Herkese merhaba iyi akşamlar önceki postlarımdan bilenler belki hatırlar beni. 28 yaşında iki çocuk annesi bir kadınım. çocuk dediysem bebek yani. Biri 16 aylık diğeri de dört aylık. Şimdi sizinle bir sorunumu paylaşmak istiyorum, bu sorun son bir aydır falan gündemde. İki bebeğe bakmak zor, kolay olmasına her şeyin dört dörtlüklük olmasını elbette beklemiyorum. Ama bir ay öncesine kadar yine çok daraldığım zamanlarda normalden farklı olarak dışarı çıktığım zaman ya da eve beni anlayan kafamın uyuştuğu biri geldiği zaman sakinliyordum, bana iyi geliyordu. Resetlemiş gibi daha ferah bir şekilde hayatıma devam edebiliyordum.Eşimin ve benim kök ailelerimiz bana destek oluyorlar bu arada. Lakin son bir aydır ne yaparsam yapayım bana iyi gelmiyor, dışarı çıksam sadece o anı kurtarmış oluyorum biri gelse yine sadece o saatlerde sakinlemiş oluyorum. Sonrasında yine en ufak bir pürüz de kendimden geçiyorum çok sinirleniyorum, ağlıyorum, ne yediğimden ne içtiğimden hiçbirinden bir tat almıyorum. Sürekli çevremdeki insanları azarlıyorum, çocuklarıma kızıyorum, insanları küstürüyorum, sonra yine kendime kızıyorum bu bir kısır döngü gibi böyle devam ediyor. Kendimi iyi hissetsem bile bu yarım saat falan sınırlı kalıyor. Sürekli kendime neden böyle olduğunu sorup duruyorum evet zor bir süreç farkındayım. Ama hiçbir şeyden bu kadar keyif almamam normal mi, kendimi bu kadar yetememiş, bu kadar her şeyden uzak hissetmem normal mi? ve fark ve fark ettim ki sadece soruna odaklanıyorum bunu kabullendim bugün, evet arkadaşım ben şu an hayattan tat almıyorum. Nedeni kendime vakit ayıramam ev işlerinden çocuklardan bazen tuvalete bile gidememem (. çocuklardan hariç tabii ki her evlilikte her insanın hayatında olduğu gibi eşimle eşimin ailesiyle kendi kendi kök ailemle problemler olabiliyor. Bunlara zaten hiç tahammülüm yok ) Ama onlar benim çocuklarım ya bu deveyi gideceksin ya bu diyardan gideceksin ne yapabilirim? Kendimi daha iyi hissetmek için terapiste gitmek istedim, en azından sinir kontrolünde kendimi kötü hissettiğim zaman bir destek olsun diye ama fiyatlar almış başını gitmiş. Önceki üç aylık süreçte başa çıkabiliyordum da şimdi ne değişti neden böyle hissediyorum ? Sizden isteğim ne yapabilirim nasıl bir yol izleyebilirim ben daha iyi olmalıyım ki çocuklarıma daha iyi bakabileyim. Bana göre anlattıklarımda eleştirilecek ya da olumsuz yorum yapılacak bir şey yok ama insanlar en iyi şey bilir kötü yorum yapacak bir şeyler buluyorlar lütfen kötü yorum yapmadan eleştirmeden bana destek olun zaten bitik durumdayım çünkü. Şimdiden okuyup zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.