Evet evliliğimiz bir anda oldu evlenmeseydik bir süre ayrı kalacaktık bunu istemedik o zamanlar ayrı kaldığımız zamanda beni kaybetmekten korktuEşiniz sizden sıkılmış gibiEn basta böyle olmadığını söylüyorsunuz galiba evliliğe hazır değilmiş bir andami karar aldınız
Evet öyle oldu tanıyamadım o da beni ikimizde de fiziksel beklentiler tamamdı ama benim beklentilerimle onunkiler öyle farklı ki gerçekten o benden iddialı biri olmamı bekliyor olabilir. İnanın ben de bi netlik istiyorum ama her seferinde öyle bir suçluyor ki gerçekten mi ben bu hale getirdim demekten kendimi alamıyorumMaalesef siz esinizi taniyamadan evlenmissiniz,sizi begenmis sahip olmak istememis ama hepsi bu kadar ,tamam almis bitmis hevesi gecmis ,bekar hayatini ozluyor belli,baba es olacak yapici zihniyette degil,kendinde bu durumu gormedigi icjn cocuk istemiyor,kabullenip bi an evvel bitirin
Sizden kaynaklı degil uzulmeyin,bazen olmuyorEvet öyle oldu tanıyamadım o da beni ikimizde de fiziksel beklentiler tamamdı ama benim beklentilerimle onunkiler öyle farklı ki gerçekten o benden iddialı biri olmamı bekliyor olabilir. İnanın ben de bi netlik istiyorum ama her seferinde öyle bir suçluyor ki gerçekten mi ben bu hale getirdim demekten kendimi alamıyorum
Moral oluyor böyle yorumlar teşekkürlerSizden kaynaklı degil uzulmeyin,bazen olmuyor
Konuyu okudum yok narsist değil kendini beğeniyor seviyor ama narsisizm başka bir şeyNarsistmis diye bir konu var. Üye konu açmış madde madde sıralamis. Onu okumak fikir verebilir
Çok doğru söyledikleriniz, ben de o çabalamadığı için diyorum ki kafasında tamamen bitirmiş olmalı ki böyle yapıyor sonra öyle bir şey diyor ki sanki ben ondan vazgeçmişim gibi sanki o bana çok kırılmış gibiBir adam bir ilişkide bütün sorumluluğu diğer tarafa yüklüyorsa, bu sadece bencillikten ve yeterli kadar olgun olmamasindan. Siz ona çok değer verip ilgisini isteyince kaçasi gelmiş. Bir tarafta ama esinize de hak veriyorum: ilk zamanlar hep stresli ve kavgalı geçmişse o da bıkmıştır. Hepimiz bikariz. Ama sonuç olarak aynı yolun yolcusuyuz. Yani siz çocuk istiyorsunuz, oda erteliyor. Bir orta yolu yok mu? Sahsen 33 yaşında ilk çocuğumu kucaga aldim. Bir iki sene bekleseniz. Önce birbirinize zaman ve yer tanısanız, birbirinizi anlamaya çalışmaniz şu an için cok daha iyi olur. Birde eklemek isterim: esler her beklentimizi yerine getirmek zorunda degil. Yerine getiremeyenler var. Bunu onlara karşı sinirlenerek belirtsek bile durum değişir mi? Hayır. Ama diğer taraftan esinizde az cok ilişkiyi toparlamak icin caba sarf ettin. Sen ettin sen toparla ile olmuyor
Çalışıyorum çok sevdiğim bir işim var kazancım da iyiÇalışmaya başlayın. Kendi kendinize takılın bir süre ondan adım gelmezse de hiç bir şeye yanaşmayın. Klasik tötü kalkmış erkek sendromu
Çok doğru söyledikleriniz, ben de o çabalamadığı için diyorum ki kafasında tamamen bitirmiş olmalı ki böyle yapıyor sonra öyle bir şey diyor ki sanki ben ondan vazgeçmişim gibi sanki o bana çok kırılmış gibi
Çok iyi anlıyorum benim de çocukluktan kalmaydı bir anda patlayıp hiç seviyeyi koruyamadan tartışıyordum sinirim öfkem tamamen duygularımdan kırgınlıklarımdan geliyordu ama eşim bunu anlamadı..Kırılmıştır da. Sizi bilmiyorum ama ben sinirlenince ağır konuşabiliyorum onun için eşimle sinirli olunca tartışmamağzımın ayarı tam yok o konuda. Ilk zamanlar beklentilerimi veya hissettiklerimi pek düzgün ifade edemiyordum. Çocukluktan kalma bazı huylar da tetikleniyordu. Mesela küsme huyum vardi. Onu yenmem biraz zaman aldi. Hepimizin iyi kötü yanları var. Önemli olan karşı tarafı suclamadan dinleyip onunda beklentilerine yer verebilmek. Esinize belki evlilik sorumluluğu ağır geldi ilk başta. Üstüne kavgalar olunca hatta pişman olmuş olabilir. Burda birbirinizin beraber yürüyebileceginiz bir yol bulmak. Insallah aranızı düzeltmeye başarırsiniz
OlabilirEşinizin huyu bana çok bana benziyor desemBakın böyle insanlar kontrol edilmez; edilemez. Eşim bana bir şeyleri dayatsa hoşlanmam. Kaç yaşındayım eşim bana sesini yük sel te mezzzz çünkü ben yükseltmiyorum ve aynı saygıyı karşıdan beklerim ki hemen sinirlenen insanlar bana çok çocuksu gelir ve çocukla uğraşmak istemem. Eşim fedakarlık yapmasa asla yapmam. Eşinizin huyu değişmez. Kendimen biliyorum.
İlgi istiyorda erkekte de pek hoş durmuyorOlabilirufacık bir çaba gösterse ben de adım atıp devam edeceğim her şeyde kendini çekip tamam ben gidiyorum dediğimde de olmadık şekilde ağlayıp sen zaten hiç bir zaman değerli hissettirmedin hep gitmeye hazırsın falan diyor anlamıyorum bu ne