- 30 Haziran 2022
- 2.597
- 4.139
-
- Konu Sahibi tinky winkyy
- #401
kız uzman uzman diye tutturuyorsun,anamızın zamanında uzman mı vardı bee:)Ben bırakamam ben bir an bile yanımdan ayırmıyorum çocuğumu çocuğum için de çalışmıyorum çocuğunu bırakanlara da bir şey diyemem bunu uzman sök
Gece kalmalı mı büyük anne yanında kalmamalı bunu ben bilemem bunu aile pedagog eşliğinde değerlendirir ama çevremde var görüyorum haftasonu eve alıyorlar çocuğu ben çocuğum için feragat ediyorum çalışmıyorum he durumumuz el veriyor çalışmıyorum ama çalışan anneleri şöyle böyle yadırgayamam herkesin aile içi durumu maddi olanakları farklıdır hepsi kendi içinde değerlendirilirkız uzman uzman diye tutturuyorsun,anamızın zamanında uzman mı vardı bee:)
annelik içgüdüsel birşey ve bu konu için uzmana gerek yok
görünen köy kılavuz istemz
bunun çalışmakla alakası yokGece kalmalı mı büyük anne yanında kalmamalı bunu ben bilemem bunu aile pedagog eşliğinde değerlendirir ama çevremde var görüyorum haftasonu eve alıyorlar çocuğu ben çocuğum için feragat ediyorum çalışmıyorum he durumumuz el veriyor çalışmıyorum ama çalışan anneleri şöyle böyle yadırgayamam herkesin aile içi durumu maddi olanakları farklıdır hepsi kendi içinde değerlendirilir
Sendeki vicdan nerde ? Kızından vazgecmissin hala kv ile oturur muydunuz diyosun kesinlikle sizde cocuk bakacak kapasite yok. Sizde annelik kapasitesi yok. Kv neden hafsonu anneyle gecirsin diye dusunsun ? Sen nerdesin? Kızın seni istemiyor ki haftasonunu neden seninle gecirmek istesin? Size cocuk lazim degil isinize gidin bombos evinize gidin koltuklari duvarlari sevin.Plan yapmak zorunda mı vicdanlı olan insan haftaiçi göremiyor çok haftasonu anneyle geçersin der illa plan değil olay evde de kızlmla kalabılrıım
Çocuk anneyi yabancı biliyorsa tabi ki normal. Olması gereken o zaten.Bizim ülkemizde hukuk yok maalesef 7 yalında bir çocuk velayet babay verilmesi normal mi
Bakın bunu ben söyleyemem kismenin anneliğine laf söylemek haddime değil kişi bırakır bırakmaz ona ilgilendirir onun çocuğu ben kendi çocuğumdan sorumluyum ben çalışmıyorum her yere çocuğumla gidiyorumbunun çalışmakla alakası yok
analıkla alakası var
Uzman görüsü aldim ben ilk 2 sene gece cocuk uyusa dahi gece kendi yataginda evinde anne ile kalmalı, 2 sene sonunda yaşı kadar süre ayri kalabilirmis ayni zamanda mesele birakmak degil almak diye soyledi( mesela işe, tatile, koye vs ne ise o an birakma nedeni ) bunlar degil cocugun annenin/babanin geldigini gelecegini gormesiymis guvenli baglanma bu sekilde oluyor arkadan aglamasi guvenli baglanmayi gosterir beklenen tepkilerdenmis. Cocugu birakip haftasonu almak cok uzun bir sure guvensizlik yapacak bir sure yani yanlis. Konudaki hanimefendi cocugundan vazgecmis bir anne, cocuk terkedilmis hissediyor baglanmamis eger her aksam alsaydi yada basa cikamayip orda kalsaydi ve bunu cocuk 3 yasina kadar yapsaydi daha sonra o cocuk kesinlikle annesinden kopmazdi, kopamazdi.Gece kalmalı mı büyük anne yanında kalmamalı bunu ben bilemem bunu aile pedagog eşliğinde değerlendirir ama çevremde var görüyorum haftasonu eve alıyorlar çocuğu ben çocuğum için feragat ediyorum çalışmıyorum he durumumuz el veriyor çalışmıyorum ama çalışan anneleri şöyle böyle yadırgayamam herkesin aile içi durumu maddi olanakları farklıdır hepsi kendi içinde değerlendirilir
Detayları bilmiyorum konunun benim çevremde biri vardı mesela büyükannebaba köydeydi çocuğu bırakıyorlardı haftasonu almaya gidiyorlardı çocuk büyükanneye çok bağlanmıştı anneyi çok aramıyordu ama bağları anne çocuk ilişkisinde idi bırakmamak en güzeli doğru olanı tabii kiUzman görüsü aldim ben ilk 2 sene gece cocuk uyusa dahi gece kendi yataginda evinde anne ile kalmalı, 2 sene sonunda yaşı kadar süre ayri kalabilirmis ayni zamanda mesele birakmak degil almak diye soyledi( mesela işe, tatile, koye vs ne ise o an birakma nedeni ) bunlar degil cocugun annenin/babanin geldigini gelecegini gormesiymis guvenli baglanma bu sekilde oluyor arkadan aglamasi guvenli baglanmayi gosterir beklenen tepkilerdenmis. Cocugu birakip haftasonu almak cok uzun bir sure guvensizlik yapacak bir sure yani yanlis. Konudaki hanimefendi cocugundan vazgecmis bir anne, cocuk terkedilmis hissediyor baglanmamis eger her aksam alsaydi yada basa cikamayip orda kalsaydi ve bunu cocuk 3 yasina kadar yapsaydi daha sonra o cocuk kesinlikle annesinden kopmazdi, kopamazdi.
