inanin bilmiyorum. Ilk zamanlarda da cinsellik problemdi ama dokunmak opmrk istiyordum. Ikinci cocuktan sonra oldugu icin gecirdigim depresyona bagli yasadigimiz seylerde etkili tabi bu yuzden olabilir diye dusunup sevmiyorum ben bu adami diyemiyorumEsinizi sevmiyor olabilir misiniz?
Seven insan dokunmak ister
topu baskasina attığım mi anlasiliyor gercekten bu kadar yazdığım seyden. Eger oyleyse ben artik esimle de konusmayayim demek ki o da boyle anliyor. Kendimi rahat hissettigim beni iyi hissettirecek bi terapiste karar vermekte benim ozgurlugum olmalı. Bana hak versin degil terapistin isi bu degil zaten ama suclamasinda icinde bulundugum sartlari gormezden gelmesin. Mutlaka bidaha gideceğim terapiste olursa olur olmazsa tek care bosanmak zaten. Esim de gitsin doya doya yasasin istedigi iliskiyi
demissiniz ya esiniz sizin ihtiyac duydugunuz seyi yapmasa diye.. evet yapmiyor iste ilgi istiyorum. Bana bazen erkek arkadasi gibo davraniyor. Incelik nedir bilmiyor demiyecegim istedigi zaman cok ince olabiliyor bana karsi.degil ama is cevresine. Diger soylediklerinizde sonuna kadar haklisiniz ben tek bi yonden yazıyorum herseyi. Kucuk kızım icin dusunduklerimj anlatmiyorum ona karsi suclulugumu yazmiyorum. Disardan bakiyorum gercekten cok guzel hersey. Sahip oldugum sey cok fazla .TesekkurlerEşi çok isteksiz olan, karısını kadın gibi bile görmeyen, ondan türlü bahanelerle kaçan arkadaşlarım var. Cinsellik ara verdikçe insanın soğuduğu, siklastirdikca daha cok istedigi bir durum. Düşünün ki sizin çok istek, ihtiyaç duyduğunuz birseyi eşiniz tamamen geri plana atiyor ve hatta yapmıyor. O zaman siz de çok hırçın ve agresif olur, onun canını acıtmak isterdiniz. Sizin evliliğimiz çok kolaylıkla yoluna sokulabilecek sorunlar barındırıyor. Psikoloğa tek başıniza gitmek size kısa süreli rahatlamalar sağlar, eşinizle birlikte karar alıp uygulamaya çalışın ve ayrılık fikrini bir süreliğine atin kafanızdan. Geçmişte yaşananların kızgınlığını bir kenara bırakın, 2. Çocuğu herşeyi mahvetmiş bir faktör olarak görmeyin. Olmayacağını düşündüğünüz yavrunuza bir de kardeş gelmiş. Bunun sevincini yaşayamamışsınız ve bütün ilginiz kendi üstünüzde toplanmış. " kimse beni anlamıyor, hazır degildim, bu bebek için erken, eşim anlayissiz, çocukların bana ağır geliyor..." resme biraz uzaktan bakın. O zaman sorunlarınızın kucuklugunu görecek, perdelediginiz güzelliklerin farkına varacaksınız.
atar yapmamistim gercekten oyle anlasiliyorsa sorunun bende oldugunu anlatmak istemiştim. Tesekkurler dusunceleriniz icinSiz burda bile atarlaniyorsunuz hemen Istediginiz cevapları almayınca. Sizin neden böyle hareket ettiğinizi de anlıyorum aslında, ama böyle devam ederseniz evliliğiniz kesin bitecek. Cünkü böyle devam ederseniz dünyanın en iyi terapistine gitseniz birsey degismez. Kendinizle yüzleşmeye hazır degilsiniz çünkü. Ve bu olmadikca ne esiniz ne terapist nede herhangi Allahin baska kulu size yardım edemez
yeteri kadar uzgunum zaten sagolun dusunceleriniz icinüzülmenizi istemem eşinizde de çok hata var ama büyük oran da siz hatalısınız. artık bundan sonra silkelenip evliliğinizi yoluna koymaya bakın. siz adımlar atın. cinsellik bir evliliğin belki %80 i. orda problem varsa diğer pek çok şey anlamsız kalıyor
evlenmeden once oyle degildi bile bile karartmadim adamin hayatini! Bosansin kurtarsin hayatini ne diyeyimEşin çok çok haklı , olmasa da olursa neden evlendin !!!
Çocuk falan olmadan önce de böyleymişsin , boşversene , gencecik adamın hayatını karartmışsın
İyi bir doktor bul ve bu derdinden kurtul. İkinci evliliğini yapsan bile yürümez. Doktora gidip iyileşmesin. Gerekirse doktor doktor gezmelisinVajinismus problemiyle baslayan bir evliligim var. 6 ay sonunda benim ısrarlarimla terapiye gittik ve sorun çözüldü. Çözüldü diyorum ama benim cektigim acı hic degismedi hep cok zorlandim.
