- 11 Ekim 2014
- 14.414
- 40.934
-
- Konu Sahibi alev gozlu kiz
- #301
Arayıp sorup , düzenli görüşüyorsa şükredin. O kadar çok baba var ki çocuğu ile telefonla bile gorusmeyen.
Arayıp sorup , düzenli görüşüyorsa şükredin. O kadar çok baba var ki çocuğu ile telefonla bile gorusmeyen.Şu an çok küçük tek başına bakamaz. Tek yaşıyor zaten. Hem ben de uzun süre ayrı kalamam hepten kafayı yerim. Yeri geldiğinde daha fazla çaba göstersin gelsin gitsin sorun etmesin yeter aslında
Haklısınız atlatamıyorum bunu sürekli düşünüp duruyorum. Psikologa gittim daha önce ama o da narsist demek ki dedi eşim için. Sonra imkan bulamadım gidemedim. Şimdi yeni bir psikolog bulup gideceğim. Umarım en kısa zamanda atlatırım.Birçok arkadaşın yorumuna katılıyorum. Bir psikolog olarak da yardım almanızı öneririm. Evet eski eşiniz sizi hiç sevmemiş ve size saygısızca davranmış olabilir, silah zoruyla da evlendirilmedi tamam ama sizin düşünce yapınız ve tutumlarınız da oldukça problemli. Bu kadar kavga gürültüye rağmen nişanlanmak, evlenmek, bebek sahibi olmak... Hatalar zinciri olmuş maalesef. En kısa zamanda bir psikologla görüşüp psikoterapi alırsanız fayda göreceğinizi düşünüyorum. Umarım en kısa zamanda kendinize de bebeğinize de iyi gelecek bir yola girersiniz.
Velayetini vermem asla. Bir tek çocuğum var tek dayanağım o bu hayatta artık. Sadece gününü gün ederken bir çocuğu olduğunu bilsin ona göre hareket etsin istedim. Ben çocuklu bir insanken o bekar bir adam gibi geziyor sevgilisyle. Benimle gezmeye giderken böyle mutlu değildi o zoruma gidiyor ama atlatacağım bunları da.Peki ne yapsın evden dışarı mi çıkmasın? İstemiyorsaniz verin velayetini.
Bakın böyle hissedersek kaybederiz burda boşanmış bütün kadınlara sorun hepimizin hemen hemen yaşadığı bu dur.cocuklarimizi yanımızda istiyorsak onların iyiliğini düşünüyorsak karşı tarafın ne yaptığı umurumuzda olmamali..Ben bugun çocuğum için katlandığım seyler için eski eşe trip atamam onun standartlarını kıskanamam yada yaşadığı hayatı.cunku ben onun için yapmıyorum yaptıklarımı ben cocuklarim icin yapiyorum kendimden gidiyorsa çocuklarım ixin gidiyor asla pişman üzgün yada kızgın değilim.her gün çocuğunuzla çocuklarımla olduğum için şükrediyorum sukretmelisiniz.o boşanmak için imza attığımız gün bitti gitti.bu saatten sonra keyif çatmak isterse catsın babalık yapmak isterse yapsin kendi bileceği iş.ben yarin cocuklarimin yüzüne hiçbir vicdan azabı olmadan bakabilirsem ben mutlu olurum.onun vicdani da merhameti de hesabı de kendine..beni zerre ilgilendirmiyor..Velayetini vermem asla. Bir tek çocuğum var tek dayanağım o bu hayatta artık. Sadece gününü gün ederken bir çocuğu olduğunu bilsin ona göre hareket etsin istedim. Ben çocuklu bir insanken o bekar bir adam gibi geziyor sevgilisyle. Benimle gezmeye giderken böyle mutlu değildi o zoruma gidiyor ama atlatacağım bunları da.
