Çocuğum bana düşmanı gibi davranıyor

Bu konu beni üzdü ya. Aslında konu sahibi de kızı kendi yetiştirmedigi için çocuğun dünyasına hiç girmemiş. Çocuk tokat atıyor eşi kızına kızsın istiyor. O tokatin beni biraktin isyani oldugunun farkinda bile degil. Çocuk gece baba diye ağlıyor diyor. İstiyor ki kızı alsın kız 1 günde adapte olsun.
Konudan çıkıyorum. Sizin yanıtlarınızi okumadan bosansaniz daha çok görürsünüz demiştim. Ama yanıtlarını görünce onun dünyası ile bağlantı hiç kurmamissiniz. Arada birkaç gün onu almanız öfke bile yaratabilir.
Tek çareniz var. Kv evine taşınıp beraber yasamaniz. O sırada da profesyonel yardımla ilerlemeniz. Başka yolu yok.
Annenin psikolojik rahatsızlıklari olduğunu düşünüyorum sağlıklı bir düşünce yapısına sahip değil.
 
Ne fikri oluştu acaba başınıza gelince anlarsınız bu kadara kolay fikir oluşabiliyor mu
Bunu söylemeniz için başınıza elinizde olmayan bir fenalık gelmesi lazım.
Kayınvalideye gidip kalsanız size gelme diyen yok. Siz kayınvalide evinde kalmam inadınızdan çocukla bağı koparmışsınız. Seçimlerinizin bedelini ödüyorsunuz.
Başına gelen ya en başta boşanır çocuğu alır zor olsa da bakar, ya kocaya rest çeker. Yada kocaya diş geçiremiyorsa da tek yaşayacağına kaynanasının evinde kalırdı. Bu seçeneği kolay kolay bir anne düşünmez. Beddua edecek durum değil yami. Bunu yaşayan kadın kaynanasında yaşamayı seçerdi. Kendi seçimlerinizi yaşarken mağduriyet aramayım. Bir şeylere zorunda kalmamışsınız. Siz bunu seçmişsiniz. Çocuğun zorluğu bitince de geri alırım hesabı yapmayın. En güzel zamanlarını kaçırdıktan sonra zaten beklentiniz olmasın. Bebekliği ilk çocukluğu geri gelmeyecek. Çocuk artık son çocukluk dönemine geçmiş, birden ortaya çıkıp emeksiz hazıra kınamazsınız.
 
Siz çocuğu evlatlık vermişsiniz baya baya. yani şimdi çocuk annesinden ayrılmış gibi hissediyor normal olarak. İnsan çocuğundan vazgeçmemeli, üstelik evlilik birliğiniz bile sürüyor ve sizin bir eviniz varmış. Çocuk orada kalacak dendiğinde gemileri yakmalıydınız. siz göz göre göre çocuktan vazgeçmişsiniz. en küçük oğlum doğduğunda ortanca oğlum bir buçuk yaşındaydı, kv götürmek için bin takla attı, kırkın çıkana kadar kalsın, iki bebek zor falan diye de bahaneler üretti ama asla kabul etmedim. bir çocuk kırk gün anneden ayrı kalamaz, çocuğum evde değilse bana da huzur yok zaten, acı çekiyor insan. içgüdüler de izin vermiyor çocuğu vermeye. çok yanlış yapmışsınız. şimdi nasıl düzelir iş bilmem. çocuk çok küçük değil ama çokta büyük değil bence kurtarılabilir doğru adımlar atarsanız.
 
