Çocuk istemeyen koca

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Gerçekten üzüntüden günlerdir içim içimi yiyor...
Ben 33 yaşındayım, eşim 42. Mutlu bir evliliğimiz var 3 senedir, ben çocuk istediğimi dile getirmezsem tabii ki.
Eşim bin kere ölçer tartar, bir kere hareket eder. Ama 42 yaşına gelmiş bir adam da 40 senedir ölçüp tartarsa, çocuk hasretiyle yanıp tutuşan eşini deli eder.
İlk görüşmeye başladığımızda çocuğa sıcak bakmadığını belirtmişti, 37 yaşındaydı o zaman. Ben de çocuk istiyorum o zaman devam etmeyelim dediğimde yalvarıp yakarıp ne olur devam edelim ben senle çocuğa da sıcak bakarım demişti.
Bunu demeseydi yemin ederim zorlamazdım, ısrar etmezdim. Ama ben ona en başında dedim... çocuk yoksa ben de yokum diye.
Evimiz arabamız her şeyimiz var, nerdeyse tüm dünyayı dolaştık 3 senede. Mutluyuz, seviyorum onu. Ama elim böğrümde yavrusuz kalakaldım.
Bir dünya kavga ettik yine bu akşam. Şimdiki bahanesi corona var hamile kalsan nasıl doktora gideceğiz. Sanki normalde istiyordu da şimdi corona olunca istemedi...
Ne incelik...
Ailemdeki kadınların hepsi 35inden sonra üreme organlarıyla ilgili sorun yaşadı. 2 senem var belkide. Doğal yolla hamile kalabilir miyim onu bile bilmiyorum, doktor sorun gözükmüyor diyor ama denemeden bilemeyiz ki...
Açık açık dedim bu akşam. Ya senin nazın bitene kadar ben çocuk sahibi olamayacak durumda olursam ne yapacaksın? Bu vicdan azabıyla yaşayabilir misin?
Susuyor...
O sustukça ben kendi kendimi yiyorum...
Beni seviyor biliyorum ama... Ben artık soğuyorum...
Arkadaşlarımın bebekleri oldukça koklamak için peşlerinden koşmaktan yoruldum... Ve çocuk ne zaman diyenlere çocuk hasretiyle yanıp tutuşurken bizim için daha erken şu an istemiyoruz demekten.
Kimsenin yapabileceği bir şey yok, sadece içimi dökmek istedim. Helal edin hakkınızı...
Benim eşimde istemiyordu söylemişti en başından. Kendisi baba idi tabii, ben çocuk düşünmüyordum. Sonra hormonlar anneliği arar oldu. Eşim nasıl oldu bilmiyorum bana haksızlık olacağından bahsetti ama biliyor da acı çektiğimi ve sustuğumu. Biz istedik ortak karar ile evliliği izin 3. Senesi falan sanırım. Oğlumuz oldu rabbim bağışlasın. Eşim iyi ki yapmışız bu oğlanı der durur. Bir evladınız olsa size bırakmaz da 😅 inşallah keçi inadından döner. E birde sizi kandırmış oluyor eşiniz 😠 kocaman bir haksızlık. Şu Korona belası gitsin ondan sonra olsun bebişiniz. Sağlıcakla gelsin inşallah. Ben gebe kalmadan tüm kotrolleriminyaptırdığım halde çok sorun yaşamıştım. Şimdi hastanede gidemezsin. İçin içini yer. Oğlum ilk ama 4. Gebeliğin benim. Gelsin de sağlıcakla gelsin evinizin bereketi.
 
Maddiyat olmasa haklıdır derdim ama sizi kandırmış başta. Acaba çocuk sorumluluğunu mu almak istemiyor?
 
Yanlis hatirlamiyorsam 40 yasindaki bir babanin cocugu 24 yasindakine gore 5 kat daha fazla sizofren olma ihtimaline sahipti .Yaş illerledikce erkeklerin sperm kalitesi ciddi derecede düşüyor.

Evet ki malesef artık erken yaşta evlenenlerde bile yediklerinden içtiklerinden, radyasyondan, hava kirliliğinden sperm kalitelerinin düşmesi söz konusu şu devirde.
 