Hissinizi anlıyorum ama siz o da acılar içinde kivransin istiyorsunuz ama maalesef böyle olmuyor, olmayacak. Bu beklentiler sizi üzer . Çok yakın arkadaşım boşandıktan 8 gün sonrası eski eşi büyük bir düğünle evlendi . Yaşadıkları şehir küçük ve kocasını herkes tanır , şehrin tüm önde gelenleri düğünden fotolarz tebrik mesajları . Bı 5-6 ay önce arkadaşıma mutluluk dileyen insanlardı . Sonuç şu wnda arkadaşım da güzel bir evlilik yaptı ve mutlu . Eski kocası aylardır çocuklarını bile görmüyorVelayetini vermem asla. Bir tek çocuğum var tek dayanağım o bu hayatta artık. Sadece gününü gün ederken bir çocuğu olduğunu bilsin ona göre hareket etsin istedim. Ben çocuklu bir insanken o bekar bir adam gibi geziyor sevgilisyle. Benimle gezmeye giderken böyle mutlu değildi o zoruma gidiyor ama atlatacağım bunları da.
Başka bir konuya araba istediğinizi yazmışsınız.Başına gelmeyen anlayamaz bilemez. Ben de boşandıktan kısa süre sonra sevgili yapan eşimin babalık yapmasını beklediğim için linç yedim.Benim de hatalarım oldu ama neticede yaşadıklarım da kolay değildi. Düzenimi bıraktım geldim aile evine. Maddi durumu varsa yapmak zorunda valla çocuğu yaparken iyiydi. Yatırım amaçlı ev almıştık kiraya vermiştik boşanma aşamasında geç o eve otur dedi, senin için değil çocuğum için dedi ben de dinlemedim kavga ettim gittim. Sonra o evi sattırıp payımı istedim verdi. Keşke o eve geçip otursaydım şimdi ailemin yanındayım ve sürekli tartışma, dedikodu içindeyim. O zaman aldığım parayla şimdi ev alamam kendim asla, pişman oldum sattırdığıma. Vaktinde evi veriyordu rest çektim sonra pişman oldum bari araba alsın çocuğu hastaneye otobüsle ya da taksiyle götürüyorum sürekli perişan oluyor. Aramızda 3 saatlik yol var yaklaşık ona da her zaman gelmiyor ben tek götürüyorum. Çocuğuna çok görmesin dedim ama iş işten geçti. Bence hiç zorlamayın imkanlar sunulmuş elinizle itmeyin.
Bunu da başka bir üyeye size istinaden yazdım.%100 katılıyorum.Bende şaşırdım.Bu ülkede ayrıldığı karısına ev,nafaka verdikten sonra ona araba alabilecek kaç adam vardır.Sanki arabalar çok ucuz.Arabanın masrafından haberi yok.Vergisi,trafik sigortası,muayenesi,kaskosu,servis,bakım ücreti.Hadi onu geçtim.Nasıl benzin parasını karşılayacak?Hani adam über zengin olsa anlarim da ekonomi malum.Bu kadar da ayrıldığın eşinin üstüne yüklenemezsin ki.Çocuk için elinden geleni yapar ama kendi rahatın için bir şeyler istemek de bencillik.
Çocuk ateşleniyor ağlıyor o şekilde otobüs zor oluyordu hem de yer olmuyordu bazen. Taksi gelene kadar bekle dur o da ayrı dert. Ayrıca taksi de ücret olarak zorluyordu beni, hala da öyle. Zaten evi verecekti o zaman ben istemedim, sonrasında uygun fiyatlı bir araba zorlamazdı yani ev veren onu daha kolay alırdı dedim ama geçti gitti zaten şu an istemiyorum ki. O konuda da kadın elindekilerden olmasın çocuğuyla daha da perişan olur diye örnek verdim.Başka bir konuya araba istediğinizi yazmışsınız.
Bunu da başka bir üyeye size istinaden yazdım.
Pes diyorum size.Zaten adamın evlendiği kadına yaptığın hakaretlerden belliydi.