Siz kayınvalide ile kalırmısınız demiş ya. Evladım var evladım. Sizin kalamadığınız yerde o nasıl kalıyor. Ben de çalışıyorum ve çocuğuma saolsun kv bakıyor. Evlerimiz de çok yakın ama sabah kalkıp çocuğu götürürken üşüyor hasta olur diye korktuk. Kışın gelin bende kalın dedim. Tahmin edersiniz ki kimse bayılmıyor kv ye. Ama çocuklarımın rahatı benim için daha önemli
 
Bende o kadar eminim ki. Ekonomik özgürlüğü olan bir kadın, köyden gelmiş okuma yazma bilmeyen çaresiz biri değil. Hadi boşansa etse, ayaklarının üzerinde durmaya çalıştı kızının geleceği için falan diyeyim ama eşi de yanında.
Hiçbir anneyi kırmak istemem ama gerçekten kolayına gelmiş. Ver çocuğu, çocuksuz gibi yaşa.
ne kadınlar biliyorum ,çocuğunu evde bırakıp çalışıp kazanıp çocuklarına bakan ,bunların hçbiri bahane değil
istemek yterli
şimdi kendimi düşünüyorum 5 kuruşum olmasa msela,temizliğe gidrim gerekirse tuvalet yıkarım ama çocuğuma bakarım
Dün size sinirle uyumuştum ama çocuklu arkadaşınızla kahvaltı planı yapıyormuşsunuz kızınızın da olduğu. Tüm sinirim geçti. Ne kadar iyi bi annesiniz iyi ki varsınız 🫶🏿
:))))ilagi gülünmeyecek konuya da güldükya,töbe töbeeee..
 
Anladığım kadarıyla kızınızın sadece biyolojik annesisiniz, çocuk için üzüldün, ailesi olduğu halde aile ortamı göremeden büyümüş :(
 
Bu şekilde yapan çok çalışan aile var neresi kötü en güvendikleri insana bırakıyorlar çocuklarını çocuğun anneye böyle davranmasının altındaki neden bu değil çocuk aksine özler annesini
Niloyacim demek ki yanlış yapıyorlar. Gerçekten çok ekstrem bir durum yoksa bırakılmamalı.
 
Bilemiyorum ben çevremde yapanları gördüğümü söyledim doğru mu yanlış mı bunu uzman söyleyebilir ben söyleyemem
Büyükanne ye bırkmak sorun değil ki. Ben de bırakıyorum çünkü ondan daha ii bakacak kimseyi bulamam. Ama ben eve gelince çocuğumu da alıp geliyorum eve. Burda anormal olan gece ve haftasonu bile orda kalması
 
Bilemiyorum ben çevremde yapanları gördüğümü söyledim doğru mu yanlış mı bunu uzman söyleyebilir ben söyleyemem
Kendi çocuğunu bu şekilde birakabilir misin? Eğer cevap evetse doğrudur, benim için korkunç ötesi bir düşünce. Hele hele çalışacağım diye bunu yapmak...
 
Tabiki anne babaya ait küçüklüğünden beri böyle sadece şuan değil ben tam plan yapıyorum mesela çocuklu arkadaaşmlakahbaltı bi arıyorum biz sinemaya gitcektik diyor eşime söylüyorum ben plan yapmıştım diye kadınozenmiö bırak knal gitsin diyor
Yahu ortada ayrılık yok bir şey yok. Karı kocasınız, düşmanlık yok. Sen de cmts sabah git onlarla takıl, pazar akşamı dön ya. O aklı da biz vermeyelim. Ne tuhaf bir konu böyle. Anlamadım bu çocuk 6 ayda bu hale gelmez annesine karşı. Hiç gidip görmedin demek ki yine onlara bıraktın 6 ay boyunca. Hiç annelik yapmamışsın şimdi çocuk istiyorsun.

Çocuğun senin evinde odası var mı ki ben onu da merak ettim?

Sorumsuzca bekar hayatı gibi yaşamışsın resmen. Üç tane evladım var, mühendisim. İşe ara verdim kolay değil öyle çocuk büyütmek. Birine at gitsin oh ne ala! Sen bi kere çocuk bakmayı bile bilmezsin ki çocuğa bakasın. Çocuğun iyiliği için lütfen bırak babanne ile kalsın.
 
