eşime işler ilerlemeden sorduğum ilk soru illaki erkek çocuk istermisin?oda hayır diyince yüzüğü atmadım çünkü rahmetli babam annem her kız çocuk doğurmasından anneme kötü davranmış zaten zaman zaman bunu bize hissettirirdi!
Çocuk,mutlu ailenin tamamlayacısı mı yoksa yalnızlaşan çiftlerin yapıştırıcısı mı henüz idrak edemedim..
Evet oldukça karışığım..
Bu kararı eşinizle beraber verirseniz ve ona göre bir aile olursanız olabilir belkide ama amaç sadece çocuksa daha kötüsüde olabiir
Uzun zaman önce yazmıştım bu konuya.
Evleneli 33 dakika sonra 9 ay olacak :)
Bu arada ben 27 yaşına girdim.. Yani zaman beni zorlamaya başladı iyice.
Annem,kayınvalidem hatta d.günüm de babam bile çocuktan dem vurdu.
Babama 27 oldum böhüüü diye dertlenirken dünyaya senden bir parça gelince sıfırlanıyorsun türünde birşey söyledi.
O günden beri bu lafı düşünüyorum.
Bir yandan 29 yaşında bir arkadaşım aa daha erken hayatımızı yaşayacağız dedi çocuk fikri için..Garip bir rahatlama hissettim.
Onu dinlerken de eşim atladı 30'dan evvel olması gerek çoook geç kalınmış olur dedi.
Garip bir köşe kapmaca içindeyim.
Çocuk yapacağım ama bunun için yanıp kavrulmuyorum. Ama yapmadığım her gün de ona haksızlık ediyormuşum gibi geliyor.
Yaparsam da haksızlık yapacağım belki de ona..?
Bilemiyorum..
Çocuk,mutlu ailenin tamamlayacısı mı yoksa yalnızlaşan çiftlerin yapıştırıcısı mı henüz idrak edemedim..
Bu arada birkaç hafta önce bir kuzenim oldu,kucağımdayken parmağımı emmeye başladı,onun o haline oturdum ağladım...
Evet oldukça karışığım..
yazan bı cok arkadasım cocuk ıstememkten cok cocugu olmasından ve ona bakamamktan korkanlar sanırım.
cocuklgumu hatırlıyorumda bır once buyusem keske dıyen bı cocuk . cocuklugumdan bu denlı ne bezdırmıskı bukadar ıstemısım . aynı duruma bır canlı daha sokmak bencıllk olur dıye dusunuyorum. keske hersey 4/4 olsa
evlensek anlayıslı eslerımız olsa bebeklrımız olsa
kımse onlara kotu seyler yapmasa
eslerimiz bu guzel hedıyeler ıcın hep tesekkur etse
arınsa dunya kırlılıkten
en yakınalrımızdan kotuluk gormesek
ve belkıde cocuklugumuza donup mutlu cocukluk geceırebılsek
.................. belkıde o zaman ısterız bızlerde .
..... içimizdekı cocuk oylesıne ıncınmıskı , saklanmıs koltuk arkasına endıselı gozlerle bızlerın hayatlarını seyredıyor. belkde cocuklarımız olsa içimişzdekı cocugun ortaya cıkmasından ve yıne onu uzmelerınden korkuyoruz
yaşlı ve emekli fakat çocuğu olmayan kadınlar buraya yazı yazmalarını istiyorum çocuk yok ,torun yok ,çalışma hayatını bitirmiş zamanı nasıl ve kimlerle değerlendiriyorlar ben çok merak ediyor
ya kızlar benim yine bir eş adayım var, sizce ne zaman demeliyim acaba çocuk istemediğimiiiii?daha çok yenii.
Ya kizlar hepinizi teker teker sarilmak istiyorum.
Ne kadar kalbimden icimden konusuyorsunuz, sizleri hepinizi cok sevdim valla :)
Keske her birimiz böyle uzaklarda olmasaydikda bir bulsma yapsaydik.
Bizde de annem hep keşke erkek olsaydın der:82:
Öyle olsa üzülmezmiş ama şansına küssün değiştirme şansı yok
Yorgun savaşçı sen sitede eskisin bi geyik başlığı açsanda bizde arkana takılıp gelsek.Burda hep ciddi meseleler yerine az da geyik yapsak her konudan :82:
Uzun zaman önce yazmıştım bu konuya.
