Ben mühendislik 2.sınıfı okumaktayım.16 aydır birlikte olduğum birisinden bahsedip bu içimi kanatan günlerimi zehir eden konuda gerçekten derin yaşanmış ciddi düşüncelerinizi bekliyorum.Tüm dediklerinizi kanımla canımla okuyacağım.Benim günlerimi mahveden bir sorunum var.Öyle sıkıntılıyım ki ne yapacağımı neyin doğru olacağını bilmiyorum.nice zaman ayrılmaya kalkıp hala yanlış karar vermekten korkuyorum.lütfen yüreğinizle okuyun.ben çağdaş yenilikçi düşünceli bir o kadar da yaşıtlarımdan olgunum,zannetmeyin ki bunlar objektif bir değerlendirme değil duyup gördüğüm herşeyin bir harmanı.fakat nişanlanmayı düşünen karşı tarafın (diyorum çünkü sevgili terimi hoşuma gitmiyor) bana uymadığını gördüğüm nice özelliği var.bunları sayarken ne olur tecrübelerinizden bilgiler verin evlilerin yardımları benim için altın değerinde.ilk 3 ay ben onun dürüst olduğuna inanmıştım ama sonraları herşey ortaya çıktı yalan üstüne yalan ve yalan yeminler saçma yalanlar,karakteri yok bir dediğini yarın başka şekilde der tutarsız,haklı olsun haksız olsun üste çıkmaya çalışır bense ona herşeyin nedenini niçinini anlatırım gene de bir şeyi ilkinde asla anlamaz, sonra anladım der fakat bir ay sonra gene aynı mevzu olduğunda anladım diyerek geçiştirmiş olduğunu anlarım.aile yapımız zıt onlar biraz daha kırsal biz biraz daha yenilikçiyiz.annesine çok düşkün 22 yaşında kendisi ve annesi hergün 3 defa arar, annesi onun gözünde melektir ben her insanın hatasının olabileceğine inanırım ama o inanmaz.ilk aylarda bir kızla msn de yakalamıştım ya ayrılırsak diye yedekmiş geçen gün zor itiraf etti,sonra köyde görücüyle görüştü beni kandırarak ailemin zoruyla diyerek,bir yandan da seni seviyorum ölüyorumlar sürekli ilgi alaka yeminler kendimi öldürürümler.bense ona hiç birşey yapmadım sabretmekten başka.yazın arkadaşına 3 kızla çıkıyorum diye yalan atmış ve o yaz okulda bileğini jiletledi sırf ayrılmayalım diye.ben ağlarım dertlenirim o umursamazdır uykum var der gider,bir mesele olur umursamaz, sorun çıkarıyorsun der,yolda giderken boyna kızlara bakar göz ucuyla kaç kere kavga ettik,bakmıyorum diyor,bir diğer yandan tatlı dilli ne istesem yapar nereye ne an gel desem koşar gelir,bir hatası olur anlatırım asla kabul etmez hemen bahaneler bulur uzatır konuyu bir defa tmm diyip kenara çekilmemiştir,çıldırıyorum.artık.hiçbir erkeğe güvenim artık yoktur,yalnız kalmaktan demeyeyim ama alışkanlıktan sarsılmaktan korkuyorum,çünkü artık öyle ahım şahım bir sevgim de kalmadı,desem ki ayrıldım yıllar sonra biri kalbimi çalmaya uğraşıyor tekrar sıkıntı çekmek istemem bu yüzden çektiklerimi kar sayıp devam mı etmeliyim,ya da diğer fikir kimseyi artık hayatıma sokmamak defteri kapamak mıdır?iki lafından biri yalan abartı olunca güvenin g si kalmadı, yüzü bile bazen numaracı köylü kurnazı tiksindirici geliyor.biliyorum mükemmeliyetçi yapım var asla mutlu olamam ama bunlar bir gün geçer mi,düzelir mi 15 ay düzelmeyen insan, salaklığına versem az öyle de bir yanı var düz yanı,geçerse diyorum offffffff.iş konusunda hayat konusunda kurnaz ve acımasızdır merhamet yoktur onda.bir konuşma sırasında bir şeyi ilkinde anlamaz zekilik açısından,deyim kullanırım manasını bilmez, lafımın altından laf sokar ufak aklınca(çünkü çok basitleşiyor mantıksızlaşıyor),iyi laf desem çarpıtır kötü anlar. bir yandan da çocukları çok sever hayvanlara işkence etmekten zevk duyar,tükürür hayvanlara,içinde önleyemediği kin varmış,elektriği yakar umarsızca,anlatırım kötü bu yaptığın derim ev sahibinin derdi sana mı düştü der insanlığı düşünmez öğrenci evinde kalıyor.bunların çekilmezliğini yaşarken yaptığı fedakarlıklara kıyamıyorum mesela istanbuldan hemen gel desem ctesi hemen gelir 3 saatlik yol,bir dediğimi iki etmez, ilgili gibi davranır kıskanır,ailesine beni anlatır evlenmek istiyorum diye ailesi bana slm gönderir telden.çocuk gibi ve hiç görmüş geçirmişliği yok hayatı düşünceleri kıt.uzun uzadıya önemli bir konuyu tartışmadan konuşamayız ya saçma bir laf eder ya dediğimi anlamaz,zekamız arasında uçurum var o da aynı bölümü okuyor ama gece gündüz çalışmayla benim seviyemde.kekemeliği de vardı eziklikten mi diyorum,inanın kafam kazan bense perişan.psikiyatra gitti psikotik bozukluk demiş ilaç vermiş ama ben her anormalliğe hastalık demelerinden yana değilim, ilaç aldı da ne oldu hiç,bunlar karaktersizlik ve yetişmeyle kanla tohumla alakalı değil mi?gecenin 3 ü bunları yazıyorum ne okuluma özen verebiliyorum ne kendime bıktım.ilerisi nasıl olur düzelir mi gençlikten mi çocukluktan mı neden bunlar yalvarırım size yanıt verin NE OLUR ÇAREM KALMADI KALMADI..........
klava:hala kendini düşünebilen biri daha da konuşup canını sıkmayayımmış,msn den çıktı diyecek başka şeyi yokmuş.ya benim hayatımı mahvetmiş hayallerimi yıkmış nsıl salıveriym gitsin, o da çekmeli cezasını ödün vererek etrafından yerinden...ödeşmeden bu yara kanar durur,ben biliyorum şans yok bende şans,hayatım bir kaos,herşeyim offffff.
Ayrıca tavsiyem yükseklerden aşağıya bakmayın, hic hoş değil................... 
