Kesinlikle evet ama bu hakkiniz varken yasamanz gerek heleki bide istiyosanz istemeseydnz zatn sorun yoktu bnce bu hakkinizi birakmayn esinize karsi asla sizi yanls yonlendrmek yada kotu bi amacim yok ama fedakarligi cok yapan biri olarak bu kadar cok istedgnz biseyden vazgcmeyn derim yinede tabiki karar sizin zaman her zamn bi kadinin aleyhinedirElle tutulur bir sebep yok ki...
En azından bence... Bir ara hazır değilim dedi, bir ara ben sana doyamadım henüz dedi, bir ara iş ve sağlık sorunları oldu ama asla bebek olayı etkilemeyecek şeyler onları bahane etti. Şimdide corona...
Ama diyorum ya bence hepsi bahane en başında istemiyorum demişti, ben çocuk şartı koyunca yönü değişti.
Şimdi benden de vazgeçemiyor ama o sorumluluğu da istemiyor sözünden dönemiyor...
O korunurken de benim süpriz hamileyim demem mümkün olmadığı için gece 1:30 da salonda ağlarım sessiz sessiz... onun da sesini duyuyorum dört dönüyor yatakta uyuyamadı.
Ama kalkıp gelmez, gelirse kaza Rıza söz vermesi gerekir...
Ben de düşündüm bir delik atmayı ama o da çocuk değil ki farkeder elbet... üstelik işi gereği inanın benim görmediğim şeyleri bile farkeder... o sebeple ne yazık ki o bir seçenek değil.Çocuk sahibi olmak eminim zor olsa da güzeldir, şartlar elverişli ise tabii. Sizin anladığım kadarıyla şartlarınız elverişli. Eşinizin ne kadar düzgün karakterli ve beyfendi olduğundan bahsetmişsiniz, bence çocuk istemiyor diye kendisinden vazgeçmeyin. Seçim yapmak isterseniz bence eşiniz olmalı. Çünkü düzgün insanlar bence azınlıkta ve bundan sonrasında karşınıza eşiniz kadar iyi biri çıkabileceği veya o kişinin de çocuk isteyeceği veya da o kişinin iyi bir baba olmasının garantisi yok. Etik olmayan bir yolu var şuan çocuk sahibi olmanız için, korunuyorsanız birkaç delik falan kondomaEvet etik değil ama başlangıçta size, sizinle çocuk düşüneceğini söyleyip şimdi hayır demesi de etik değil. Hamile kaldıktan sonra aldırmanızı talep edecek değildir herhalde
Siz çok haklısınız tabii. Yumurta dondurmak bir seçenek evet ancak bu dünyada ne kadar zamanımız var bilmiyoruz. Çocuk ilkokula giderken 50 yaşında olmak var ve bir de 40 yaşında olmak var. Yumurta donsa bile zaman akıyor. Mutlaka denemişsinizdşr ancak bence tekrar deneyin konuşmayı. Ara ara duygulanıp biraz gözyaşı etkileyici olabilir. Acıtasyon genelde iticidir ama dozunda kullanıldığında bence etkili oluyor, özellikle karşıdaki bize değer veren biri ise. Allah mutluluğunuzu arttırsın, darısı benim gibi yaşı 30 a dayanmış bekarlara olsunBen de düşündüm bir delik atmayı ama o da çocuk değil ki farkeder elbet... üstelik işi gereği inanın benim görmediğim şeyleri bile farkeder... o sebeple ne yazık ki o bir seçenek değil.
Zaten istemediği bir şeyi zorla yaptırmak istemem.
Karakterine, evimizdeki huzura, mutluluğumuza diyecek en ufak şeyim yok. Hani şunu istedim de olmadı ya da beni şu konuda da kırdı parçaladı diyemem...
Ben ondan başkasıyla bir yuva kurmayı da asla düşünmem o bir seçenek değil. Esasında ben kendimi kandırılmış hissediyorum. Biraz da buna içerliyorum. Onun keyfini beklerken ömrümün geçmesi... O istiyor ya da o istemiyor diye onun talebine göre daha doğrusu sadece onun talebine göre hareket etmemiz.. Kızıyorum içerliyorum ve bencillik yaptığını düşünüyorum.
Ben onu nasıl saygıyla beklediysem bekliyorsam onun da artık bana biraz saygı gösterip kabul etmesini bekliyorum.
