Herkese söyledim... Ama malesef içim hiç de rahatlamadı, aksine bol bol dedikodumun yapılacağına daha çok emin oldum.. Neyse artık olan oldu, umarım bir süre dedikodu yapıp sonra unuturlar.
Herkese söyledim... Ama malesef içim hiç de rahatlamadı, aksine bol bol dedikodumun yapılacağına daha çok emin oldum.. Neyse artık olan oldu, umarım bir süre dedikodu yapıp sonra unuturlar.
busramu, esmergirl90 teşekkür ederim.. Umarım en kısa sürede dileğinizi gerçekleştirisiniz.. Ancak tekrar söylüyorum size destek birini bulmadan yapmayın, sonra bunalıma girersiniz benim gibi..
Kızlar Allah'a şükür ameliyatımın en zor günlerini sizlerin de desteğiyle atlattım.Bundan sonraki aşamalarda da Allah utandırmasın inşallah.. Bandajlarım çıktığı gibi ilk işim önceki ve sonraki hallerimin olduğu bir albüm hazırlamak..:)
Yaptıracak arkadaşlara tavsiyem, yanlarında kendilerine destek olacak birisi olamadan asla ameliyat olmasınlar. Çünkü bu ameliyatın iyileşme dönemi, insanı fiziksel ve ruhsal olarak yıpratan bir süreç. Mutlaka ama mutlaka size pozitif enerji veren, herşeyin güzel olacağını söyleyen, ilk 5 gün size bakan birileri olmalı ki sizin tek derdiniz "acaba güzel oldu mu?" olsun..
Ben ameliyatımı insanlar bana karşı çıkıp moralimi bozmasınlar ,beni daha çok panikletmesinler, dedikodumu yapmasınlar diye kimseye, aileme bile söylemedim. Ama bu kez ameliyatın fiziksel ve ruhsal olarak en ağır olduğu dönemde yapayalnız kaldım. Ameliyat olduğum akşamın sabahında ağlayarak kendi buzumu hazırlayıp yüzüme kendim koyuyordum. Eşim çok tahamülsüz bi insandı ve bu ameliyata da her zaman karşı çıkmıştı. Onun 'kendini ne hale getirdin' diyen bakışları, olumsuz cümleleri, benim suçluluk ve pişmanlık duygumu 10'a katladı. Üstüne bir de 'ben demiştim..' le başlayan cümleler duymamak için hizmette kusur etmemeye çalışıyordum, ameliyatın ertesi hem kendime bakıyordum hem de ikimize yemek hazırlayıp sofra kurup kaldırıyordum. Ben inatla kendimi ne hale getirdim diye içten içe perişan durumdayken, yorgunluktan ölüp yatmak uyumak isterken hiç birşey belli edemedim. Ne pişmanlığımı, ne üzüntümü, ne de yorgunluğumu. Sonuç olarak benim nekahat dönemimin en ağır günleri normalin bir kaç katı daha zor geçti.. Siz aynı hatayı yapmayın, destek olacak birini bulun ve kendinizi bu dönemde bol bol şımartın..
Birazdan kayınvalideye gidip gerçekleri anlatacağım, çünkü cuma günü bizi ısrarla yemeğe davet ediyor.. Cuma günü bandajları çıkarsam ve birşey olmamış gibi davransam sadece 3 gün bandajlı kalmış olacağım ve bu kadar sabretmişken bandajı çıkarıp da burnumun kötü bir hale gelmesini istemiyorum.. Yarın da anneme söyleyeceğim.. Boşuna kimseye söylememiş oldum belki ama en azında hem ameliyat öncesi moral bozucu şeyler duymaktan kurtuldum, hem de o mosmor şiş halimi görmemiş oldular buna da şükür. Gerçi kayınvalidemin bizim gelin estetik yaptırdı diye yedi sülaleye yaymasına engel olamayacağım ama napayım mecbur kaldım.. Yemek de yemek diye tutturdu....(( kızlar napsam yoksa açsam bandajı ve kimseye söylemesem mi yine..
duygularınızı çok iyi anlıyorum okurken aynı anları yaşadım resmen ben bekarım ve ailem bana çok destek oldu çok şükür ama etraftaki insanlar o kadar yobaz ve anlayışsız ki morluk ve şişliklerden dolayı bakarken insan anlıyor ne demek istediklerini ne hale gelmişsin kendini bozdurdun ne biçim olmuşsun gibicesinden cümleler zaten şişliklerin inmesi 6 ayı buluyor tam olarak inmiyor bile hatta ve her gün farklı bir burunla karşılaşıyor insan bir an küçük bir an büyük görünüyor bu süreç zaten çok sıkıntılı ve insanı psikolojik olarak çok yıpratıyor birde insanların bu tepkileri üzerine tuz biber oluyor artık yaşamaktan bıkmışcasına ben nie yaşıyorum moduna giriyorsun resmen ama sakın kesinlikle ve kesinlikle çevrenin söylediklerine kulak asma bunu ancak yaşayan bilir kimseyi dinleme herkese kulaklarını tıka ve sakın bantları çıkarma ayrıca resmini gördüm kendin çok hoş bir bayansın ve bandın altından bile burnunun güzel olduğu belli bantlar şekil alması için çok önemli şimdiden güle güle kullan ve gülümse :)
Güllik merhaba.
Nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama anladığım kadarıyla ailenle aran çok iyi değil. Yorum yapmak benim haddim değil sadece yardımcı olmak istediğim için söylüyorum.
