- 12 Ocak 2010
- 16.671
- 25.043
Eşiniz sabırsız mı?
siz hazır olmadan davrandığı için korkunuzu yenemediniz belki.
Yapamiýirum derken iliskiye mi giremiyorsunuz? 2 dogumdan sonra rahat olmasi lazim aslinda.
Yoksa bir sey mi hissetmiyorsunuz
haklisiniz ama tekrari olursa emin olun bu is biter. Bir defaya mahsus gormezden gelmek istedim ama o gunden sonra hersey daha cekilmez olduVurmak = size zarar vermek.
Şiddetin bir ya da beşi olmaz. Üstelik bir kere yapan tekrar yapar. Şuan yapmadığı yapmayacağı anlamına gelmez.
karar vermek cok zor insallah en dogru karari verebilirizAdım atmissiniz ama eşinizde değişme olmamış. Bugün bir pisikolog dinledim olmuyorsa zorlamayın kendi hayatınıza bakın geç olmadan yeni bir aile kurun diyordu.
siz de haklisiniz herkes hakliAslinda is sizin beyninizde bitiyor.aci niye cekiyorsun cunku esini istemiyorsun.esine de kendine zulmediyorsun.dusunsene kocan karim yaklastirmiyor istemiyor soguk tavirli sevmiyor diye dusununce surekli haliyle afresif tavirli olur.
dün aksam bu isin oluru yok demistim ama farkli dusunceler duymak iyi geliyor. Benim de canim cok yandi esimin de insallah unuturuz bu gunleriSezeryan olduğunuz için ilişkide kendinizi azda olsa kasarsanız acımaya devam eder tabiki birde isteksiz ilişkiye başlamakta acıyı getirir.. Allah öncelikle gönlünüze ferahlık versin sadece ben değil inşallah sizde evlatlarınızı sağlıklı ruh halinizle büyütün ama bunun için biraz toparlanmaya bakın. Benim psikolojim iyi değil demeyin hep hayatınızın iyi yönlerine bakın.. takıntılı olmayın eski hataları unutun.. eşiniz anlayış göstermese bile biryerde patlamış onun istek noktası sizin çöküş noktanız.. bence eşinizle birlikte terapi alın onunda hataları var.. kesinlikle o da sizinle gelmeli..
Konuyu okudukça sizin hayata karşı isteksiz olduğunuz izlenimine vardım. Çocuklar, koca, para hepsi size dert olmuş. Halbuki bunların hepsi şükür sebebi. Eşinizin de işi zor. Hayat şartları kötüye gidebilir, zor olabilir. Karşıdakini suçlamak yerine beraber üstesinden gelebilirsiniz. Sizin suçlu aramayı bırakmanız lazım bence.Vajinismus problemiyle baslayan bir evliligim var. 6 ay sonunda benim ısrarlarimla terapiye gittik ve sorun çözüldü. Çözüldü diyorum ama benim cektigim acı hic degismedi hep cok zorlandim.
Esimi gercekten cok seviyordum. Esim de benj seviyordu ama daha cok seven taraf bendim. Esim de soylerdi bunu hep. Suprizler yapardim kucukte olsa ama eşimden hicbir jest goremedim. iyi bir insan herseyime yardimci ne istersem alir yapar ama ben en basiti gun icinde bir mesaj beklerdim beni sevdigini soylesin ama hic olmadi. O zamanlar kafaya takmazdim bunu.
Sonra tüp bebek sürecine girdik. Tüp bebek merkezlerine gittik geldik biraz daha deneyin diyen oldu normal yoldan cocugunuz olmaz diyen de. Bu surecte iliskiler hep ödev haline gelmisti. Neyse asilama yaptiracagim ay hamile kaldim ama kimyasal gebelik oldu biz bu yuzden biraz daha normal yoldan denemye karar verdik ve 3. Yilimizda bir kizimiz oldu. Gözünün icine baktigim. Bircok anne gibi uzerine titredigim.
