çocukluyken boşanmak

N

nane_molla

Guru
Kayıtlı Üye
18 Şubat 2011
408
390
3 yıllık evliliğim eşimin ailesinin kışkırtmasıyla bitti. Çocuk olduktan sonra çok sorunlar yaşamaya başlamıştık ama son olay ve sonrasında geri adım atmaması tamamen ailesi yüzündendi.
Eşime boşanacağımı söylediğimde inanmadı, yapamayacağımı sandı ve yıkıcı oldu, özür dilemek yerine ailesinin dolduruşuyla daha da sert davrandı ki önceden geç de olsa özür diler yapıcı olurdu. Son olay ailesine ziyarete gittiğimizde olduğu için onlar da dahil oldu vs.

Şu an eşim avukatımla anlaşmalı boşanmamızı konuşuyorlar. Çünkü bizim artık hiçbir iletişimimiz kalmadı sayesinde.
boşanmamızın geri dönüşü yok, aileler de fazlasıyla dahil oldu çünkü. Ama yuvamın yıkıldığını görmek çok üzücü. Üstelik henüz 1yaşına girmiş kızımla. Kalbime nasıl söz geçirebilirim. Ne zamana umuturum ya da çocuk varken bu mümkün mü. Boşanmadan sonra eşim memleketine dönecekmiş ve 2ayda bir gelip çocuğunu görecek. 3yaşından sonra da yatılı götürecekmiş istekleri buymuş. Çocuk için pedagog desteği alıcam ama ben nasıl güçlü olabilirim ve güçlü olmak böyle bir durumda duygularıyla değil mantığıyla hareket etmek midir.
 
Biz aramızdaki meseleyi çözsek, terapiyi gidip tekrarlamamaya çalışsak bile aileler çok işin içine girdi. Bu süreçte eşimin ailesi sürekli onu doldurdu ve o da ailesinin sözünden asla çıkmaz, benim haklı olduğumu bilse bile çıkmaz. Boşanmamız en doğru karar, 3 seans psikoloğa gittim o da aynı şeyi söyledi. Bu evliliğin devam etmesi çok sağlıksız olur. Ama tam bitme aşamasında olduğumuz için sanırım çok üzgün durumdayım. Aklıma hep güzel anılarımız geliyo ve nasıl bu hale geldik diye üzülüyorum. O kadar iyi niyetle başlamıştım ki oysa, ailesini ailem bildim. O kadar farklı kültürleri olmasına rağmen ama sanırım başından beri ailesi beni sevmemiş, hatta akıllarında başka bir kız varmış. Vicdanen rahatsız değilim, bitiren ben değilim ailesi ve sözlerinden bir adım çıkmayan eşimin kendisi ama üzülen benim.
Bu süreci atlatabilmek için nasıl düşünmeliyim. Devlette çalışıyorum çocuktan sonra ücretsiz izne ayrıldım, işe geri başlasam. Aklım çocukta kalır. Çok hassas ve duygusal biriyim çünkü.
 
Sen elinden geleni yapmışsın, hayırlısı böyleymiş demekki. Zamana bırak. Su akar yolunu bulur. Sen silkin ve önüne bak, arkaya bakmak seni üzer, çünki harabe olmuş artık. Hayatına yeni renkler kat..
 
güzel günleri değil kötü günleri düşün ki kolayca atlat bu günleri.
ah vah etmek yerine oh be diyeceğin kötü günleri, kötü davranışları düşün.

ailen yardımcı olabilecekse bebeğini onlarla beraber büyütebilirsin.
 
Umarım güçlü olup yapabilirim bunları ve bu süreç geçicidir. Çocuk yüzünden görüşmemiz gerekecek ve her seferinde yeniden yıkılmaktan korkuyorum. Bir yandan da çocuğun olumsuz etkilenmeden büyümesi, hayat boyu bir mücadele sergilemem gerektiği düşüncesi korkutuyor.
Hayırlısı artık, bu da benim imtihanım demek ki
 
Çocuğu yatılı götürmelerini kabul etme bence. Kötü zamanları hatırla özlediğinde. İyi zamanlar onun için de değerli olsaydı böyle davranamazdı. Kıymet bilmeyene kıymet vermemek lazım.
 
Tabiki üzüleceksin canım. Çünkü olumlu bir şey değil. Ama geçiyor mu dersen kesinlikle geçiyor.
 
Çok tanıdık bir konu benzer olayları iki ay kadar önce ben yaşadım içindeki siziyi anlaya biliyorum benimde bir yaşında bir oğlum var bir an önce hayata tutunmaya bak başka türlü evine olan ozlemin dinmez canım allah yardimcin olsun
 
tontriko .!.:
Canim 1 cocuk yani 3-4 cocugun olsa daha zordu bence...3 yasindaki cocugu yatili vermekmi? Annesi babasi hayattayken oylemi? Kabul etme sakin...
Genişletmek için tıkla...

Eşim avukatımla konuşmuş ve anlaşmalı boşanma için şartı çocuk 3yaşına gelince senede 15 gün onda yatılı kalması. Çünkü boşanınca ailesinin yanına memleketine dönecekmiş. Şehir dışında olacağı için yatılı almak istiyormuş yanına. Kabul etmezsem çekişmeli dava olacak. O beni suçlayacak ben onu ve çocuğun görüş günlerine hakim karar verecek.
 

