Bütün akrabaları sildim :( Canım çok sıkkın.

Ben yorumları hiç anlamadım.Değer verdiğimiz insanın kötü gününde yanında olmayacaksak ne zaman yanında olacağız ? Depresyon hastası bir insan yalnız mı bırakılır ?
Konu sahibi sizin şu an yaptığınız da bir tuhaf geldi.Bunca zaman sonra neden şimdi sildiniz ki ne değişecek ? Yüzlerine tek tek ''siz benim yanımda olmadınız benden de minimum yardım bekleyin bundan sonra'' diye söyleseydiniz daha anlamlı olurdu.Hem belki yanlış anlaşılmalar olmuştur,onları da düzeltirdiniz.Bu yaptığınızla kendinizi daha da üzersiniz,aklınızda kurup durmuşsunuz,bakın halanıza yardım ederken bile eski günler aklınıza gelip canınız sıkılıyor.
 
Yardim etmekten asla geri durmayin, Allah da size merhamet eder,o iyiliginiz bir yerde karsiniza çıkar ama bir vakti gelince konusun halanizla , içerlediginizi anlatin. Halanizi sevmeseydiniz bu kdr zorunuza gitmezdi. Ona sorun "neden yanimda degildin o gunlerde" diye. Biraz durur düşünür. Zor zamanda yaninizda olmali akraba dedigin. Varligini hissettirmeli her zaman.
 
Eski konularınızı okudum boşanalı 6 yıl olmuş sizcede bu yas döneminiz çok uzun olmamışmı. Her konunuzda boşanmış olduğunuzu dile getirmişsiniz. Psikolojik destek alıyormusunuz şuan acaba.
Ailenizde akrabalarını görmemek sizin tabirinizle silmek konusunda sizinle hemfikirmi yoksa zorundamı kalıyorlar.
 
Yardim etmekten asla geri durmayin, Allah da size merhamet eder,o iyiliginiz bir yerde karsiniza çıkar ama bir vakti gelince konusun halanizla , içerlediginizi anlatin. Halanizi sevmeseydiniz bu kdr zorunuza gitmezdi. Ona sorun "neden yanimda degildin o gunlerde" diye. Biraz durur düşünür. Zor zamanda yaninizda olmali akraba dedigin. Varligini hissettirmeli her zaman.
Ya açıkçası geçmiş gitmiş gün sormak da istemiyorum. Ben söyledikten sonra yaparlarsa da benim için önemi yok. Yarın yine zor günüm olsa yine aramazlar. Ben sadece Allah rızası için yaptım ama şeytan mı girdi aklıma bilmiyorum şimdi kendime çok kızıyorum. Kaç gündür yerin altında mıyım üstünde miyim bilmiyorum.
 
Ya açıkçası geçmiş gitmiş gün sormak da istemiyorum. Ben söyledikten sonra yaparlarsa da benim için önemi yok. Yarın yine zor günüm olsa yine aramazlar. Ben sadece Allah rızası için yaptım ama şeytan mı girdi aklıma bilmiyorum şimdi kendime çok kızıyorum. Kaç gündür yerin altında mıyım üstünde miyim bilmiyorum.

Gecmis gitmis gun diyorsaniz niye bu kadar depresif oldunuz , kendinize niye kiziyorsunuz. Vesveseye kapildiniz o zaman
 
Eski konularınızı okudum boşanalı 6 yıl olmuş sizcede bu yas döneminiz çok uzun olmamışmı. Her konunuzda boşanmış olduğunuzu dile getirmişsiniz. Psikolojik destek alıyormusunuz şuan acaba.
Ailenizde akrabalarını görmemek sizin tabirinizle silmek konusunda sizinle hemfikirmi yoksa zorundamı kalıyorlar.
Ailem benim gibi düşünmüyor. Onlar ne yapabilirdiki diyorlar. Ben zaten düğün, nişan bu tür şeylere katılmıyorum. Bir tek bayramlarda ailemin zoruyla gidiyordum. Ona da artık gitmeyeceğim. Açıkçası beni hiç bir şekilde arasınlar istemiyorum. Yemeğe bile davet etseler canım sıkılıyor. Aslında kötü, yaygaracı, saçma insanlar değiller. Ama kırgınım onlara ve ne yapsalar umrumda değil.
 
diger akrabalarina tepkini anlarim ama halaniz anladigim kadariyla kendine bile yetebilecek durumda olmayan bir insan size ne yapabilirdiki
birde bir tek sizin cevreniz degil artik toplum olarak boyleyiz maalesef herkese kendi skintisi yyetiyor yani
 
beni mesela skintiliyken kimse aramaz cunku acmam bilirler ayni seyleri pisirip pisirip kendim bile onume koymam onlarada musade etmem belki sizin ailenizde boyle dusunmustur
 
Her ailenin kendine özel bir derdi vardır..
Sizinle paylasilmadi bu dertleri yok anlamına gelmiyor..