Dogumdan sonra cinsellik hayatimizdan iyice uzaklasti. Esim bu durumdan rahatsiz ama kizimiz biraz buyusun hersey duzelecek umuduyla 2 yila yakin gecirdik. Bu arada az da olsa cinsellik yasanjyor ama yeterli degil esime. Bana gore hiç olmasa da olur zaten. Tartismalarimiz oluyor ara ara. Esime hak veriyorum ama olmuyor iste yapamiyorum. O arada tekrar hamile oldugumu öğrendim. Daha kızımi memeden kesmemistim plansızdi. Neden korunmadiniz diyeceksiniz. Zaten ilk kizim cok zor olmustu bi kereden ne olabilir ki diye bir hata yaptım. Hata demek istemiyorum artik kucuk kizimi hata olarak görmek istemiyorum çünkü. Hamile olduğumu öğrendikten sonra hayat tamamen degisti. Hazır değildim istemiyordum ve kimse beni anlamiyordu. Annemle kavga ettim aylarca küs kaldım. Konu acmistim buraya o dönem. Konusacak kimsem yok. Yasadigim yerde iki küçük cocukla cok zor gunler gecirdim hala geciriyorum. Küçük 1.5 yasinda su anda buyuk 4. Bu donemde esimin tek derdi cinsellik oldu. olmadigi zaman bana hakaret etti. O hakaret ettikce kötü davrandikca ben uzaklastim ondan. Psikologa gittim bu dönemde beni anlayan tek insan o oldu. Ne esim ne annem kimseye anlatamadim kendimi. Tabi bu donemde büyük kizimin kiskanclik krizleri ve bu ruh haliyle bu sureci iyi yönetememiz sonucu kizim cok degisti. Ben tahammulsuzum ben değiştim kızım degisti biliyorum. Eski annesini istedi ama bulamadi ve hala da bulmus degil. Benim en hassas noktam büyük kızım. Ona cok haksizlik yaptim. Ne hayallerim vardi onunla hepsi yarim kaldi. 2 yildir beynimde bu düşünceler.
8 ay onceydi sanırım bir kavga sonucu esim bana vurdu ve o gunden sonra ben her turlu temasi kestim. Dokunmasini opmesini hicbir sey istemiyorum. Bu süreçte istekleri bitmedi esimin. Önce beni sevdigini soyleyip istedigini yaptirmaya calisti. Istedigi olmayinca da hakaret beddua sözlü siddete dair ne ararsaniz soylemeye basladi. Bu süreçte ben herseyi geride birakip iki kere adim attim. Yavas yavas ilerleyelim ustume cok gelme dedim ama yillarin eksikligi o kadar cok ki esimde kendine engel olamadi istekleri bitmedi hizli ilerlemek istedi ve biz basa döndük. Ben adim attim evet ama esim de adim atar. Ozur diler ama yine yapar ayni seyleri. son kavgamizi dün aksam yaptik bana cok agir bi beddua etti zoruma gitti. 2 dk once sevdigini soylerken istedigi olmadigi icin bedduaya basladi. benim de cok hatam var ama cok kotu bir dönemden gectim hala geciyorum anlayisa ihtiyacim olan bir dönem. Herseyi mahvettik. Esim aslinda iyi bir insan ama cok vurdumduymaz ofkemi ciddiye almaz, isine asiri düşkün. Aksamlari gec gelmeler sehir disina gitmeler ve ben iki cocukla bu ruh haliyle basbasa kaldim. Benim de cok hatam var kabul ediyorum esimi dusunemedim kendim icimde bulundugum bataktan cikmaya calisiyorum 2 yildir. Mjsaygi zaten kalmadi bu evlilikte. Sevgi var mi inanin bilmiyorum. Psikologum su anda verdigin karar dogru olmaz bosanmak icin biraz kendine zaman vermelisin demişti. Tabi bu donemde ben ucretsiz izinde oldugum icin maddi sıkıntılarda eklendi sorunlarimiza. Ben Simdi sizlere soruyorum bu evlilik icin emek vermeye deger mi? Duzelir mi? Yoksa bosanmak en iyi yol mu her ne kadar cesaret edemesem de. Cok uzatmamaya çalıştım ama yine uzun olmus anlatabilmisimdir umarim.
haklisiniz bir çok konuda rahatim sorunum yok sukredecek çok seyim var ama esle huzursuz olunca hicbirini goremiyorum görmem lazım biraz bosvermem.lazimHep siz problem bulmussunuz .Burada esim benle ilgilenmiyor diyen o kadar cok ki .Siz adami hep reddetmissiniz .