Orda kalamam çalışıyorum taşınmam lazım oraya diyorum kızma sen olmayınca çok üzülüyorum ama burda kal sende diyor
Götümü kaldırıp rahatımı bozamıyorum desene şuna yav. Ayyy sinir oldum bu ne! Çocuk ağzıyla demiş gel burada kal. Ne işmiş arkadaş, benim balıma cernde atom çarpıştırıcı.
 
yeni yeni okuyorum mesajlarınızı, kv evinde siz kalırmıydınız demişsiniz de, ben hayatta görüp görebileceğiniz asla çekirdek aile harici başkalarıyla kalabilen bir insan değilim, hatta kv deye birgün yatılı gitsem benim için cehennem oluyor, ama şu şartlarda ben kalırım orada, bırakın orayı işkence odası olsa yine kalırım. çocuğun hayatında bir yeriniz olması, sizi tanıması gerekiyor, kaldı ki geç kalmışsınız ama sizin de anneliği öğrenmeniz lazım, çünkü çocuğu vererek kendinizi de anne olmaya hazırlayamamışsınız. çocuğun hayatında bir yer edinin sonra yine geçersiniz evinize.
 
Mesajlarınız yazım yanlışlarıyla, anlatım bozukluklarıyla dolu. Ben de yaparım klavye hatası düzeltmeye de üşenirim dönemem falan siz de bir gariplik var ama. Donuk, yavaş, öylesine uzaktan bir anlatımınız var. Kızınızdan da evladınızmış gibi bahsetmiyorsunuz. Yani bu çocuk size gelmez,burda kimse almadı sizde o sıcaklığı, şefkati, hasreti. Zaten öyle olsaydı gider kızın yanında kaldırdınız. Eşimin ailesiyle problemim olmasa da çok da sevmem yanlarında kalmayı ama sırf çocuklarım akrabalarını görsün, görürken de bende mahrum kalmasınlar, ya da başlarına birşey gelmesin diye alışamadığım ortamda birkaç hafta kalırım hersene. Yalnız da gönderebilirdim, memnun da olurlar ama yapmıyorum. Biraz daha büyüdüklerinde belki. Siz kızınız için böyle endişeler hiç yaşamamışsınız, yaşlı bir kadının yanında gözden kaçırır tacize uğrar mı, istismar edilir mi diye tedirginlik yaşamamışsınız.halen bile gidip kalamam diyorsunuz, nesiniz siz gökyüzü prensesi mi, neyin gururunu kibrini, titizliğini yapıyorsunuz anlamak mümkün değil.
Bir de eşinizden boşandınız mı siz, eşiniz eve dönsün diye mi kızınızı istiyorsunuz acaba? Başka bir açıklamasını bulamıyorum çünkü bu saatten sonra almak istemenizin.
 
1 yaşından 6 yaşına kadar anneanne ve dede ile yaşamış bir çocuğum köyde,anne baba ise yarım saat uzaklıktaki ilçede oturuyormuş.Baba hayırsız anne fabrikada mesai peşinde koşmuş durmuş anca cumartesi günü alıp pazar günü geri bırakmışlar beni.
7 yaşındayken ev yaptılar beni yanlarına aldılar o zaman da babamı görmek istemez,kaçar saklanırdım.Anneme hep bir sevgim vardı sıkıntı çıkmadı.
Ama her okul çıkışı ben yine ninemin yanındaydım annem gece yarısı bile olsa evimize götürürdü ama yaşamımın çoğu o evde geçtiği için bağım hep daha farklıydı dedemlere karşı,dedem benim babam ninem de annemdi sanki.Ninemi sıkıştırır öperdim annemi çok sevsem de öyle hiç sarılıp öpme yapmam aklıma gelmiyor sanki.
Kızdığım da evden kaçar nineme koşardım,hasta olsam o bakardı,kolum bileğim çıktı onlar üstüme titredi,yıkadı pakladı ne bileyim dedikodu yapıp gerektiğinde oturup ağladım,ilk aşkımı vs hep nineme anlattım.
Yani yıllar geçti ama her fırsatta koştum nineme ta ki ölene kadar.Öldüğünü hala kabullenmek istemiyorum hala penceresinin önünde patik örüyor hayal ediyorum,kabullenirsem nefes almak zor geliyor.

