- 19 Kasım 2014
- 2.971
- 2.973
Konudan bağımsız ama görünce hemen yazmak istedim dört beş gün önce benim de oğlumun bacağına makarna döküldü aklım yerinden oynadı yanık çok zormuş şimdi doktorun verdiği kremleri kullanıyoruz ama bazı yerleri su topladi bekleyeceğiz dedi doktoru yaraları iyilestikten sonra iz kalmaması için birşey kullandınız mı acaba bu arada minige de çok çok geçmiş olsunAh ah en önemlisi sağlıklı olsun ne alaka diyeceksiniz belki ama benim iki yaşındaki kızımın bacağına ve ayağına benim 1 saniyelik unutkanlığım yüzünden kaynar çaydanlık devrildi Rabbimin verdiği emanete sahip çıkamadım benim yüzümden ne acılar çekti yavrum o günden beri ben eski ben değilim. Demem o ki bu boş düşünceleri kafanızdan atın hamileliğin tadını çıkarın kızınız doğunca ona sımsıkı sarılıp sahip çıkın 12 yaşında da bi oğlum var kızım da 3 yaşında olacak ikiside aynı benim için Rabbim bütün çocuklarımızı kazadan beladan korusun İnşaallah Allah'a emanet olun.
Çocukları kendimize yoldaş olsun, bize baksın, yükümüzü çeksin diye değil de sağlıklı, mutlu, güçlü bir BİREY olsun, kendine ışıl ışıl bir hayat çizebilsin diye doğurursak dünya daha iyi bir yer olabilir hanımefendi. Çocuğum benimle reels çekmek, bi örnek giyinmek, kanka olmak zorunda değil. Arkadaş değiliz biz ebeveyn-çocuğuz. Aradaki bu ilişkiyi "ay biz anne çocuk değil kankayız" diye kuranlar sınır çizme konusunda ciddi sıkıntılar yaşarlar. Çocuğun reels çekecek kankadan önce ona yol gösteren, gerektiğinde tavrını koyan ebeveyne ihtiyacı var. Erkek kardeşiniz annemizin arkadaşı değil, elbette arkadaşları ile vakit geçirecek. Annenize saygısızca davranmıyor, şiddet uygulamıyor, ihmal etmiyorsa ben bir sorun göremedim bu durumda.Kız evlat öz evlat diye boşuna dememişler. Mesela bir erkek kardeşim var, var demeye şahit ister. Anneme gider, 1 saat oturmadan sürekli arkadaşlarıyla buluşur. Kadın yapayalnız zaten bi oğlum gelse de sohbet etsem vakit geçirsem die beklio. Erkek çocuk bi yaştan sonra yok, ama kız öylemi ölene kadar senin arkadaşın. Bi arkadaşımın 2 kızı var, heralde onun kadar özendiğim insan yok, tatillere hep beraber giderler, reelslar çekerler, birbirlerinin kıyafetlerini giyerler. Eskiden erkek isterlerdi evet genelde güçlü soyadı olan aileler işleri devam ettirsin falan diye. Ama bak şimdi iş hayatındaki güçlü kadınlara babaların miraslarını benim diyen erkekten daha iyi idare edip büyütüyorlar. Artık geçti o erkek adamın oğlu olur dönemleri. ( btw erkeğin de hayırsızı, kızın da hayırsızı var tabi genel konuşuyorum)
Çocukları kendimize yoldaş olsun, bize baksın, yükümüzü çeksin diye değil de sağlıklı, mutlu, güçlü bir BİREY olsun, kendine ışıl ışıl bir hayat çizebilsin diye doğurursak dünya daha iyi bir yer olabilir hanımefendi. Çocuğum benimle reels çekmek, bi örnek giyinmek, kanka olmak zorunda değil. Arkadaş değiliz biz ebeveyn-çocuğuz. Aradaki bu ilişkiyi "ay biz anne çocuk değil kankayız" diye kuranlar sınır çizme konusunda ciddi sıkıntılar yaşarlar. Çocuğun reels çekecek kankadan önce ona yol gösteren, gerektiğinde tavrını koyan ebeveyne ihtiyacı var. Erkek kardeşiniz annemizin arkadaşı değil, elbette arkadaşları ile vakit geçirecek. Annenize saygısızca davranmıyor, şiddet uygulamıyor, ihmal etmiyorsa ben bir sorun göremedim bu durumda.
