- 13 Nisan 2011
- 3.665
- 251
- 36
İlginç...
Eşimin bir sözü vardır,hayvanı hayvan gibi,insanı insan gibi sevmek lazım der.
Hayvan sevmek güzel şey ama hayvan sevgisi ile evlat sevgisi kıyaslanamaz bile.
Çocuksuz insanların hayatına özenmediğimize inanmıyorsunuz ...Bu sizin fikriniz.. Bu şekilde mutluysanız mutlusunuzdur kime ne.....Sizinle hiç bir derdim yok....Tanımam etmem...Fikirlerinize saygı bekliyorsunuz,bu sizin için de geçerli değil mi ? Fikrimi yazıyorum..Herkes aynı düşünecek diye bir şey yok...Topikte her yere bakıyorum...Yasak yok ya....Sizin fikirlerinizde olmayan biri olunca hemen kızıyorsunuz....Hepsi bu ....
sonuna kadar katılıyorum, hem de anlayarak, gözümün önüne getirerek. 3 kat aşağı iniyorum, postayı alıp eve çıkıyorum. aman yarabbim, sanırsın 1 haftadır yokum. o nasıl zıplama, o nasıl etrafımda dönme, o nasıl sevinç :) bir kap mama, bir kap su ile, koşulsuz sevgi nasıl alınabilir, işte böyle. gece uyandı derdi yok, altına yaptı derdi yok, evde yalnız bırakamam derdi yok, ağlaması yok, kendi yiyor kendi içiyor kendi uyuyor yahubir köpekten aldığım hazzı, hatta uzaktan bile olsa bir köpek gördüğüm zaman aldığım hazzı hiç bir çocuk/bebek vermedi, veremez.
bana söylediğiniz bu lafın ne kadar saçma olduğunun farkına varacak mısınız acaba? ben diyorum ki "çocuk sevmiyorum, sempati duymuyorum, hatta rahatsız oluyorum, doğurmayı düşünmüyorum, annelik iç güdüsü bende yok."
siz diyorsunuz ki "Eşimin bir sözü vardır,hayvanı hayvan gibi,insanı insan gibi sevmek lazım der." pardon hayvan gibi sevmek ne demek? insan olanı 10 üzerinden 10la severiz de, hayvanı 5le mi severiz? siz öyle olabilirsiniz, bende ise durum tam tersi.
Öncelikle,sözlerinize dikkat edin.Benim sözlerime saçma demek,haddiniz değil.
Annelik içgüdüsü sizde olmayabilir,çocuk sahibi olmak istemeyebilirsiniz.Sizin kararınızdır,buna sözüm yok.
Benim ilginç bulduğum,köpek sevgisini evlat sevgisinden üstün tutmanız.
Çocukları yererken,köpekleri övmeniz.
Hayvanı hayvan gibi,insanı insan gibi sevmek,evet...
İyice düşünürseniz çok derin ve doğru bir sözdür.
Hayvan gibi : Hayvan olarak,hayvan diye...
Daha açayım isterseniz.Bitkiyi bitki gibi,çiçeği çiçek gibi,eşyayı eşya gibi sevmek.
Nedense çoğu kişi,köpekler birçok insandan daha dost der.Ama mesela kimse annemden,babamdan daha çok seviyorum demez.
Konu çocuğa gelince...Çocuğu olup ta köpeğimi çocuğumdan çok seviyorum diyen duymadım,olmaz zaten.
Ben köpek sevgisini biliyorum,merak etmeyin.Evlat sevgisini de biliyorum.
Yani sizden daha iyi kıyas yapabilecek durumdayım.
Farazi duygularla yaptığınız yanlış kıyas,bir anne olarak beni son derece rahatsız etti.
ben de sizin çocuk sevmenizi ilginç buluyorum. garip geldi bu söz size değil mi? hatta saçma gelmiş bile olabilir. sizin bana yönelik yazdıklarınız da aynı hisleri uyandırıyor bende. köpekleri çocuklardan üstün bulup bulmama meselesi değil bu, çocukları rahatsız edici buluyorum, sevmiyorum daha açık nasıl anlatabilirim? sizi rahatlatıp, bana saldırmanıza son verecekse, söyleyeyim; bir çok akraba üyelerinden daha çok seviyorum köpeğimi. çocuk dediğinse, ömür törpüsü.
daha da garip olsansa, çocuk sahibi olmak, doğum, hamileyim... vs gibi hiç bir başlığa gidip, bizim orada yazanlara saldırmamız, ama bu başlığa gelip insanların bize saldırması. neden?
