Evet doktora gittik parkta salıncak çarptı dedim.. çok çok kötüydü tek gözüm tamamen kapandı diğeri %60.. göz bebeğim kanamış.. o an gitmeliydim ama bilmiyorum çok üzgünüm ben başaramadım sanırım herşeyden ve herkesten çok korkuyorum..
Bugün size kalkan el yarin kiziniza kalkar.Geçinmek asla derdim değil ben bakarım kızıma sadece ben ilk adımı attıktan sonraki süreçten ve çocuğum ileride büyüdüğünde babasız gibi büyürse vicdan azabı çekmekten korkuyorum
Teşekkür ederim lütfen bu konuyu okuyan bir avukat varsa bana mesaj atabilir mi lütfen..Çok çok üzüldüm, Allah yardımcınız olsun.Bence bir adım atmadan önce bir avukatla görüşün, o sizi yönlendirir ona göre hareket edersiniz. Böyle bir adamla geçirdiğiniz her saniyeye yazık.
Biliyorum.. sadece onların yanına boşanıp öyle gitmek istiyorum tüm bağımız kopsun kimse kimseyle muhatap olmasın çünkü babam dayanamaz biliyorumPsikolojik olarak iyi değilsiniz...Ailenizden gizlemeyin, onların yanına dönün gizlice...Destek lazım size
Biz insaniz. Ağaç değiliz.Ona göre dünyanın en iyi kocası kendisi uzaktan gören herkeste onu çok sever, bence benim hayatımın karabasanı. Önceki hayatımı bir bilseniz aklımın ucundan geçmezdi bunlar..
Ona çok düşkün ama daha bugün bana babası küfrederken gidip köşeye saklandı yavrum o an içimden parça koptu..Bugün size kalkan el yarin kiziniza kalkar.
Biliyorum.. sadece onların yanına boşanıp öyle gitmek istiyorum tüm bağımız kopsun kimse kimseyle muhatap olmasın çünkü babam dayanamaz biliyorum
Kiziniz babasiz buyumesin diye kac sene daha dayak yiyeceksiniz? Once can, sonra canan. Annesinin bari ruh sagligi bozulmasin.Geçinmek asla derdim değil ben bakarım kızıma sadece ben ilk adımı attıktan sonraki süreçten ve çocuğum ileride büyüdüğünde babasız gibi büyürse vicdan azabı çekmekten korkuyorum
Ona çok düşkün ama daha bugün bana babası küfrederken gidip köşeye saklandı yavrum o an içimden parça koptu..
Aman Allahim ya.Ona çok düşkün ama daha bugün bana babası küfrederken gidip köşeye saklandı yavrum o an içimden parça koptu..
Evet korkuyorumBoşanamazsın ki bu adamdan...boşanacagım dediğin an anlayışla evet mi diyecek yoksa öldürene kadar dövecek mi sence
Maddi bir kaygım uok babamda destek olur dereceyle bitirdim okulumu tabi hala unutmadıysam.. bu ilk adımı atmaktan korkuyorum, bu çaresizliği sanırım yaşamayan anlamaz hem ölmekten korkuyorsunuz bjndan da önce ben ölürsem kızımın babası annesini öldürmüş olacak diye.. ömür boyu susamam biliyorum bir yerde kopacak ama bekliyorum..Meslektaşız ben de mühendisim. Kişi katiline aşık olurmuş misali sizinki. Neyi bekliyorsunuz sizi veya kızınızı öldürmesini mi. Hiç bir halt yapamaz alın kızınızı gidin ailenizin yanına. Gözünüz kapalı iş bulursunuz. Alın ekonomik özgürlüğünüzü elinize kendinizi niye bu kadar küçük görüyorsunuz. Mühendissiniz yahu bir silkiinin kendinize güveniniz gelsin biraz. Önünüzde upuzun bir ömür var hayat size bir sürü nimet vermiş iyi bir aile iyi bir meslek siz neden bunlara arkanızı dönüp kendi hayatınızı ve kızınızın hayatını çürütüyorsunuz. 20tl için dayak yemek ne demek. En başta Kızınıza bu kötülüğü yapamazsınız.
Çok teşekkür ederim cesaret veriyorsunuz, umarım en kısa zamanda yapacağımBabam, annem, kocam, çocuğum, sürekli başkalarından bahsediyosunuz. Anne babanız bosaniyosunuz diye değil, kendinize yaptıklarınızı ve yapmaya da devam ettiklerinizi görürse çok üzülür. İlla ki çıkacak bigun meydana, sonsuza kadar saklayamayacaksiniz. Ne demek ya çocuğum babasız büyürse? Annesinin dayak yediğini görerek büyümesi daha mı iyi? Pilinizi pirtinizi toplayın, çocuğunuzu da alın ailenizin yanına gidin, ailenize durumu anlatın, eşiniz sizi arayıp mesaj atacaktır mesajla attığı hakaretleri, ararsa da o an anne babanızın telefonundan ses kaydını açıp konuşmaları saklayın. Elinizde deliliniz olsun. Boşanma davamızı açın. Çocuğu falan alamaz. Küçük çocuğu anneye vermezler. Aklın yolu bir, kendinize de çocuğunuza da eziyet ediyosunuz gitmeyerek
Bütün bu yazdıklarını gerçek ise; ayrılmak için neyi beklediğinizi, ne duymak istediğinizi anlayamadım. Gideceğinizi belli etmeden, alın kızınızi gidin ailenizin yanına. Gitmekten korkmayin, onunla birlikte yaşamaktan korkun.Merhabalar , çok zor bir anımda buraya üye olmaya ve size derdimi açmaya karar verdim. Genelde okurdum buradaki konuları kendi sıkıntılarıma benzer insanlar neler yapmış uzaktan okurdum sadece, ama artık karar vermeliyim bende..