İstemeden sizi kırdım sanırım,şöyle açıklayayım; çocuğumuzun bizimle seve isteye vakit geçirmesi muhteşem bi şey bence de ve öyle olmalı da ama çocuklar büyüdükçe kendi çevrelerine kendi hayatlarına daldıkça bizim hayatımızdan uzaklaşıyorlar. Bu üzücü ama normal. Kardeşinizin 20li yaşlarında falan olduğunu tahmin ettim, yanlışsam düzeltin. Arkadaşlarını size tercih etmesi bu yaşlarda normal, hayatını kuruyor, yolunu çiziyor, hayırsızlık olarak düşünüp üzülmeyin demek istemiştim ama üslubun sert olmuş sanırım"Çocuklarımızı bize baksın yükümüzü çeksin die değil "kısmı hariç hiçbir söylediğinize katılmıyorum. Kaldıki yazdığım cümlelerin hiçbirinde zorunluluk diye bir kelime yok. Yapılanlara duyulan imrenme özenme, öyle olma isteği var. Haa bir de ilişkiyi sadece " saygısızca davranmamak- şiddet uygulamamak" gibi basit özelliklere sahip olan bir duruma indirgemenizi ve aksinde sorun görmemenize de üzüldüm şahsen. Umarım çocuklarınız size sadece saygısızca davranmamanın + şiddet uygulamamanın yanında sizinle vakit geçirmekten hoşlanırlar, beraber aktivite yaparlar, sizi görmeyi dört gözle beklerler.
Hayatım boyunca duyduğum en saçma dert. Daha 1. Doğmamış 2.-3. derdine düşmüşsün. Sağlıklı bir evladın ne demek olduğunu bilmeyenlerin yaptığı ahmakça bir ayrım bu. Oğlum var eşimin ailesindeki tek erkek torun ( ha onlar için fark etmez kız olsa da aynı severlerdi) oğlum atipik otizmli ,konuşmuyor, yemek yemiyor, duygu durum bozukluğu yaşıyor yabi sevincini de öfkesini de kontrol edemiyor. Oğlumun ağzından bir cümle duysaydim da ,konuştuğunu görseydim diye etmediğimiz dua yok. Asla anlamayacaksınız !En uygun yer burası diye düşündüm.
Merhaba hanımlar kısaca yazacağım ama lütfen beni yargılamayın anlamaya çalışın. Ben kız erkek ayrımı yapan birisi değilim. Ve hatta kız bebişleri kız çocukları çok seviyorum çok tatlılar sanki Allah özellikle böyle güzel yaratmış erkek çocuklarına göre. Şimdi benim bir kızım olacak hamileyim çok şükür. Kuzenimin iki kız çocuğu var ve ona inat sürekli oğlu ile paylaşım yapan eltisi var. Her paylaşımında oğlumda oğlumu vurguluyor . Toplumumuzda da böyledir ya hepimiz aynı toplumdayız sonuçta. Sizde eminim bunları gördünüz. Bi marifet değil erkek çocuk doğurmak evet bu sadece Allah tan gelen bir şey kuranda da yazıyor . Yengemin de 3 kız çocuğu var ve yaşlandı artık. Benim de içimde evlenmeden önce çocuğum olmaz korkusu vardı şimdi ise ikinci de kız olursa 3. Yü nasıl denerim 3 de kız olsa 4. De hiç deneyemem korkusu var. Ben bunu nasıl aşacağım. Ha bunun tam tersi olsa vallahi o zaman da üzülürdüm komşumuzun 3 erkek çocuğu var mesela keşke hep 3. Kız istedi ama o da erkek oldu. Biliyorum diyeceksiniz hiç çocuğu olmayanları düşün ama biz hayatımızı olumsuz şeyleri düşünüp olumlu şeylere odaklanırsak hep hep, bu sefer de kendimizi kandırmaya dönecek. Hani benim elimdekiler bunlar ben bunlara sevinirim ya da bunlara üzülürüm. Eminim benim gibi düşünen bir çok kişi var şuan. Allah affetsin ama erkek çocuğunu yemin ederim sadece toplumda çevrede erkek çocuk olayı var diye istiyor hale geldim. Yoksa kız çocuklarını çok ama çok seviyorum dedim ya sanki Allah özellikle kız çocukları bu kadar tatlı hayırlı efendi yaratmış.