Taksi ücreti zorluyorsa benzin parasını ve yazdığım diğer masrafları nasıl karşılayacaktınız?Çocuk ateşleniyor ağlıyor o şekilde otobüs zor oluyordu hem de yer olmuyordu bazen. Taksi gelene kadar bekle dur o da ayrı dert. Ayrıca taksi de ücret olarak zorluyordu beni, hala da öyle. Zaten evi verecekti o zaman ben istemedim, sonrasında uygun fiyatlı bir araba zorlamazdı yani ev veren onu daha kolay alırdı dedim ama geçti gitti zaten şu an istemiyorum ki. O konuda da kadın elindekilerden olmasın çocuğuyla daha da perişan olur diye örnek verdim.
Ayrıca evli değiller sevgililer.
Valla bence en başından beri sizi sevmiyordu. İyi olmuş bosanali sizi sevmeyen insanla ömür mu geçer. Bosverin daha gencsiniz karşınıza sizi seven değer veren insanlar çıkar. Çıkmasa bile tek başınıza daha huzurlu yaşarsınız.Merhabalar. Biraz içimi dökmek biraz da gerçeklerin yüzümü vurulması için sanırım buraya yazmak istedim. Kafam allak bullak ve ne hissettiğimi bilmiyorum. En başından tüm süreci anlatayım. Hiç sevmemiş mi ben mi kendimi yemişim bunca zaman bir de siz söyleyin.
Biz nişanlandığımızda ben üniversite öğrencisiydim eşim ise çalışıyordu. Benden 3 yaş büyük. Benim mezuniyetimden birkaç ay sonra çok zor şartlarda evlendik. Maddi durumumuz iyi değildi. Eşimin maaşı kariyeri iyiydi aslında ama ben daha iş bulamamıştım. Ailemin de durumu yoktu. Neyse. Evliliğimiz hatta öncesinde sevgililik ve nişanlılık süreci de hep kavgalı gürültülü oldu. İnsan içinde nasıl davranman gerektiğini bilmiyorsun, beni rezil ediyorsun, saçma sapan şeylere gülüyorsun, beni utandırıyorsun deyip duruyordu. Ben ise üzülüyordum ağlıyordum sinirleniyordum ve tabi kavga ediyorduk. Tam bir narsistti asıl kendisi kavga çıkarıyordu ama sonra beni suçlu gösteriyordu. Biraz psikolojik problemleri vardı. Zor bir çocukluk geçirmiş. O yüzden hep alttan almaya çalıştım. Nişan sürecinde çok erken nişanlandık siz zorladınız dedi durdu. Ben mutlu bir yuvam olsun istedim asıl siz ertelemek istediniz ısrarla beni yakıştıramadınız kendinize dedim. Ailen hep olmasın diye uğraştı dedim aileme laf atma asıl sizinkiler seni kakalamaya çalıştı dedi kıyamet koptu. Sonra nişan elbiseme çingene gibi, ne biçim şeyler beğeniyorsun dedi mesela kavga ettik. Bir arkadaşımızın düğününe gidiyorduk elbise alacaktım biraz kaliteli bir şey al bu ne böyle pazar malı gibi dedi kavga ettik. Halbuki çok masraf yapmak istemiyordum. Ama o yanına yakıştıramıyordu beni. Kaç kere insanların içinde kavga ettik. Basit bir şey söylüyorum hemen alınıp laf ediyor sonra bana sus uzatma diyor. İnsanların önünde bana bunu deyince benim de gururuma dokunuyor kızıyorum bu sefer insan içinde kavga çıkarıyorsun diye bana söyleniyordu. Hep rezil olduk arkadaşlarımıza. En son böyle kavgamız olduğunda eve geldik ve sonra birkaç kez sustum sustum ama yeter hep yapıyorsun senin yüzünden insanların yanında yerin dibine giriyorum, nasıl konuşman gerektiğini bilmiyorsun, samimi olucam diye g.tü başı dağıtıyorsun dedi. Çok ağırıma gitti söyledikleri hala unutamıyorum. Hep de üslubu bu şekilde. Bir şey yaptığım da yok ama sürekli eleştiri. Ne yapsam gözüne batıyordu beğenmiyordu. Bir gün iyiysek iki gün kötüydük.
