Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Fakir insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten fakirler ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.