Cok yuz goz oldunuz bence. Bu is böyle yurumez. Eşiniz 1600 alırken zorlaniyormussunuz. Size kalan 750. Simdi esim 2300 aliyor diyorsunuz. Yani ilk işe basladiginizda elinize geçen miktarla, şu an işten ayrilsaniz elinize geçen miktar aynı olacak. Canıma yetti diyorsaniz, ayrilin işten ve çocuğunuza bakın.
Evet ananeler babanneler gönüllü baksa daha iyi olabilir. Ama insanlar da ileri yaşlarında çocukla uğraşmak zorunda değil gönüllü olarak. Benim annem asla bakmaz mesela
kolay bir iş değil. Yeri geliyor biz bile genciz, kendi cocugumuzda zorlaniyoruz. Annenizin zaten baktığı bir cocuk ve bir geliri varmış. Ondan vazgeç demeye hakkiniz yok. O parayı vermek zorundasınız. Ister ceyrek alır, ister sutyenine sıkıştırır, kadin emegiyle kazaniyor, size ne aldığı çeyrekten?
Ya işten çıkacaksınız, cocugunuza bakacaksiniz.
Ya annenizin zam teklifine net şekilde hayır diyeceksiniz.
Ya da, sen mağdur olma diye birşey demedik ama madem hemsirenin cocugu var, sen ortada kalmazsin, onun çocuğuna bak, ben de 500e bakici bulayim deyin.
Anneniz neden 900e bakıyor da, siz 500e bulabiliyorsunuz orasi da muamma. 500e bulunan bakıcıya ne kadar guvenilir, evinize sokup cocugunuzu teslim edeceksiniz. Bunlari da düşünün