Ailesi başka şehirde yaşıyordu. Ne zaman gelseler ya da biz gitsek kavga ediyorduk. Sürekli dolduruyorlardı oğullarını. Bana sürekli düzgün konuş, düzgün otur, düzgün davran deyip duruyordu ama ben sürekli komut almaya dayanamıyordum. Nerede nasıl durmam gerektiğini sen söyleyemezsin diyordum. Ailesi hiç gelsin istemiyordum. Örneğin bir bayram onlara gidecekken annem hastalandı diye annemin yanına gittim onlara gitmedim diye kıyamet koptu. Annen de senin gibi yalancı, her işi yalan dolan dedi durdu inanmadı. Kadın hastaydı zaten bir de beli ağrıyordu kurban etlerini tek başına halledemezdi diye yanında olmak istedim. Ondan sonra ikimiz de bayram sonrası eve geldiğimizde bana karşı daha da öfkeli ve soğuktu. Ailesiyle de tartışmış ben gitmediğim için sanırım. Bana gidicem dedin insanlar bekledi son gün caydın beni de mahçup ettin akrabalarıma dedi bütün öfkesini kustu. Yine yalancısınız ana kız dedi durdu. Sonra yakın bir aile dostumuz girdi araya yine barıştık. Ve birçok insanın yaptığı hatayı yaptım belki çocuğumuz olursa düzelir dedim ve hamile kaldım. Hamilelikte hormonlar tabi tavan yapınca ben de biraz ilgi alaka bekledim, alınganlık yaptım çok kez. Ama hep ilgiye açtım zaten. Tartışmalarımız hiç kesilmedi. Bu kadın hamile demedi bile. Ben de en son dayanamadım karnım burnumda dedim boşanalım o zaman, kabul etti, gittim anlaşmalı boşanma dilekçesini verdim. Ama geri döneyim uğraşsın diye bekledim olmadı kabul etti hemen. Zaten birkaç kez boşanma lafı olmuştu ama bu kadar kolay kabul edeceğini düşünmemiştim. Günlerce bekledim olmadı. Doğumumda da çok kavga ettik. İnsanlar bize bakıyor ben beni ve çocuğunu düşünsün istiyorum ama o hala boşanmaya kararlı, öylece duruyor hastanede yanımızda. Çocuğa bakıyor ben umrunda değilim. Sen bir de baba mı oalcaksın diye bağırdım çağırdım en son çıktı gitti odadan. Herkes beni sakinleştrmeye çalıştı. Sonrasında eve getirdi beni ve annemleri. sonra özür diledim lohusa halimle duygusalım dedim çok özür diledim, sonra konuşuruz dedi. Çocukla ilgilendi sonra gitti evden. ertesi gün baktım yine hiçbir şey yok bana karşı buz gibi adam. Çocuğu seviyor bana bakmıyor bile. Başka biri mi var dedim hayır dedi yine koptu kıyamet. Neden çocuğunu düşünmüyorsun babasız mı büyüsün istiyorsun dedim, böyle kavgayla gürültüyle mi büyüyecek dedi. Hatalarımı anladım dedim daha dikkatli olucam dedim. Hep aynısını diyorsun iki gün bile duramıyorsun hep rezillik peşindesin dedi sanki ne yapıyorsam artık. Doğumdan kısa bir süre sonra mahkeme oldu, dayanamadım sırf çocuğum için feragat ettim. Mahkeme çıkışı yine kavga kıyamet. Sonrasında tanıdıklar araya girdiler yapmayın çocuğunuz var dediler kimseyi dinlemiyor. İş yerinde sevdiği bir abisi vardı aradım onunla konuştum ikna eder belki dedim. Bunu duyunca daha çok sinirlendi. Bir ay kadar dayandı evde ama bana hiç güzel bir söz söylemiyor, ilgilenmiyor. Sadece