Esimi gercekten cok seviyordum. Esim de benj seviyordu ama daha cok seven taraf bendim. Esim de soylerdi bunu hep. Suprizler yapardim kucukte olsa ama eşimden hicbir jest goremedim. iyi bir insan herseyime yardimci ne istersem alir yapar ama ben en basiti gun icinde bir mesaj beklerdim beni sevdigini soylesin ama hic olmadi. O zamanlar kafaya takmazdim bunu.
Sonra tüp bebek sürecine girdik. Tüp bebek merkezlerine gittik geldik biraz daha deneyin diyen oldu normal yoldan cocugunuz olmaz diyen de. Bu surecte iliskiler hep ödev haline gelmisti. Neyse asilama yaptiracagim ay hamile kaldim ama kimyasal gebelik oldu biz bu yuzden biraz daha normal yoldan denemye karar verdik ve 3. Yilimizda bir kizimiz oldu. Gözünün icine baktigim. Bircok anne gibi uzerine titredigim.
Dogumdan sonra cinsellik hayatimizdan iyice uzaklasti. Esim bu durumdan rahatsiz ama kizimiz biraz buyusun hersey duzelecek umuduyla 2 yila yakin gecirdik. Bu arada az da olsa cinsellik yasanjyor ama yeterli degil esime. Bana gore hiç olmasa da olur zaten. Tartismalarimiz oluyor ara ara. Esime hak veriyorum ama olmuyor iste yapamiyorum. O arada tekrar hamile oldugumu öğrendim. Daha kızımi memeden kesmemistim plansızdi. Neden korunmadiniz diyeceksiniz. Zaten ilk kizim cok zor olmustu bi kereden ne olabilir ki diye bir hata yaptım. Hata demek istemiyorum artik kucuk kizimi hata olarak görmek istemiyorum çünkü. Hamile olduğumu öğrendikten sonra hayat tamamen degisti. Hazır değildim istemiyordum ve kimse beni anlamiyordu. Annemle kavga ettim aylarca küs kaldım. Konu acmistim buraya o dönem. Konusacak kimsem yok. Yasadigim yerde iki küçük cocukla cok zor gunler gecirdim hala geciriyorum. Küçük 1.5 yasinda su anda buyuk 4. Bu donemde esimin tek derdi cinsellik oldu. olmadigi zaman bana hakaret etti. O hakaret ettikce kötü davrandikca ben uzaklastim ondan. Psikologa gittim bu dönemde beni anlayan tek insan o oldu. Ne esim ne annem kimseye anlatamadim kendimi. Tabi bu donemde büyük kizimin kiskanclik krizleri ve bu ruh haliyle bu sureci iyi yönetememiz sonucu kizim cok degisti. Ben tahammulsuzum ben değiştim kızım degisti biliyorum. Eski annesini istedi ama bulamadi ve hala da bulmus degil. Benim en hassas noktam büyük kızım. Ona cok haksizlik yaptim. Ne hayallerim vardi onunla hepsi yarim kaldi. 2 yildir beynimde bu düşünceler.
8 ay onceydi sanırım bir kavga sonucu esim bana vurdu ve o gunden sonra ben her turlu temasi kestim. Dokunmasini opmesini hicbir sey istemiyorum. Bu süreçte istekleri bitmedi esimin. Önce beni sevdigini soyleyip istedigini yaptirmaya calisti. Istedigi olmayinca da hakaret beddua sözlü siddete dair ne ararsaniz soylemeye basladi. Bu süreçte ben herseyi geride birakip iki kere adim attim. Yavas yavas ilerleyelim ustume cok gelme dedim ama yillarin eksikligi o kadar cok ki esimde kendine engel olamadi istekleri bitmedi hizli ilerlemek istedi ve biz basa döndük. Ben adim attim evet ama esim de adim atar. Ozur diler ama yine yapar ayni seyleri. son kavgamizi dün aksam yaptik bana cok agir bi beddua etti zoruma gitti. 2 dk once sevdigini soylerken istedigi olmadigi icin bedduaya basladi. benim de cok hatam var ama cok kotu bir dönemden gectim hala geciyorum anlayisa ihtiyacim olan bir dönem. Herseyi mahvettik. Esim aslinda iyi bir insan ama cok vurdumduymaz ofkemi ciddiye almaz, isine asiri düşkün. Aksamlari gec gelmeler sehir disina gitmeler ve ben iki cocukla bu ruh haliyle basbasa kaldim. Benim de cok hatam var kabul ediyorum esimi dusunemedim kendim icimde bulundugum bataktan cikmaya calisiyorum 2 yildir. Mjsaygi zaten kalmadi bu evlilikte. Sevgi var mi inanin bilmiyorum. Psikologum su anda verdigin karar dogru olmaz bosanmak icin biraz kendine zaman vermelisin demişti. Tabi bu donemde ben ucretsiz izinde oldugum icin maddi sıkıntılarda eklendi sorunlarimiza. Ben Simdi sizlere soruyorum bu evlilik icin emek vermeye deger mi? Duzelir mi? Yoksa bosanmak en iyi yol mu her ne kadar cesaret edemesem de. Cok uzatmamaya çalıştım ama yine uzun olmus anlatabilmisimdir umarim.
