Keşke benimde bu kadar ilgilenebildiğim, çok sevdiğim hayvan dostum hatta dostlarım olsaydı.Ama sanırım hiçbir zaman alamayacağım.Kafana göre biryere gidemezsin mesela onuda düşünmek zorundasın, tatile çıkarken nereye bırakacaksın hep sorun olur.En çok sorumluluğu bana ağır gelir.Şu pet shoplardan hayvan alıp bakamayınca sokağa atan insanlardan nefret ediyorum zaten.Sorumluluğunu alamayacaksan neden kalkışıyorsun? diye sormak lazım o insanlara.Hiç mi vicdan azabı çekmiyorlar acaba? Birde onca barınaklar varken onca bir yuvaya ihtiyacı olan varken pet shoplardan hayvan almak baştan çok yanlış zaten.Aklıma pilotus'un bu söyledikleri geldi.Üşenmedim aradım buldum;
Kesinlikle katılıyorum. Ne yapalım hayat tercihlerden ibaret. Bu tercihimizin sonuçlarına (avantajlarından, güzelliklerinden mahrum kalmak gibi) katlanacağız artık.Kopekleri cok ama cok seviyorum ama hicbir zaman bir kopek almayacagim. Cunku bir kopek sahibi olmak ortalama 16 yil o hayvani hergun yuruyuse cikartmak, kakasini toplamak, arada bir veterinere goturmek ve tatile gidecegim zaman onu emanet edecek birini bulmak demek. Cocuk buyutmenin yaninda bir HIC bu sorumluluk. Ama bu bile fazla bana gore.