sağlık sorunum olunca ilgileniyor hastaneye götürüyor, çocuğa bakıyordu. Dayanamadım biraz ilgilensin diye çok hastayım dedim, çocuğu da emziremiyorum dedim hastaneye götüreyim dedi gerek yok yanımda ol biraz dedim. Ama bana tiksinerek bakıyordu resmen. Hiç evde olmak istemiyordu. Sonra ben telefonunu takip etmeye başladım kesin biri var dedim. Mesajlarını ve aramalarını takip ediyordum. Bir süre takip ettim. Bir şey yakalayamadım. Uyurken telefonuna baktım birkaç kez hiçbir şey bulamadım. Ama bazı arkadaşlarıyla konuşmalarını gördüm hep dert yanmış genel olarak mutsuzluktan. Sonra dayanamadım söyledim yine kıyamet koptu. Sen nasıl benim telefonumu takip edersin diye. Sonra gitti çekişmeli boşanma davası açtı. Benim telefonunu takip etmemi vs yazdığım mesajları hepsini şikayet etmiş ve delil olarak sunmuş. Öncesinde de yaşanan olayları hep sunmuştu dosyada. Sonuçta aldatıldığımdan şüpheleniyordum. Bu kadar kötü olmamıza anlam veremiyordum, sürekli bir şeylerle suçlanıyordum yıllardır. Neyse çok uzattım kusura bakmayın çok doluyum. bunun üzerine 2 yıl ayrı yaşadık ve resmi olarak dava birkaç ay önce sonuçlandı ve boşandık. Bu süreçte ve boşanma sonrasında çocuğu hep aradı sordu, görüş zamanı geliyor görüyor ama bir kere olsun bana nasılsın demedi halimi hatrımı sormadı.
Neyse sadede geleyim. Daha resmi olarak boşanalı yaklaşık 4 ay olmuş ama şimdi biriyle görüşmeye başlamış. Bu kişi daha önce de tanıdığı biri. Telefonunu takip ettiğim dönemler aynı yerde çalışıyorlarmış sonra o kişi işten ayrılmış. Bir yıl sonra da eşim oradan ayrılmıştı. O zamanlar bir şey yoktu sanırım çünkü hiç yakalamadım. Ama şimdi kadın resmen önceden evli olduğunu bildiği birisiyle sevgili olmuş. Yani insanın midesi nasıl kaldırıyor adamı tanıdığında evliydi boşanınca üstüne atlamış hemen. Kadın 2 yaş büyük benden ben 28 o 30 yaşında. Bu yaşına kadar evlenmeyince evli adamı ayarttı belki de ama kanıtlayamıyorum işte bunu. Dayanamadım eşime mesaj attım bula bula bu b... suratlıyı mı buldun diye ama şu an acayip pişmanım. Doğru konuş seni ilgilendirmez sen kimsin oluyorsun da karışıyorsun dedi. Yarın öbür gün çocuğum bu kadınla mı muhattap olacak kaırışırım tabi ki dedim. Cevap bile vermedi. Kesin kadına söylemiştir. Tekrar yazsam mı bilmiyorum. O an öğrenince sinirle yazdım rezil oldum. Benim sinirim aslında boşanmadan önce mi sevgili oldular ya da o aşamada mı sevgili oldular bilmiyorum içim içimi yiyor. En son çocukla ilgili bir konuda eşimle telefonda konuştuk sesi çok sakindi normalde eskiden benimle konuşurken hiç böyle değildi sesi hem soğuk hep içine kapanıktı. Şimdi bu kadın var diye mi böyle bilmiyorum. Ağırıma gidiyor. Çok fazla yazdım hakkınızı helal edin. Ne yapayım mesajdan dolayı bilmiyorum tekrar yazsam mı ne desem bilmiyorum. Hem üzgün hem sinirliyim hem de merak içindeyim ne zaman başladı gerçekten yeni mi başladı. Çok karışığım çok.