Sağolun. Nasıl geçirdiniz bu süreci. Ailem destek ama çocuğun yanında babası hakkında kötü konuşacaklarını düşünüyorum o da çocuğu olumsuz etkiler. Ayrı eve çıkmak da çocuk için daha zor olur. Gerçi daha boşanıp bitiremedik de ama ne zamana geçecek merak ediyorum. Çocuk babayı her gördüğünde acım tekrar canlanacak diye de korkuyorum. Size de kolaylıklar ve huzur diliyorum evladınızla
 
sende psikolojik destek alabilirsin. ah bu aileler yıkıcı olmak yerine yapıcı olsa keşke
 
Bu boşanma size iyi gelmeyecek hatta ruhsal olarak çok fazla yipratacak gibi.yazdiginiz mesajlardan acikca anlaşiliyorki istemiyorsunuz boşanmayi.ben birda sayisiz konu okudum deli gibi boşanmayi isteyenler bile(ki bircogunun %100hakli gerekceleri vardi) onlarin bile surecteki v esonrasindaki cogu seye katlanamadiklarini okudum.. bir daha düşunseniz ikinizde
 

Boşanma kararının doğru bir karar olduğunu düşünüyorum ama bu duruma çok da üzülüyorum. Geçecek ve alışacağım diye kendimi teselli etmeye çalışıyorum ama bir yandan da korkuyorum. Karşı taraf ailesinin sözünden bir adım dışarı çıkmayan biri ve ailesinin yıkıcı olduğunu bile inkar etmeye çalışıyo. Bir özrü yok kabahatli olduğu halde ve her şeyi sineye çekmemi bekliyor. Onun yaptıklarını affedebilsem de ailesininkileri unutamayacağımı da biliyorum. Bu süreçte bile yeterince gururumu kırdı ki ben buna normalde izin vermeyen bir insandım. Dolayısıyla barışmamız daha büyük yıkım olur.
Zor günler geçiriyorum. Beni en çok yoransa çocuğun olumsuz etkileneceği korkusu
 
Kendin için terapisti gidip destek almaya başlasan önce kendini düşün ki sonra kızına dört elle sarıl kızın 3 yaşında bir orda bir burda buyumesi çok zor olur böyle olmasın bence bunu kabul etmeyin
 
Bence kararinizda emin seniz kendievinizi kurun ve çocuğu almaya geldiğinde ailenize gidin ordan babanız versin alsın yani bazı sınırlar oluşturmak şart acının dinme kısmına gelince de henüz atlatabildigim söylenemez
 
Cocugunuzu kalmaya gondermeyin birakin cekismeli olsun bosanma.Sanmiyorumki hakim 3 yasindaki bir cocugu anneden uzaga gondersin hakimin verecegi karar daha makul olur bence.İşlerini kolaylastirmayin.Bosanmanin sonuclarina o ve ailesi de katlanmak zorun da kalsin.Cocugunuz daha cok kucuk cocuklar kucukken akli ermezken alismalari daha kolay baba yokluguna.Ama tabiki zorluk cekeceksiniz eminim.Ben yazdiklarinizdan esinizin tukurdugunu yalamayan tiplerden oldugunu cikarttim.Sanki zamani geriye sarsan onun da bosanmaya cok merakli olmadigini soz agizdan bir kere cikti dönmek olmaz artik gibi bir hal var sizin bosanma olayiniz da.
 

Çok doğru şu an aynen öyle gözüküyor. Ailesini korumak adına özür bile dilemiyor. Asıl üzüntüm de evlenmeden önce ben onu demeye çalışıp, trip atarken bile benden özür dilerdi, çocuk olduktan sonra bu tam tersine döndü ve affedilmeyecek hatasına rağmen, beni el kızı görüp, ben onun ailesini kötülemeden sırf ailesi beni kötülediği için ailesini tercih etmesi. Sanırım benim gururumu ve zaten eksik olan özgüvenimi fazlasıyla kırdığı için bu üzüntüm. Olan masum bebeğimize olacak ama en az zararla büyütmeye çalışacağım.
3yaş şehir dışına yatılı hem de 15gün bana da çok geldi ama bazı arkadaşlarım çekişmeli çok yıpratıcı olur, babası çocuğuna sana davrandığı gibi davranmaz bu şekilde kabul edebilirsin önerisinde bulunduğu için kafam karıştı.
Hayırlısıyla sonuçlanır umarım.
Yorumlarınız için de çok teşekkürler.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
3K
Zulfiyar gibi
Z
B
2 cocukla sizce boşanmalı mıyım nolur yardım edin
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
8K
Gocmenturna
G
Erken yaşta evlenmek , erken yaşta boşanmak
8 9 10
Yorumlar
183
Görüntüleme
13K
akasayalar
A
  • Kilitli
Bir türlü toparlanamıyorum
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
15K
Yenna
D
Boşanmış elif gibi dimdik kadınlar
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
14K
Aysenimi
A
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…