Merhaba arkadaşlar, öncelikle yazan, merak eden herkese çok teşekkür ederim :)
Hayatımın en yoğun, hızlı günlerini yaşadım..Bu sabah da işe döndüm, izin alamadım malum...
Cuma duruşma vardı, kardeşimle buluşup gittik. Asansöre bindik, tam mahkeme katına çıkarken orta katta durdu ve kapı açıldı, ex eş kişisi elinde telefon iş konuşuyor...Kardeşim de yanımda bizi gördü ama bir tepki vermedi, biz de hiç tepki vermedik. Mahkemeyi beklerken ben kardeşimle ayrı durdum, o tek başına duruyordu, sonra orda davacıyı bekleyen bir avukatla sohbet etti sanırım, hiç ilgilenmedim. Mahkemeye girdik hakime hanım okudu, yazdırdı, sordu kararınız geçerli mi diye ben evet dedim ondan ses çıkmadı ama işlem devam etti, karar verildi. İmzalar atıldı, çıkışta mübaşir 15 gün sonra gelin kararı alın dedi. Hiç yüzüne bile bakmadan ayrıldık oradan. Hemen koli vs bulma işine giriştik kardeşimle, koşar adım eve geçtik toplanmak için. Akşama kadar toplandık ama bitmedi, çıktığımı yarın geleceğimi mesaj attım. Sabah kalkar kalkmaz geliyorum yarım saate dedim, bana attığı mesaj şu; bugün bitirir misin taşınmayı, benim de işlerim var,akşamüstü usta çağıracağım.(6 senedir eve tek bir usta çağırmayan, aylardır bozuk musluğu bile tamir ettirmeyen, sen çağır usta diyen adam) Sinirlendim, halledeceğim merak etme, meraklı değilim kıymetli evin sana kalsın dedim. O sinirle koşar adım çıktık kardeşimle, nasıl toplandım nasıl ettim Allah biliyor. Sonra dayanamadım yengemi çağırdım çünkü takatim kalmamıştı. O arada taşımacı vs ayarlamaya çalışıyoruz. Site giriş kapısı kapalı, anahtarı bırakmamış, komşulardan anahtar dileniyorum. Kapı açık diyor bana kapı kapalı ve araba giremiyor. Sonunda çıktım yöneticiye ben eşimden ayrıldım bana anahtar bırakmadı, anahtar bulur musunuz taşınacağım dedim, şok oldular.
Öğleden sonra araba geldi, bir fırtına yağmur başladı, adam dedi kapalı arabam akşam hazır olacak dedim hayır olsun taşınacağım ben. Apartmandaki yaşlı amcalar bile yardımcı oldu. Acil taşındık yağmur fırtına nasıl ayrıldım evden Allah biliyor...Anahtarı bıraktım çıktım diye mesaj attım ve ayrıldım...
Bu arada annesi teyzeme gitmiş ve "ben böyle olmasını istemezdim, onlar kendi aralarında anlaşamadı benim suçum yok " demiş...Bu cümleleri bile tahmin etmiştik biliyorsunuz :) Kimse yemedi tabi, insanlar çok kızgın onlara, hatta sizinle anlaşamayan kimseyle anlaşamaz onlar kendi kalitesini belli etti, yuva yıktılar yazık dendi, konu kapandı.
Gelen giden, arayan bitmedi, kardeşim de 2 güne gideceğinden ziyaretçimiz çoktu, gece 1 de yattım ve sabah geldim işe, dolayısıyla yazamadım kusura bakmayın. Zaten beni hiç tek bırakmadılar, sağolsunlar. Aile, dost, arkadaş hepsi yanımda oldu ve tabi ki sizler...Allah hepinizden razı olsun...
Şimdilik annemlerde kalıp biraz kafa dinleyeceğim. Bir yandan da ev bakacağız...Sanırım 3 haftaya da soyadım değişmiş olur.
Durum böyle...