Biri bana şöyle bir hikaye anlattı,çouk istermişim bu hikayeden sonra
Çaydanlık düşün,alttaki çaydanlık kayınvalideymiş fokur fokur kaynarmış
üstteki demlik gelinmiş alttaki ile dengeyi kurarmış
çay tabağı kayınpedermiş,olsa da olurmuş olmasa da(ki katılmıyorum nedemek yani)
bardak erkekmiş,dengeyi sağlayan,iletişimi kuranmış aile içinde
sıkı durun,çocuk da şekermiş,onsuz çay olmazmış
ben hemen cevap verdim tabi
Aaaaaa ben çayıma şeker atmam kiiiiii
bumudur yani çaydaki şeker kadar basitmi çocuk işi
sohbet güzel gidiyor,yenı arkadaşlar bıraz siz dökün içinizi,
dayım vefat etti,aynı kazada bacanağı ölümden döndü,ve çokda zengın ıkısıde,
dayımın baldızı sürekli ağlıyomuş,ama yengem(çocuğu yok 50 yaşında)dayım öldüğü halde çok metanetli imiş,aradan bır ses,teyzemın beyi,ne dedi bir bilsenız,baldızı anne imiş daha duygusal merhametli olurmuş,ama yengem çocuğu yokmuş,daha katı olurmuş,anne ile anne olmayan bır olurmuymuş,şok oldum,bunu söyleyen bır erkek,haa ama bu enıştem varya 4 çocuğu var,sofrada çocuklarının gözünün için bakar,lokmalarınızı sayar yanı içi rahat etsin diye,korkunç düşkün çocuklarına,onlarsız lokma geçmez boğazından,bızde babasız buyuduk diye yanına gidince gözleri dolar üzüntüden,yeğenlerımde babaları öldü diye,onları ziyaret eder
ama böle düşünüyor,çocuğu olmayan mehametsız kadın olur derler,bendeki merhamet 100 insandn birinde olur,zaten aşırı vicdan ve merhametten çocuk sahıbı olmak istemıyorum,kaldıramam biliyorum
Hiç çocuğu olmamış,yaşı ilerlemiş tanıdıklarınız var mı?
Ne düşünüyorlar,nasıl yaşıyorlar?
tatlım çocuğu olmamış başka,istemeyıpte yapmamış başka,benım var,yengem olmuyomuş,gayte mutlu,55 yaşında,genç kzı gibi:)
Kanal Turk te Mona Lisa Gülüşü adlı film var,izleyin
hemen açtım kanal türk üşakkıdı:smiley-cool:
Hiç çocuğu olmamış,yaşı ilerlemiş tanıdıklarınız var mı?
Ne düşünüyorlar,nasıl yaşıyorlar?
Hiç çocuğu olmamış,yaşı ilerlemiş tanıdıklarınız var mı?
Ne düşünüyorlar,nasıl yaşıyorlar?
benim yengem ve dayımın çocukları olmadı maalesef canım. 15 senedir evliler ve 39 yaşındalar. Yengem de sorun var çift rahmi varmış birini girişi tamamen kapalı birininde ortası kapalıymış o yüzden olmuyor tüp bebekte olmuyor ama çok güzel giden bir evlilikleri var. Bu konuları hiç konuşmayız sormayız kendisi anlatmıştır. Yiğenleriyle, akrabaların çocukları ve torunlarıyla avunurlar çok üzülüyordurlar mutlaka ama belli etmezler ama canım dayım birinin bebeği lupta görmeye gittiğinde Allah size de versin dediklerinde gözleri dola ama saklar hep..
Ben de bu konuda karışık duygular içindeyim.
Arkadaşlarım ve benden küçük tüm kuzenlerimin çocukları oldu. Bazıları evlenip ilk ay içinde hamile kaldılar. Çocukluğumdan beri onlardan farklıydım. Oyuncaklarla tuhaf tuhaf evcilik oyunları hiç oynamadım, ilkokul yıllarında arkadaşlarım bebek gördüklerinde anne rollerine girerlerdi, yüzlerini seslerini değiştirilerdi, ben korkmuş gözlerle onları izlerdim. Daha çok kendini geliştirme meraklısı, sosyal ama sürekli hayata dair soruları olan bir çocuktum, büyüdüm hala öyleyim.
Bir yaştan sonra annelik hormonların çalışacak, duygularına engel olamayacaksın dediler, 30'u ortalamaya az kaldı hormonlarım bozuk herhalde.
Ama bazen sadece doğanın kadınlara verdiği o gücü tatmak istiyorum. Bazen çocuklarınızı sık boğaz etmeyin rahat bırakın dediğimde "anne olunca anlarsın" diyenlere inat hamile kalmak istiyorum ki onlar anlasınlar asıl. Annelik çok emek isteyen bir görev ve bu emekleri küçümsemeye kimsenin hakkı yok. Ama benim etrafımda duyduğum bazı anne sohbetleri de beni soğutuyor, bıktırıyor. Ben seni baktım büyüttüm altını temizledim der bazı anneler.. Dediğim gibi saygısızlık değil amacim. Ama yapmayın etmeyin ya, siz istediniz siz doğurdunuz, çocuğa doğmak ya da doğmamak arasında bir seçim verildi mi hayır. O zaman normal olanı da bakıp büyütüp altını temizlemek değil mi? Bir de bilseydim daha çok çocuk doğururdum, hepsi bana bakardı gezdirirdi diyenler var. Tabii ki çocuğundur bakar, ama geleceğini sigortaya almak için doğurmuyorsun ki. Bu cümleler beni mahfediyor, içimde kıvılcımlar büyüyor her duyduğumda. Kadınlara verilmiş bu doğurma gücünün sürekli duygusal konulara alet edilmesi, filmlerde hayırsız evlat zavallı anne konularıyla beyin yıkanması, artık bunun toplumumuzun bir hastalığı haline getirilmesi, çocuklara da böyle psikolojik baskı yapılması ne kadar yanlış . Benim gibi bu konulara hassas olan çocuksuz veya çocuklu pekçok kadın var. Artık tanıdığım pek çok anne zaten bu konularda daha bilinçli ve bunu görmek hoşuma gidiyor.