Geçmiş konularına baktım da sizin bence kesinlikle eş dost desteğinden ziyade bir uzman desteği almanız gerek..
Boşanmanızı resmen kendinize işkence haline getirmişsiniz .

Öyle ki hiç bağı bağlantısı olmayan hasta bir insana sizden yardım isteyen bir insana bu şekilde davranmak inanılmaz çirkin..

Bence çevrenizden bir destek istiyorsanız öncelikli olarak iyi bir insan olmaya çalışın.
 
Merhaba arkadaşlar, 31 yaşındayım boşandım çocuğum yok ve ailemle yaşıyorum. Gerçekten çok zor günler geçirdim. Bununla beraber bir de depresyon geçirdim. Gerçi hala çok geçirmiş sayılmam.

Bu zor günlerde hiçbir akrabamın umrunda olmadım. Hiçbiri bir gün arayıp da gel biraz hava alırsın ya da nasılsın demedi. Biz ailecek çok büyük sıkıntılar geçirirken maddi manevi hiç bir destekte bulunmadı akrabalarım. Açıkçası bu durum beni onlardan fazlasıyla uzaklaştırdı. Tabi dünya hep aynı düzeyde gitmiyor şimdi de kendileri çeşitli sıkıntılar yaşıyorlar. Ben mümkünce uzak durmaya çalışıyorum. Ailemle yaşamasam hiç birini hiç bir şekilde ne görürüm ne de arar sorarım.

Geçen hafta halam beni aradı. Hasta ve gerçekten kimsesi yok. Ben de yaşadığım şehirde Profesör hocaları tanıyorum biliyor. Size gelmek istiyorum beni hastaneye götürür müsün dedi. Vicdanen çok rahatsız hissettiğim için işlerim çok yoğun olsa da gel dedim. Neyse doktora götürdüm gerekli incelemeleri yapıyorlar haftaya sonuç belli olacak. Fakat o kadar daraldımki. Kadınla hiç konuşmuyorum ve evde sürekli suratım asık. Hep aklıma bana kimsenin yardım etmediği geliyor, kendimi enayi gibi hissediyorum. Ama kalbini de kırmak istemiyorum. Çünkü o da muhtaç durumda. Ne yapacağımı şaşırdım arkadaşlar. Size saçma gelebilir ama o kadar canım sıkkın ki. Annemlerle de hiç suçları yokken tartıştım. Babama da üzülüyorum, kız kardeşi ve gerçekten kimsesi yok. Diğer yeğenleri de yüzüne bakmıyor. Ne yapmalıyım arkadaşlar? Ben bu kadar kötü düşüncelerde olmak istemiyorum ama psikolojim kimsenin sıkıntısını kaldırmıyor ve resmen insanlardan kaçıyorum. Ona sinirlendiğim için bütün akrabaları da sosyal medyadan, telefondan silip engelledim. Ayrı eve de çıksam ailem çok üzülecek. Çünkü evde kimse yok bir annem bir de babam. Bana fikir verir misiniz?
Onlardan yardım istedin mi ki? Turkiyede boşanma hala çok hassas bir konu olarak görülüyor. Yani sırf seni rahatsız etmemek için bile arayıp sormamış olmaları mümkün. Bu süreçte sen bu sildigin yakınlarına ben depresyondayım deyip yardım istedin mi ya da yardıma ihtiyacın olduğunu biliyorlar miydi.
 
Sana yapılan özel bir şey gibi düşünme onlar senin bu kadar sıkıntıda olduğunun farkinda bile değillerdir.İnsanoglu bencil çünkü herkese kendi yaşadığı ağır geliyor.Bir de benim de yakın bir akrabam boşandı biz de çok arayamadik kafa dinlesin diye.Herkes farklı şeyler düşünmüş olabilir.Silip engellemeniz çocukça geldi bana .Geçmiş olsun yeni hayatınızda mutluluklar
 
Onlardan yardım istedin mi ki? Turkiyede boşanma hala çok hassas bir konu olarak görülüyor. Yani sırf seni rahatsız etmemek için bile arayıp sormamış olmaları mümkün. Bu süreçte sen bu sildigin yakınlarına ben depresyondayım deyip yardım istedin mi ya da yardıma ihtiyacın olduğunu biliyorlar miydi.
Hayır istemedim. Ama istememe de gerek yoktu. O zaman keyifleri gezmeleri yerindeydi. Kendileri düşünebilelerdi. Yani yıllar geçti ve ben de bunların sıkıntılarında bizi aramalarından yıldım. Ailemle yaşamam belimi büküyor. Şimdi ayrı eve taşınmak istediğimi söylediğimde de annem babam çok üzülüyor. Çünkü evde kimse yok.
 
Back
X