Çocuğunuz yoksa bir an önce boşanın, yoksa tüm hayatınız mahvolacaköncelikle herkese merhaba. bu siteye yeni üye oldum. benim caresizliğimi giderecek çıkış yollarına ihtiyacım var. okuyacagınız ve yardımcı olacagınızı umut ederek sımdıden hepınıze tesekkur ederim.
26 yasındayım 2 yıl once evlendım. 2 yıl boyunca mutsuz oldum dersem eşime haksızlık ederim.. fakat fikir ayrılıklarımız oldukça fazla ben onun görüşlerine saygı duyabiliyorum ama o benim görüşlerime ne yazık kı duymuyor. ben erkeğim benim yanıma sen geldin uyum saglıcaksın diyerek konusuyor. ben anlayıssız ve katı bı ınsan degılım ve bu ınsan ıle ben 5 yıl flort ettım severek evlendım sevdıgım adama uyum saglamıyacagım da kime saglayacagım. gel gör ki onun uyumdan kastı benim ailem yok sayması. ben aılemı öldü bilcekmişim ve sene de bir kere benim evime gelebilirlermiş bu durumu kabullenmek tabiki mumkun degil ve kabul etmedim de sadece bişiler anlatmaya ikna etmeye ailelerimiz olmadan biz bir hiçiz demeye calıstım ama ne yaptıysam sonuc alamadım. bazen drurluyo herhangı bır problem yok ama kendı aılesınden bişeyler duydumu benim aileme yuklenıyor. halbukı benım aılem bana gelseler bıle bı gun kalır gıderler sehır dısında oturuyorlar esım rahatsız olmasın dıye cok sık aramazlar esim ise onları sadece ozel gunlerde arar ve benım aılem bunu bıle bı kez olsun problem etmedıler sırf benı huzursuz etmek ıstemedıklerı için. esimin ailesine ait bir ev de oturuyoruz allah razı olsun ev verdıler bu konuda onlara diyecek hiç bişeyim yok ama ev verdiler diye herseylerine boyun egme gibi bir durumum söz konusu mu? ev verdiler diye haklarımı aramamam mı gerek ? eşime bunu anlatmak çok güçburası benim çöplüğüm diye tutturmus gidiyor ben erkeğim sen buraya geldin gibi tavırlar sergiliyor evet ben ona gitttim ama bu tavırlar ile karsılasacagımı bılseydım gelırmıydım kım bıle bıle yakar ki geleceğini.
ben işçi maası ıle gecinen bır anne babanın kızıyım bu durumdan asla gocunmuyorum cunku bızı kımseye muhtac etmedıler. aılemın gayrımenkulu tarlası bagı bahcesı yok ve esimin tarafı biraz varlıklı benı sureklı burdan vuruyor senın de aılenın malı olsaydı bılmem ne bu o kadar sacma ki asıl sacma olan esim olan beyfendı kendı emeği ile yaptıgı hiç bir sey yokken aılesının mal varlıgı ıle ovunmesi okadar basit bı mevzu ki. yine de bişey demıyorum bu dunyanın ustu varsa altıda var dıyorum.
sonuc olarak yaklasık bır aydır aynı evın ıcerısınde konusmuyoruz bırseyler paylasmıyoruz ama etrafımızdakı kısılere ıse mutlu aıle pozu verıyoruz. artık o kadar yoruldum kı aynı evın ıcerısınde onu gormezden gelıyorum tartısmkatan bıseyler anlatmaktan gercekten sıkıldım en cok da canımı yakan ne bılıyomusunuz aııller yuzunden bir evlilik bitmek üzere.. cok uzun yazdım hakkınızı helal edin ve lütfen yardım edin . cıkıs yolu bulamıyorum bosanmayı kafaya takmıs durumdayım
öncelikle herkese merhaba. bu siteye yeni üye oldum. benim caresizliğimi giderecek çıkış yollarına ihtiyacım var. okuyacagınız ve yardımcı olacagınızı umut ederek sımdıden hepınıze tesekkur ederim.