Düşünüyormuş. Ama kıza bayılıyor, erkek canavar. MIŞ. Yersek.Oğlunuz olana kadar doğurmayı düşünmüyorsunuz değil mi/
Erkekler size göre ailesiyle beraber vakit geçirmekten keyif almıyor mu yani?"Çocuklarımızı bize baksın yükümüzü çeksin die değil "kısmı hariç hiçbir söylediğinize katılmıyorum. Kaldıki yazdığım cümlelerin hiçbirinde zorunluluk diye bir kelime yok. Yapılanlara duyulan imrenme özenme, öyle olma isteği var. Haa bir de ilişkiyi sadece " saygısızca davranmamak- şiddet uygulamamak" gibi basit özelliklere sahip olan bir duruma indirgemenizi ve aksinde sorun görmemenize de üzüldüm şahsen. Umarım çocuklarınız size sadece saygısızca davranmamanın + şiddet uygulamamanın yanında sizinle vakit geçirmekten hoşlanırlar, beraber aktivite yaparlar, sizi görmeyi dört gözle beklerler.
Kız erkek olarak değil de sadece birey olarak görebilseler böyleleri çoğu kişinin pek çok travması hiç olmayacaktıErkekler size göre ailesiyle beraber vakit geçirmekten keyif almıyor mu yani?
Kusura bakmayın ama insan türünün iki cinsiyetini bambaşka yaratıklar gibi görülmesini anlamıyorum.
Kızlara yapılan bu ayrım da eskinin erkek çocuksularının yaptıklarından farklı değil. Aynı cinsiyetçilik aynı cahillik
kendi nasıl ki? :)Biraz cahil insanlardan kendinizi soyutlayin.
Düşünce yapınızı acilen değiştirin. Onu bunu bırakıp sağlıklı bir evlat için dua edin. Büyük konuşursanız Allah korusun ya evladınızdan olursunuz ya da evladınızla sınanırsınız. İkinci oğlan oldu diyelim hasta olursa engelli olursa ne yapacaksınız? Ya da sağlıklı oldu diyelim hayırsız evlat olursa sizi perişan ederse ne olacak?Benim de içimde evlenmeden önce çocuğum olmaz korkusu vardı şimdi ise ikinci de kız olursa 3. Yü nasıl denerim 3 de kız olsa 4. De hiç deneyemem korkusu var. Ben bunu nasıl aşacağım.
Evet almıyor, teşekkürler.Erkekler size göre ailesiyle beraber vakit geçirmekten keyif almıyor mu yani?
Kusura bakmayın ama insan türünün iki cinsiyetini bambaşka yaratıklar gibi görülmesini anlamıyorum.
Kızlara yapılan bu ayrım da eskinin erkek çocukçularının yaptıklarından farklı değil. Aynı cinsiyetçilik aynı cahillik
Yeni dönemde de erkek çocuğu yerme, kötüleme diye bir şey türedi.Böyle diyerek, ötekilestirilerek büyütülen erkek çocuklardan hayır bekleyecekler birde. İlla bir tarafı övüp diğerini gömmemiz gerekiyor sanki.erkek doğuruyorum diye de bana zorbalık yapılıyor çevreden. herkes tıpkı sizin gibi "kız çocuğu çok başka, kız çocuk mükemmel, erkek çocuk evde beslenmez" vs diyor. çocuk çocuktur bu ayrımcılık hiç sağlıklı gelmiyor bana.