, tüm gün evde olmak, tüm günü çocukla göz göze geçirmek değil.
Ama yabancı birine emanet etme fikri de kötü..
Çok da yabancı olmaz bulacağım insan, ama bakalım..
Kızımda ilk zamanlar çok zorlandım. Sabahları ben çıkarken uyur durumda olurdu genelde. Tesadüf uyanırsa, yanına yatar yeniden uyuturdum. O sırada eşim kapıda beni beklerdi, "hadi hadi" diye sıkıştırırdı, telaş ederdi.
O hadi dedikçe, kızım uyumazdı.
Of sen git o zaman, derdim sonunda.
Bu süreç sancılıydı.
Ama ne zamanki kızımda ana okuluna başladı, evden hep birlikte çıkar olduk, öyle memnun oldum ki işimi bırakmadığıma.
Şimdi 2.sinde bırakmak, 1.sine haksızlık gibi geliyor. Han ibir de biliyorumki kısa süreli bir durum bu. 3-4 sene sonra kreşte daha mutlu olacak eve nazaran.
Evde olmanın getirdiği ev hanımlığı işleri de bir yük..:26:
 

Hoşgeldin öncelikle, yalnız değilsin..
Ben henüz bir karar vermedim, hala hamileyim, yaza doğuracağım kısmetse..
Çok yabancı bir bakıcı istemiyorum, uzak karabalardan birilerini düşünüyorum.
Ama muhakkak kaprisleri olacak, pat diye bir sabah arayıverecek "bugün gelemiyorum" diyecek..
Yani akraba olunca, pek iş disiplini olmayacak. Bunları biliyorum şimdiden.
Stres, gerginlik, pöff..
Ama çalışmazsam da mutlu olamam biliyorum.
Daha bu sabah kızımı giydirdim, çantasını hazırladım, kendim giyindim, kızımla süslendik, evden çıktık ve öyle mutlu oldum ki.
Şimdi kızımı servise bindirip, arkasından el sallayıp eve dönüp, akşama kadar evde kalacak olsam psikolojim berbat olurdu.
Ço kkararsızım, bilmiyorum..
 
Bence işinizi bırakmak yerine belli bir süre ücretsiz izin alın. Kurumsal bir şirket olduğunu söylediniz. Ücretsiz izin hakkıda vardır en azından kobilerde çalışanlara göre hakları daha iyidir.

Zaten 4-5 yıl sonra iş hayatına dönmeyi düşünüyorsunuz. Aradaki zaman kendini sıfırlamak olacak.İş hayatında hergün yeni teknoloji yeni bilgiler gelmeye başladı. Şimdi artık tecrübenin önemsenmediği ucuz işçilik olsun diye hep yeni mezunların alındığı günümüz koşullarında 5 yıl sonra bu açığı kapatarak hakettğiniz yerden başlayabilecek misiniz? Bu da çok önemli.İşinizde de mutsuz olursanız bu eve de yansıyacaktır.

Bende çocuklarımı kendim büyütmek isterim ama madem bunu yapacaktık neden okuduk. Daha iyi bir hayat daha iyi yaşam standardı kendi ayaklarımızın üstünde durabilmek için değil mi.

Bence en güzeli işinizden vazgeçmeyin.Daha iyi koşullarda bir iş bulana kadar. Ücretsiz izin alın.

En azından bunaldığınız an dönme imkanınız olur. Hemde bebeğinizi belli bir yaşa (aya) getirmiş olursunuz.
 
Ben de çalışan bir anne idim, ama şanslıydım ki tek çocuğuma annem ve kayınvalidem dönüşümlü olarak baktılar. İlkokuldan önceki sene 6 ay kadar yuvaya gitti ve sizin çocuğunuzda olduğu gibi sık sık hastalandı, benim işten gelme şansım yoktu ama k.validem vardı. Sonra artık anneleri azad edip bakıcı faslına geçtik, ilkokula başlayınca. İlk ikisinde çocukla ilgilenmeleri dışında bazı konularda sorunlarım oldu, ama üçüncü mükemmeldi, hala görüşürüz kendisi ile.

Neyse lafı uzattım, bana kalırsa çalışmaya devam edin. Bu karara varırsanız, herhalde zaten bakıcıyı doğum izniniz bitmeden bir süre önce başlatıp, durumun nasıl gideceği hakkında bir fikriniz olacaktır. Siz çalışmaya başladığınızda belki arada anneniz kolaçan edebilir. Akrabadan biri olabilir bakıcı demişsiniz, o da iyi bir seçenek olabilir, ama daha iyisi evinize yakın bir yerde oturan biri olsun. Ben de İstanbul dayım, eşimin 2,5 sene başka bir şehirde çalıştığı dönemde, bakıcı geldi mi gelecek mi diye az yüreğim ağzıma gelmedi. Bir de kar yağdığı günler berbattır biliyorsunuz İstanbulun trafiği. Umarım işyeri ile ev aynı yakadadır.

Bana olabilir gibi gözüken bir ikinci seçenekten başka bir arkadaş da bahsetmiş, bu da değerlendirilebilir bence.

 
 



ha o ev işlerinden bahsetmeyi unuttum tüm gün evde olıp da nasıl bitmez o işler anlamıyorum çalışırken herşeyi yetiştiriyodum halbuki
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…