Ayyy çoklu gebelik kayıplarım oldu çocuk istiyoruz olmadı bir türlü. Anne değilim akıl veremeyeceğim ama size gönlünüzdeki gibi evladınızla olmanız için dua ediyor olacağım üzülmeyin geçecek kötu şeyler destek alın sıkça lütfenHerkese merhabalar. Sırf bu konuyu açabilmek için aranıza yeni katıldım. Direkt konuya gireyim . 2012 yılından beri evliyim , 7 yaşında bir kız çocuğum var. Geçen sene eşimle 6 ay kadar ayrı kaldık boşanma davası açtım . Fakat daha sonra eşimin düzelme vaatleri sebebiyle barıştık. Ben çalıştığım için çocuğuma 7 aylıktan beri babaanne baktı. İlk zamanlar sadece işe giderken bırakıyorduk, fakat daha sonra babaanne erken kalkmak istemediği için çocuğum orada kalmaya başladı . Biz iş çıkışları eşimle gidip orada vakit geçiriyorduk uyuyasıya kadar . Daha sonra yıllar geçtikçe eşimle aramız iyice kötü olmaya başladı ve eşimle geçen seneki ayrılık sürecimizde evi terk edip annesine taşındı . Bu süreçte tahmin edeceğiniz üzere çocuğumu bana düşman ettiler. Kızım asla beni görmek istemiyordu . Ben görüşmeye gittiğimde ‘seninle görüşmek istemiyorum, keşke ölsen vs’ diyordueşimle barışalı 5-6 ay kadar oldu . Fakat kızım çocukluğundan beri babaanne evinde kaldığı için asla kendi evimize gelmek istemedi.. eşim de kızımla birlikte kalmak istediği için hala annesigilde kalıyor. Kısacası ben evde tekim .. çocuğumun bana karlı davranışları hiç normal değil. Sürekli bana vuruyor, hakaret ediyor işin kötüsü de eşim asla bunlara sesini çıkarmıyor. Mesela geçende kızımın ödevini yaparken bir anda kızım bana tokat attı. Ben de bir daha böyle bir şey yapmayacaksın diye bağırdım. Bi baktım eşim de bana bağırıyor bu çocuğa sesini yükseltme , ben yalnızken konuşurum diyor. Hiç sanmıyorum konuştuğunu da . Çok çıkmazdayım tekrar boşanma davası açsam çocuğumu yine çok az göreceğim çünkü yıllardır babaanne evinde kaldığı için pedagog velayetin babada kalması yönünde görüş bildirmişti lütfen suçlamadan yardımcı olmaya çalışır mısınız ben ne yapacağım kızım resmen babaannesine anne diyor. İçim yanıyor. Eşim de bu duruma sesini çıkarmıyor.
Evet aslinda mevcut şartlari ayarlamak ve yaş konusu cok onemli normal sartlarda ilerleyip 6-7 yasinda baska yerde kalmaya baslamak ile bebeklikten baslamak arasinda daglar kadar fark varDetayları bilmiyorum konunun benim çevremde biri vardı mesela büyükannebaba köydeydi çocuğu bırakıyorlardı haftasonu almaya gidiyorlardı çocuk büyükanneye çok bağlanmıştı anneyi çok aramıyordu ama bağları anne çocuk ilişkisinde idi bırakmamak en güzeli doğru olanı tabii ki
Yanlışa yanlış demek lazım.Bakın bunu ben söyleyemem kismenin anneliğine laf söylemek haddime değil kişi bırakır bırakmaz ona ilgilendirir onun çocuğu ben kendi çocuğumdan sorumluyum ben çalışmıyorum her yere çocuğumla gidiyorum
Ek olarak, köpek gibi büyütülmüş çocuk kitabında çocuk psikiyatristi ve nörolog olan yazar, bebeklikte anne şefkatinden uzak büyüyen bazı vakaları inceliyor. Hepsi gerçek vaka. Ve yazam doktorun vardığı sonuç şu, çocukken aile büyüğü yada anne şefkatiyle büyüyen çocukla bundan mahrum kalan çocuk arasında baya psikolojik farklılıklar var.Detayları bilmiyorum konunun benim çevremde biri vardı mesela büyükannebaba köydeydi çocuğu bırakıyorlardı haftasonu almaya gidiyorlardı çocuk büyükanneye çok bağlanmıştı anneyi çok aramıyordu ama bağları anne çocuk ilişkisinde idi bırakmamak en güzeli doğru olanı tabii ki
Evet hepsinde yanında yoksa anneye yanlış tabii ki deriz ama benim fıtratımda yok maalesef kimsenin anneliğine laf edemem mesela bazı anneler var çocuğuyla ilgilenmiyor ama hiç normal bir anne çocuğuyla ilgilenir alt yapısında travmaların olduğunu düşünüyorum örnek benim babam aylarca aramasam nadir arar şimdi onun babalığına bir şey diyemem altında yatan travmalar olduğunu düşünüyorumYanlışa yanlış demek lazım.
