- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
-
- Konu Sahibi azranur5556
- #41
Dayakçı sadist babası olacağına hiç olmasın daha iyi.Geçinmek asla derdim değil ben bakarım kızıma sadece ben ilk adımı attıktan sonraki süreçten ve çocuğum ileride büyüdüğünde babasız gibi büyürse vicdan azabı çekmekten korkuyorum
Evet bende bahane olduğunun farkındayım ama bu düşünceden çıkamıyorum hep bekledim düzelir düzelir diye ama artık kzım büyüdü ona bunu yaşatamam çünkü anlıyorKusura bakmayın ama sizin konu tam hatalar silsilesi. Kendimi sizin yerinize koyuyorum evlendiğim ilk gün şiddet mi gördüm o evlilik o gün bitmiştir. Arkanızda aileniz var, üniversite mezunsunuz, mesleğiniz var. Hayır kötü bir aile hayatınız da yokmuş ki geri dönmek istemeyesiniz. Sizin neden ısrarla bu adamla kaldığınızı gerçekten anlayamıyorum. 24 yaşında üniversite mezunu bir insan nasıl ilk günden dayak yediği evliliğinde nasıl önce biraz bekleyeyim sonra çocuk düşünürüm diyerek korunmaz? Sonrasında da aynı şekilde devam etmişsiniz. Gül gibi işinize kime neye güvenip bıraktınız? Kızınızı sizden alamaz öyle bir dünya yok. Hep boş tehdit bunlar. Kadın sığınma evine de gitmek istemiyorum demişsiniz, neden? İnanın kimse güle oynaya gitmiyor, mecbur oldukları için gidiyorlar. Aileniz sizin şiddet gördüğünüzü öğrense mi üzülür boşandığınızı öğrense mi üzülür? Ben ve çocuğum her gün üzüleceğimize ailem bir gün üzülsün iki gün üzülsün daha iyi. Eğitimli de bir insansınız araştırın haklarınızın ne olduğunu. Darp raporu alın öncelikle. Saydıklarınız hep bahane, çözümü olmayan şeyler değil
Evet bende bahane olduğunun farkındayım ama bu düşünceden çıkamıyorum hep bekledim düzelir düzelir diye ama artık kzım büyüdü ona bunu yaşatamam çünkü anlıyor
Evet inanın adım atarken korkuyorum acaba yanlış mı diye.. aKendimi sizin yerinize koymaya çalıştım yıllar boyu şiddet ve korku ile yaşayarak adam özgüveninizi tamamen elinizden almış ve pısırık biri olmuşsunuz.
Eğer şimdi o evden çıkmazsanız ilerde daha da kötü olacak, tamamen sağlığınızdan olabilirsiniz.
Artık bir adım atmanın vakti geldi, ailenizin yanına gidin ve uzaklaştırma kararı çıkartın. Hemen boşanın ve çocuğunuz ile hak ettiğiniz mutluluğu yaşayın.
İşin sonunda nasıl böyle bir hayat sürdü demesinler, o emekler boşa gitti demesinler. Boşanın ya da boşanmayın diyemem ama kurtulun o hayattan. Size bir daha el kaldırmasına müsaade etmeyin, utanmayın şikayet edin. Çok sinmişsiniz kendinize gelin lütfen. Okuyup mühendis olacak kadar kafası çalışan bir kız bu durumdan kurtulmasını da bilir.Evet çok kötü günlerdi, be hiçbirini aileme söylemedim ne ilk evlilikten ne ödediğimiz borçlardan ne dayaklardan haberleri yok herkese tiyatro oynuyorum çünkü onlar benim herşeyim onlar bana yollarca emek verdiler verdikleri emek nasıl bu hale geldi derim..
Teşekkür ederimİşin sonunda nasıl böyle bir hayat sürdü demesinler, o emekler boşa gitti demesinler. Boşanın ya da boşanmayın diyemem ama kurtulun o hayattan. Size bir daha el kaldırmasına müsaade etmeyin, utanmayın şikayet edin. Çok sinmişsiniz kendinize gelin lütfen. Okuyup mühendis olacak kadar kafası çalışan bir kız bu durumdan kurtulmasını da bilir.
