Merhaba Arkadaslar!!
24 yasindayim ve son 20 yilimda hep tombiliktim. hayatimin yarisi zayiflamaya calisarak diger yarisi da zayiflamayi hayal ederek gecti.
universitede son sinifim, bir aksilik olmazsa 1 ay sonra mezun olacagim. universite boyunca 70-80 kilo arasinda gidip geldim ama son 1 yilda cok kilo aldim. ilginc olan ise 40 bedenken nasil hissediyorsam simdi de ayni sekilde hissediyor olmam. Ve bence zayiflayamamdaki veya kilo almamdaki onemli nedenlerden bir tanesi de bu. Icten ice degisebilecigine inanmiyorum galiba bilmiyorum bu icerdeki seslerin kafasi cok karsik, hep baska bir yone surukluyorlar. Ayrica burada yazan super hikayeler cok umut verici. Ben de yapabilirim diyorum okudukca.
Hikayeye geri donersem, degisim ogrencisi olarak 1 yil Amerika'ya gittim ve herkesin tersine ben orada zayifladim. Hic rejim yapmadan hem de. Hatta her aksam deli gibi icip, eglenerek. Galiba bizim ulkemizdeki bu insanlarin birbirini gozlemlemeleri beni daha da yoruyor burada. Birini gordugunde ilk soyledigi sey, aaa zayiflamissin, veya aaa cok kilo almissin. Ben de bu toplumun bir parcasi olarak bunu yapiyorum cunku herkesi gozlemleyip kiyasliyoruz. Dondukten sonra hem buradaki butun duzenim degismisti; evdeydim gitmeden once, yurda ciktim, okula adapte olamadim (buna da cok guluyorm yaa sanki Avropalarda okumusum gibi oncesini, insanoglu garip iste:) oyle bir garip donem basladi ve ben de sismeye basladim. Kasim'da diyetisyene gittim 92 kilo olmustum. Sok oldum tabii. ayni zamanda troit cikti ama benim ki kilo verdiren cinstenmis. Metabolizmam erkek metabolizmasi gibi calisiyormus. neyse oyle bi gaz 2 hafta filan yaptim 4 kilo verdim. Benim diyetim biraz fazla detayliydi, daha hizli kilo vermem icin yemekten once bilmem ne suyu, ac karna bilmemne cayi, gece yatmadan sarimsak etc. ise yaradi da yaramadi degil ama ben yapi olarak cok detayli dusunen bir insanim zaten ve bu bilmemne cayini bile icemedigimde diyeti bozmusum hissine kapilip surekli tatminsizlik yasiyordum. Sonra zaten biraktim onu da. Birkac geri donus cabam oldu ama hicbirisini yapamadim. Neyse sonra trioit icin doktora gittim subatta 100 kg olmustum. Annemleydik. O bana destek olmaya calisiyor, yaparsin verirsin filan diye ama zaten bir donum noktasi oldu o benim icin ya da ben oyle sandim. O gun eczaneye ilaclarimi almaya gittigimde bir de zayiflama ilaci verdi bana, ama zaten ben gazim. Neyse 1 hafta icinde 94e indim. Sonra tekrar okula geldim. tekrar basladim sismeye. o ilaci da zararli diye biraktim. Zaten bu son donemde aldigim kilolar yuzunden kendi bedenime yabanci olmusum fazladan kalp carpintisi, bas agrisiyla hic ugrasamiyacagim dedim.
Bu mevzu hepiniz gibi benim icin de onemli bir mevzu. Icimde bir yerde yapabilecegime inaniyorum ki daha once kac kere 20 kilo vermisligim var. Ama benim istedigim sadece kilo vermek degil kendimle mutlu olmak, kendimden memnun olmak. yillarca kendime yaptigim haksizliga son vermek. Bir hayat kocum var, o da bana su anda cok yardimci oluyor. Onun soyledigi sey benim farkindaligi cok yuksek bir insan oldugum ama bunlari aktif hale getiremedigim. "Kimse hayatta kurban degildir, herkes kendi kararlarini yasar. Artik oyle bir yerdesin ki bir karar ver, ona tutun ve onu gerceklestir." dedi bana en son gorustugumuzde. Ve ben kararimi verdim.
Simdi gordugunuz uzere geveze de bi tipim:) yargilamalarin olmadigi, ozgur ruhlu, kafasi rahat insanlarin oldugu, zaten zor olan hayati daha da zorlastirmayan, eglenceli, tam gaz motivasyona sahip bir grubun parcasi olmak isterim.
Beni de araniza alin, gucumuze guc katalim