Çok hatalısın konu sahibi çok.Asla bırakmamalıydın eşini dinlemek zorunda değildin manipüle ediyorsa ondan vazgeçecektin çocuktan değil.O çocuk için ailesi babaannesi artık ve samimiyetin o kadının önüne geçemez devamlı yanında o olmuş çünkü tam bağ kurulacak dönemde.Bana da annem alınırdı büyüyünce anneme hak verdim en azından sonradan sırtında taşıdı her gece açta olsak birlikteyiz diye çokta severim annemi,çok eziyet çekti ama ninem başkaydı.Babamsa çaba göstermeyen,eve gitmediğimiz de k.çını serip evde malak gibi yatan bir herifti.Kendisine bir bardak su vermeyi bile düşünmüyorum.

Pedagogla görüş ne yapabilirsin çocukla birlikte gidin.Yıllardır annem der benim imkanım yoktu keşke olsaydı da bakıcı tutsaydım süt kokun burnumda sanki hala doyamadım diye.Siz imkan varken kabullenip uzak kalmışsınız.Muhakkak destek alın,sizde gidin o evde kalın ama ayrı kalmayın derim ama çocuğun içindeki yeriniz babaanneden sonra gelir artık.
 
Kimsenin maddi manevi şartlarını bilemem ama ben bebegim icin isi biraktim. sirf bana ihtiyaci var diye.evet bu doğru bunu yapmayan ise dönen anneler kötüdür demiyorum.herkesin doğru ve yanlisi kendinedir.ancak bildiğim bisey varki her kim bakiyosa baksin cocugunuz aksam oldumu evini odasini anasini babasini bilmeliydi.sirf kayinvalide uyanamiyo diye siz onu kendi evinden odasindan sizden uzakta bırakmissiniz. Anlamaz o ufak diye düşünürüz ama o çocuk dünyasında acaba bunu nasil karşıladı neler dusundu size karsi icten ice
beni birakti gitti diye dolmus olabilir he kayinvalide de cocugu doldurusa getiriryo olabilir bunu zaten desteklemiyorum sonuna kadar igrenc.bi tutum. Cocuklar dunyaya gelirken sorumluluk anne ve babanindir zamanla şartlar geregi anane babannem vs destek olur ama ailesi oncelikle anne babadir siz cocugunuzu is uğruna bundan mahrum etmissiniz ee ihtiyaclarini yemesi icmesi yikanmasi gezmesi hepsini babanne.karsiladikca anne figurunu o doldurmus.burda babanneden ziyada sizin ce esinizin yanlisi var
Cocuk terapistlerinden destek alin en kisa zamanda ihmal etmeden ve yavrunuzu geri kazanin onun ihtiyaci olan sizin kucağınız bi baskasi degil
 
yanlış anlama bu şekilde olması çok normal çocuğu hem onlar yetiştirmiş , kendi istedikleri gibi kız çocuğu özellikle yani anneden uzak olmaz yani size vurmasına müsade etmesi tepki vermemesi babanın onaylaması demek pedagoga gidin eşinizden de bi cacık olmaz çöp .
 
Kendi çocuğunu bu şekilde birakabilir misin? Eğer cevap evetse doğrudur, benim için korkunç ötesi bir düşünce. Hele hele çalışacağım diye bunu yapmak...
Ben bırakamam ben bir an bile yanımdan ayırmıyorum çocuğumu çocuğum için de çalışmıyorum çocuğunu bırakanlara da bir şey diyemem bunu uzman söyler
 
Back
X