Herseyi gozunuzde buyutmussunuz sanki .Iki cocuklu 4 cocuklu birsuru anne var .Esi ksmyoncu eve ayda 3-4 gelen birsuru anne var .Kv ile ugrasanlar var .
Toparlanin ve toparlamaya calisin .Hayatim o kadar da zor degil deyip mutlu olun mutlu edin .
Hersey beyinde bitiyor .
Hic bir sey tokati bedduayi siddeti kufuru hakli cikarmaz asla.
Diger yandan bana gore cinsellik evliligin yapitaslarindan biri oyle olmasada olur denecek bir sey degil.
Hataniz bu sorunu cozmeden cocuk sahibi olmak olmus. Umarim cozersiniz kisa zamanda.
ara sayfalarda yazdim evet en büyük hatamiz oydu ama yasimiz geciyordu sonra kontrol esnasinda bazi sorunlar oldugunu ogrenince panik olduk. Hemen olsun istedik ama hata miydi evet. Kismet diyorum artikÇocuklarına kimse hata demek istemez ama malesef hatayı taa en başında cinselliği keşfetmeden çocuk sahibi olmaya çalışarak yapmışsınız.
Aceleniz neydi ki?
Bir kaç konuda daha gördüm. Vajinismus öyküsü olan kadınlar neden hemen çocuk ister? Bir şeyler araya girsin cinsellik örtbas olsun diye mi?
Tek taraflı çaba fayda getirmez. Çift olarak gitmelisiniz. Eşinize de ağır gelmiş belli ki..
cocuklari bi yere birakip markete gidemiyoruztatile çıkın bitaz beraber kalın
teklif ettim esime ayrilmayi cocuklar var diye kabul etmiyor. Bosaninca bu sehirden gidecegimi biliyor.böyle bir şekilde evlilik yurumez cinsellik tabiki yaşayacaksınız ama eşinize bunun güzelliğini hisettirememissiniz eşiniz yine sabirliymis
Herkesin evliliğinde ciddi derecede sorunlar olup son noktadan döndüğümüz anlar olmuştur ama evlilikte kin ve gurur olmaz opeceksinizde sarilacaksiniz da yapamayorum diyorsanız ayrılın o zaman
tabi anlatamadigim cok sey var. Bu haliyle bile cok uzun oldu hersey anlatilmiyor. Esimi haksız görsem tamamen bi sn dusunmem zaten kendi hatalarimi biliyorum. Ama su zor zmaanlarimda daha farkli olsaydi hersey keske bu kadar inat etmez ofke duymazdim. Biraz daha zamanimiz var sanirim dusunmek icinBen şuanda anlaşıldığınızı düşünmüyorum.Hani yorumların bi kaçını okudum, üzüldüm. Eminim daha anlatamadıklarınızda vardır. İnsan hamileyken cinselliği istemeyebilir, hem de hiç istemeyebilir. Hamilelik öncesi cinsellik benim için güzel bir şeyken hamile kaldıktan sonra sızlandığım, acı çektiğim bir şey haline geldi. Eşim de nereye kadar sabreder fikrim yok. Bizim de ara sıra tartışmalarımız oluyor. Hamileliğin etkisi olacak ki genelde benim saçma halllerimden çıkıyor. Keşke evlilik diye bir şey olmasaydı dedim defalarca... Size de diyeceğim şu ki. Biraz sabredin. Kendinizi toparlayın. Biraz neşeli olun bu evde farkedilsin. Evliliğin cinsellikten ibaret olduğunu düşünmüyorum. Ama elbette önemli. Sırf eşiniz için de istemediğiniz bir şeyi yapın diyemem. İnşallah bu durumdan kurtulursunuz diyebilirim sadece. Kurtulamazsanız ve eşinizle hakaretler sorunlar devam ederse evliliği sürdürmenin bir anlamı yok. 50 yaşında boşanıyor artık insanlar kimse kimseye tahammül etmemeli...
