- 14 Ağustos 2007
- 7.543
- 23
Valla ben birazcık patavatsız mı desem kendime ,açık sözlümü desem lafı yapıştırıyorum.Karşımdaki gereksiz birşey söylüyorsa onun yaptığı ayıbı yüzüne vuruyorum.Öyle rahat oluyorki karşındakini ayıbıyla baş başa bırakıyorsn rengi mor bir şekilde.laelaelaelaelae
Bir süre sonra gerçekten de başka çare kalmıyor insanda. Eskiden ben de kendimi tutar, sabrederdim. Ancak bunun boşuna bir sabır olduğunu ve bu düşüncesiz insanlara kendi dilleriyle cevap verilmesi gerektiğine karar verdim. Her zaman hani benim, bizim kendi kararımız, ancak çocuk isteyip de yıllarca uğraşan ve kavuşamayan insanlara da aynı şekilde davrandıklarına şahit olduğum için biraz çenelerini tutmaları gerektiğini bir şekilde anlamaları gerektiğini savunuyorum. Ama insanoğlu acımasız, kendi mutsuzluklarını insanları mutsuz ederek bastırmaya çalışan o kadar çok insan var ki...
sanki bu benim kendi başıma aldığım bi karar...
bana en çok da çocuğun olmuyormu lafı dokunuyor
aklı başında olanlarda bu kadar korundunuz bundan sonra olmaz diyorlar.ne mantıkla söylüyolarsa.
artık istiyoruz Allah nasip ederse olur inşallah ama çevre istedi diye değil zamanının geldiğini düşünüyoruz eşim ve ben
kimse umrumda olmadı ama zaman zaman sinirden ağladığımda oldu bu konuşulanlar yüzünden
umarım dilediğiniz gibi çocuğunuza kavuşursunuz, bu kadar bilinçli hareket ettiğiniz için, çocuğunuza sevginizi anne-baba olarak hissettireceğinizi düşünüyorum. bu insanlar başkalarının hayatları hakkında bu kadar cümle kurma hakkını kendilerinde nasıl buluyor anlayamıyorum ...
Cok mutluyum cocugum olmadigi icin, 10 senedir evliyim ama bir gün bile cocuk yapmak icimden gelmedi ( daha öncede yazmistim zaten :) ).
Cünkü her insan degisiktir, yasadiklariyla ve hayat tecrübesiyle onun icin genelleme yapmamak olmaz, sadece benim acimdan baktigimda, hayatimda yaptigim en dogru karar diyorum hep.
Belki bazi kararlar bilinc altimizda hafizali. Yani gecmiste yasadiklarin, gelecekte verecegin kararlari etkiliyor.Belki kiz cocugu olmamin bedelini ödedim cahil düsüncelere, erkek olmadigim icin sevilmedim ilk dogdugum zamanlar...
Belki eskiden maddi sorunlarin verdigi korkulardi...
Belki belki belki.....sonuc bu ...pismanmiyim hayir degilim tam aksine...
kırmızıyla işaretlediğim sözlerini ben yazdım sandım. çok haklısın. ben kararımı düşündüğümde, erkek arkadaşım için de aynı şey geçerli, kesinlikle bir nedene bağlanabilecek basit bir konu değil. insan böyle bir karar verdiyse, nedenleri vardır, ha bir nedeni de olabilir kimseyi ilgilendirmez. ama konuşmadık istemedikçe insanın üstüne gelen tipler, bilip bilmeden konuşanlar...
bu arada bilip bilmeden "aman nolcak canım büyükanneler dedeler bakıverir!" bu sözü o kadar çok duydum ki, 1. insan belli bir yaşa kadar anne olabiliyor, doğa bile bunu düşünmüş, çocuğa bakabilme gücünü, 2. bakalım o insanlar hayatta mı? 3. tüm hayatımı planlamak ister misiniz? 4. o insanlar böyle bir şey istiyor mu? ....