Öncelikle sayfayı açan arkadaşa teşekkür ederim uzun zamandır klübe girip birşeyler paylaşmamıştım önceki mesajlarımı okursanız "tüpbebek" kısmında aktif olduğumu görürsünüz. Sayfa ne çok eleştirilmiş ne çok şey söylenmiş anlamıyorum ki ilgimi çekmeyen ve kendimden birşeyler bulamadığım sayfalarda dakikamı bile harcamam bence herkes öyle yapmalı. bu okuduklarımız bile insanların mutsuzluğa daha meyilli olduğunu gösteriyor..
Sonuç itibariyle çocuğum olsun isteyen biriyim ama hayırlısı ile nasipse derim, 10 yıllık evliyim hep aynı şeyi söyledim, 10 yılımı zehir etmedim anın tadını çıkarmaya çabaladım. Çok zor günler geçirdim bu zorluklar eşimle birbirimize daha sıkı bağlanmamızı sağladı.
Türkiyede aile diyince çocuk, kadın diyince çocuk anlaşılıyor ve insanların cahillikleri gözlerini kör ediyor ne yazık ki ve etrafımızdakiler canımızı acıtmak için eksiklik gibi gözümüze sokmak istiyorlar bütün bunlara karşı dimdik durmak hayatı kend iistediğin gibi yaşamak zor da olsa başardıkça daha zevk veriyor insana.
hangi yaşadığımı anlatsam bilemiyorum bir gün bir komşumuz "bak eltin iki çocuk yaptı sen hala otur, neyi bekliyorsan " derken eltime "ohh herkes çalışıyor sizin binada herkes senin çocuklarına çalışıyor değil mi "demiş, eltim çok üzülmüş bunu duyunca ne diyeceğini bilememiş. oysa ben verdim cevabını "Allah ne zaman isterse o zaman verir, biz bu şekilde de gayet mutluyuz" demiştim. sonra gene bir bayramda akrabaları gezerken herkes çoluk çocuklarını anlatıp gözlerini bana çevirdiklerinde "eee sizinde olmuyor değil mi çaresine baksanıza" dediler. Siz en son ne zaman sinemaya gittiniz? biz buraya gelmeden önce sinemaya gittik çok eğlendik geçen hafta fotoğraf çekmek için gölyazıdaydım vbb bir sürü yaptıklarımı saydım... işte bu tarz banal konusmalar sonrasında da uzaklaştım o tip insanlardan.
beni anlayan beraber oturup sohbet ettiğimizde değerlerden konuşabileceğim insanlar var etrafımda şükürler olsun.
fırsat buldukça tiyatroya,sinemaya gidiyorum, kitap okuyorum , ufak tefek yazılar yazzıyorum, anılar biriktiriyorum ve faydalı şeyler yapmaya çalışıyorum devlet memuruyum işim bahsettiğiniz kadar sevilecek türden değil ama iyi yaparak ve insanlara yardımcı olarak iç huzurumu yakalamak istiyorum.
Sonuç itibariyle çocuğum olsun isteyen biriyim ama hayırlısı ile nasipse derim, 10 yıllık evliyim hep aynı şeyi söyledim, 10 yılımı zehir etmedim anın tadını çıkarmaya çabaladım. Çok zor günler geçirdim bu zorluklar eşimle birbirimize daha sıkı bağlanmamızı sağladı.
Türkiyede aile diyince çocuk, kadın diyince çocuk anlaşılıyor ve insanların cahillikleri gözlerini kör ediyor ne yazık ki ve etrafımızdakiler canımızı acıtmak için eksiklik gibi gözümüze sokmak istiyorlar bütün bunlara karşı dimdik durmak hayatı kend iistediğin gibi yaşamak zor da olsa başardıkça daha zevk veriyor insana.
hangi yaşadığımı anlatsam bilemiyorum bir gün bir komşumuz "bak eltin iki çocuk yaptı sen hala otur, neyi bekliyorsan " derken eltime "ohh herkes çalışıyor sizin binada herkes senin çocuklarına çalışıyor değil mi "demiş, eltim çok üzülmüş bunu duyunca ne diyeceğini bilememiş. oysa ben verdim cevabını "Allah ne zaman isterse o zaman verir, biz bu şekilde de gayet mutluyuz" demiştim. sonra gene bir bayramda akrabaları gezerken herkes çoluk çocuklarını anlatıp gözlerini bana çevirdiklerinde "eee sizinde olmuyor değil mi çaresine baksanıza" dediler. Siz en son ne zaman sinemaya gittiniz? biz buraya gelmeden önce sinemaya gittik çok eğlendik geçen hafta fotoğraf çekmek için gölyazıdaydım vbb bir sürü yaptıklarımı saydım... işte bu tarz banal konusmalar sonrasında da uzaklaştım o tip insanlardan.
beni anlayan beraber oturup sohbet ettiğimizde değerlerden konuşabileceğim insanlar var etrafımda şükürler olsun.
fırsat buldukça tiyatroya,sinemaya gidiyorum, kitap okuyorum , ufak tefek yazılar yazzıyorum, anılar biriktiriyorum ve faydalı şeyler yapmaya çalışıyorum devlet memuruyum işim bahsettiğiniz kadar sevilecek türden değil ama iyi yaparak ve insanlara yardımcı olarak iç huzurumu yakalamak istiyorum.