Şaka mı yapıyorsunuz gözünün önünde durmadan dövülen, sövülen, psikolojisi bozuk bir anne ile yaşamaktansa akıl sağlığı yerinde olmayan babadan uzak yaşaması kızınız için daha iyidir heralde. Neyin vicdan azabını çekeceksiniz Allah aşkınaGeçinmek asla derdim değil ben bakarım kızıma sadece ben ilk adımı attıktan sonraki süreçten ve çocuğum ileride büyüdüğünde babasız gibi büyürse vicdan azabı çekmekten korkuyorum
Her şeyi anladim da su kk de cocuk yapınca isten ayrıldım olayına katlanamıyorum ücretsiz izne ciktim da değil işten ayrildim maddi özgürlüğünüz olmazsa böyle ezerler işte sizi. Boşanın tabii ki arkanizda dağ gibi aileniz varmış ne kadın sığınma evi hickimse o cocugu sizden alamaz kamu personeliymis uzaklastirma cikartin isinden olmaktan korksun iste bulursunuz bir yerden baslarsiniz
Muhakkak vardır, yardımcı da olurlar ama bu konularda böyle platformlarda danışmak çok da sağlıklı olmaz. Bahsettiğiniz ailenize gidin anlatın derdinizi, eminim bulunur avukat.Bir avukat var mı aranızda lütfen bana
Teşekkür ederim
Gelde o kadar güzel bir hayat yaşadım ki Allah ailemden razı olsun.. evlilik deyince onlarınki gibi birşey sandım.. değilmiş.24 yaşınıza kadar çok sevilmiş destek görmüş ailesiyle çok güzel bağı olan bir birey olduğunuza emin misiniz ?
Çünkü sevgiyi değer görmeyi tatmış olan bir insan bu yaşadıklarının hiçbirine tahammül etmek zorunda hissetmez kendini ve evliliğinin ilk günü dayak yediği zaman bunu asla kabullenmez. Fake hesap olduğunuzu düşünmek istiyorum gerçekten. Kör olana kadar dayak yeyip korku içinde yaşıyorsunuz nasıl olabilir böyle bir şey. Bu kadar mı kendinizi sevmiyorsunuz.
Aileme son adımda gitmek istiyorum siz bu adamı tanımıyorsunuz her kötülüğü yapar..Muhakkak vardır, yardımcı da olurlar ama bu konularda böyle platformlarda danışmak çok da sağlıklı olmaz. Bahsettiğiniz ailenize gidin anlatın derdinizi, eminim bulunur avukat.
Adam bir kere bosanmis. Ilk esine ve onun ailesine hicbir sey yapmamis. Merak etme sana da yapamaz. Bulur kandiracak baska bir kadinOna göre dünyanın en iyi kocası kendisi uzaktan gören herkeste onu çok sever, bence benim hayatımın karabasanı. Önceki hayatımı bir bilseniz aklımın ucundan geçmezdi bunlar..
Bende yeni evliydim hemen çocuk oldu büyük bir aşkla evlendik mükemmel ailelere sahibiz ama hamile kaldıktan sonra kiii kendi çok istedi yaşım geciyo diye bana şiddet uyguladı aylardır ayrıyız ailemdeyim tehdit etti ayrılırsam şöyle olur böyle olur ailenle uğraşırım falan filan geri dönmek istemedm ailemleyim mahkemeler açılsın direk boşanmak istiyorum insanlar mutlu olmak için evlenir benim inancım yok ve bir kere şiddet uygulayan bir daha yapar ben o korkuyla gün geçirmek istemedim bazen ayrılıklar daha hayırlıdırMerhabalar , çok zor bir anımda buraya üye olmaya ve size derdimi açmaya karar verdim. Genelde okurdum buradaki konuları kendi sıkıntılarıma benzer insanlar neler yapmış uzaktan okurdum sadece, ama artık karar vermeliyim bende..
Kısa anlatmaya çalışacağım harika bir aileye sahibim annem babam çok özeller gerçi herkes için öyledir yani evlenmeden önce ben herkesin annesi babası benimkiler gibi sanıyordum en azından.. eşimin ailesi ve dengesizlikleriyle tanışmadan önce!
ailem bana 24yaşıma kadar hep destek oldu en güzel eğitimleri almamısağladılar üniversiteyi bitirip mühendis oldum. Sonra eşimle tanıştım 1yol kadar görüştük sonrasında evlendik. Sevgiliyken ve nişanlıylen herşey güzeldi, en azından bana göre çünkü annem ve anne tarafım eşimi baştan veri istemiyorlardı ama ben Üzülmeyeyim diye çokta müdahale etmediler. Annemle aramızda anne kız bağından da öte bir bağ Var bende annem benim evlenmemi istemiyor aslında eşimde bir sorun yok diye düşünüyordum.. taa kii kına günümüze kadar.O gün eşimin daha önce evlenip boşandığını öğrendim ama kendimi o an evlenmeye mecbr hissettim bu onun suçu değildi herkesin başına gelebilirdi diye düşündüm onuyarı yolda bırakmak istemedim ve çok seviyordum..