Annelik etmemişse anneliğine laf söylenir.
Ateşlenmiş hastalanmış yanında annesi uykusuz kalmış mı? Hayır.
Daha yedi aylıkken annesiz uyumuş mu bu çocuk? Evet.
okula başlamış yanında anne var mı? Yok.
ağlamış düşmüş anne var mı yanında? Yok.
Diş çıkarmış ağlamış, annesi nerede? Yok.
En sevdiği yemek, en sevdiği oyuncak, en sevdiği masalı bilen annesi var mı? Yok.
Anne nerede pardon?
Anne yok ki anneliğini eleştirelim.
Artık bu kadar da değil. Yanlışa da yanlış denir.
Tabii ki kesinlikle çok fark varEk olarak, köpek gibi büyütülmüş çocuk kitabında çocuk psikiyatristi ve nörolog olan yazar, bebeklikte anne şefkatinden uzak büyüyen bazı vakaları inceliyor. Hepsi gerçek vaka. Ve yazam doktorun vardığı sonuç şu, çocukken aile büyüğü yada anne şefkatiyle büyüyen çocukla bundan mahrum kalan çocuk arasında baya psikolojik farklılıklar var.
En azından bir baskıcı tutabilirdiniz nasıl bu kadar ayrı kalmaya dayandınız. Ben de şehirler arası git gel yapıyorum. Yolum 1 saati aşkın sürüyor. Ancak bebeğimden ayrı yatmayı kabul etmedim. Benim de annem teklif ediyor biz de kaldı rahat eder çocuk erkenden gelmez diye ama gece bizle uyuması bambaşka bir durum. Eşinizle konuşup onları eve getirin. Şuanda boşanmaya kalksanız çocuğunuzdan iyice kopacaksınız. Resmen çocuk annesi olarak babaanneyi görüyor. Alın gelin ikisini de evinize ne münasebetHerkese merhabalar. Sırf bu konuyu açabilmek için aranıza yeni katıldım. Direkt konuya gireyim . 2012 yılından beri evliyim , 7 yaşında bir kız çocuğum var. Geçen sene eşimle 6 ay kadar ayrı kaldık boşanma davası açtım . Fakat daha sonra eşimin düzelme vaatleri sebebiyle barıştık. Ben çalıştığım için çocuğuma 7 aylıktan beri babaanne baktı. İlk zamanlar sadece işe giderken bırakıyorduk, fakat daha sonra babaanne erken kalkmak istemediği için çocuğum orada kalmaya başladı . Biz iş çıkışları eşimle gidip orada vakit geçiriyorduk uyuyasıya kadar . Daha sonra yıllar geçtikçe eşimle aramız iyice kötü olmaya başladı ve eşimle geçen seneki ayrılık sürecimizde evi terk edip annesine taşındı . Bu süreçte tahmin edeceğiniz üzere çocuğumu bana düşman ettiler. Kızım asla beni görmek istemiyordu . Ben görüşmeye gittiğimde ‘seninle görüşmek istemiyorum, keşke ölsen vs’ diyordueşimle barışalı 5-6 ay kadar oldu . Fakat kızım çocukluğundan beri babaanne evinde kaldığı için asla kendi evimize gelmek istemedi.. eşim de kızımla birlikte kalmak istediği için hala annesigilde kalıyor. Kısacası ben evde tekim .. çocuğumun bana karlı davranışları hiç normal değil. Sürekli bana vuruyor, hakaret ediyor işin kötüsü de eşim asla bunlara sesini çıkarmıyor. Mesela geçende kızımın ödevini yaparken bir anda kızım bana tokat attı. Ben de bir daha böyle bir şey yapmayacaksın diye bağırdım. Bi baktım eşim de bana bağırıyor bu çocuğa sesini yükseltme , ben yalnızken konuşurum diyor. Hiç sanmıyorum konuştuğunu da . Çok çıkmazdayım tekrar boşanma davası açsam çocuğumu yine çok az göreceğim çünkü yıllardır babaanne evinde kaldığı için pedagog velayetin babada kalması yönünde görüş bildirmişti lütfen suçlamadan yardımcı olmaya çalışır mısınız ben ne yapacağım kızım resmen babaannesine anne diyor. İçim yanıyor. Eşim de bu duruma sesini çıkarmıyor.