İnsanlara burnunu yaptırıp yaptırmadığını söylemek tamamen senin tercihin bir çok ameliyat olan arkadaşım var aylar sonra söylediler ve biz anlamamıştık bile çünkü biz (bu forumda yazanlar) burun takıntılı insanlarız ve birine baktığımız özellikle burnunu çok inceliyoruz konuşurken vs.. Ama diğer insanlar böyle değil onlar bizim farkettiğimiz kusurları farketmedikleri için neden ameliyat olmak istediğimizi anlamıyorlar çoğu zaman. Aslında bence sağlıklı psikoloji o.
Ama takıntıyı yenmeyin iki yolu vardır ya üstüne gidio öyle yaşamaya alışırsın örneğin beğenmediğin burnunu daha ön plana çıkarıp saçlarını toplayıp içinden geldiği gibi kahkaha atar "ben buyum! kendimle barışığım!" der vucüdunu ve yüzünü olduğun gibi kabul edersin ya da ameliyat olup rahatlar sonucundan mutlu olmaya çalışırsın.
Sen 2.yolu seçmişsin ve kendine işkence çektirmenin en emin yolu hayattaki diğer ihtimalleri düşünmektir şöyle yapsaydım, böyle yapsaydım vs.. Hayatı bir otobüs gibi düşün biz o otobüsün içinde yolculuk yapan birer bireyiz ve hem sağ taraftaki cama hem sol taraftaki cama birden bakamayız bir tarafı seçmek ve o manzarayı izleyerek yolculuk etmek zorundayız. Seçtiğin yolu artık değiştiremeyeceğin için elinden gelenin en iyisini yapıp pişmanlığını yenmeye çalış. Bu sana huzur verir. Üstelik ben ortada pişman olunucak bir sonuç görünmüyorum. Her doktor, ameliyat olmuş her hasta burda basbas bağırıyor ilk 1 kaç ay şekil oturmaz, şişlikler vardır, ameliyat psikolojisi ağrılı bir süreç oluşturur diye. Farkındalık önemli. Bunların farkında olarak atlat bu süreci. Kocanla iletişimine karışmak bizim haddimiz değil ama kimsenin sana kara kuru çirkinsin demesine izin verme çevrendekilerin kösteğiyle bu süreç senin için bu kadar zor geçiyor bunu ona düzgüz bir diller anlatmayı dene. Eşinin kişiliğini bilemem belki anlamayacaktır ama biz her zaman doğru bildiğimizi yapmayı seçmeliyiz çünkü bu bizi pişmanlıklardan kurtarır.
Sen insanların düşüncelerini gereğinden fazla önemseyen bir imaj çiziyorsun. Bu uzun vadede sana zarar verir. Görüş almak iyidir ama emin ol herkesin bakış penceresi farklı ve bir çok insan objektif davranmaz bile. Her görüşün söylendiği şartlar, o görüşü söyleyen insanların psikolojisi, yetişme tarzı,ortamı, karakteri önemlidir.
Gittikçe güzelleşen bir burnun var ve gayet hoş bir kadınsın. Sana tavsiyem özgüvenini yükseltecek bir düşünce tarzı benimsemeye çalışman. Güçlü olmayı seç ve ol. O kadarda zor değil. Sevgiler..
Bu bilince sahip olmana çok sevindim. Ben 19 yaşındayım ve burnumun gülerkenki görüntüsünü sevmiyorum ama müdahale de istemiyorum bütün vücudumun doğal kalmasından yanayım bu ikilemde gidip geliyorum. Bir başka sorunum da ilerideki erkek arkadaşıma kocama söylemeli miyim. Hem söylemek istemiyorum beni öyle güzel sansın istiyorum( bu da bir nevi kendini kandırma) hem de yalan söylemiş olmak istemiyorum herşeyimi bilsin istiyorum yani şimdi bana ne kadar güzel burnun falan dese ne diycem dimi ? Benim sorunum da bu :/
Canım sen daha ameliyatın en son kısmındasın. Bende olalı iki ay olacak ve inan bana birinci aydan sonra burnundaki o zarifleşmeyi farkedeceksin. Ben ilk bantlar çıktığında şok olmuştum kendimi garipsemiştim kim ne der diye düşünmüştüm. Ağlıyordum ağladığımda dahada çok şişiyordum :) Ama sonra farkettim o psikolojiyle yaşamaktansa yaptırmak en doğrusuydu kim ne derse desin bu benim hayatım ve aynaya her baktığımda kendimi mutlu veya mutsuz hissetmek benim elimde. Bunu farkettikten sonra bana sabırla beklemek kaldı ve inan bana birinci ayımdan sonra burnumu çok sevdim. He şu anda şiş değil mi diyeceksin tabiki şiş ama her sabah uyandığımda bambaşka bi burunla uyanıyorum. İyiki yaptırmışım diyorum iyiki :)
Canım peki burun ucu kalkıyor mu zmanla?:// benim bantlar çıkınca düştü resmen..((
Benim bildiğim kadarıyla şişler indikçe burun ucuda hafif iniyor canım. Burnun toparlar daha kendini bantlar çıkınca bir garip oluyor merak etme :)
Uf ya aman daha düşmesin burnum:// zaten öyle bi oldum ki burnum nasıl olduysa sanki doğalı buymuş da ellemiyim diye düşünmeye çalışıcam bi düzelsin de.. Revizyondan çok korkuyorum umarım gerek kalmaz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?