En azından rahat olurdu acil ihtiyaç olduğunda taksiyle otobüsle uğraşmazdım. Ben çalışıyorum para biriktirmeye çalışıyorum ama araba almaya gücüm yoktu. Zaten geçti gitti o zaman istemiştimTaksi ücreti zorluyorsa benzin parasını ve yazdığım diğer masrafları nasıl karşılayacaktınız?
Araç kapının önünde durmasına rağmen masraf.İhtiyacım olunca kullanırım olayı değil yani.En azından rahat olurdu acil ihtiyaç olduğunda taksiyle otobüsle uğraşmazdım. Ben çalışıyorum para biriktirmeye çalışıyorum ama araba almaya gücüm yoktu. Zaten geçti gitti o zaman istemiştim
Bak açıkça yazıyorum.Arabanın senede iki kere vergi ödemesi var.Senede bir trafik sigortası ve kasko ücreti var.2 senede bir araç muayenesi var.Benzin fiyatlarıyla ilgili bir fikriniz var mı bilmiyorum.Mesela geçen teker değiştirdim.Tanesi 3 bin tl.4 tane aldım.Ekstra kaza,servis ücretlerini saymıyorum bile.Yani bir taksi parasını bile zorlanarak veriyorsanız bunlar daha çok zorlar sizi.Yetemediğiniz durumda eski eşten yardım istenir ama herşeyi de ona yükleyemezsiniz.
Hastaneye vs gidiyorum yetemediğim yerde destek olur dedim ama artık istemiyorum zaten haklısınız daha büyük masraf olacaktı.Araç kapının önünde durmasına rağmen masraf.İhtiyacım olunca kullanırım olayı değil yani.
Taksi parasında zorlanıyorsanız yardım isteyebilirsiniz.Hatta beraber götürebilirsiniz.Ama bir yerden sonra bazı şeyler suistimal edilebiliyor.Siz ayrıldığınızı kabullenmemişsiniz henüz.Hastaneye vs gidiyorum yetemediğim yerde destek olur dedim ama artık istemiyorum zaten haklısınız daha büyük masraf olacaktı.
Bence psikolojik destek alın insan yaşadığı şeylere üzülür evet ama takıntı yapmışsınız ayrıca çocugunuz babasız değil gelip görüyor ilk boşanmış ebeveyn de siz değilsiniz hala bir erkeğe muhtaç gibi davranmayı bırakın artık babasız çok güzel çocuk yetiştiren anneler varO kadar üzdü deli etti ki hep aklımı kaçırıyorum sandım. Çocuk da var ne yapacağımı bilemedim aylarca hala üzülüyorum çocuğum babasız büyüyecek diye. Kadının yaşına laf etmemem lazımdı haklısınız sadece daha önce tanıyor olması düşündürüyor, ben varken başkasını sevme düşüncesi beni mahvediyordu o süreçte. zaten hiç sevmemiş belli ki. Hala kötü hissediyorum ama atlatmaya çalışacağım bu saatten sonra zaten dönse de olmaz. Bunlara sustum artık susmamam kendime hayatıma bakmam lazım
Tamam sevmemiş de niye evlenmiş o zaman bende bunu anlamıyorum.Kendine bunu yapmayı bırak. Meseleyi kişiselleştirme boşuna. Herkes herkesle mutlu olur diye bir şey yok. Sizinle olmamış onunla mutlu olur. Eski eş sizi sevmemiş, ondan daha iyisi sizi sevip, başında taşıyabilir. Uyum denen bir şey var. Öyle olmasa ilk sevgiliyle evlenirdik. Zorlamayın şu erkekleri sevsin diye.
Narsist mi bilmem ne mi bilemem de saygısızın teki.Haklısınız atlatamıyorum bunu sürekli düşünüp duruyorum. Psikologa gittim daha önce ama o da narsist demek ki dedi eşim için. Sonra imkan bulamadım gidemedim. Şimdi yeni bir psikolog bulup gideceğim. Umarım en kısa zamanda atlatırım.