Çocuk,mutlu ailenin tamamlayacısı mı yoksa yalnızlaşan çiftlerin yapıştırıcısı mı henüz idrak edemedim..Bu arada birkaç hafta önce bir kuzenim oldu,kucağımdayken parmağımı emmeye başladı,onun o haline oturdum ağladım...
Evet oldukça karışığım..
Valla sizlere şu an öyle bir hak veriyorum ki... :95:
kaç yaşında bilmiyorum ama ufaklık çıldırttı galiba
O köşe kapmacayı haksızlık etme, bencillik etme hislerini bende yaşadım. Anne olma isteği de çocukluktan beri içimde vardı. Yaş konusundan ötürü biraz daha hızlı karar verdim, ve evliliğimizin tam 5. yıldönümünde kucağımıza aldık sıpayı. O günden beri de evlilik yıldönümü kutlamıyor doğum günü kutluyoruz o günde
Eğer evliliğiniz mutlu huzurlu ise tamamlayıcı oluyor tabi. Öteki türlü düşünmesi bile hata. Çiftlerin iletişimi kopuk evlilik sandalı sendelemeye başladığı vakit çocuk sahibi olmaya karar vermenin sandalı alabora edeceğini düşünüyorum. Eşler birbirlerine tutkusunu heyecanını kaybetmeden olması lazım. Çocuk olduktan sonra o duygular gidiyor. Bana hep derlerdi çocuk olunca sevgi bölünüyor %50 azalıyor falan, saçmalamayın diye kükrerdim ama öyle oluyor. Bağı kuvvetlendiriyor, ama şekli biraz değişiyor sanki.
Bu arada birkaç hafta önce bir kuzenim oldu,kucağımdayken parmağımı emmeye başladı,onun o haline oturdum ağladım...
Evet oldukça karışığım..
kesinlikle ilk dediğin gibiyse dünya gelmesi gereken bir canlı! en büyük hata sorunları hallolsun diye çocuk yapmaları insanların, ceremesini çocuklar çekiyor
kendine zaman tanı derim 30 un neresi geçmiş, evliliğinin tadını çıkar hele bi di mi ama
Bu durumda ağladıysanız sız bebek ıstıyorsunuz..
Kımsenın etkısınde kalmadan uygun zamanı sız ıstegınız
planlamadan hamıle kalmakta hamılelıgın zor gecmesını sağlıyor
"daha önce de konuşmuştuk, tamamen hızınıza bağlı yani evlilik lafı edildiğinde açman en doğrusu belki de. daha tanışma aşamasıysa biraz ters tepebilir çünkü, aşık et kabul ettir dermişim"
aşık et, kabul ettir, bunu sevdim yorgun savaşçı. tek çıkar yolum da bu zaten. ha bi de benden önce çocuk istemediğini söyleyip sürpriz yaparsa ne alaaaaa... :87:
Ağladım,öyle masumdu ki.. Annesi lavobadaydı o da acıkmıştı ve parmağımı emdi.
Hatırladıkça garip oluyorum..
Demek ki şöyle planlı çok çok arzu etmeden bile hamile kalınsa sonradan öyle bir şak vakıf oluyor insana öyle değil mi..?
Derinss o sevgiyi nerden almak istemene bagli.
Beni bir bebek mest etmez ama bir köpek yavrusu icin ölürüm. Anlatabildimmi, bende bir köpek yavrusu veya bir kediyavrusu kucagima aldigimda onlarin tüylerinin icine daldiriyorum burnumu ve resmen bayiliyorum icimde anne duygulari gibi birseyler oluyor herhalde
onlarin o masumuyeti, güzel tatli görünüsü, paytak paytak hareketleri icimi aciyor, mutlu oluyorum. Resmen vücudum mutluluk hormonu dedikleri endorfinleri salgiliyor ama bir insan bebegi gördügümde aman kim ugrasacak simdi seninle, birde büyürsü beni begenmezsin,gibi seyler geliyor aklima.
Ama bir hayvan sana ömür boyu dost. Yani madem sende bebeklerde öylesin yap gitsin Allah askina. Her insan mutlulugunu bulmayi bilmeli.