İnşallah.Siz çok haklısınız tabii. Yumurta dondurmak bir seçenek evet ancak bu dünyada ne kadar zamanımız var bilmiyoruz. Çocuk ilkokula giderken 50 yaşında olmak var ve bir de 40 yaşında olmak var. Yumurta donsa bile zaman akıyor. Mutlaka denemişsinizdşr ancak bence tekrar deneyin konuşmayı. Ara ara duygulanıp biraz gözyaşı etkileyici olabilir. Acıtasyon genelde iticidir ama dozunda kullanıldığında bence etkili oluyor, özellikle karşıdaki bize değer veren biri ise. Allah mutluluğunuzu arttırsın, darısı benim gibi yaşı 30 a dayanmış bekarlara olsun
Anne olmak sizin en doğal hakkınız, eşiniz bunu gasp edemez. Kaldı ki başta sizi ikna etmiş, eğer istemediğini bile bile evlenseydiniz o zaman söyleyecek bir şey kalmazdı. Ama bu durumda kesinlikle haklısınız, bana kalırsa yapmanız gereken şey niçin istememekte bu denli ısrarcı olduğunu irdelemeniz ve bunu değiştirme yoluna gitmeniz.Gerçekten üzüntüden günlerdir içim içimi yiyor...
Ben 33 yaşındayım, eşim 42. Mutlu bir evliliğimiz var 3 senedir, ben çocuk istediğimi dile getirmezsem tabii ki.
Eşim bin kere ölçer tartar, bir kere hareket eder. Ama 42 yaşına gelmiş bir adam da 40 senedir ölçüp tartarsa, çocuk hasretiyle yanıp tutuşan eşini deli eder.
İlk görüşmeye başladığımızda çocuğa sıcak bakmadığını belirtmişti, 37 yaşındaydı o zaman. Ben de çocuk istiyorum o zaman devam etmeyelim dediğimde yalvarıp yakarıp ne olur devam edelim ben senle çocuğa da sıcak bakarım demişti.
Bunu demeseydi yemin ederim zorlamazdım, ısrar etmezdim. Ama ben ona en başında dedim... çocuk yoksa ben de yokum diye.
Evimiz arabamız her şeyimiz var, nerdeyse tüm dünyayı dolaştık 3 senede. Mutluyuz, seviyorum onu. Ama elim böğrümde yavrusuz kalakaldım.
Bir dünya kavga ettik yine bu akşam. Şimdiki bahanesi corona var hamile kalsan nasıl doktora gideceğiz. Sanki normalde istiyordu da şimdi corona olunca istemedi...
Ne incelik...
Ailemdeki kadınların hepsi 35inden sonra üreme organlarıyla ilgili sorun yaşadı. 2 senem var belkide. Doğal yolla hamile kalabilir miyim onu bile bilmiyorum, doktor sorun gözükmüyor diyor ama denemeden bilemeyiz ki...
Açık açık dedim bu akşam. Ya senin nazın bitene kadar ben çocuk sahibi olamayacak durumda olursam ne yapacaksın? Bu vicdan azabıyla yaşayabilir misin?
Susuyor...
O sustukça ben kendi kendimi yiyorum...
Beni seviyor biliyorum ama... Ben artık soğuyorum...
Arkadaşlarımın bebekleri oldukça koklamak için peşlerinden koşmaktan yoruldum... Ve çocuk ne zaman diyenlere çocuk hasretiyle yanıp tutuşurken bizim için daha erken şu an istemiyoruz demekten.
Kimsenin yapabileceği bir şey yok, sadece içimi dökmek istedim. Helal edin hakkınızı...
Ne diyebilirim ki...Eşiniz haksız.
Benim de kızdığım kırıldığım bu zaten.Ben de cocuk sahibi olmak istemiyorum ve esimle bunu evlenmeden once cok konustum. Esim de zaten olsa da olur olmasa da anlayisinda oldugu icin hic sorun olmadigini soyledi.
Buna ragmen, evlendikten sonra esim gelip ben cocuk istiyorum diye tuttursaydi evliligimiz geri donusu cok zor olan bir yola girerdi.
Bu bir nevi kopruyu gecene kadar kandirmak ve sonrasinda evli olmak rahatligi ile fikrini degistirmek oluyor.
Bir daha guven saglayabilmek cok zor olurdu benim acimdan.
Neden çocuk istemiyorGerçekten üzüntüden günlerdir içim içimi yiyor...
Ben 33 yaşındayım, eşim 42. Mutlu bir evliliğimiz var 3 senedir, ben çocuk istediğimi dile getirmezsem tabii ki.
Eşim bin kere ölçer tartar, bir kere hareket eder. Ama 42 yaşına gelmiş bir adam da 40 senedir ölçüp tartarsa, çocuk hasretiyle yanıp tutuşan eşini deli eder.
İlk görüşmeye başladığımızda çocuğa sıcak bakmadığını belirtmişti, 37 yaşındaydı o zaman. Ben de çocuk istiyorum o zaman devam etmeyelim dediğimde yalvarıp yakarıp ne olur devam edelim ben senle çocuğa da sıcak bakarım demişti.