evlendik ilk gün bana şiddet uygulamaya başladı. Babamın ağzından küfür duymayan ben türlü küfürler duymaya başladım. Sonrasında özür diledi düğün stresi dedi ve barıştık.. ve hemen hamile kaldım lütfen buna rağmen neden hamile kaldın demeyin hayat tecrübem yoktu bilmiyordum şiddetin küfrün devam edeceğini o ilk ve sondu diye düşündüm..
hamileyken sudan sebeplerle (neden bıçağı yıkamadın, neden bana soru soruyorsun, veya kavga ederken neden bana cevap veriyorsun) diye diye dayak yedim ( ona göre bu dayak değil o beni dçvse ben yaşayamazmışım)
Kızım doğdu bu arasa ben şehir dışına evlenmiştim tayinimiz çıktı iyice uzağa geldik eşim sözleşmeli kamu personeli
Kızım doğmadan önce çalışıyordum o doğunca işten de çıktım yapayalnız kaldım..
kalabalıklarla arkadaşlarla akrabalarla dolu hayatımdan eser kalmadı sadece kızım var şuan gerçi onun tek tırnağı herkese bedel..
Bu arada eşimin evlenmeden önce yaptığı 70-80 bin TL kredi borcu varmış bunu da evlenince öğrendim 3 yoldur borç ödüyoruz yeni bitti. Yeri geldi ekmekle gün geçirdik ama bunlar için asla ağzımı açmadım bu arada güzel günlerimiz de olmadı değil, bende evden satış yapmaya başladım maddi olarak biraz toparladık birikim yapmaya başladık biz zordaylen bize asla yanaşmayan eşimin ailesi şuan internetten kendileri için hediyeler beğenip bize link atıyorlar bende korktuğum için alıyorum.. hayatım korkuyla geçiyor eski özgüvenli hakimden eser yok. Aile de bana kim ne derse desin ağzımı açamıyorum eşim birşey der diye
Çok uzun oldu farkındayım ama bunu da yazmak istiyorum bi gün paramızın olmadığı zamanlar kızımın bezi bitti kv deydik o gün 20 TL para verdi bize bez alalım diye bende çocukla ilgilenirken düşürmüşüm onu eşim eve gelip beni tekme tokat dövdü herkesim yanında onlar ayırmaya çalıştı ama.. gözüm hifema diye birşey oldu 2 hafta görmedim kör oldum.. yani anlayacağınız iyiken iyi (ben salağa yatıp herieyr tamam dersem o sürekli görümcelerimle sabahtan akşama kadar abartmıyorum telefonla konuşurken ben buna laf yapmazsam ailemi pek aramaz ve her saniye evi temizlersem ) çok iyiyiz . Yoksa dayak ve küfür
Yazmakla bitiremem sanırım olanları sürekli ama sürekli sudan sebeplerle dayak yiyorum küfür zaten eksil olmuyor sanırım artık yetti çünkü kızım büyüdü ve ben onun karşısında dayak yemek istemiyorum çünkü ben artık anneyim!
eşimden de soğudumhatta nefret ediyorum ve pişmanım evlendiğim için,ona belli etmeye çalışıyorum ayrılmak istediğimi ama korkuyorum da ailemin yanına gidersem onlara zarar verir ya kızımı alırsa benden çünkü bazen öyle söylüyor kadın sığınmaya da gitmek istemiyorum. Dua ediyorum allaha sürekli nolur bana akıl verin ben artık eski ben değilim hayatımla ilgili karar bile veremeyecek durumdayım3 yıldır cehenneöi yaşıyorum
Allah rahmet eylesin..Kendi babamdan örnek vereyim akla gelecek her türlü kötülüğü yaptı anneme, annem de yıllar boyu sağlığından olarak babamı çekti. Sonunda hastane yatağında babama hakkını helal etmeyerek bu dünyadan göçüp gitti.
Annem cesaret etseydi eminim biz çocuklar da geçmişte yaşadığımız travmalarla savaşmazdık.
Maddi bir kaygım uok babamda destek olur dereceyle bitirdim okulumu tabi hala unutmadıysam.. bu ilk adımı atmaktan korkuyorum, bu çaresizliği sanırım yaşamayan anlamaz hem ölmekten korkuyorsunuz bjndan da önce ben ölürsem kızımın babası annesini öldürmüş olacak diye.. ömür boyu susamam biliyorum bir yerde kopacak ama bekliyorum..