- 3 Ekim 2007
- 14.338
- 35.129
- 39
-
- Konu Sahibi fionawoody
- #161
İlk denemede tutmasına çok sevindim canım Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin darısı benim ve tüm bekleyenlerin başınaTüp bebeği mecbur yapmak zorundaydık. 6 ay sonrasına bile ertelemeye hakkımız yoktu çünkü şansımız zaten %15 lerdeyken 3-5 ay sonra 0 olacaktı. Ya borca girip yapacaktık ya da bir daha çocuğumuz olmayacaktı ne yapsaydık? Daha 26 yaşımdayken ömrüm boyunca anne olamamayı mı seçmeliydim önümde fırsat varken? Ne yaşadığımı bilmeden sivri bir dille tüp bebek yapmış olmamı eleştirmeniz kırıcı oldu biraz ama sonuçta keyfi yapıp yapmadığımı bilemezsiniz bir şey de diyemiyorum o yüzden. Haklısınız çalışmam gerek fazla duygusallaştığım için mantığım devre dışı kaldı teşekkür ederim.
İlk denemede tutmasına çok sevindim canım Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin darısı benim ve tüm bekleyenlerin başına
Hiçbir borcun derdin olmadığı yerde bile 3200 lirayla geçinemezsiniz. Umarım çocuğunuz emer ama olur da emmezse mama fiyatlarına yetişemezsiniz sadece.
2 ay için bir şeyler ayarlamaya çalışsanız iyi olur , 6 ay bakabilme fikri güzel. Ama işten ayrılmayı aklınızdan bile geçirmeyin.
İlla birileri söylemiştir şimdiye kadar da daha 9 haftalık hamileymişsiniz. Sizce de biraz erken değil mi bunları düşünmek için? Boşa stres oluyorsunuz.
Ayrıca şu da var. Ilk 2 3 sene evet vicdan azabı pişmanlık çekebilirsiniz. Ama çocuğunuz büyüdükçe istekleri artacak. Sevdiği araba , oyuncak, ayakkabı , mont ya da o zamanda işte moda olan her ne ise. Yani ilerde çocuğunuzun istediklerini alamayacaksınız. Herkes çocuğu için en iyisini ister elbet. Ama siz hiçbirini yapamayacak durumda olacaksınız belki. O zaman daha çok vicdan azabı çekip daha çok üzülebilirsiniz diye düşünüyorum. Bu cümleleri kendime de diyorum tabi. Ben de sizin gibi ikilemde kalan bir anne olarak
Konuyu tamamen okuyamadım bebeğimin uyanma vakti geldi. Ben özelde çalışıyordum çıktım . Eğer imkanınız varsa kendimizi biraz sıkarız diyorsanız kendiniz bakın elbette çünkü bu günler geri gelmiyo ama zaten ekonomik şartlarınız el vermiyorsa çalışmak kaçınılmazMerhaba hanımlar,
Açıkçası bu konu beni oldukça üzüyor ve ben aşırı kararsızım o yüzden yorumlarınızı alma ihtiyacı duydum. Ben tüp bebek denemesi sonucu (Rabbime çok şükür ilk denemede) hamile kaldım. Şu an çalıştığım bir yer var ve iş şartlarım güzel, eşim de çalışıyor aldığı maaş 3.200 TL bende ona yakın bir şeyler alıyorum, yeni yıl sonrası ikimizin de maaşına zam gelecek ama ne kadar zam yaparlar bilemiyorum. Sizlere sorum şu;
Ben zaten normalde de çalışmayı seven bir kadın değilim. Ama ev kredisi ödüyoruz ve çift maaş olunca yaşam standardı daha yüksek diye bunu ne eşime ne de işime yansıtmıyorum. Eşim geçim derdine düşecek, daralacak diye çalışmak istemiyorum diyemiyorum. Şimdi hamileyim ve doğum sonrası 4 ay izin bitince işe geri dönmek zorunda kalacağım en azından ilk 6 ay evde durayım 4 ay zaten ücretli 2 ay daha durup öyle başlayayım diyorum (en azından ek gıdaya geçmiş olacak 6 ay sonra. Emerken biberondan süt içmesin istiyorum, ben onu ten tene emzirmek istiyorum) eşimde 3.200 TL maaşla hem kredi ödeyip hem nasıl geçineceğiz o 2 ayda diyor ama mesele burada başlıyor işte ben işe dönmek değil çocuğuma bakmak, onun her anında yanında ben olmak istiyorumBen çalışırsam çocuğuma kayınvalidem ve eşimin teyzesi bakacak (Kayınvalidem ve teyzesi çok iyiler, ikisinin de çocuğuma gözü gibi bakacağından adım gibi eminim, asla şüphem yok) Şimdi düşünüyorum kendi kendime bir tarafım diyor ki; Çocuğunun geleceği için çalışmalısın, evlerimiz yakın, hafta sonumda yok, zaten doğumdan sonraki 1 senenin ilk 6 ayında 3 saat önce sonraki 6 ayında 1,5 saat önce işten çıkma hakkım var. (Günlük süt izni), çocuğunla yine vakit geçirirsin diyor. Diğer tarafım