26 yasındayım 2 yıl once evlendım. 2 yıl boyunca mutsuz oldum dersem eşime haksızlık ederim.. fakat fikir ayrılıklarımız oldukça fazla ben onun görüşlerine saygı duyabiliyorum ama o benim görüşlerime ne yazık kı duymuyor. ben erkeğim benim yanıma sen geldin uyum saglıcaksın diyerek konusuyor. ben anlayıssız ve katı bı ınsan degılım ve bu ınsan ıle ben 5 yıl flort ettım severek evlendım sevdıgım adama uyum saglamıyacagım da kime saglayacagım. gel gör ki onun uyumdan kastı benim ailem yok sayması. ben aılemı öldü bilcekmişim ve sene de bir kere benim evime gelebilirlermiş bu durumu kabullenmek tabiki mumkun degil ve kabul etmedim de sadece bişiler anlatmaya ikna etmeye ailelerimiz olmadan biz bir hiçiz demeye calıstım ama ne yaptıysam sonuc alamadım. bazen drurluyo herhangı bır problem yok ama kendı aılesınden bişeyler duydumu benim aileme yuklenıyor. halbukı benım aılem bana gelseler bıle bı gun kalır gıderler sehır dısında oturuyorlar esım rahatsız olmasın dıye cok sık aramazlar esim ise onları sadece ozel gunlerde arar ve benım aılem bunu bıle bı kez olsun problem etmedıler sırf benı huzursuz etmek ıstemedıklerı için. esimin ailesine ait bir ev de oturuyoruz allah razı olsun ev verdıler bu konuda onlara diyecek hiç bişeyim yok ama ev verdiler diye herseylerine boyun egme gibi bir durumum söz konusu mu? ev verdiler diye haklarımı aramamam mı gerek ? eşime bunu anlatmak çok güçburası benim çöplüğüm diye tutturmus gidiyor ben erkeğim sen buraya geldin gibi tavırlar sergiliyor evet ben ona gitttim ama bu tavırlar ile karsılasacagımı bılseydım gelırmıydım kım bıle bıle yakar ki geleceğini.
ben işçi maası ıle gecinen bır anne babanın kızıyım bu durumdan asla gocunmuyorum cunku bızı kımseye muhtac etmedıler. aılemın gayrımenkulu tarlası bagı bahcesı yok ve esimin tarafı biraz varlıklı benı sureklı burdan vuruyor senın de aılenın malı olsaydı bılmem ne bu o kadar sacma ki asıl sacma olan esim olan beyfendı kendı emeği ile yaptıgı hiç bir sey yokken aılesının mal varlıgı ıle ovunmesi okadar basit bı mevzu ki. yine de bişey demıyorum bu dunyanın ustu varsa altıda var dıyorum.
sonuc olarak yaklasık bır aydır aynı evın ıcerısınde konusmuyoruz bırseyler paylasmıyoruz ama etrafımızdakı kısılere ıse mutlu aıle pozu verıyoruz. artık o kadar yoruldum kı aynı evın ıcerısınde onu gormezden gelıyorum tartısmkatan bıseyler anlatmaktan gercekten sıkıldım en cok da canımı yakan ne bılıyomusunuz aııller yuzunden bir evlilik bitmek üzere.. cok uzun yazdım hakkınızı helal edin ve lütfen yardım edin . cıkıs yolu bulamıyorum bosanmayı kafaya takmıs durumdayım
Ne desem de banlanmasam diye düşünüyorum. ..öncelikle herkese merhaba. bu siteye yeni üye oldum. benim caresizliğimi giderecek çıkış yollarına ihtiyacım var. okuyacagınız ve yardımcı olacagınızı umut ederek sımdıden hepınıze tesekkur ederim.
26 yasındayım 2 yıl once evlendım. 2 yıl boyunca mutsuz oldum dersem eşime haksızlık ederim.. fakat fikir ayrılıklarımız oldukça fazla ben onun görüşlerine saygı duyabiliyorum ama o benim görüşlerime ne yazık kı duymuyor. ben erkeğim benim yanıma sen geldin uyum saglıcaksın diyerek konusuyor. ben anlayıssız ve katı bı ınsan degılım ve bu ınsan ıle ben 5 yıl flort ettım severek evlendım sevdıgım adama uyum saglamıyacagım da kime saglayacagım. gel gör ki onun uyumdan kastı benim ailem yok sayması. ben aılemı öldü bilcekmişim ve sene de bir kere benim evime gelebilirlermiş bu durumu kabullenmek tabiki mumkun degil ve kabul etmedim de sadece bişiler anlatmaya ikna etmeye ailelerimiz olmadan biz bir hiçiz demeye calıstım ama ne yaptıysam sonuc alamadım. bazen drurluyo herhangı bır problem yok ama kendı aılesınden bişeyler duydumu benim aileme yuklenıyor. halbukı benım aılem bana gelseler bıle bı gun kalır gıderler sehır dısında oturuyorlar esım rahatsız olmasın dıye cok sık aramazlar esim ise onları sadece ozel gunlerde arar ve benım aılem bunu bıle bı kez olsun problem etmedıler sırf benı huzursuz etmek ıstemedıklerı için. esimin ailesine ait bir ev de oturuyoruz allah razı olsun ev verdıler bu konuda onlara diyecek hiç bişeyim yok ama ev verdiler diye herseylerine boyun egme gibi bir durumum söz konusu mu? ev verdiler diye haklarımı aramamam mı gerek ? eşime bunu anlatmak çok güçburası benim çöplüğüm diye tutturmus gidiyor ben erkeğim sen buraya geldin gibi tavırlar sergiliyor evet ben ona gitttim ama bu tavırlar ile karsılasacagımı bılseydım gelırmıydım kım bıle bıle yakar ki geleceğini.
