- 10 Ağustos 2009
- 26.079
- 18.267
tv'de sağlık programları çoğaldı onun yerine annelik ve ergenlik hakkında programlara ihtiyaç var seda sayan gereksiz herşeye rağmen yinede pozitifliği yakalamamız şart
Lugatımda 'anne' kelimesinin yer almasını isterdim ama, yok. Bu kelime benim için hiçbir ifade taşımıyor. Peki, annem mi yok, vaaar. Ama anlamı yok, sadece beni dünyaya getiren kadın işte o kadar. Utanmasam adıyla hitap edicem 'anne' diye hitap etmek içimden hiç gelmiyor. Yaşatamadı bana bu duyguyu. Ben yaşamadım, anne misyonunu kazanmış kadından da görmedim, sevgisi nedir tadamadım, dibine kadar yaşadım yanıbaşımda olduğu halde annesizliği, onun kollarında tadamadıklarımı el adamlarında yaşamak istedim kiminde başarıp kiminde başaramasam da, hadi babam döllemeye yaradı ''arkamda annem var kapı gibi korur beni'' dedirtecek hiçbir eylemde bulunamadı. Doğurdu, sadece doğmama neden oldu. Saygım var sadece o da dünyaya getirme zahmetine karşılık. Daha fazlası benden beklenemez zaten..
Bunlar anneyi kötüleme gibi algılanmasın. Sevgi görmemiş birinin, ömür boyu insan yavrusuna sevgi göstermesi çok zor. Tahammül sınırlarını zorlaması gerek, ki ben çok tahammülsüzümdür bazı şeylere karşı. Bünyemden bir varlık ortaya koymak, tüm çilesini çekmek, kazanılan misyona kazanılmamış duyguyu da eklemeye çalışmak, bakmak bakmak ... Yazarken bile boğulur gibi oluyorken, gerçekte dayanılmaz gibi geliyor. 'Bana göre değil çocuk' fikri beynime girdiği andan itibaren yapmamaya özen göstermekle haklı olduğumu şimdilerde daha iyi anlıyorum.
tv'de sağlık programları çoğaldı onun yerine annelik ve ergenlik hakkında programlara ihtiyaç var seda sayan gereksiz herşeye rağmen yinede pozitifliği yakalamamız şart
Lugatımda 'anne' kelimesinin yer almasını isterdim ama, yok. Bu kelime benim için hiçbir ifade taşımıyor. Peki, annem mi yok, vaaar. Ama anlamı yok, sadece beni dünyaya getiren kadın işte o kadar. Utanmasam adıyla hitap edicem 'anne' diye hitap etmek içimden hiç gelmiyor. Yaşatamadı bana bu duyguyu. Ben yaşamadım, anne misyonunu kazanmış kadından da görmedim, sevgisi nedir tadamadım, dibine kadar yaşadım yanıbaşımda olduğu halde annesizliği, onun kollarında tadamadıklarımı el adamlarında yaşamak istedim kiminde başarıp kiminde başaramasam da, hadi babam döllemeye yaradı ''arkamda annem var kapı gibi korur beni'' dedirtecek hiçbir eylemde bulunamadı. Doğurdu, sadece doğmama neden oldu. Saygım var sadece o da dünyaya getirme zahmetine karşılık. Daha fazlası benden beklenemez zaten..
Bunlar anneyi kötüleme gibi algılanmasın. Sevgi görmemiş birinin, ömür boyu insan yavrusuna sevgi göstermesi çok zor. Tahammül sınırlarını zorlaması gerek, ki ben çok tahammülsüzümdür bazı şeylere karşı. Bünyemden bir varlık ortaya koymak, tüm çilesini çekmek, kazanılan misyona kazanılmamış duyguyu da eklemeye çalışmak, bakmak bakmak ... Yazarken bile boğulur gibi oluyorken, gerçekte dayanılmaz gibi geliyor. 'Bana göre değil çocuk' fikri beynime girdiği andan itibaren yapmamaya özen göstermekle haklı olduğumu şimdilerde daha iyi anlıyorum.