Ben buldum, cocuksuz mutlu olacagimi, sartlarin böyle gerektirdigini biliyorum. Ama her zaman dedigim gibi, ama gercekten cocukda isteseydim, ne yapar eder yapardim.
Herkes hayatini degisik yasar kimse kimseden etkilenmeden.
Bak biz bir kac delüüller toplanmisiz, hic kimsedende etkilenmeden yapmayacagiz ulleeyynn diyoruz. Deli iste ne yaparsin.:86:
Günaydın arkadaşlar..Olivia kendimi buldum yazdıklarında,insanlar bebeklere mest olurken ben aynı duyguyu kedilerde yaşıyorum..Tek hayalim bir an önce bahçeli bir evde oturmak ve o güzelliklerden birine annelik yapabilmek.Bebeklere baktığımda aynı senin dediğin gibi ileride büyür nankör olur,insanoğlu sonuçta diye düşünüyorum hep..
Ayrıca sakın bana kızmayın ama mesela bebek ya da çocuk hep bencildir hep ister..5 yaşındaki yeğenim ablam hastalıktan ölse dahi anne kalk sıkıldım diyebiliyor,veya bebekken de öyle..Evet sana muhtaç ama ne bileyim yani karşında tamamen bencil bir canlı var..Ama hayvanlar öyle mi..Ben ağlarken ufacık kedimin gelip bana sırnaştığını hep bilirim,o ufacık haliyle anlar sanki herşeyi..Ona sarılıp ağlamak kadar hiçbir arkadaşımın yanında huzur bulamadım ben,kimse beni onlar gibi anlamadı.. (Benimki insanlardan gördüklerimden dolayı hastalık olmuş sanırım)
Ama böyle çok daha mutluyum..Kedi (ya da köpek) senin kalbini kırmaz,sana bencillik yapmaz,zor gününde sırtını dönmez..Sadece konuşamaz..E ne olmuş..Konuşanlar çok mu içten konuşuyor sanki..
sana hak veriyorum kızım hastalandıktan sonra hiç bir arkadaşı evimize gelmedi insanoğlu çok nankör bir yaratık ilerde bir komşu kızımın durumuna çok üzülünce kaniş köpeğin yavrusunu bize verdi bende aldım kızıma dedim ki tek dostun budur buna her derdini anlat ,çok şirin bir yavru
Günaydın arkadaşlar..Olivia kendimi buldum yazdıklarında,insanlar bebeklere mest olurken ben aynı duyguyu kedilerde yaşıyorum..Tek hayalim bir an önce bahçeli bir evde oturmak ve o güzelliklerden birine annelik yapabilmek.Bebeklere baktığımda aynı senin dediğin gibi ileride büyür nankör olur,insanoğlu sonuçta diye düşünüyorum hep..
Ayrıca sakın bana kızmayın ama mesela bebek ya da çocuk hep bencildir hep ister..5 yaşındaki yeğenim ablam hastalıktan ölse dahi anne kalk sıkıldım diyebiliyor,veya bebekken de öyle..Evet sana muhtaç ama ne bileyim yani karşında tamamen bencil bir canlı var..Ama hayvanlar öyle mi..Ben ağlarken ufacık kedimin gelip bana sırnaştığını hep bilirim,o ufacık haliyle anlar sanki herşeyi..Ona sarılıp ağlamak kadar hiçbir arkadaşımın yanında huzur bulamadım ben,kimse beni onlar gibi anlamadı.. (Benimki insanlardan gördüklerimden dolayı hastalık olmuş sanırım)
Ama böyle çok daha mutluyum..Kedi (ya da köpek) senin kalbini kırmaz,sana bencillik yapmaz,zor gününde sırtını dönmez..Sadece konuşamaz..E ne olmuş..Konuşanlar çok mu içten konuşuyor sanki..
Bana da aynı şey oldu,19 yaşımda bel fıtığı geçirdim 1 yıl yatalak vaziyette yattım.O günlerde canımı vereceğim,hatta canımdan başka herşeyimi verdiğim dostlarım birer birer kayboldular..Onlar yüzünden dost kelimesine sadece güler oldum.En iyisini yapmışsınız,görün bak o tatlı yavru kızınızın psikolojisine nasıl iyi gelecek..Bu arada geçmiş olsun,kızınızın hastalığı nedir ?