Ben sizin isteğinizin olmamasına da üzüldüm eşinize de ya.

Çocuk kararı çok zor bir karar ona da hak veriyorum. Sonuçta hayatınız bir daha asla eskisi gibi olmayacak.

Ama baştan konuşmuşsunuz o da tamam demiş.

Bence güzel güzel tekrar konuşup ona üzüldüğünüzü anlatın.
 
Bence eşiniz corona olaylarından sonra isteyecek, zamanla kabullenecek. Gerçekten asla istemiyor olsa siz o bebek eşyalarını alırken yorum yapmaz fikir vermezdi. Sizi daha fazla oyalayamayacağını biliyor ve anladığım kadarıyla da çok seviyor, bence olacak bu iş inşallah sağlıkla alacaksınız tosuncuğu kucağınıza😊🙏
 
işte yaş farkı biraz fazla olunca çocuk yerine koyma olayı çok oluyor ilişkilerde. yaşıt olsanız yapamazdı bu kadarını ama yapacak bir şey yok. dengi olduğunuzu daha çok hissettirmeniz gerektiğini düşündüm okurken.

ayrıca negatif algılamanızı istemediğim için başta yazmak istemedim ama bu bir boşanma sebebi. hukukçu falan değilim ama emsal dava görmüştüm bu konu hakkında. çocuk sahibi olma hakkı elinden alınan kişinin haksızlığa uğradığı bizim mahkemelerimizce tescillenmiş bir karar.

gidin boşanın demiyorum tabii, olay ciddi demek istiyorum. yeri geliyor bizim mahkemeler işin içinde şiddet olsa bile uzlaştırmaya gidebiliyor, ama çocuk olayı çok daha kesin bir mevzu adalete göre bile. siz eşinizi anlamaya çalışırken o size karşı neredeyse bir suç işliyor. belki onunla konuşurken işinize yarar bu bilgi.
 
Gerçekten üzüntüden günlerdir içim içimi yiyor...
Ben 33 yaşındayım, eşim 42. Mutlu bir evliliğimiz var 3 senedir, ben çocuk istediğimi dile getirmezsem tabii ki.
Eşim bin kere ölçer tartar, bir kere hareket eder. Ama 42 yaşına gelmiş bir adam da 40 senedir ölçüp tartarsa, çocuk hasretiyle yanıp tutuşan eşini deli eder.
İlk görüşmeye başladığımızda çocuğa sıcak bakmadığını belirtmişti, 37 yaşındaydı o zaman. Ben de çocuk istiyorum o zaman devam etmeyelim dediğimde yalvarıp yakarıp ne olur devam edelim ben senle çocuğa da sıcak bakarım demişti.
Bunu demeseydi yemin ederim zorlamazdım, ısrar etmezdim. Ama ben ona en başında dedim... çocuk yoksa ben de yokum diye.
Evimiz arabamız her şeyimiz var, nerdeyse tüm dünyayı dolaştık 3 senede. Mutluyuz, seviyorum onu. Ama elim böğrümde yavrusuz kalakaldım.
Bir dünya kavga ettik yine bu akşam. Şimdiki bahanesi corona var hamile kalsan nasıl doktora gideceğiz. Sanki normalde istiyordu da şimdi corona olunca istemedi...
Ne incelik...
Ailemdeki kadınların hepsi 35inden sonra üreme organlarıyla ilgili sorun yaşadı. 2 senem var belkide. Doğal yolla hamile kalabilir miyim onu bile bilmiyorum, doktor sorun gözükmüyor diyor ama denemeden bilemeyiz ki...
Açık açık dedim bu akşam. Ya senin nazın bitene kadar ben çocuk sahibi olamayacak durumda olursam ne yapacaksın? Bu vicdan azabıyla yaşayabilir misin?
Susuyor...
O sustukça ben kendi kendimi yiyorum...
Beni seviyor biliyorum ama... Ben artık soğuyorum...
Arkadaşlarımın bebekleri oldukça koklamak için peşlerinden koşmaktan yoruldum... Ve çocuk ne zaman diyenlere çocuk hasretiyle yanıp tutuşurken bizim için daha erken şu an istemiyoruz demekten.
Kimsenin yapabileceği bir şey yok, sadece içimi dökmek istedim. Helal edin hakkınızı...
Ahh sizi o kadar çok anlıyorum ki,çocuk denince burnumun direği sızlıyor 😢 Elbette anne olmak sizin de hakkınız,eşiniz çok bencil ve empati duygusu olmayan birisi. Ya bir ömür boyu çocuksuz yaşamayı göze alacaksınız yada eşinizden ayrılıp kendi hayatınızı kurup,bu kez çocuklu aile olarak hayatınıza devam edeceksiniz.(Ki anne olmak en doğal hakkınızdır) Çok iyi düşünün ona göre karar verin.
 