da; kredi bitince işten çık, (önümüzdeki sene sonunda bitecek sanırsam tam hatırlayamıyorum şimdi) çocuğuna bak elbet geçinirsiniz kredi de yok o parayı çocuğun masrafına ödersiniz diyor. Biraz da annelik iç güdüsü müdür nedir, kıskanıyorum çocuğumu galiba Ben her anında olamayacağım benim koynumda değil, kayınvalidemin, teyzemin kucağında büyüyecek diye. Çok saçma bir takıntı biliyorum ama sanki ben çalışırsam çocuğum bana değil onu büyütenlere düşkün olacakmış gibi geliyor ben eşimi de zora sokmak istemiyorum ama çalışmakta istemiyorum ne yapacağım bana akıl verin ben işin içinden çıkamıyorum
Şuanki şartlar malesef geçinmeye yetmiyor herşey o kadar pahalı ki tek başına ev geçindirmek kolay değil daha iyi geçinmek herkes ister suan böyle düşünmekte cok haklisin bende böyle düşünüyorum eşim şuanda tek çalışıyor yettiği yere kadar diyoruz ama çocuk olunca en azından biraz kendini toparlayınca bende çalışmak istiyorum çocuğun ihtiyaçları bizim ihtiyaçlarımız evin ihtiyaçları hiç bitmeyecek o yüzden çalışmak en güzeli en azından çocuklarımızın geleceği icinMerhaba hanımlar,
Açıkçası bu konu beni oldukça üzüyor ve ben aşırı kararsızım o yüzden yorumlarınızı alma ihtiyacı duydum. Ben tüp bebek denemesi sonucu (Rabbime çok şükür ilk denemede) hamile kaldım. Şu an çalıştığım bir yer var ve iş şartlarım güzel, eşim de çalışıyor aldığı maaş 3.200 TL bende ona yakın bir şeyler alıyorum, yeni yıl sonrası ikimizin de maaşına zam gelecek ama ne kadar zam yaparlar bilemiyorum. Sizlere sorum şu;
Ben zaten normalde de çalışmayı seven bir kadın değilim. Ama ev kredisi ödüyoruz ve çift maaş olunca yaşam standardı daha yüksek diye bunu ne eşime ne de işime yansıtmıyorum. Eşim geçim derdine düşecek, daralacak diye çalışmak istemiyorum diyemiyorum. Şimdi hamileyim ve doğum sonrası 4 ay izin bitince işe geri dönmek zorunda kalacağım en azından ilk 6 ay evde durayım 4 ay zaten ücretli 2 ay daha durup öyle başlayayım diyorum (en azından ek gıdaya geçmiş olacak 6 ay sonra. Emerken biberondan süt içmesin istiyorum, ben onu ten tene emzirmek istiyorum) eşimde 3.200 TL maaşla hem kredi ödeyip hem nasıl geçineceğiz o 2 ayda diyor ama mesele burada başlıyor işte ben işe dönmek değil çocuğuma bakmak, onun her anında yanında ben olmak istiyorumBen çalışırsam çocuğuma kayınvalidem ve eşimin teyzesi bakacak (Kayınvalidem ve teyzesi çok iyiler, ikisinin de çocuğuma gözü gibi bakacağından adım gibi eminim, asla şüphem yok) Şimdi düşünüyorum kendi kendime bir tarafım diyor ki; Çocuğunun geleceği için çalışmalısın, evlerimiz yakın, hafta sonumda yok, zaten doğumdan sonraki 1 senenin ilk 6 ayında 3 saat önce sonraki 6 ayında 1,5 saat önce işten çıkma hakkım var. (Günlük süt izni), çocuğunla yine vakit geçirirsin diyor. Diğer tarafım da; kredi bitince işten çık, (önümüzdeki sene sonunda bitecek sanırsam tam hatırlayamıyorum şimdi) çocuğuna bak elbet geçinirsiniz kredi de yok o parayı çocuğun masrafına ödersiniz diyor. Biraz da annelik iç güdüsü müdür nedir, kıskanıyorum çocuğumu galiba Ben her anında olamayacağım benim koynumda değil, kayınvalidemin, teyzemin kucağında büyüyecek diye. Çok saçma bir takıntı biliyorum ama sanki ben çalışırsam çocuğum bana değil onu büyütenlere düşkün olacakmış gibi geliyor ben eşimi de zora sokmak istemiyorum ama çalışmakta istemiyorum ne yapacağım bana akıl verin ben işin içinden çıkamıyorum
Gecinemezsiniz1.600 TL
Kredi olmasa dahi 3000 lirayla geçinemezsiniz. Bezin tanesi 1.5 2 lira günde en az 6-7 tane kullansanız 15 lira günlük poposuna ödeyeceksiniz. Yani aylık 450 sadece bez masrafınız olacak. Doğalgazı, elektrik, su, internet en az 800. E mutfak masrafı zaten artık el yakıyor. Çocukların her sene bot palto masrafı oluyor, hastane kontrolleri, hastalansa ilacı var. Devletin karşılamadığı aşılar var, tanesi geçen sene 400tü şimdi kimbilir kaç oldu.