Kısa anlatmaya çalışacağım harika bir aileye sahibim annem babam çok özeller gerçi herkes için öyledir yani evlenmeden önce ben herkesin annesi babası benimkiler gibi sanıyordum en azından.. eşimin ailesi ve dengesizlikleriyle tanışmadan önce!
ailem bana 24yaşıma kadar hep destek oldu en güzel eğitimleri almamısağladılar üniversiteyi bitirip mühendis oldum. Sonra eşimle tanıştım 1yol kadar görüştük sonrasında evlendik. Sevgiliyken ve nişanlıylen herşey güzeldi, en azından bana göre çünkü annem ve anne tarafım eşimi baştan veri istemiyorlardı ama ben Üzülmeyeyim diye çokta müdahale etmediler. Annemle aramızda anne kız bağından da öte bir bağ Var bende annem benim evlenmemi istemiyor aslında eşimde bir sorun yok diye düşünüyordum.. taa kii kına günümüze kadar.O gün eşimin daha önce evlenip boşandığını öğrendim ama kendimi o an evlenmeye mecbr hissettim bu onun suçu değildi herkesin başına gelebilirdi diye düşündüm onuyarı yolda bırakmak istemedim ve çok seviyordum..
evlendik ilk gün bana şiddet uygulamaya başladı. Babamın ağzından küfür duymayan ben türlü küfürler duymaya başladım. Sonrasında özür diledi düğün stresi dedi ve barıştık.. ve hemen hamile kaldım lütfen buna rağmen neden hamile kaldın demeyin hayat tecrübem yoktu bilmiyordum şiddetin küfrün devam edeceğini o ilk ve sondu diye düşündüm..
hamileyken sudan sebeplerle (neden bıçağı yıkamadın, neden bana soru soruyorsun, veya kavga ederken neden bana cevap veriyorsun) diye diye dayak yedim ( ona göre bu dayak değil o beni dçvse ben yaşayamazmışım)
Kızım doğdu bu arasa ben şehir dışına evlenmiştim tayinimiz çıktı iyice uzağa geldik eşim sözleşmeli kamu personeli
Kızım doğmadan önce çalışıyordum o doğunca işten de çıktım yapayalnız kaldım..
kalabalıklarla arkadaşlarla akrabalarla dolu hayatımdan eser kalmadı sadece kızım var şuan gerçi onun tek tırnağı herkese bedel..
Bu arada eşimin evlenmeden önce yaptığı 70-80 bin TL kredi borcu varmış bunu da evlenince öğrendim 3 yoldur borç ödüyoruz yeni bitti. Yeri geldi ekmekle gün geçirdik ama bunlar için asla ağzımı açmadım bu arada güzel günlerimiz de olmadı değil, bende evden satış yapmaya başladım maddi olarak biraz toparladık birikim yapmaya başladık biz zordaylen bize asla yanaşmayan eşimin ailesi şuan internetten kendileri için hediyeler beğenip bize link atıyorlar bende korktuğum için alıyorum.. hayatım korkuyla geçiyor eski özgüvenli hakimden eser yok. Aile de bana kim ne derse desin ağzımı açamıyorum eşim birşey der diye
Çok uzun oldu farkındayım ama bunu da yazmak istiyorum bi gün paramızın olmadığı zamanlar kızımın bezi bitti kv deydik o gün 20 TL para verdi bize bez alalım diye bende çocukla ilgilenirken düşürmüşüm onu eşim eve gelip beni tekme tokat dövdü herkesim yanında onlar ayırmaya çalıştı ama.. gözüm hifema diye birşey oldu 2 hafta görmedim kör oldum.. yani anlayacağınız iyiken iyi (ben salağa yatıp herieyr tamam dersem o sürekli görümcelerimle sabahtan akşama kadar abartmıyorum telefonla konuşurken ben buna laf yapmazsam ailemi pek aramaz ve her saniye evi temizlersem ) çok iyiyiz . Yoksa dayak ve küfür
Yazmakla bitiremem sanırım olanları sürekli ama sürekli sudan sebeplerle dayak yiyorum küfür zaten eksil olmuyor sanırım artık yetti çünkü kızım büyüdü ve ben onun karşısında dayak yemek istemiyorum çünkü ben artık anneyim!
eşimden de soğudumhatta nefret ediyorum ve pişmanım evlendiğim için,ona belli etmeye çalışıyorum ayrılmak istediğimi ama korkuyorum da ailemin yanına gidersem onlara zarar verir ya kızımı alırsa benden çünkü bazen öyle söylüyor kadın sığınmaya da gitmek istemiyorum. Dua ediyorum allaha sürekli nolur bana akıl verin ben artık eski ben değilim hayatımla ilgili karar bile veremeyecek durumdayım3 yıldır cehenneöi yaşıyorum