Benim arkadaşım da aynı şeyleri yaşadı hemen olmaz ama ilerde düşünürüz demiş evlenirken sonra yan çizmiş tabi çocuk sevmiyorum bakmak istemiyorum diyormuş başbaşa hiçbirşey yapamayız en az üç beş sene ağlar falan filan saçma bahaneler. Ve arkadaşım iki sefer hamile kaldı ikisindede zorla aldırdı adam bebeği. Kandırılmak çok kötü birşey
 
Gerçekten üzüntüden günlerdir içim içimi yiyor...
Ben 33 yaşındayım, eşim 42. Mutlu bir evliliğimiz var 3 senedir, ben çocuk istediğimi dile getirmezsem tabii ki.
Eşim bin kere ölçer tartar, bir kere hareket eder. Ama 42 yaşına gelmiş bir adam da 40 senedir ölçüp tartarsa, çocuk hasretiyle yanıp tutuşan eşini deli eder.
İlk görüşmeye başladığımızda çocuğa sıcak bakmadığını belirtmişti, 37 yaşındaydı o zaman. Ben de çocuk istiyorum o zaman devam etmeyelim dediğimde yalvarıp yakarıp ne olur devam edelim ben senle çocuğa da sıcak bakarım demişti.
Bunu demeseydi yemin ederim zorlamazdım, ısrar etmezdim. Ama ben ona en başında dedim... çocuk yoksa ben de yokum diye.
Evimiz arabamız her şeyimiz var, nerdeyse tüm dünyayı dolaştık 3 senede. Mutluyuz, seviyorum onu. Ama elim böğrümde yavrusuz kalakaldım.
Bir dünya kavga ettik yine bu akşam. Şimdiki bahanesi corona var hamile kalsan nasıl doktora gideceğiz. Sanki normalde istiyordu da şimdi corona olunca istemedi...
Ne incelik...
Ailemdeki kadınların hepsi 35inden sonra üreme organlarıyla ilgili sorun yaşadı. 2 senem var belkide. Doğal yolla hamile kalabilir miyim onu bile bilmiyorum, doktor sorun gözükmüyor diyor ama denemeden bilemeyiz ki...
Açık açık dedim bu akşam. Ya senin nazın bitene kadar ben çocuk sahibi olamayacak durumda olursam ne yapacaksın? Bu vicdan azabıyla yaşayabilir misin?
Susuyor...
O sustukça ben kendi kendimi yiyorum...
Beni seviyor biliyorum ama... Ben artık soğuyorum...
Arkadaşlarımın bebekleri oldukça koklamak için peşlerinden koşmaktan yoruldum... Ve çocuk ne zaman diyenlere çocuk hasretiyle yanıp tutuşurken bizim için daha erken şu an istemiyoruz demekten.
Kimsenin yapabileceği bir şey yok, sadece içimi dökmek istedim. Helal edin hakkınızı...
Neden istemiyoki sebep neymş?eski komsunun kocasıda istemezmişti ama kadın korunuyorm diye korunmamıstı o sekilde evlatları olmus adamda mecbur kabullenmiş ti.onun kocasıda asla istemem diyormustu
 
Analık duygusunu tatmak bir kadının en tabii hakkı. Ama kadınlar bu konuda dezavantajlı malesef. 75 yaşında dedenin babalığı tattığına şahit oldum. Her yaşta çocuk yapabiliyor erkekler. Kadınlarda da böyle olsa ne güzel olurdu.