Ki hep bebek kalmayacak, okula başlayınca arkadaşlarından görüp özendiği şeyler olacak.
Bu devirde 3000 lirayla çocuk büyütmek zor.
Çok pişman olursunuz. İşsizlik çok kötü. İleride isteseniz de bulamazsanız eğitimi nasıl olacak?
Çocuğunuz sizle geçirdiği (ne kadar kaliteli olursa olsun) vakti değil sizsiz geçirdiği vakitleri hatırlayacak. Yanında olmanız bile çocuğun bunu bilmesi bile yeterli. Ben çocuk büyüyüp kendini bilene kadar çalışmaya karşıyım. Mecburiyet çok başka bi konu ona girmiyorum. Sizin durumunuzda çalışmazdım ki çalışmıyorum şuan da. Ban göre durum böyleŞimdi eğri oturup doğru konuşmak lazım. Eşinizin aldığı rakamla hem kredi ödeyip, hem geçinip hem de çocuk büyütmeniz mümkün değil. Ayrıca çalıştığınız zaman çocuğunuzu siz büyütmemiş olmuyorsunuz. Sizin yokluğunuzda birileri bakmış oluyor sadece. Geceleri koynunuzda uyutmak, işten geldiğinizde onu özlediğiniz için kaliteli vakit geçirmek, ya da biraz daha büyüdüğünde başbaşa parka gitmek belki bir simit yemek.. çocukların biriktirdiği anılar bunlar.
Çalışmasanız bütün gün etkinlik yaptırmayacaksınız ki bebeğe.. Yani, uyudu, kucağımdan inmedi, tuvalete gidemiyorum, yemek yapamıyorum hep ilgi istiyor... okuyoruz burda, bu sefer de bu şikayetler başlayacak. Çalıştığınızda kendi alanınız olduğu için inanın çocuğunuza ve evinize tahammül sınırınız da yükselecek.
Benim kazancım eşiminkinden yüksek olduğu için, çocuklarımın geleceği için çalışmak zorundayım. Birini 2,5 aylıkken diğerini 29 günlükken bakıcımıza emanet edip işe dönmek zorunda kaldım. Şu an biri 2,5 yaşında diğeri de 4 buçuk yaşında olmak üzere. Onlar kreşte abi kardeş, ben işte.
Öyle gerçekten. Ben iş bulamadım baştan sınava girip tekrar okudum da öyle iş buldum. Zor iş bulmak, ileride istese de öyle hemen iş bulamaz.İşten çıkan iş bulamıyor artık.
Ya vasfının çok altında işi kabul etmek zorunda kalıyor ya da iki kat çalışacak bir işi buluyor.
Hayat çok pahalı, fazla uçtu fiyatlar, durmayacak gibi de görünüyor.
Maaşlar yerinde sayıyor , zam üstüne zam geliyor.
Gecinemezsinizkeşke imkanlariz olsada bebeğinize baksaniz
Şuanki şartlar malesef geçinmeye yetmiyor herşey o kadar pahalı ki tek başına ev geçindirmek kolay değil daha iyi geçinmek herkes ister suan böyle düşünmekte cok haklisin bende böyle düşünüyorum eşim şuanda tek çalışıyor yettiği yere kadar diyoruz ama çocuk olunca en azından biraz kendini toparlayınca bende çalışmak istiyorum çocuğun ihtiyaçları bizim ihtiyaçlarımız evin ihtiyaçları hiç bitmeyecek o yüzden çalışmak en güzeli en azından çocuklarımızın geleceği icin
Konuyu tamamen okuyamadım bebeğimin uyanma vakti geldi. Ben özelde çalışıyordum çıktım . Eğer imkanınız varsa kendimizi biraz sıkarız diyorsanız kendiniz bakın elbette çünkü bu günler geri gelmiyo ama zaten ekonomik şartlarınız el vermiyorsa çalışmak kaçınılmaz
İşten çıkan iş bulamıyor artık.
Ya vasfının çok altında işi kabul etmek zorunda kalıyor ya da iki kat çalışacak bir işi buluyor.
Hayat çok pahalı, fazla uçtu fiyatlar, durmayacak gibi de görünüyor.
Maaşlar yerinde sayıyor , zam üstüne zam geliyor.