kararımdan vazgeçmeyi düşünmüyorum...
çünkü artık eminimki bu iş düzelmeyecek...eşim hiç bir zaman ailemi bu eve kabul etmeyecek..beni senede 2 kere götürücek ve ben her defasında ağlıycam üzülücem...çocuğum anneanne ve dedesini tanımadan bilmeden belki onlara düşman bir şekilde büyüyecek..annem babam orada torunlarını görmek istedikçe yıpranıcaklar...belki babama bişey olacak ve bunun vicdan azabıyla ben hiç yaşayamıycam..eşimin kini asla geçmeyecek.hep aileme düşman olacak..ben hep aileme hasret yaşıycam..
bunlar olucak eminim..bugün düzelsede yarın yine aynı meselelerden bu noktaya gelicez..
eşim evleri birleştirmeyi düşünüyor..ailesinin 24 saat lafı altında bırakıcak beni..belki çocuk 1 ken 2 olucak 3 olucak..o zaman elim ayağım hepten bağlanıcak.gidemiycem..bu süre zarfında annem babam kahrolucak..bi yandan bunun vebali..
eğer gidersem ailem çok mutlu olucak..sağ salim evime döndüm diye.çocuğum babasız büyüyecek.doğumumda bir kocam olmayacak..baba diyeceği düzgün bir adam olmayacak...Belki burayı özlüycem..eşimin karnımı sevmelerini,karnımı öpüp oğlum doğda bi seni yiyim ben demeleri gelicek aklıma..seneye bu zaman şu kadar olucak onu şu parklara götürürüz oynarız demeleri...sokakta anne baba bebek görünce hep içimde bir ukte kalıcak..keşke diyecem..keşke böyle olabilseydik.. zaman zaman pişman olucam..belkide düzelirdi diyecem..bebeğim benim babam niye yok diye karşıma çıktığında cevap veremeyip kahrolucam belki...
ama + larla - leri bir araya koyunca bakıyorumda...belkilerle hiç birşey olmuyor..Benim için hayırlı olanı 1. seçenek...2 şekildede bi yanım eksik kalıcak..şuan kendimden çok bebeğimi düşünmeyelim..
kalmamalıyım....
kararımdan vazgeçmeyi düşünmüyorum...
çünkü artık eminimki bu iş düzelmeyecek...eşim hiç bir zaman ailemi bu eve kabul etmeyecek..beni senede 2 kere götürücek ve ben her defasında ağlıycam üzülücem...çocuğum anneanne ve dedesini tanımadan bilmeden belki onlara düşman bir şekilde büyüyecek..annem babam orada torunlarını görmek istedikçe yıpranıcaklar...belki babama bişey olacak ve bunun vicdan azabıyla ben hiç yaşayamıycam..eşimin kini asla geçmeyecek.hep aileme düşman olacak..ben hep aileme hasret yaşıycam..
bunlar olucak eminim..bugün düzelsede yarın yine aynı meselelerden bu noktaya gelicez..
eşim evleri birleştirmeyi düşünüyor..ailesinin 24 saat lafı altında bırakıcak beni..belki çocuk 1 ken 2 olucak 3 olucak..o zaman elim ayağım hepten bağlanıcak.gidemiycem..bu süre zarfında annem babam kahrolucak..bi yandan bunun vebali..
eğer gidersem ailem çok mutlu olucak..sağ salim evime döndüm diye.çocuğum babasız büyüyecek.doğumumda bir kocam olmayacak..baba diyeceği düzgün bir adam olmayacak...Belki burayı özlüycem..eşimin karnımı sevmelerini,karnımı öpüp oğlum doğda bi seni yiyim ben demeleri gelicek aklıma..seneye bu zaman şu kadar olucak onu şu parklara götürürüz oynarız demeleri...sokakta anne baba bebek görünce hep içimde bir ukte kalıcak..keşke diyecem..keşke böyle olabilseydik.. zaman zaman pişman olucam..belkide düzelirdi diyecem..bebeğim benim babam niye yok diye karşıma çıktığında cevap veremeyip kahrolucam belki...
ama + larla - leri bir araya koyunca bakıyorumda...belkilerle hiç birşey olmuyor..Benim için hayırlı olanı 1. seçenek...2 şekildede bi yanım eksik kalıcak..şuan kendimden çok bebeğimi düşünmeyelim..
kalmamalıyım....
kendimi çok güçsüz hissediyorum..birine herşeyinle bağlanıpta böyle şeyler yaşamak çok zor..şimdi hiç birşey eskisi gibi olamayacak..ben eski ben olamıycam..Allahım bu nasıl bir duygu bilemiyorum..hala umut etmeye çalışıyorum..hala düzelmesini istiyorum..
kendimi çok güçsüz hissediyorum..birine herşeyinle bağlanıpta böyle şeyler yaşamak çok zor..şimdi hiç birşey eskisi gibi olamayacak..ben eski ben olamıycam..Allahım bu nasıl bir duygu bilemiyorum..hala umut etmeye çalışıyorum..hala düzelmesini istiyorum..
kendimi çok güçsüz hissediyorum..birine herşeyinle bağlanıpta böyle şeyler yaşamak çok zor..şimdi hiç birşey eskisi gibi olamayacak..ben eski ben olamıycam..Allahım bu nasıl bir duygu bilemiyorum..hala umut etmeye çalışıyorum..hala düzelmesini istiyorum..
kararımdan vazgeçmeyi düşünmüyorum...
