Aslında net bir konu bu.
Deniyoruz deniyoruz, çocuğumuz olmuyor değil, söz verdi, sözünü tutmuyor konusu.
Sizi ikna etmek için çocuk yaparız dediğini düşünmüyorum ben. Zamanla o sözü verdirten heyecan, kaybetme korkusu gitti, yerine "ne güzel evliyiz işte" güveni geldi.
Hastalık konusunda haklı, şu sıra hamile kalmak akıl karı değil. Ancak salgın dizginlenirse ya da biterse tamam diyecek mi?
Yerinizde olsam masada karşıma alır konuşurum (koltukta konuşurken rahat bir ortam oluyor, masa ciddi konuları konuşmak için daha ideal). "Durum bu, bu, bu. Hadi şimdi salgını bahane ediyorsun, ileride de bahane bulursan, ki ileriden kastım en fazla 1 sene, ben o zaman boşanmak için avukat bulurum. Kabul ediyor musun?" derim.
Elbette çocuk isteğinizin kocanıza olan sevginize ağır bastığını düşünerek boşanmaktan bahsettim.
Siz sordunuz mu kendinize peki bu soruyu? Bir çocuğu bu adamdan ayrılmayı göze alacak kadar istiyor muyum diye?