Biraz çaba sarfetmeniz yeterli.. Allah yardımcınız olsun bir yuva kolay kurulmuyor..karar vermek cok zor insallah en dogru karari verebiliriz
siz de haklisiniz herkes hakli
dün aksam bu isin oluru yok demistim ama farkli dusunceler duymak iyi geliyor. Benim de canim cok yandi esimin de insallah unuturuz bu gunleri
yanlis anlamissiniz yada ben tam anlatamamisim. Kendime hak vermiyorum hatalarimi biliyorum. Ikinci cocuktan sonra cok dagildik biz oncesinde esime sarilmakta istiyordum opmekte. Ikinci cocuk sonrasi cok zorladi beni herkesin kaldiracagi yük farklı. Keske daha guclu durabilseydim ama olmadisonuna kadar okudum ama kusra bakmayın sizi hatalı buldum , sadece kendınızı anlatıyorsunuz ve hak arıyorsunuz ,
hee buarada evlilikte cinsellik olmazsa olmazımdır ,
mutlaka gideceğim tekrar tesekkurlerÇocukların arka arkaya olması ve zor olmaları sizi yok yıpratmış tahammülsüz ve çekilmez bir insan yapmış terapi ya da tek başına psikologa gidebilirsiniz
evet hepsi şükür sebebi. zaten mutsuzlugumu düşünürken birde bunun icin sucluluk duyuyorum. Tek istedigim esim once kalbime dokunsun sonrasi olurdu ama olmadi.Konuyu okudukça sizin hayata karşı isteksiz olduğunuz izlenimine vardım. Çocuklar, koca, para hepsi size dert olmuş. Halbuki bunların hepsi şükür sebebi. Eşinizin de işi zor. Hayat şartları kötüye gidebilir, zor olabilir. Karşıdakini suçlamak yerine beraber üstesinden gelebilirsiniz. Sizin suçlu aramayı bırakmanız lazım bence.
topu baskasina attığım mi anlasiliyor gercekten bu kadar yazdığım seyden. Eger oyleyse ben artik esimle de konusmayayim demek ki o da boyle anliyor. Kendimi rahat hissettigim beni iyi hissettirecek bi terapiste karar vermekte benim ozgurlugum olmalı. Bana hak versin degil terapistin isi bu degil zaten ama suclamasinda icinde bulundugum sartlari gormezden gelmesin. Mutlaka bidaha gideceğim terapiste olursa olur olmazsa tek care bosanmak zaten. Esim de gitsin doya doya yasasin istedigi iliskiyiSahsi fikrim eşiniz en cok böyle devam edip etmemeyi düşünmeli. Saglik sorunları hepimiz icin, ama siz rahatsızlıklariniz olduğu halde anne oluyorsunuz ve evliliğiniz oturmadigi halde hatta. Bu cok Sorumsuzca bir davranis ikinizin tarafindan, ama en cok sizin. Anlayış bekliyorsunuz, ama terapiyi terapistin dediklerini begenmediginizden birakmissiniz. Terapiler terapi gören ivin zordur. Kendinle yüzleşiyorsun hatta görmek istemediklerin de önüne geliyor. Ama bence esiniz ne yapsa da memnun edemezdi sizi, çünkü siz sorunlarınızı çözmüyorsunuz ve topu başkalara atıyorsunuz. Esinizin siddet uygulaması da kabul edilemez. Sizin şimdiye kadar gösterdiğiniz tutumunuza karşı sahsen esinize bosanmayi öneririm ama ortada iki cocuk. Olduğu icin terapistlere tekrat basvurun derim
düşünce olarak yapmak istiyorum ama is basa dusunce yapmak istemiyorum. Esim eve gelene kadar kendimle anlasiyorum ama esim eve gelince ters bi hareketle belki de bahane vazgeciyorum icimden gelmiyor
tesekkur ederim insallah cozebilirizBiraz çaba sarfetmeniz yeterli.. Allah yardımcınız olsun bir yuva kolay kurulmuyor..