Bunu demeseydi yemin ederim zorlamazdım, ısrar etmezdim. Ama ben ona en başında dedim... çocuk yoksa ben de yokum diye.
Evimiz arabamız her şeyimiz var, nerdeyse tüm dünyayı dolaştık 3 senede. Mutluyuz, seviyorum onu. Ama elim böğrümde yavrusuz kalakaldım.
Bir dünya kavga ettik yine bu akşam. Şimdiki bahanesi corona var hamile kalsan nasıl doktora gideceğiz. Sanki normalde istiyordu da şimdi corona olunca istemedi...
Ne incelik...
Ailemdeki kadınların hepsi 35inden sonra üreme organlarıyla ilgili sorun yaşadı. 2 senem var belkide. Doğal yolla hamile kalabilir miyim onu bile bilmiyorum, doktor sorun gözükmüyor diyor ama denemeden bilemeyiz ki...
Açık açık dedim bu akşam. Ya senin nazın bitene kadar ben çocuk sahibi olamayacak durumda olursam ne yapacaksın? Bu vicdan azabıyla yaşayabilir misin?
Susuyor...
O sustukça ben kendi kendimi yiyorum...
Beni seviyor biliyorum ama... Ben artık soğuyorum...
Arkadaşlarımın bebekleri oldukça koklamak için peşlerinden koşmaktan yoruldum... Ve çocuk ne zaman diyenlere çocuk hasretiyle yanıp tutuşurken bizim için daha erken şu an istemiyoruz demekten.
Kimsenin yapabileceği bir şey yok, sadece içimi dökmek istedim. Helal edin hakkınızı...
Konuşuyorum uzun zamandır, bu akşam patladım zaten artık...
Bu benim 2. onun ilk evliliği ve bu evliliği yapmayı istememin sebebi biraz da çocuk sahibi olmaktı böyle aşık olduğum, sevdiğim aklı başında bulduğum bi
Elbette ki herkes aynı olacak diye bir şey yok. Zaten düzenli doktora gidiyorum, bir sorun görünmüyor. Ama 3 senelik evliyiz ya ani bir şey çıkarsa?anne olmayı istemekte çok haklısınız. en doğal hakkınız. üstelik eşiniz o dönem sizin net tutumunuza karşı ılımlı davranmış. şimdi istememekte direnmesi ise o dönem kandırdığının göstergesi.
sizi seviyor mutlaka ama çocuk sorumluluğu istemiyor.. fakat bu ilişkinize devam etmeniz için kandırdığı gerçeğini değiştirmiyor malesef.
çocuk evlilikte çok önemli bir nokta. bu konuda fikirleriniz zıtken sağlıklı bir evlilik ne kadar mümkün olacak ki ?
bir de şunu eklicem; bir arkadaşımın ailesinde hemen hemen tüm kadınlar 25-30 arası menapoza girmiş. kendisi de öyle olacak diye çok korkuyordu. 30dan sonra evlendi ve üst üste 2 çocuğu oldu, hem de tamamen tedavisiz.
yani kendinizi korkutmayın. o streste kötü etkiler insanı.
Eşim korunuyor ve böyle bir şey yapmak çok adice olur.aslinda buna cok karsiyim ama sizi kandirmis, hemde böyle bi konuda, sizinde onu kandirmaya hakkiniz var. korunmayin eger siz korunuyorsaniz....
Elle tutulur bir sebep yok ki...
En azından bence... Bir ara hazır değilim dedi, bir ara ben sana doyamadım henüz dedi, bir ara iş ve sağlık sorunları oldu ama asla bebek olayı etkilemeyecek şeyler onları bahane etti. Şimdide corona...
Ama diyorum ya bence hepsi bahane en başında istemiyorum demişti, ben çocuk şartı koyunca yönü değişti.
Şimdi benden de vazgeçemiyor ama o sorumluluğu da istemiyor sözünden dönemiyor...
Ohhh mis gibi bahane... İyimser olup 2 sene desek oldum 35...dün doktorum bana coronanin en az iki üc sene sürecegini kesinlikle tamamen yok olmayacagini söyledi. ayni sekilde ailedeki doktorlar ve diger saglikcilar...... ne olacak beklicekmisiniz o kadar zamam?
Kelime oyunu yapana kadar açık açık deseymiş o zaman. 3 senedir beğendiğim çocuk eşyalarını dünyanın her yer yerinden toplarken açık açık deseymiş.senine cocuga bile sicak bakarim = cocuk benim icin cok kötü bisey(=cocuga bile) ama seninle belki olabilir, kesin söz veremem (=sicak bakarim).
hic istememis ki adam.....