çünkü artık eminimki bu iş düzelmeyecek...eşim hiç bir zaman ailemi bu eve kabul etmeyecek..beni senede 2 kere götürücek ve ben her defasında ağlıycam üzülücem...çocuğum anneanne ve dedesini tanımadan bilmeden belki onlara düşman bir şekilde büyüyecek..annem babam orada torunlarını görmek istedikçe yıpranıcaklar...belki babama bişey olacak ve bunun vicdan azabıyla ben hiç yaşayamıycam..eşimin kini asla geçmeyecek.hep aileme düşman olacak..ben hep aileme hasret yaşıycam..
bunlar olucak eminim..bugün düzelsede yarın yine aynı meselelerden bu noktaya gelicez..
eşim evleri birleştirmeyi düşünüyor..ailesinin 24 saat lafı altında bırakıcak beni..belki çocuk 1 ken 2 olucak 3 olucak..o zaman elim ayağım hepten bağlanıcak.gidemiycem..bu süre zarfında annem babam kahrolucak..bi yandan bunun vebali..
eğer gidersem ailem çok mutlu olucak..sağ salim evime döndüm diye.çocuğum babasız büyüyecek.doğumumda bir kocam olmayacak..baba diyeceği düzgün bir adam olmayacak...Belki burayı özlüycem..eşimin karnımı sevmelerini,karnımı öpüp oğlum doğda bi seni yiyim ben demeleri gelicek aklıma..seneye bu zaman şu kadar olucak onu şu parklara götürürüz oynarız demeleri...sokakta anne baba bebek görünce hep içimde bir ukte kalıcak..keşke diyecem..keşke böyle olabilseydik.. zaman zaman pişman olucam..belkide düzelirdi diyecem..bebeğim benim babam niye yok diye karşıma çıktığında cevap veremeyip kahrolucam belki...
ama + larla - leri bir araya koyunca bakıyorumda...belkilerle hiç birşey olmuyor..Benim için hayırlı olanı 1. seçenek...2 şekildede bi yanım eksik kalıcak..şuan kendimden çok bebeğimi düşünmeyelim..
kalmamalıyım....
ben anneme sarılıyorum ağlıyorum..babama sarılıp ağlıyorum..onlar ağlıyolar hüngür hüngür..babam dediki kızım gel götüreyim senide..sen benim başımın tacısın..yok baba dedim.düzelicek herşey merak etmeyin..
babamın bana ağlayarak sarılıp,kızım ben bu kadar kötü bir babamıydım demesi gözümün önünden gitmiyor.bu kaçıncı paspas oluşumuz kızım demesi..değermiydi demesi..babamı hiç öyle görmemiştim..ve burdan gidip yüz felci geçirmesi.. taşıyamıyorum bu yükü..şuan hüngür hüngür ağlıyorum..ben kimimki aileme bunları yaşattım..ben hiç birşeyi haketmiyorum..
kaçan kovalanırrr derler hepp gıtt bıraz zman araya gırsınnnn belkıde cookm pısman olur cocugunu senııı yeırnızı belkı zaman araya gırdıkten sonraaaa anlarrrrr ama yınde hayırlısı olsun
kendimi çok güçsüz hissediyorum..birine herşeyinle bağlanıpta böyle şeyler yaşamak çok zor..şimdi hiç birşey eskisi gibi olamayacak..ben eski ben olamıycam..Allahım bu nasıl bir duygu bilemiyorum..hala umut etmeye çalışıyorum..hala düzelmesini istiyorum..
okuduklarımdan anladığım kadarıyla bencede en hayırlısı ailene dönmen. ama hayat senin hayatın iyice düşün kararını ona göre ver.umarım hakkında hayırlısı olur.babamın bana ağlayarak sarılıp,kızım ben bu kadar kötü bir babamıydım demesi gözümün önünden gitmiyor.bu kaçıncı paspas oluşumuz kızım demesi..değermiydi demesi..babamı hiç öyle görmemiştim..ve burdan gidip yüz felci geçirmesi.. taşıyamıyorum bu yükü..şuan hüngür hüngür ağlıyorum..ben kimimki aileme bunları yaşattım..ben hiç birşeyi haketmiyorum..
babamın bana ağlayarak sarılıp,kızım ben bu kadar kötü bir babamıydım demesi gözümün önünden gitmiyor.bu kaçıncı paspas oluşumuz kızım demesi..değermiydi demesi..babamı hiç öyle görmemiştim..ve burdan gidip yüz felci geçirmesi.. taşıyamıyorum bu yükü..şuan hüngür hüngür ağlıyorum..ben kimimki aileme bunları yaşattım..ben hiç birşeyi haketmiyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?