Aklıma bir olay geldi bahsetmek istiyorum: Bir kadın vardı bildiğim, kocası çocuk istemiyor diye çocuk yapabileceği halde yapmadı. Kocasına deli gibi aşıktı tamamen kocasının hayatını yaşadı. Sonra yaşları ilerledi ve adam fedakar kadını 26 yaşında genç bir kadınla aldattı, karısını boşayıp 26'lık kadınla evlendi, çocuk istemeyen adam 2 çocuk yaptı yeni karısından. Eski karısı çocuk doğurabileceği yaşları çoktan geçmişti tabi bu arada.

Sonra ne mi oldu? Kadın bu olayı kaldıramadı, analık hakkından bu adam yüzünden vazgeçmiş olduğu ve artık çocuk sahibi olamayacağı gerçeğini kaldıramadı ve aklını oynattı, akıl hastanesine yatırıldı. Eski kocası ise biri kız biri oğlan 2 çocuğuyla ve genç karısıyla mutlu mesut devam ediyor hayatına.
 
Belli ki daha önde ayrılık tatmamışsınız. Ne mutlu size... O kadar kolay olmuyor ama al valizini çık demek ya da kendin çıkıp gitmek.
Yorum yazayım diye yazmak yerine yapıcı düşünerek fikir verseniz keşke...
Kırıcı olmak istemem ama bir an kendiniz yaşıyor gibi gözünüzde mutlu evliliğinizi sorunsuz hayatınızı ve sonrasında olabilecekleri düşünüp yazın lütfen...
Ama sizde açık kapı bırakmıyorsunuz ki. Bu adam çocuk yapmaz. Yaparsa da doğum sonrası çok değişebilir. Çocuk istemediği halde sırf eşi istiyor diye yapıp Doğum sonrası boşanan, aldatan, evden uzaklaşan, çocukla zerre ilgilenmeyip sen hakettin diyen insnalar gördüm. Eşim doğunca sever demişsiniz. Bilemezsiniz bunu. Evliliğiniz madem iyi siz de yA ısrar edip adamı bunaltmayacaksınız- tamam sizi kandırmıs bu kötü bir şey- ya da ayrılacaksınız sizi Kandırdığı için. Siz istiyorsunuz ki hem çocuk için verdiği sözü tutsun hem gönüllü olsun. Olmaz malesef
 
Ahh sizi o kadar çok anlıyorum ki,çocuk denince burnumun direği sızlıyor 😢 Elbette anne olmak sizin de hakkınız,eşiniz çok bencil ve empati duygusu olmayan birisi. Ya bir ömür boyu çocuksuz yaşamayı göze alacaksınız yada eşinizden ayrılıp kendi hayatınızı kurup,bu kez çocuklu aile olarak hayatınıza devam edeceksiniz.(Ki anne olmak en doğal hakkınızdır) Çok iyi düşünün ona göre karar verin.

Annelik duygusunu yaşamak bir kadının en doğal hakkı. Erkeklerin kafası rahat, çünkü her yaşta baba olabiliyorlar erkeklerde bu biyolojik avantajlarının özgüveni ve rahatlığı var. Kadınlarda durum böyle değil ve empati yapmaları kadınları anlamaları gerekir. Kadınların biyolojik dezavantajı var bunu anlamaları lazım.
 
Son düzenleme:
Ama sizde açık kapı bırakmıyorsunuz ki. Bu adam çocuk yapmaz. Yaparsa da doğum sonrası çok değişebilir. Çocuk istemediği için sı

Yani konu sahibini de anlamak lazım bence. Bu devirde evlenmek yuva kurmak o kadar zor ki. Her gün bdv'de 30'lu yaşlardaki kadınlar evlenemiyorum, üzülüyorum canım yanıyor zamanım azaldı ne zaman anne olacağım diye konu açıp duruyor yüzlerce konu var bdv'de yuva kuramamaktan şikayet eden.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X