“Pamuk muyuz neyiz”
pamuk musun nesin :)
aynı durumdayım mavi. baktım sevilmişliğim yok, olduysa da nihayete varamadı. Hep seven oldum, hepsi sevgimin farkındaydı ve dile getirdi minnet duydu. Kimsenin vazgeçemediği olmadım, olduysam da kısa sürdü.
Bugün düşündüm biri benim için ne yapsa etkilenirim diye, dedim ki herhangi bir şey/ ufacık bir şey yapsa etkilenirim. Öyle bir yokluk, öyle bir kimsenin beni düşünüp el uzatmamışlığı. Herkesin her işini hallettim ki bu da nasiptir, halledebilmek bana nasip olmuş şükürler olsun, ama benim ufacık bir yardıma ihtiyacım olduğunda ortada yoklardı. Hepsi için vardım ve varım ama hiçbiri benim için hiçbir zaman olmadı. Bu arada çok kıymetli ve bana kıymet veren insanlar da var ama sayıları o kadar az ki.
Akrabalar bende de aynı. Olan da yarışıyor zaten. Küsüz çoğu ile. Halalarım teyzelerim falan kalabalığız çok ama olmasalar adı belli olurdu.
Bazen bebek istiyor içim mesela, düşünüyorum bebek alışverişini, hamileliği falan. Diyorum ki olsa mıydı acaba evlense miydim, sonra diyorum hangisinden olacaktı hepsi birbirinden felaketti. İstisnasız hepsinden “annem bile beni böyle sevmedi” cümlesini duydum, anasının bile sevemediği birine değer verirsem böyle olur ne olacaktı
Oturup da derdimi anlatacağım sarılacağım eş yok, iş güç eh işte ama daha hedefime ulaşamadım, gerçek dostum var da bir iki anca var ve kendi hayatları var ha deyince gidemiyorum, bilmiyorum bi yalnız hissettim.
Bir ayet var çok üzer beni ve çok anlatır durumumu: “sonra Rabbine dönüp ‘doğrusu ben yenik düştüm, sen bana yardım et’ diye yalvardı”. Çok kulvarda yenik düştüm mavi:) ama ben de kazanacağım, biz de kazanacağız. Altının kıymetini sarraf bilir, bir gün sevdiğimiz gibi sevileceğiz.
biliyorum ki bir gün “sonunda” diyip, kavuşabildiğimize inanamayacağımız güzellikler olacak.
Bu arada hazır kalkmışken bana da bir çay verir misin sana zahmet ya, ajda bardak olsun :) çakmak kimde kızlar