Merhaba arkadaşım,mesajını gördüğümde o kadar şaşırdım ki..Ben de işte anneme aynı bu duyguları besliyorum ve aynı sebeplerden çocuk düşünemiyorum..Bana verilmeyen şefkati,bana öğretilmeyen sevgiyi ben nasıl çocuğuma aktarabilirim ki..Bir de içimde bunca yarayla...Kalbimde kendime yetecek kadar bile şefkat yokken..İnan çok iyi anlıyorum seni..
izmit 41 ve sen arkadaşım ben hem babasız hemde sevgisiz büyüdüm,annemın benı öptüğünü üzerime birşey aldığını hatırlamıyorum,uzatmıcam,ama sizler gibi değilim evt çocuk kesınlıkle istemıyorum,ALLAH nasip etmesın ısteme ısteğii bile etmesın,ama benım içimde sonsuz bır sevgi şefkat var,sokak çocuklarından bana en büyük kötülüğü yapmış insanlara kadar sonrsuz bır sevgi ve bu evrendeki herşeye karşı,bence bu ailenın sevgi vermeyişi ile ilgili değil,haa bu arada sevgi ve şefkatla büyütülmüş insnaların farklı olduklarını kabul ediyorum ama,böle büyümüş insnalardada neler olabilioyr,kötü yönde ınanılmaz şeyler yapabiliyor,mesela ben daha sevgi dolu sıcak bur yuvada büyüsem bazı erkek arkadaşlarımla hıç çıkmaış olurdum dıye düşünüyorum,
ama sevgi vermemek almamakla iligli değil diye düşüncem..
Merhaba,ben tam anlatamadım sanırım..İnsan sevgisiz büyüyünce kendine karşı daha acımasız,daha sevgisiz oluyor sadece.Mesela ben kendimi hep eleştiririm,hiç beğenmem bunun gibi..Yoksa tabi ki çevreme karşı hatta fazla sevgili ve şefkatliyim..Bu güne kadar aldığım darbelerin çoğu da hep bu yüzden olmuştur..Yani benim derdim sadece kendimle ve çocuk büyütmek büyük sabır işi sadece buna gücüm yok demek istedim..Umarım anlatabilmişimdir.
yaa evet bende onları düşünüorum..
sadece bebek değil bide olay
eşimlevsanki bebek aramıza giricek gibi gelio
bencillik galiba biraz da benimki
Merhaba arkadaşım,mesajını gördüğümde o kadar şaşırdım ki..Ben de işte anneme aynı bu duyguları besliyorum ve aynı sebeplerden çocuk düşünemiyorum..Bana verilmeyen şefkati,bana öğretilmeyen sevgiyi ben nasıl çocuğuma aktarabilirim ki..Bir de içimde bunca yarayla...Kalbimde kendime yetecek kadar bile şefkat yokken..İnan çok iyi anlıyorum seni..
yaa evet bende onları düşünüorum..
sadece bebek değil bide olay
eşimlevsanki bebek aramıza giricek gibi gelio
bencillik galiba biraz da benimki
zaten akıl işide değil,şu kısa yalan dünyada başkasına adanmış bır hayat:)
bende kendımı eleştiririm,
yaşlı ve emekli fakat çocuğu olmayan kadınlar buraya yazı yazmalarını istiyorum çocuk yok ,torun yok ,çalışma hayatını bitirmiş zamanı nasıl ve kimlerle değerlendiriyorlar ben çok merak ediyor
Ya kizlar hepinizi teker teker sarilmak istiyorum.
Ne kadar kalbimden icimden konusuyorsunuz, sizleri hepinizi cok sevdim valla :)
Keske her birimiz böyle uzaklarda olmasaydikda bir bulsma yapsaydik.
ya kızlar benim yine bir eş adayım var, sizce ne zaman demeliyim acaba çocuk istemediğimiiiii?daha çok yenii.
ya kızlar benim yine bir eş adayım var, sizce ne zaman demeliyim acaba çocuk istemediğimiiiii?daha çok yenii.