allahım yarabbım hayvan sevgısı ayrı evlat sevgısı ayrı ne kadar sacma bı karsılastırma ınanamıyorum hayvanlarıda sevıyoruz tamam ama bu kadarda olmaz cocuktan tıksınenler ay ozgurluk dıyenler ne bu ıstemıyor olabılırsınız saygı duyuyoruz ama lutfen mantıklı bı sekılde duygularınızı yansıtın bıze buraya gırıp fantazı falan yapıyorlar dıyosunuz ısımız gucumuz yokta fantazı yapıcaz buraya gırıp bızım fıkır sunmamıza sebeb sızın annelıgı cocukları konusurken dıkkatsız sevgısız ve saygı sınırlarını zorlayacak sekılde fıkırlerınızı beyan etmenız daha duzgun olsa kelımeler fıkırler ınanın cevap verme geregı hıssetmeyız ıstemıyoruz cocuk bıze bu fıkır uzak deyın bırakın yok otobuste yer degıstırıyorum yok anneler soyle yok boyle bunları konusurken annelerınızı unutuyormusunuz bır zamanlar cocuk oldugunuzu bılmıyormusunuz sızden nefret eden buyuklerın olması o zaman sıze ne kadar ıncıtıcı gelırdı bunu algılayamıyormusunuz ben bu artıst konusanlara kızıp yazıyorum yoksa benı ne ılgılendırır ıstememenız olur gayet normaldır allah sıze o duyguyu vermeyebılır ama lutfen karalamadan ayırt edıcı olarak dusuncelerınızı beyan edın herseyın yerı ayrı benımde evde koca bır akvaryumum var cocugumla beraber bakıyoruz yenı yurumeye basladı akvaryum tepesıne devrılecek dıye yerını degıstırdım devrılınce balıklarıma bısey olur dıye degıl cocuguma bısey olur dıye balıklarımıda sevıyorum tatıle gıderım anahtarımı komsuma bırakır doyurmasını tembıhlerım ararım ıkı gunde bır ama evlat baska lutfen cocuklara karsı bıraz hassas olun öcu degıl onlar kacılacak
çocuklardan bana bir şey bulaşacak diye kalkmıyorum otobüste, anneleri çocuklarını zaptetmediği için kalkıyorum. saçımı çeken mi dersin, oyuncağını yüzüme gözüme atan mı dersin, kolumu cırmıklayan mı dersin, hepsini yaşadım. gıcık tarafı, çoğu annenin "çocuğu mazur görmek zorunda" düşüncesi. hayır efendim, tolerans göstermek zorunda değilim, saçımın çekilmesini normal karşılamak zorunda değilim. çocuk benim çocuğum değil, akrabam değil. çocuğunu eğittiğini sanıp, yarım saat boyunca "ağlarsan ağla" diyerek, çocuğunu susturmuyorsa bir insan, buna da katlanmak zorunda değilim. başka insanları rahatsız ederek çocuk eğitilmez zaten.
sizin çocuk sevmemenize yorum yapacak değilim .. fakat çocuk terbiyesinden bahsettiğiniz şu yorumunuz beni rahatsız etti .. eğer 1-2 meleğin davranışlarına ve bilinçli yapmadığı aşikar davranışlarına 3-5 saniye kadar bile tahammül edemiyorsanız ALLAH size biraz merhamet ve anlayış nasip etsin ... ve ''ağlayabilirsin ama bu istediğini yapmayacağım'' demek bir terbiye şeklidir çocuğa her ağladığında istediğinin olacağı imajını vermemiş olursun .. ve çoğu zaman sizin sandığınızın aksine susmayabilir o çocuklar,, annede çaresiz kalabilir ama siz bunu anlayamassınız ,, hiç bir anne bebeğinin ağlamasından zevk almaz ama siz rahatsız olmayın diye değil çocuğu için istemez bunu öncelikle ..
çocuklardan bana bir şey bulaşacak diye kalkmıyorum otobüste, anneleri çocuklarını zaptetmediği için kalkıyorum. saçımı çeken mi dersin, oyuncağını yüzüme gözüme atan mı dersin, kolumu cırmıklayan mı dersin, hepsini yaşadım. gıcık tarafı, çoğu annenin "çocuğu mazur görmek zorunda" düşüncesi. hayır efendim, tolerans göstermek zorunda değilim, saçımın çekilmesini normal karşılamak zorunda değilim. çocuk benim çocuğum değil, akrabam değil. çocuğunu eğittiğini sanıp, yarım saat boyunca "ağlarsan ağla" diyerek, çocuğunu susturmuyorsa bir insan, buna da katlanmak zorunda değilim. başka insanları rahatsız ederek çocuk eğitilmez zaten.
sizin çocuk sevmemenize yorum yapacak değilim .. fakat çocuk terbiyesinden bahsettiğiniz şu yorumunuz beni rahatsız etti .. eğer 1-2 meleğin davranışlarına ve bilinçli yapmadığı aşikar davranışlarına 3-5 saniye kadar bile tahammül edemiyorsanız ALLAH size biraz merhamet ve anlayış nasip etsin ... ve ''ağlayabilirsin ama bu istediğini yapmayacağım'' demek bir terbiye şeklidir çocuğa her ağladığında istediğinin olacağı imajını vermemiş olursun .. ve çoğu zaman sizin sandığınızın aksine susmayabilir o çocuklar,, annede çaresiz kalabilir ama siz bunu anlayamassınız ,, hiç bir anne bebeğinin ağlamasından zevk almaz ama siz rahatsız olmayın diye değil çocuğu için istemez bunu öncelikle ..
aynen yerden göğe katılıyorum sıze bu kadar guzel ve sevgı dolu anlatılır bısey