ben işçi maası ıle gecinen bır anne babanın kızıyım bu durumdan asla gocunmuyorum cunku bızı kımseye muhtac etmedıler. aılemın gayrımenkulu tarlası bagı bahcesı yok ve esimin tarafı biraz varlıklı benı sureklı burdan vuruyor senın de aılenın malı olsaydı bılmem ne bu o kadar sacma ki asıl sacma olan esim olan beyfendı kendı emeği ile yaptıgı hiç bir sey yokken aılesının mal varlıgı ıle ovunmesi okadar basit bı mevzu ki. yine de bişey demıyorum bu dunyanın ustu varsa altıda var dıyorum.
sonuc olarak yaklasık bır aydır aynı evın ıcerısınde konusmuyoruz bırseyler paylasmıyoruz ama etrafımızdakı kısılere ıse mutlu aıle pozu verıyoruz. artık o kadar yoruldum kı aynı evın ıcerısınde onu gormezden gelıyorum tartısmkatan bıseyler anlatmaktan gercekten sıkıldım en cok da canımı yakan ne bılıyomusunuz aııller yuzunden bir evlilik bitmek üzere.. cok uzun yazdım hakkınızı helal edin ve lütfen yardım edin . cıkıs yolu bulamıyorum bosanmayı kafaya takmıs durumdayım
kesınlıkle benım aılemıde hak ettıgını dusunmuyrm bu tavırları ile.Ailen maşallah kuzu gbi eşinin egosuna rağmen sen üzülme diye sesini cikartmiyor git ailene bir süre çöplüğünde ötsün gereksiz geride bak hele ağzına da iki tukur benim yerime
kesınlıkle benım aılemıde hak ettıgını dusunmuyrm bu tavırları ile.
cok zor biri 2 yıldır hemen hemen aynı konular degısen yok aksıne ben ve aılem suclu oluyor. bır kez evden cıktım gıttım neymıs efendım benım aılem arkamdaymıs benım arkamda oldugu surece ben adam olmazmısım bana aılem dıyecekmıs kı defol gıt kocanın yanına.. ya aklım almıyor dusunce ve zıhınyetı o kadar sacma ki ınanın 2 yıldır bır yol alamadık. ablası var ablası uzerınde empatı kurmasına yardımcı oluyorum ablama aynı sey olsa bız defol kocanın evıne derız dıyo ya o kadar gerı kafalı ve degısık bırı kı artık yıldım. ve bu olanların sonucunda %90 ben haklıyım diyor bı deTavsiyem şudur ki sakın alttan alma bir şeyleri anlatmaya çalışmaya uğraşma çünkü anlamayacak “anlamak istemiyor” işine geldiği için. Ağzına geleni söyle sen kimsin kendini ne sanıyorsun de evet aynen böyle yap. Senin net ve kararlı duruşunu gördüğünde eğer gerçekten sana değer veriyorsa düzelecektir. Aksi halde değer vermiyor demektir... en kötü boşanırsınız ki bu sonuç kötü de olmaz çünkü her şeyin ortada olduğunu görürsünüz... Benim bir sevgilim vardı o da aynen böyleydi bende hep anlatmaya, anlamasını sağlamaya çalışırdım ama bi o kadar ters teperdi. Sonunda hiiç kendimi yormadım ağzıma geleni söyledim anlayışlı olmayı sorunumuz varsa düzeltmeye çalışmayı kestim madem onun söylediği sözler tartışma yaratacak düzeydeyse bende tartışırım dedim yaptım sonrasında benim bu kararlılığımı gördüğünde birden değişmişti umuyorum ki sizde de öyle olur
cok zor biri 2 yıldır hemen hemen aynı konular degısen yok aksıne ben ve aılem suclu oluyor. bır kez evden cıktım gıttım neymıs efendım benım aılem arkamdaymıs benım arkamda oldugu surece ben adam olmazmısım bana aılem dıyecekmıs kı defol gıt kocanın yanına.. ya aklım almıyor dusunce ve zıhınyetı o kadar sacma ki ınanın 2 yıldır bır yol alamadık. ablası var ablası uzerınde empatı kurmasına yardımcı oluyorum ablama aynı sey olsa bız defol kocanın evıne derız dıyo ya o kadar gerı kafalı ve degısık bırı kı artık yıldım. ve bu olanların sonucunda %90 ben haklıyım diyor bı de
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?