Bosanirsam yeniden evlenme gibi bir fikrim yok kizlarimi buyuturum kimsenin hayatini karartmam bidahaİyi bir doktor bul ve bu derdinden kurtul. İkinci evliliğini yapsan bile yürümez. Doktora gidip iyileşmesin. Gerekirse doktor doktor gezmelisin
atar yapmamistim gercekten oyle anlasiliyorsa sorunun bende oldugunu anlatmak istemiştim. Tesekkurler dusunceleriniz icin
İşte kendini değiştirmen lazımBosanirsam yeniden evlenme gibi bir fikrim yok kizlarimi buyuturum kimsenin hayatini karartmam bidaha
Boşanınca hayatı kurtulmuş mu oluyor ? Boşanmak iki taraf için travma , çöZüm yolunu sen bulmalısın , hem de hemenevlenmeden once oyle degildi bile bile karartmadim adamin hayatini! Bosansin kurtarsin hayatini ne diyeyim
ben once kendimi iyilestirmek adina psikologa gittim zaten ama devam edemedim iyi geliyordu görüşmeler. yargılanmadan biriyle konuşabilmek rahatlatiyor insanıSizi gerçekten üzmek istemiyorum. Zamaninda bende bir kac rahatsizlik birden gecirdim onun icin sizin su anda olan durumunza empati gösterebiliyorum. Kendinize karşı dürüst olun. Evliliğinizi de kurtarirsiniz, ama ilk önce kendini kurtarmaniz lazim. Bunun için önce bir kendinize dönün. Bu sorunlarınızın ana sebebini bulmanız lazım. Eşiniz sizi bu konuda destekliyebilir, ama ana is size düşüyor.
peki hemen buluyorumBoşanınca hayatı kurtulmuş mu oluyor ? Boşanmak iki taraf için travma , çöZüm yolunu sen bulmalısın , hem de hemen
esim duzenli bir cinsel hayata gecsek herseyi unutur o kadar gamsiz bir insan. Ben unutamam belki. Yani insan hic mi kirilmaz söylediğim birseye kafayi takmaz. Bende agir konuşuyorum yeri geldiginde hicbirini dert etmiyor kendine. Yani bu iyi bir huy mu beni takmadigini düşünüyorum. Umarim cozebiliriz sagolun tavsiyeler icinM mortanem merhaba
Evlilikte en önemli unsurlar bence:
Saygi
Sevgi
Anlayış
Empati
Dürüstlük
Cinsellik
Bunlarsan biri yoksa o evlilik sallanir. Siz saygı yok diyosunuz, ki bu en güçlü temellerden biridir. Cinsellik olmasa da olur diyorsunuz. Hayir kesinlikle katılmıyorum.
Isin icinde şiddet de var.. Ve hala varsa benim icin kabul edilebilir birsey kesinlikle degil..
tek basiniza basetmek cok zor bence. Ve daha da onemlisi, siz sorunlarınıza çözüm bulmak için çok ama cok gec kalmışsınız. Hiçbirşey için geç değildir elbet. Eger yaşadığınız olumsuzluklara çizgi çekip ileride bunları birbirinizin yüzüne vurmayacaksaniz, her ikiniz de profesyonal destek alabilirsiniz. Unutmayın bu iliskileri iyilestirmek de bozmak da, tek tarafın işi/sorumlulugu değil. Karşılıklı.. Umarim cozersiniz sorunlarinizi..
Edit: imla
psikiyatriste de gittim 2 ay oluyor sanırım ilaci aldım ama kullanamiyorum kucuk hala emiyor. Emzirme ye uygunmus ama yinede kiyamiyorum kizima ya geçerse diye. Emzirme isini 1 ay içinde bitirecegiz o zaman kullanabilirim anca. Belki o zaman sakinler unuturum bazi seyleri.Bence çok yıpranmışsın. Olayları da atlatmakta sıkıntı yaşıyorsun. Kötü şeyler yaşamışsın ama atlatabilirsin ve eşinle aranı düzeltmek biraz da senin elinde. Psikologdansa psikiyatriste gidip ilaçla destek alıp almaman gerektiğini öğrenmelisin. Çalışma hayatına geri dönmek de toparlanmana yardım eder. Bence umut var..